Ο Συνθέτης, τραγουδιστής και ξεχωριστός δεξιοτέχνης του
Βροχερούς Χαιρετισμούς σε τζαζ ρυθμούς αλά Ζαμπέτα
μ' ένα τραγούδι ♪♫ αφιερωμένο σε όσους θέλουν να
μ' ένα τραγούδι ♪♫ αφιερωμένο σε όσους θέλουν να
γιορτάζουν την εμπορική γιορτή των ερωτευμένων. ❤ ❤
Τα τελευταία χρόνια η εμπορευματοποίηση της γιορτής έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Μετά τις κάρτες, τις ηλεκτρονικές κάρτες μέσω Ίντερνετ (e-cards), τα λουλούδια και τα σοκολατάκια, σειρά έχει η βιομηχανία των κοσμημάτων να οικειοποιηθεί την ημέρα των ερωτευμένων. Ο τζίρος του Αγίου Βαλεντίνου μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπέρασε το 2010 τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, το ισόποσο του ΑΕΠ της Μποτσουάνα.
[...] Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου...
Βλέπεις απομακρυσμένους από τις γοητείες
[...] Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου...
Πυκνή βροχή και ομπρέλες από το πρωί στους δρόμους της πόλης. Οι μετεωρολόγοι προειδοποίησαν για ισχυρές καταιγίδες και θυμήθηκα τον Ζαμπέτα.
Όπως θα έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος, όλη μέρα «η βρόχα θα έπεφτε στρέιτ θρου». Είναι μια έκφραση που τον σημάδεψε και μας τον φέρνει στο μυαλό με νοσταλγία.
Το συγκεκριμένο τραγούδι το θυμόμαστε συνήθως τις βροχερές μέρες, λόγω του αγγλοελληνικού του στίχου «η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου... straight through».
Στην ουσία είναι ένα τραγούδι που περιγράφει τις ερωτικές περιπέτειες μιας γυναίκας, με το γνωστό σκωπτικό τρόπο του Γιώργου Ζαμπέτα που έχει γράψει και την μουσική και τους στίχους.
Γιώργος Ζαμπέτας (1925 – 1992)
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται πάνω από 250 τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία έγιναν επιτυχίες. Πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες (Κόκκινα Φανάρια, Λόλα, Οδός Ονείρων κ.ά.).
Σύμφωνα και με δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Ο Ζαμπέτας ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού. Ως μπουζουκτσής ήταν ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σόουμαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!».
Η δεκαετία του ’60 ήταν η χρυσή εποχή του Ζαμπέτα. Τότε έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του και ανέδειξε μεγάλες λαϊκές φωνές, ανάμεσα τους τη Βίκυ Μοσχολιού και την αξέχαστη Μανταλένα. Η τελευταία υπήρξε μόνιμη παρτεναίρ του στο πάλκο για περισσότερο από μια δεκαετία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σόου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κλπ. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό.
Κατά τη Στρατιωτική δικτατορία συμμετείχε στους χουντικούς εορτασμούς της επετείου της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανάμεσα σε άλλους ηθοποιούς και τραγουδιστές.
Στις αρχές του 1992 δεν ένιωθε καλά και πονούσαν τα κόκκαλά του. Όταν η κατάσταση επιδεινώθηκε μπήκε στο νοσοκομείο με τη διάγνωση του καρκίνου στα οστά σε προχωρημένη κατάσταση. Άφησε την τελευταία του πνοή από καρκίνο στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στις 10 Μαρτίου 1992, σε ηλικία 67 ετών.
Ο Δήμος Αιγάλεω τίμησε δις εν ζωή το μεγάλο συνθέτη σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε τον Απρίλιο του 1988 και το Σεπτέμβριο του 1990, ενώ και μια πλατεία της πόλης πλησίον του σπιτιού του φέρει το όνομά του.
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου...
Τα τελευταία χρόνια η εμπορευματοποίηση της γιορτής έχει φθάσει στο κατακόρυφο. Μετά τις κάρτες, τις ηλεκτρονικές κάρτες μέσω Ίντερνετ (e-cards), τα λουλούδια και τα σοκολατάκια, σειρά έχει η βιομηχανία των κοσμημάτων να οικειοποιηθεί την ημέρα των ερωτευμένων. Ο τζίρος του Αγίου Βαλεντίνου μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπέρασε το 2010 τα 15 δισεκατομμύρια δολάρια, το ισόποσο του ΑΕΠ της Μποτσουάνα.
[...] Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου...
Βλέπεις απομακρυσμένους από τις γοητείες
και τις ασφάλειες που έχουν οι πολλοί, μονάχους
και σιωπηλούς, οργισμένους ή αποτραβηγμένους,
με το βλέμμα ν’ αστράφτει απ’ την ανησυχία
καθώς νιώθουν τον κόσμο να γλιστράει στο χάος.
[...] Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου...
Το παρακάτω βίντεο του αειμνήστου Αιγαλιώτη Ζαμπέτα
Και η βρόχα έπιπτε στρέϊτ θρου... η θρυλική ατάκα του.
Πηγαίος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, αλλά και μάγκας,
αποκριθείς σε ερώτηση δημοσιογράφου για τη σχέση του
με το χασίσι, απάντησε: «Αν έχω φουμάρει χασίσι; Λιβααααάδια».
Πυκνή βροχή και ομπρέλες από το πρωί στους δρόμους της πόλης. Οι μετεωρολόγοι προειδοποίησαν για ισχυρές καταιγίδες και θυμήθηκα τον Ζαμπέτα.
Όπως θα έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος, όλη μέρα «η βρόχα θα έπεφτε στρέιτ θρου». Είναι μια έκφραση που τον σημάδεψε και μας τον φέρνει στο μυαλό με νοσταλγία.
»Ούτε η γη ανθίζει χωρίς βροχή,
ούτε η ψυχή χωρίς δάκρυα.» Γ. Ζ.
Ο Ζαμπέτας κατά τη διάρκεια της πορείας του στο τραγούδι, βρέθηκε στην Αμερική για εμφανίσεις. Εκεί συνεργάστηκε μεταξύ άλλων και με τον Μάνο Χατζιδάκι. Κατά την παραμονή του στις Η.Π.Α., ο Ζαμπέτας άρχισε να μαθαίνει αμερικάνικες λέξεις και εκφράσεις, τις οποίες χρησιμοποιούσε στο λαϊκό λεξιλόγιό του, αλλά και στα τραγούδια του.
Στην ουσία είναι ένα τραγούδι που περιγράφει τις ερωτικές περιπέτειες μιας γυναίκας, με το γνωστό σκωπτικό τρόπο του Γιώργου Ζαμπέτα που έχει γράψει και την μουσική και τους στίχους.
Στο βίντεο που ακολουθεί, απολαμβάνουμε
τον Ζαμπέτα σε μια πιο τζαζ εκτέλεση της.
Αποσπάσματα από έρωτες (βρόχα) -
Οι αναμνήσεις μιας γυναίκας (1973)
[Φιλικά, σταράτα και με την βρόχα
να πέφτει right through]»
Μουσική, Στίχοι και Ερμηνεία: Giorgos
Zampetas - Apospásmata apó érotes
Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ
κι εκείνο το βράδυ το φεγγάρι
δε βγήκε, τα σύννεφα χαμηλώσανε
και η βρόχα έπεφτε, στρέιτ θρου.
Εκείνη μονάχη της, έψησε ένα καφεδάκι,
άναψε ένα τσιγαράκι, πήγε στη βιβλιοθήκη της,
πήρε τον πρώτο τόμο από
τ’ απομνημονεύματά της,
ξάπλωσε στη ντιβανοκασέλα της
κι άρχισε να τα διαβάζει ένα ένα.
Ο πρόλογος δεν έλεγε και πολλά
πράγματα. Μα σαν έφτασε στη
σελίδα 96 εκατομμύρια τετρακόσια
εβδομήντα τρία οχτακόσια είκοσι
έξι, κάθετος, παύλα και κάτι ψιλά,
έγραφε οτι συνεδέθη με νεαρόν,
αλλά το ειδύλλιο δεν εκράτησε
παρά μόνον τρία εικοσιτετράωρα
διότι ούτος εκ των υστέρων
απεδείχθη ακατάλληλος.
Κι έτσι καθαρίσανε ένα βράδυ
που το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου.
Σελίδα 9 του εβδομηκοστού
τετάρτου τόμου.
Έγραφε ότι ήτανε καλοκαιριά
κι ότι είχε βγει στην παραλία
να κάνει το μπάνιο της.
Εκεί γνώρισε ένα νεαρό,
τον επλησίασε, ανταλλάξανε
μερικές κουβέντες και τον
ρώτησε για τ’ όνομά του.
Εγώ, της λέει αυτός, ονομάζομαι
Φριτς. Τον αγάπησε τρελά. Αλλά
σαν μπήκε το φθινόπωρο, αυτός
την πούλεψε για την πατρίδα του
και κείνη ξέμεινε μόνη της,
ένα βράδυ που το φεγγάρι
δεν βγήκε και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου.
Σελίδα 6, Άρθρο Βου,
Παράγραφος Ξου, Κεφάλαιο Θου.
Έγραφε οτι πήγε και τον
εσυνάντησε και του είπε οτι
θα έπρεπε να γίνει ο γάμος.
Αυτός δεν έφερε αντίρρηση και
προσδιορίστηκε Πέμπτη ώρα μηδέν
και τριάντα τρία πρώτα και
σαράντα εννέα δεύτερα.
Η μέρα πλησίασε,
εκείνη για να πάει να παντρευτεί,
μπήκε στο μπάνιο της,
έριξε τα αποσμητικά της,
τα απορρυπαντικά της, ντύθηκε,
φόρεσε το νυφικό ενώ απ’ όξω
το φεγγάρι δεν βγήκε
και η βρόχα έπεφτε, ράιτ θρου.
Αυτή είναι η ιστορία μιας κυρίας.
Γιώργος Ζαμπέτας (1925 – 1992)
Συνθέτης, βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι. Γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953.
Το 1959 ο Μάνος Χατζιδάκις τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας «κέντησε» με τις ξεχωριστές πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Μαρκόπουλου, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών. Έγραψε ακόμα τραγούδια με τους Πυθαγόρα, Καγιάντα, Πρετεντέρη, Παπαδόπουλο, Τζεφρώνη, Μπακογιάννη και Παπαγιαννοπούλου, ενώ συνεργάστηκε στενά με τον κορυφαίο στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη - Τσάντα, τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και τον Αλέκο Σακελλάριο.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται πάνω από 250 τραγούδια, τα περισσότερα από τα οποία έγιναν επιτυχίες. Πήρε μέρος σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες (Κόκκινα Φανάρια, Λόλα, Οδός Ονείρων κ.ά.).
Σύμφωνα και με δήλωση του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Ο Ζαμπέτας ως συνθέτης χωράει μέσα στην πρώτη δεκάδα των μεγάλων μορφών του ρεμπέτικου και λαϊκού μας τραγουδιού. Ως μπουζουκτσής ήταν ο καλύτερος, από την άποψη του προσωπικού ήχου, αλλά σαν σόουμαν ήταν μοναδικός. Ένας καλλιτέχνης που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα πρωταγωνιστούσε, πιθανότατα, στην παγκόσμια σκηνή!».
Ο Λιόντας ο ληστής: αφηγείται το ιστορικό του τραγουδιού ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος
Χαρακτηριστική του ήθους του μεγάλου δημιουργού ήταν και η δήλωση του Δημήτρη Μητροπάνου, ο οποίος τον θεωρούσε δεύτερο πατέρα του: «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι, ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα».
Η δεκαετία του ’60 ήταν η χρυσή εποχή του Ζαμπέτα. Τότε έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του και ανέδειξε μεγάλες λαϊκές φωνές, ανάμεσα τους τη Βίκυ Μοσχολιού και την αξέχαστη Μανταλένα. Η τελευταία υπήρξε μόνιμη παρτεναίρ του στο πάλκο για περισσότερο από μια δεκαετία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σόου, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κλπ. να δημιουργούν και πάλι αίσθηση στο κοινό.
Η οικογένεια του Γιώργου Ζαμπέτα κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπέφερε από τη φτώχεια και την πείνα. Την περίοδο εκείνη ο Ζαμπέτας οργανώθηκε στο ΕΑΜ, αλλά όταν άρχισαν οι εμφύλιες διαμάχες δεν έδειξε κανένα κομματικό ζήλο. Όταν, όπως ανέφερε ο ίδιος στα απομνημονεύματα του, το ΕΑΜ τον στρατολόγησε με τη βία στα Δεκεμβριανά, εκείνος το έσκασε. Αργότερα στον εμφύλιο αποκήρυξε το ΚΚΕ.
Κατά τη Στρατιωτική δικτατορία συμμετείχε στους χουντικούς εορτασμούς της επετείου της 21ης Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο ανάμεσα σε άλλους ηθοποιούς και τραγουδιστές.
Στις αρχές του 1992 δεν ένιωθε καλά και πονούσαν τα κόκκαλά του. Όταν η κατάσταση επιδεινώθηκε μπήκε στο νοσοκομείο με τη διάγνωση του καρκίνου στα οστά σε προχωρημένη κατάσταση. Άφησε την τελευταία του πνοή από καρκίνο στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στις 10 Μαρτίου 1992, σε ηλικία 67 ετών.
Ο Δήμος Αιγάλεω τίμησε δις εν ζωή το μεγάλο συνθέτη σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε τον Απρίλιο του 1988 και το Σεπτέμβριο του 1990, ενώ και μια πλατεία της πόλης πλησίον του σπιτιού του φέρει το όνομά του.
by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» πώς ο
Γιώργος Ζαμπέτας οργανώθηκε στο ΕΑΜ στην Κατοχή,
αλλά μετά αποκήρυξε το ΚΚΕ και συμμετείχε υποχρεωτικά
σε γιορτές της Χούντας (βίντεο) «Η Μηχανή του Χρόνου»
Απε κάτω απε το ραδίκι - Γιώργος Ζαμπέτας (live)
Γιώργος Ζαμπέτας οργανώθηκε στο ΕΑΜ στην Κατοχή,
αλλά μετά αποκήρυξε το ΚΚΕ και συμμετείχε υποχρεωτικά
σε γιορτές της Χούντας (βίντεο) «Η Μηχανή του Χρόνου»
Απε κάτω απε το ραδίκι - Γιώργος Ζαμπέτας (live)
από τηλεοπτικό αφιέρωμα της ΕΡΤ στο συνθέτη
στα μέσα της δεκαετίας του '80.
Ο Γ. Ζαμπέτας στην Εκπομπή «Ψηλά Τα Χέρια»
της Λιάνας Καννέλη στο Mega channel το 1990.
Ζαμπέτας (Συνέντευξη) «Μουσική Κιβωτός 1989». Βλέπετε
πως και πόσο σέβεται η Μαλβίνα τον καλεσμένο της,
δίνοντας του την ελευθερία να εκφραστεί όπως κρίνει.
Αυτή η υπέροχα λιτή σιωπή της... Δεν υπάρχει σήμερα
τέτοια δημοσιογραφία/παρουσίαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου