Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας ο Θεοφόρος και Ιερομάρτυρας (Αφιέρωμα και Άπαντα τα έργα του)


Ο Ιγνάτιος Αντιοχείας, γνωστός και ως Ιγνάτιος ο Θεοφόρος,
(περ. 50 - μεταξύ 98-117) είναι ο δεύτερος επίσκοπος 
Αντιοχείας, διάδοχος του Ευοδίου εορτάζει στις 20 Δεκεμβρίου 
και η ανακομιδή των λειψάνων στις 29 Ιανουαρίου.

Ο Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας οι Επιστολές και ο Βίος του

Εργασία της Σοφίας Ντρέκου

• Ο χρόνος γέννησης και η εθνικότητα του Άγιου Ιγνατίου είναι ασαφής.

• Όπως μας διασώζει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν μαθητής των Αποστόλων.

• Ο Ευσέβιος πιστεύει ότι υπήρξε μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη και του Πολυκάρπου

• Χειροτονήθηκε από τους θείους Αποστόλους ιερέας και αργότερα ανέλαβε τη διαποίμανση της Αντιόχειας, μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

• Έμεινε στο θρόνο για σαράντα ολόκληρα χρόνια (70-107).

• Αναδείχτηκε σε επίσκοπο οικουμενικού κύρους, που εκφράζει τη συνείδηση της Εκκλησίας του 2ου μ.Χ. αιώνα και συγκεκριμένα την πίστη, το βίωμα και τον τρόπο ζωής των χριστιανών των πρώτων χρόνων μετά τους Αποστόλους.

Η καταδίκη του στην Αντιόχεια

• Οδηγήθηκε στον βασιλιά Τραϊανό, ο οποίος συζητώντας μαζί του και διαπιστώνοντας το αμετάθετο της πίστεώς του στον Χριστό, έδωσε εντολή να τον κτυπήσουν με μολύβδινες σφαίρες. Κι αφού του άπλωσαν τα χέρια, του έβαλαν φωτιά. Του έφλεξαν στη συνέχεια τις πλευρές με αναμμένα ξύλα βουτηγμένα στο λάδι, τον έβαλαν να σταθεί πάνω σε άνθρακες, του έξυσαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια.

• Υπερίσχυσε σε όλα αυτά και οι Ρωμαίοι, θέλοντας να εκφοβίσουν τους χριστιανούς της Μικράς Ασίας και να περιορίσουν εν γένει την εξάπλωση της νέας πίστεως, αποφάσισαν να τον οδηγήσουν διά ξηράς, οδοιπορώντας από την Αντιόχεια ως τη Ρώμη, συνοδεία στρατιωτικού αποσπάσματος, για να ριφθεί ως βορά (=τροφή) στα θηρία.

Η πορεία προς τη θυσία

• Στη διάρκεια αυτής της πορείας ο Ιγνάτιος δεν πτοήθηκε ούτε αγανάκτησε

• Αντίθετα, είχε το κουράγιο να συντάσσει επιστολές προς τις τοπικές Εκκλησίες, τις οποίες στήριζε, παρηγορούσε και καθοδηγούσε.

• Μάλιστα στην προς Ρωμαίους επιστολή του παρακαλεί τους χριστιανούς να μη αποπειραθούν να προβούν σε ενέργειες για τη διάσωσή του από το μαρτύριο, επειδή επιθυμούσε το ταχύτερο, να επιτύχει δια του μαρτυρικού θανάτου του, την τελείωση. «ἄφετέ με θηρίων εἶναι βοράν, δι’ ὧν ἔνεστιν Θεοῦ ἐπιτυχείν. Σῖτός εἰμι Θεοῦ καὶ δι’ ὀδόντων θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρός ἄρτος εὑρεθώ τοῦ Χριστοῦ».

Το μαρτυρικό τέλος του

• Στις 20 Δεκεμβρίου το 107 μ.Χ., τον έριξαν στο αμφιθέατρο, όπου πεινασμένα θηρία τον κατασπάραξαν.

• Έμειναν μόνο τα μεγάλα του οστά, τα οποία όταν διαλύθηκαν τα πλήθη, τα πήραν οι χριστιανοί και τα ενταφίασαν με ευλάβεια.

• Αργότερα τα μετέφεραν στην Αντιόχεια.

• «...Ὁ Ἰγνάτιος ἀνέτειλε ὡς ὁ ἥλιος 
στὴν ἀνατολὴ (Αντιόχεια) 
καὶ ἔδυσε στὴ δύση (Ρώμη). 
Μᾶλλον ἀνώτερος ἀπὸ ἥλιος, 
διότι δὲν ἔδινε φῶς αἰσθητὸ 
ἀλλὰ τὸ νοητὸ φῶς τῆς διδασκαλίας. 
Καὶ ὅταν «ἔδυσε» δὲν ἦρθε νύχτα 
ἀλλὰ ὁλόλαμπρη πνευματικὴ ἡμέρα. 
Ἡ Ρώμη δέχθηκε τὸ αἷμα του 
καὶ ἡ Ἀντιόχεια τὰ λείψανά του. 
Γύρισε τὸ ποσὸ μὲ τόκο στὸν κάτοχό του. 
Τὸν ἀποστείλατε ἐπίσκοπο 
καὶ τὸν δεχθήκατε ὡς μάρτυρα...».


Fresco of Saint Ignatius of Antioch, from Hosios Loukas Monastery,  Boeotia (south west chapel, south side)
Fresco of Saint Ignatius of Antioch, from Hosios Loukas Monastery, 
Boeotia (south west chapel, south side). Wikimedia Commons

Στην πορεία του από την Αντιόχεια μέχρι τη Ρώμη έγραψε επτά επιστολές οι οποίες σώζονται μέχρι σήμερα:

Η επιστολογραφία του αποτελεί σπουδαίο ιστορικό εύρημα για το χριστιανισμό, καθώς μας διασώζει τον ιστορικό τρόπο μετάβασης της αδιάκοπης αποστολικής διαδοχής από τους αποστόλους στους επισκόπους, ενώ διασώζουν και σημαντικά ιστορικά στοιχεία των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων.

Θεολογικές αλήθειες από τις επιστολές του Ιγνατίου

• Προσκαλεί τους χριστιανούς να μιμούνται το Θεό έχοντας ως πρότυπο την αγάπη του Χριστού

• Επιμένει στην ενότητα μεταξύ των χριστιανών, η οποία γίνεται πράξη με τη συμμετοχή στη θεία Ευχαριστία.

• Κατακρίνει τις αιρετικές απόψεις, χωρίς όμως να απορρίπτει τους αιρετικούς. Αντίθετα, περιμένει την επιστροφή τους στην Εκκλησία.

• Πιστεύει πως ο επίσκοπος, ως υπεύθυνος της Εκκλησίας ενώπιον του Χριστού, έχει χρέος να είναι το πρότυπο της χριστιανικής ζωής και ο ηγέτης της Εκκλησίας στις δύσκολες στιγμές.

• Τονίζει τη σημασία της πίστης, της αγάπης και των καλών έργων.

Σας παραινώ ό,τι κάνετε να γίνεται με ομόνοια Θεού, να σέβεστε ο ένας τον άλλο και κανένας να μη βλέπει τον πλησίον του σαρκικά, αλλά να αγαπάτε ο ένας τον άλλο στο πνεύμα του Χριστού. Τίποτα να μην υπάρχει ανάμεσά σας που να σας διαιρεί (Μαγν. VI, 14-22).

ομόνοια=ταυτότητα αντιλήψεων, απόψεων, συναισθημάτων κτλ. στα μέλη μιας ανθρώπινης ομάδας με συνέπεια την ομαλή συμβίωση μεταξύ τους.

Πρέπει να μη λεγόμαστε μόνον αλλά και να είμαστε χριστιανοί (Μαγν. IV, 1).

Τέλεια πίστη κι αγάπη στον Ιησού Χριστό. Αρχή είναι η πίστη και τέλος η αγάπη. Κανείς δεν αμαρτάνει, όταν στηρίζεται στην πίστη˙ κανείς δε μισεί, όταν είναι γεμάτος αγάπη. Το δέντρο είναι φανερό από τους καρπούς του. Όσοι λένε ότι πιστεύουν, θα το αποδείξουν από τα έργα τους. Είναι καλύτερο να σιωπά κανείς και να έχει πίστη, παρά να μιλά διαρκώς για την πίστη και να μην παρουσιάζει έργα.

Η διδασκαλία είναι καλή, μόνον όταν εκείνος που μιλά πράττει. Όλα λοιπόν να τα πράττουμε σα να κατοικεί μέσα μας ο Κύριος, για να είμαστε εμείς οι ναοί Του κι Αυτός μέσα μας ο Θεός μας. Μην πλανάστε, αδελφοί μου, όσοι καταστρέφουν το ναό, αποκλείεται να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού (Εφεσ. XΙV, 1 – ΧVI, 2).

ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ

• Το όνομα Ιγνάτιος προέρχεται από τη λατινική λέξη ignis που αποδίδεται στα ελληνικά ως πυρ (φωτιά) και φανερώνει τον πόθο που τον έφλεγε για το Χριστό.

Αυτοαποκλήθηκε θεοφόρος. Η παράδοση διέσωσε δύο πιθανές εκδοχές για το όνομα αυτό, που όμως από την ιστορική πραγματικότητα απορρίπτονται:

• Μετά το θάνατό του βρέθηκε στο στήθος του γραμμένο το όνομα του Χριστού.

• Ήταν το παιδί που αγκάλιασε ο Ιησούς παρουσιάζοντάς το ενώπιον των μαθητών ως παράδειγμα αθωότητας.

• Το πιθανότερο αίτιο αυτής της ονομασίας είναι ο εκκλησιαστικός βίος που διήγαγε, καθώς ο ίδιος μέσω των επιστολών του αναφέρει ως θεοφόρους, αγιοφόρους, χριστοφόρους όλους τους χριστιανούς. «Αν δεν γίνετε σαν αυτό το μικρό παιδί, δεν θα μπορέσετε να μπείτε στη βασιλεία των Ουρανών», είχε πει ο Χριστός, δείχνοντας σύμφωνα με την παράδοση το μικρό Ιγνάτιο.

Η Τιμία Κάρα του Αγίου Ιγνατίου. Ι.Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας
Η Τιμία Κάρα του Αγίου Ιγνατίου.
Ι.Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ

Θείῳ ἔρωτι ἐπτερωμένος, τοῦ σὲ ψαύσαντος χερσὶν
ἀχράντοις θεοφόρος ἀνεδείχθης, Ἰγνάτιε· καὶ ἐν τῇ
Δύσει τελέσας τὸν δρόμον σου, πρὸς τὴν ἀνέσπερον
λῆξιν ἐσκήνωσας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν
ἱκέτευε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Αφού σηκώθηκες στα φτερά του έρωτά σου για το Θεό,
που σε έπιασε με τα άχραντά Του χέρια, θεοφόρος
αναδείχτηκες Ιγνάτιε. Αφού τέλειωσες την πορεία σου
προς τη Δύση, κατασκήνωσες στο τέρμα που δεν έχει
σκοτάδι. Άγιε Πατέρα παρακάλα το Χριστό και Θεό μας
να μας δωρίσει το μεγάλο του έλεος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Σ. Ντρέκου: Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς». Μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος «Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων», Αθήνα 1994.


Ιερά Λείψανα: Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μητρόπολη Βεροίας. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους, Βαρνάκοβας Ναυπακτίας και Νταού Πεντέλης, στην Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως και στο Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας.

ΑκολουθίαΤῌ ΚΘ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ: Τῷ αὐτῷ μηνί ΚΘ', ἡ ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου. ΕΔΩ

Επιστολές Αγίου Ιγνατίου: Προς Εφεσίους | Προς Μαγνησιείς | Προς Τραλλιανούς | Προς Ρωμαίους | Προς Φιλαδελφείς | Προς Σμυρναίους | Προς Πολύκαρπον | Βίος Αγίου Ιγνατίου

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος καὶ ἡ ἀντιοχειανὴ Ἐκκλησία


Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς μνήμης τῆς ἀνακομιδῆς [29 Ιανουαρίου] τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου παραθέτουμε λίγα στοιχεῖα γιὰ τὴ σχέση του μὲ τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία προσπαθώντας νὰ ἀπαντήσουμε στὰ παρακάτω ἐρωτήματα:

Ποιὸς ἦταν ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος τῆς πόλεως; 
Ποιὰ θέση στὸν τοπικὸ ἐπισκοπικὸ κατάλογο κατέλαβε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος;

Σὲ κάποιες σωζόμενες μαρτυρίες σημειώνεται ὅτι πρῶτος ἐπίσκοπος τῆς Ἀντιόχειας ἦταν ὁ ἀπ. Πέτρος. Ἡ πληροφορία αὐτὴ ἀντιβαίνει στὴν πάγια πρακτικὴ τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας νὰ μὴν τοποθετεῖ ὡς ἐπισκόπους τοὺς ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἱδρύσει μία τοπικὴ Ἐκκλησία. Θὰ μποροῦσε, γιὰ παράδειγμα, ὁ ἀπ. Παῦλος νὰ θεωρηθεῖ πρῶτος ἐπίσκοπος τῆς πόλης τῶν Ἀθηνῶν ἢ τῆς Κορίνθου; Προφανῶς ὄχι. Ἱδρυτὴς ναι, ἐπίσκοπος, ὅμως, ὄχι.

Ἡ τελευταία βιβλικὴ μαρτυρία γιὰ τὴν παρουσία τοῦ ἀπ. Πέτρου στὴν Ἀντιόχεια ἐντοπίζεται στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ στοὺς στίχους 11-14 τοῦ 2ου κεφαλαίου, στοὺς ὁποίους περιγράφεται ἡ συνάντησή του μὲ τὸν ἀπ. Παῦλο. Αὐτὸ τὸ περιστατικὸ τοποθετεῖται στὴν ἀρχὴ τοῦ ἔτους 49, γύρω στὸ Μάρτιο. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ χρονικὸ σημεῖο καὶ ἔπειτα καμία ἀξιόπιστη μαρτυρία δὲν συνδέει τὸν ἀπ. Πέτρο μὲ τὴν πόλη αὐτή. Ἄν ὁ ἅγ. Ἰγνάτιος διαδέχθηκε τὸν ἀπ. Πέτρο θὰ πρέπει, μέχρι τὸ μαρτύριό του, γύρω στὸ 115 μ.Χ., νὰ παρέμεινε ἐπίσκοπος στὴν πόλη γιὰ 65 περίπου χρόνια.

Στὸ σημεῖο αὐτό, ἐμφανίζεται ὁ ἅγ. Εὐόδιος, καθὼς κάποιες πηγὲς δέχονται τὴ διακονία του στὴ πόλη, ἀπὸ τὴν Ἀποστολικὴ Σύνοδο (τέλος 48 μ.Χ.) μέχρι τὸ 70 περίπου, γεγονὸς ποὺ ἐκλογικεύει τὸ χρονικὸ εὖρος τῆς ἐπισκοπικῆς παρουσίας τοῦ ἁγ. Ἰγνατίου σὲ αύτὴ στὸ διάστημα ἀπὸ τὸ 70 μέχρι τὸ 115 περίπου (45 ἔτη). Ὁ ἅγ. Ἱερώνυμος, μάλιστα, σημειώνει στὸ Χρονικό του, ὅτι ὁ ἅγ. Ἰγνάτιος ἔγινε ἐπίσκοπος τῆς πόλεως κατὰ τὸ ἔτος 68 μ.Χ..

Ἡ ἄνοδος τοῦ ἁγ. Εὐοδίου στὸ θρόνο τῆς Ἀντιόχειας δὲν μπορεῖ νὰ προσδιοριστεῖ μὲ ἀκρίβεια, ἀλλὰ φαίνεται ὅτι ἡ περίοδος τῆς ποιμαντορίας τοῦ ἁγ. Εὐοδίου στὴν Ἀντιόχεια ἐκτείνεται ἀπὸ τὸ μέσον τῆς δεκαετίας τοῦ 40 μέχρι τὸ τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 60. Σὲ αὐτὴ τὴν περίπτωση, γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα, ὁ ἀπ. Πέτρος ἢ ἀκόμη καὶ ὁ ἀπ. Παῦλος, θὰ βρίσκονταν στὴν πόλη, ἐνῶ ὁ ἅγ. Εὐόδιος ἦταν ἐπίσκοπος.

Ὁ Εὐσέβιος Καισαρείας (Χρονικὰ Λόγος Β', PG 19.540, ἀλλὰ καὶ Ἐκκλ. Ἱστ. ΙΙΙ.22, PG 20.256C) μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ ἅγ. Εὐόδιος ἦταν ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, γύρω στὸ 44 μ.Χ., ἐνῶ ἀλλοῦ (Χρονικὰ Λόγος Β´, PG 19.545-6) τοποθετεῖ τὴν ἀνάδειξη τοῦ ἁγ. Ἰγνατίου στὸν ἐπισκοπικὸ θόνο τῆς πόλεως τὸ ἔτος 69 μ.Χ..

Στηριγμένοι σὲ αὐτὲς τὶς ἀποσπασματικὲς μαρτυρίες μποροῦμε, λοιπόν, νὰ ὑποστηρίξουμε ὅτι ὁ ἅγ. Ἰγνάτιος, παρέμεινε ἐπίσκοπος τῆς Ἀντιόχειας, διαδεχόμενος τὸν ἅγ. Εὐόδιο, ἀπὸ τὸ 69/70, περίπου, μέχρι τὸ 115, ὅταν τοποθετεῖται τὸ μαρτύριό του.

Οἱ ὑπάρχουσες μαρτυρίες, παρὰ τὴν ἰσχνότητά τους, δείχνουν ὅτι ἡ ὀρθὴ σειρὰ διαδοχῆς τῶν ποιμένων τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἀκόλουθη:

1) Ἀπ. Πέτρος, γιὰ τὸ χρονικὸ διάστημα ποὺ διέμενε στὴν πόλη, ἀλλὰ ὄχι ὡς ἐπίσκοπος,

2) Ἅγ. Εὐόδιος, ἀπὸ τὸ μέσον τῆς δεκαετίας τοῦ 40 μέχρι τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 60,

3) Ἅγ. Ἰγνάτιος, ἀπὸ τὸ 70 μ.Χ., περίπου, ἕως τὸ ἔτος τοῦ μαρτυρίου του, κατὰ τὴν ἡγεμονία τοῦ Τραϊανοῦ (98-117) γύρω στὸ 115 μ.Χ.

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ο Θεοφόρος
ΕΝAΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
υπόδειγμα εκκλησιαστικού ηγέτη

Μορφοποίηση και επιμέλεια κειμένου www.sophia-ntrekou.gr

«Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος με σκηνές βίου». Ζωγράφος: Μητροφάνης

Πληροφορίες της εικόνας από εδώ: «Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος με σκηνές βίου». Ζωγράφος: Μητροφάνης. Ημερομηνία: το 1827. Τοποθεσία: Μετόχι Μονής Σινά. Το Έργο τέχνης Αναφέρεται Από: Μ. Χατζηδάκης, Ε. Δρακοπούλου, Έλληνες Ζωγράφοι μετά την Άλωση (1450-1830), τόμος 2, ΚΝΕ, Αθήνα 1997. Από εδώ Πανδέκτης, pandektis.ekt.gr

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
Τα στόματα του Χριστού στις διάφορες εποχές

Αποστολικοί Πατέρες (αναλυτικά βλ. εδώ) ονομάζονται οι πρώτοι μετά τους αποστόλους συγγραφείς, οι οποίοι υπήρξαν μαθητές, συνοδοί, αυτόπτες και αυτήκοοι των Αποστόλων. Έζησαν κατά τον 1ο και την αρχή του 2ου αιώνα μ.Χ. Οι μεταγενέστεροι αυτών, λέγονται απλώς Πατέρες, ή συχνά μεταποστολικοί Πατέρες. Τα γραπτά τους έργα έχουν μεγάλο κύρος, γιατί γράφτηκαν στους χρόνους αμέσως μετά τους Αποστόλους και διατηρούν και συνεχίζουν την αποστολική παράδοση, δηλαδή το φρόνημα, τη διδασκαλία και τον τρόπο ζωής των Αποστόλων.

Αρχικά θεωρούνταν πέντε, αλλά στη συνέχεια καταχρηστικώς,
προστέθηκαν και άλλοι. Οι σημαντικότεροι από αυτούς είναι:
- ο Άγιος Κλήμης, τρίτος επίσκοπος Ρώμης
- ο Άγιος Ιγνάτιος, επίσκοπος Αντιοχείας
- ο Άγιος Πολύκαρπος, επίσκοπος Σμύρνης
- ο Παπίας Ιεραπόλεως και
- ο Ερμάς.

Ο Άγιος Κλήμης Ρώμης,   Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος,   Ο Άγιος Πολύκαρπος Σμύρνης
Ο Άγιος Κλήμης Ρώμης, Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, 
Ο Άγιος Πολύκαρπος Σμύρνης 

Η σπουδαιότητα των Αποστολικών Πατέρων 

• Οι Αποστολικοί Πατέρες μαζί με τους Απολογητές (αυτούς που έδιναν απολογία στις κατηγορίες ενάντια στην Εκκλησία και υπερασπιζόντουσαν την αθωότητα της) είναι οι στυλοβάτες της Εκκλησίας μετά την αποστολική εποχή και μέχρι τον 3ο αιώνα.

• Οι συγγραφείς αυτοί, στην πράξη, υπήρξαν ποιμένες τοπικών εκκλησιών, φροντίζοντας την πνευματική καλλιέργεια των χριστιανών.

• Επέδειξαν πολύπλευρη δραστηριότητα και μερικοί από αυτούς έφθασαν μέχρι το μαρτυρικό θάνατο.

• Η δράση τους είχε στόχο να διαφυλαχθεί η πίστη από τις νοθεύσεις και τις παραχαράξεις αλλά και να εκφράσουν το ήθος και τον ενθουσιασμό της νεανικής Εκκλησίας.
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Δείτε σχετικά:
ΒίντεοΆγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος: από την εξουσία στη διακονία «Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος» Μουσικοθεατρικό ανάγνωσμα σε Τρεις Πράξεις Έργο για 7 αναλόγια, 3 σολίστες, Βυζαντινή χορωδία και λαϊκό πιάνο. Κείμενο: π. Παλαμάς Κυριλλίδης. Σκηνοθεσία: π. Γεράσιμος Μπεκές. Μουσική: Νίκος Ορδουλίδης.  Τραγούδι: Μαρία Πέτκου. Πιάνο: Νίκος Ορδουλίδης. Δείτε το εδώ

Βιντεο/αφιέρωμα στον Άγιο Ιγνάτιο Θεοφόρο

Παρακολουθήστε την εισήγηση του Ομότιμου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Χρήστου Κρικώνη, με θέμα: «Βιογραφικά στοιχεία - Θεολογική προσφορά του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου», που εκφώνησε στα πλαίσια της 2ης Ιερατικής Σύναξης της Ι. Μ. Δημητριάδος, στις 19 Νοεμβρίου 2012




Π. Θεόδωρος Ζήσης - Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.
Πηγαίνοντας προς το μαρτύριο. (Βίντεο 31/1/2012)


π. Θεόδωρος Ζήσης - Μνήμη της
ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου
Ιγνατίου του Θεοφόρου (2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια: