Όταν ο «σοβατζής» φουστανελάς Θεόφιλος
από τη Λέσβο κατέκτησε το Λούβρο
Ήταν ο θρίαμβος του φουστανελά με τη χατζάρα που κάποτε τον έλεγαν «σοβατζή»!. Και πράγματι το Λούβρο άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του για να υποδεχτεί τον Έλληνα αυτοδίδακτο καλλιτέχνη.
Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης - το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια.
Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.
3 Ιουνίου 1961 - Έκθεση έργων του Θεόφιλου
εγκαινιάζεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Ήταν 3 Ιουνίου 1961 όταν έργα του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, κατά κόσμον απλά Θεόφιλος, εκτέθηκαν στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, δίπλα στους Λουδοβίκους και τη Μόνα Λίζα. Ήταν ο θρίαμβος του φουστανελά που κάποτε τον έλεγαν «σοβατζή».
Το κοσμοπολίτικο Παρίσι υποδέχθηκε τον Έλληνα αυτοδίδακτο καλλιτέχνη, τον «παρθένο μαθητή των αισθήσεων», ο οποίος, κατά τον Οδυσσέα Ελύτη «έδωσε έκφραση πλαστική στο αληθινό μας πρόσωπο». Βλ. εδώ ► Ο Οδυσσέας Ελύτης γράφει για τον Θεόφιλο
Την έκθεση είχε διοργανώσει ο Teriade (το όνομα του Στρατή Ελευθεριάδη καταξιωμένου κριτικού τέχνης και εκδότη), τον βαθύ πατριώτη και εμπνευστή κορυφαίων δημιουργών του 20ου αιώνα, ο οποίος ανακάλυψε τον Θεόφιλο και προσέδωσε κύρος στο έργο του. Έτσι όλη η Ευρώπη και οι διανοούμενοι της εποχής, έμαθαν για αυτόν τον αυτοδίδακτο ζωγράφο.
Ο «εν ξιφήρεις» φουστανελάς μπήκε στις αίθουσες του πιο λαμπρού μουσείου και οι Λουδοβίκοι συναντήθηκαν με τον Αντώνη Κατσαντώνη, τον Αθανάσιο Διάκο, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, τον Μέγα Αλέξανδρο, την Αρετούσα.
Έργα απλά, ελεύθερα, γεμάτα φως, σοφία και γλαφυρότητα, ενθουσίασαν τους επισκέπτες της έκθεσης «οι οποίοι εξεφράζοντο μετά θαυμασμού δια την πρωτοτυπίαν του ζωγράφου Θεόφιλου, που θεωρείται ως ο πρωτοπόρος της λαϊκής αυτής τεχνοτροπίας».
Η ιστορία του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου είναι γεμάτη
πίκρα, χλεύη, ειρωνεία και μεγάλη αγάπη για τη ζωγραφική.
Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ή Κεφαλάς ή Κεφάλας όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γνωστός απλά ως Θεόφιλος, Έλληνας αυτοδίδακτος λαϊκός ζωγράφος, γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1873 στο χωριό Βαρειά 3,5 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη, όπου και πέθανε στις 22 Μαρτίου 1934, από καρδιακό νόσημα όπως έδειξε η νεκροψία στην οποία υπέβαλλαν τη σορό του, αν και πιθανότερη αιτία θανάτου του θεωρείται η τροφική δηλητηρίαση. Τάφηκε, σύμφωνα με το Γιάννη Τσαρούχη, με έξοδα του δήμου, στο νεκροταφείο του Αγίου Παντελεήμονος, όμως ο τάφος του δεν υπάρχει πλέον.
Σε νεαρή ηλικία επέδειξε μέτριες σχολικές επιδόσεις, αλλά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, πάνω στην οποία απέκτησε βασικές γνώσεις δίπλα στον παππού του.
Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Πήλιο. Προστάτης του εκείνη την περίοδο, στάθηκε ο κτηματίας Γιάννης Κοντός, για λογαριασμό του οποίου, ο Θεόφιλος πραγματοποίησε αρκετά έργα. Η οικία Κοντού αποτελεί σήμερα το Μουσείο Θεόφιλου.
«Αληθινό μουσείο του Θεόφιλου είναι το ιδιόρρυθμο αυτό σπίτι στην Ανακασιά. Ο νοικοκύρης του λυπήθηκε το φτωχό ζωγράφο που κατοικούσε σ’ ένα ερειπωμένο δωμάτιο και του παραχώρησε ένα σπιτάκι ανθρωπινότερο. Σύγχρονα τον βοηθούσε άλλοτε δίνοντάς του φαγητό κι άλλοτε χρήματα. Κι ο Θεόφιλος για να τον ευχαριστήσει του ζωγράφισε το σπίτι. Στο επάνω πάτωμα είναι ένα μεγάλο δωμάτιο που οκτώ παράθυρα ανατολικά, μεσημβρινά και δυτικά το γεμίζουν με άπλετο φως. Στο δωμάτιο εκείνο εργάστηκε ο Θεόφιλος και το γέμισε τοιχογραφίες»
Η ζωή του ήταν πολύ δύσκολη εξαιτίας του κόσμου που τον χλεύαζε, επειδή κυκλοφορούσε φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα. Διαβάστε περισσότερα »
Βιβλιογραφία
• Αληθινό μουσείο του Θεόφιλου - Κίτσος Μακρής, Λαογράφος, για το σπίτι Κοντού. Από το Ιστορικό Λεύκωμα 1961, σελ. 144, Έκθεση έργων του Θεόφιλου στο Λούβρο, Καθημερινή, 3 Ιουνίου 1961 - Καθημερινή (1997)
• Ο ζωγράφος Θεόφιλος στο Πήλιο, Κίτσος Α. Μακρής. Εκδοτικοί Οίκοι Βόλος. Έκδοση: Δεκέμβριος 1939 Αρ. σελίδων 96
• Αποσπάσματα από το αφιέρωμα στον Θεόφιλο, sophia-ntrekou.gr
via Αέναη επΑνάσταση
• Αποσπάσματα από το αφιέρωμα στον Θεόφιλο, sophia-ntrekou.gr
via Αέναη επΑνάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου