Candlelight vigil in memory of lost civilians, Gaza
(Marcus Yam/Los Angeles Times / ISOPIX)
Μάνα Παλαιστίνια
ο ομφάλιος λώρος σου σπαράζει,
οι απόγονοι των αδικοχαμένων
στο απάνθρωπο Νταχάου μεταλλάχτηκαν,
τι τραγικό σκοτάδι με ναζιστική βαρβαρότητα
επιδιώκουν τον αφανισμό σας,
την αρπαγή της πατρίδας.
Μάνα κουράγιο.
Μανάδες όλης της γης
Αφύπνιση - Αλληλεγγύη.
Η Ανάγκη μάς καλεί
για έναν κόσμο, αλληλεγγύης,
δικαιοσύνης, ειρηνικό.
Σοφία Ντρέκου
29 Νοεμβρίου Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό. Οι Παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να κάνουν τα πρώτα βήματα -μετ’ εμποδίων- για τη δημιουργία του δικού τους κράτους.
Είμαι έξι και επτά χρονών και έως έντεκα.
Στη συνέχεια είμαι ένα ενήλικας.
Σε ένα ισραηλινό δικαστήριο.
Τα χέρια μου δεμένα.
στο πίσω μέρος της πλάτης μου
στο πίσω μέρος της πλάτης μου
Έρχεται σε μένα με μια γροθιά και ένα σακί.
Έχει θάψει τον αδελφό μου πριν από μένα.
Είμαι εδώ για μέρες
Ή μήπως είναι μήνες ή ακόμη και χρόνια,
δεν μπορώ να καταλάβω πλέον.
Ο θόρυβος είναι πολύ δυνατός
Και μπορώ να αισθανθώ το σάβανο.
Εκείνος με χτυπάει και πάλι σήμερα
Στη συνέχεια, είναι σειρά άλλου να παίξει.
Έχω πλέον λυγίσει, αλλά δεν θα ομολογήσω.
Λίγες ακόμη σκέψεις πριν φύγω...
Είμαι άνθρωπος. Αυτό πρέπει να ξέρετε.
Ποτέ δεν θα το μαθαίνατε, γιατί είμαι σκληρός
σαν τις πέτρες που ρίχνω.
Ήλπιζα να βγάλω κάποτε ένα όμορφο μουστάκι
Poem Baby Martyr by Angel
Falasteen, a Palestinian Mother
Kαλύπτει το κεφάλι μου με μια κουκούλα
με σιωνιστική δυσωδία.
Αν και το στομάχι μου σφίγγεται
δεν θα δειλιάσω.
Ο θόρυβος είναι δυνατός
Ο θόρυβος είναι δυνατός
και τρυπάει το μυαλό μου.
Το αξιολύπητο μπλουζάκι μου κρέμεται
περήφανο με ένα φρέσκο λεκέ από αίμα.
Η καημένη η μητέρα μου θ’ ανησυχεί πολύ,
Η καημένη η μητέρα μου θ’ ανησυχεί πολύ,
είμαι σίγουρος.
Έχει θάψει τον αδελφό μου πριν από μένα.
Θα αντέξει. Kαι τον μπαμπά μου το ίδιο,
η κατάθλιψη τον χτύπησε στο τέλος
Χωρίς σπίτι, χωρίς γη, χωρίς ελαιόδεντρα.
Χωρίς σπίτι, χωρίς γη, χωρίς ελαιόδεντρα.
Είμαι εδώ για μέρες
Ή μήπως είναι μήνες ή ακόμη και χρόνια,
δεν μπορώ να καταλάβω πλέον.
Ο θόρυβος είναι πολύ δυνατός
Και μπορώ να αισθανθώ το σάβανο.
Εκείνος με χτυπάει και πάλι σήμερα
Στη συνέχεια, είναι σειρά άλλου να παίξει.
Έχω πλέον λυγίσει, αλλά δεν θα ομολογήσω.
Θα εγκαταλείψω το σώμα μου,
αφήστε αυτά τα καθάρματα
τους δολοφόνους να ξεμπερδέψουν μ’ αυτό.
Λίγες ακόμη σκέψεις πριν φύγω...
Είμαι άνθρωπος. Αυτό πρέπει να ξέρετε.
Ποτέ δεν θα το μαθαίνατε, γιατί είμαι σκληρός
σαν τις πέτρες που ρίχνω.
Ήλπιζα να βγάλω κάποτε ένα όμορφο μουστάκι
Ίσως να παντρευόμουν τη Muna.
Θα ήμουν δικός της και εκείνη δική μου.
Ίσως να γινόμουν και πατέρας
Ίσως να γινόμουν και πατέρας
των ελεύθερων παιδιών μας
σε μια λεύτερη Παλαιστίνη.
Children of Palestine in pictures
Poem Baby Martyr by Angel
Falasteen, a Palestinian Mother
I’m six and seven
And up to eleven,
Then I’m an adult
In an Israeli court
My hands tied in the back of my back
He comes to me with a punch and a sack.
He covers my head with a hood of Zionist stench
Though my belly is tough, it will not flinch.
The noise is loud and pierces my brain.
My pathetic shirt hangs proud with a fresh blood stain.
My poor mother is worried sick, I’m sure.
She burried my brother before me. She will endure.
And my dad too, depression got him in the end
With no home, no land, no olive trees to tend.
I’m in here for days on end
Or is it months or even years, I no longer comprehend.
The noise is too loud
And I can feel the shroud.
He beats me again today
Then its another’s turn to play.
I’m broken now, but I’ll not confess.
I’ll leave my body, let those murdering bastards clean up the mess.
A few more thoughts before I go
I am human. This you must know.
You’d never know it `cause I’m tough as a rocks I throw.
I had hoped to grow a mustache so fine.
Maybe marry Muna. I’d be hers and she’d be mine
Maybe be a father... our children free in Palestine.
πηγή: Gaza Siege Harshness Continues.
Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.
Η επιλογή της 29ης Νοεμβρίου δεν είναι τυχαία. Την ημερομηνία αυτή του 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης, ενός «Εβραϊκού» κι ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπόκειτο σε ειδικό καθεστώς.
Η απόφαση ελήφθη με 33 θετικές ψήφους (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία κ.ά.), έναντι 13 αρνητικών (Αραβικές χώρες, Ελλάδα, Τουρκία). Δέκα χώρες απείχαν από την ψηφοφορία (Μεγάλη Βρετανία κ.ά.) και μία απουσίαζε. Η αρνητική ψήφος της χώρας μας, που ισοδυναμούσε με την παραδοχή ενός μοναδικού αραβικού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης, σχετιζόταν με την ύπαρξη της μεγάλης ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο.
Οι Ισραηλίτες αποδέχθηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, ενώ οι Παλαιστίνιοι την απέρριψαν, έχοντας με το μέρος τους την πληθυσμιακή υπεροχή (65%-35%) και την υποστήριξη των αραβικών κρατών. Από τα δύο κράτη που προέβλεπε η απόφαση 181 του ΟΗΕ, μόνο το Ισραήλ υφίσταται σήμερα.
Οι Παλαιστίνιοι, που αριθμούν γύρω στα 8 εκατομμύρια ψυχές, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισαν να κάνουν τα πρώτα βήματα -μετ’ εμποδίων είναι η αλήθεια- για τη δημιουργία του δικού τους κράτους. Πολλοί, όμως, Παλαιστίνιοι ζουν ακόμη σε εδάφη που κατέχουν οι Ισραηλινοί, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούτ Αμπάς, σε δηλώσεις του το 2011 παραδέχθηκε ότι η απόρριψη της απόφασης του ΟΗΕ το 1947 εκ μέρους των Αράβων ήταν λανθασμένη.
Στις 29 Νοεμβρίου 2012 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή, μία πολιτική, διπλωματική, αλλά και συμβολική νίκη, που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα. Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες (μεταξύ τους και η Ελλάδα), 9 ψήφισαν κατά και 41 χώρες απείχαν.
International Day of Solidarity with the Palestinian People
Ημέρα κατά Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών
Η 4η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής.
Η ημέρα αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει ότι σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά, που υποφέρουν από διαφορετικών ειδών κακομεταχείριση -φυσική, ψυχική και συναισθηματική.
Οι στατιστικές τρομάζουν: 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά την τελευταία εικοσαετία, ενώ 20 εκατομμύρια έζησαν σε στρατόπεδα περίθαλψης προσφύγων. 80 χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας κάθε χρόνο στη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.
Λεωφορείο ο Πόνος: ο ανθρώπινος πόνος δεν γίνεται κατανοητός μόνο από το βίωμα - Ν. Λυγερός
Ο ύμνος της αγάπης με άλλα λόγια...
Το τέλος της ανθρωπότητας: Για τα παιδιά που χάνονται στων πόλεων τα τείχη
POLL: Ποιος θα δείξει στα Παιδιά τη Ζωή τους να προσέχουν; (βίντεο)
Θεέ μου γίναμε οι άνθρωποι χειρότεροι από το διάβολο: Μη με χτυπάς κ. Αστυνόμε είμαι απλά ένα παιδί (Φώτο)
Εξευτελισμός από ΜΑΤ στα παιδιά που ξορκίζουν τον εφιάλτη ενός φρικτού μέλλοντος
Όταν η Αξιοπρεπής Εργασία ως δικαίωμα, έχει εξαφανιστεί
Για τις Χριστιανές που πολέμησαν κατά της τρομοκρατίας - Παγκόσμια Ημέρα για το Κομπάνι 1 Νοεμβρίου (Kobane)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου