16 Δεκεμβρίου του 2011 ο κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο
κερδίζει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες*, ως ο άνθρωπος
Από το 1959, όταν ανέτρεψε τον δικτάτορα Μπατίστα**,
έως το 2006, οπότε παρέδωσε την εξουσία στον
αδελφό του, Ραούλ, έγινε στόχος 638 φορές !!!
της Σοφίας Ντρέκου
Ήταν το σύμβολο της επανάστασης για τον Κουβανικό λαό. Κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή το νησί του και αψήφησε την αμερικανική υπερδύναμη για περισσότερο από μισό αιώνα προτού παραδώσει την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ.
Οι απόπειρες δολοφονίας εναντίον του Φιντέλ Κάστρο
Ήταν 16 Δεκεμβρίου 2011, όταν Κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο κέρδισε μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του.
Το 1959, όταν ανέτρεψε τον δικτάτορα Μπατίστα, έως το 2006, οπότε παρέδωσε την εξουσία στον αδελφό του, Ραούλ, έγινε στόχος 638 φορές.
Κουβανός επαναστάτης και πολιτικός, ο Φιντέλ Κάστρο, γεννήθηκε στο Μπιράν της Οριέντε και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Για μερικά χρόνια άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου.
Από φοιτητής ακόμα αναμείχτηκε στα επαναστατικά κινήματα εναντίον της δικτατορίας του Μπατίστα. Στην εξέγερση του Σαντιάγο (26 Ιουλίου 1953) ήταν από τους αρχηγούς της επίθεσης κατά των στρατιωτικών καταυλισμών, συνελήφθη όμως και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών.
Το 1955 αμνηστεύτηκε και κατέφυγε στις ΗΠΑ. Εκεί προσπάθησε να μυήσει στην επανάσταση τους εξόριστους Κουβανούς.
Η αμερικάνικη κυβέρνηση όμως αντέδρασε κι έτσι ο Κάστρο διέφυγε στο Μεξικό. Από κει, με λίγους άντρες, αποβιβάστηκε στην Κούβα (2 Δεκεμβρίου 1956) και ανέβηκε στα βουνά.
Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών (CIA) έκανε αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να δολοφονήσει τον πρόεδρο της Κούβας Φιντέλ Κάστρο κατά τη διάρκεια του μακρόχρονης εξουσίας του.
638 τρόποι για να δολοφονήσετε τον Κάστρο
The Guardian - 05.08.2006 • 08:00 kathimerini.gr
Για μισό αιώνα, περίπου, η CIA και Κουβανοί εξόριστοι προσπαθούσαν να εμπνευστούν τρόπους για να δολοφονήσουν τον Φιντέλ Κάστρο. Καμία από τις συνωμοσίες φυσικά δεν πέτυχε, ωστόσο πολλές από αυτές θα απορρίπτονταν ως υπερβολικά εξωπραγματικές, ακόμη και για τον Τζέιμς Μποντ. Ο Φάμπιαν Εσκαλάντε, ο οποίος για κάποιον καιρό είχε αρμοδιότητα να προστατεύει τη ζωή του κομαντάντε, υπολόγισε ότι οι απόπειρες να δολοφονηθεί ο Κάστρο ήταν στο σύνολό τους 638! Ο αριθμός μπορεί να μοιάζει μεγάλος, αλλά η CIA τον είχε πράγματι βάλει στο μάτι. Όπως σχολίασε πρόσφατα ο Γουέιν Σμιθ, πρώην επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αβάνα, η Κούβα επιδρούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπως η πανσέληνος στον λυκάνθρωπο. Είναι πολύ πιθανό, αν η CIA είχε πρόσβαση σε λυκανθρώπους, να είχε σχεδιάσει τη διείσδυσή τους στη Σιέρα Μαέστρα, στη διάρκεια των τελευταίων 40 ετών.
Το φονικό πούρο
Η πιο εντυπωσιακή από τις συνωμοσίες αποτελεί αντικείμενο βρετανικού ντοκιμαντέρ με τίτλο «638 τρόποι να σκοτώσεις τον Κάστρο», όπως και συνοδευτικού βιβλίου με τον ίδιο τίτλο, γραμμένου από τον εκτός υπηρεσίας πια Εσκαλάντε – έναν άνθρωπο, ο οποίος από τη θέση του επικεφαλής των κουβανικών μυστικών υπηρεσιών απέτρεψε, με προσωπική του παρέμβαση, την επιτυχία μεγάλου αριθμού συνωμοσιών. Το πούρο που επρόκειτο να εκραγεί στο πρόσωπο του Κάστρο μπορεί να είναι η πλέον γνωστή απόπειρα κατά της ζωής του, άλλες όμως υπήρξαν εξίσου εμπνευσμένες.
Γνωρίζοντας την αγάπη του για τις καταδύσεις στις ακτές της Κούβας, η CIA για μια εποχή επιδιδόταν σε εξονυχιστικές έρευνες γύρω απ’ όλα τα μαλάκια και όστρακα της Καραϊβικής. Η ιδέα ήταν να βρεθεί ένα όστρακο αρκετά μεγάλο ώστε να χωρέσει ικανή ποσότητα εκρηκτικών. Το όστρακο θα βαφόταν με εντυπωσιακά και λαμπερά χρώματα ώστε να προσελκύσει την προσοχή του Κάστρο, καθώς θα θαύμαζε τον βυθό. Έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την κυβέρνηση Κλίντον, επιβεβαιώνουν ότι το σχέδιο βρισκόταν στα σκαριά, αλλά όπως πολλά άλλα, παρέμεινε απλώς ένα σχέδιο.
Μια άλλη συνωμοσία, που είχε σχέση με τις υποθαλάσσιες δραστηριότητες του Κάστρο, είχε επίκεντρο τη στολή του για τις καταδύσεις, που επρόκειτο να μολυνθεί με μήκυτα και να του προκαλέσει χρόνια δερματική ασθένεια.
Ένας από τους λόγους που έγιναν τόσες απόπειρες εναντίον του ήταν η μακρά παραμονή του στην εξουσία. Οι προσπάθειες να δολοφονηθεί ο Κάστρο άρχισαν αμέσως μετά την επανάσταση του 1959, που τον έφερε στην εξουσία. Το 1961, όταν οι Κουβανοί εξόριστοι, με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης, προσπάθησαν να τον ανατρέψουν με το φιάσκο στον Κόλπο των Χοίρων, στόχος ήταν να δολοφονηθούν οι Φιντέλ και Ραούλ Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα. Δύο χρόνια μετά, την ημέρα που δολοφονήθηκε ο πρόεδρος Κένεντι, ένας πράκτορας εφοδιασμένος με στυλό-σύριγγα εστάλη στο Παρίσι να σκοτώσει τον Κάστρο, αλλά απέτυχε.
Σε μία από τις απόπειρες, τη δουλειά ανέλαβε μια πρώην ερωμένη, όπως επιβεβαιώνει ο Πίτερ Μουρ, παραγωγός της νέας ταινίας. Η CIA έδωσε στη γυναίκα δηλητηριώδη χαπάκια κι εκείνη τα έκρυψε σ’ ένα βάζο με κρέμα προσώπου. Τα χάπια όμως έλιωσαν και η ερωμένη σκέφτηκε ότι ήταν κακή ιδέα να τον πείσει να φάει το περιεχόμενο του βάζου. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της, ο Κάστρο είχε ήδη μαντέψει τις προθέσεις της και της προσέφερε το πιστόλι του. «Δεν μπορώ να το κάνω Φιντέλ», του απάντησε.
Ουδείς μπορούσε προφανώς. Η εν λόγω ερωμένη σίγουρα δεν ήταν το μοναδικό άτομο που απέτυχε να δηλητηριάσει τον Κάστρο: σε κάποια στιγμή η CIA ετοίμασε ένα δηλητήριο από βακτήρια για να μολύνει το μαντίλι του, το τσάι του ή τον καφέ του, αλλά δεν κατάφερε τίποτε. Ένα άλλο δηλητηριώδες χαπάκι της CIA απορρίφθηκε ως μέσο επίτευξης του στόχου, αφού στις δοκιμές διαπιστώθηκε ότι δεν διαλύεται σε νερό.
Απόπειρα στον Παναμά
Η πιο σοβαρή απόπειρα που έγινε πρόσφατα, ήταν αυτή του 2000 όταν ο Κάστρο επρόκειτο να επισκεφτεί τον Παναμά. Ενενήντα κιλά εκρηκτικής ύλης επρόκειτο να τοποθετηθούν κάτω από το βήμα, απ’ όπου θα μιλούσε. Την εποχή εκείνη, οι έλεγχοι γίνονταν από την ομάδα προσωπικής ασφαλείας του Κάστρο κι έτσι η δολοφονία απετράπη. Τέσσερις άνδρες, περιλαμβανομένου του βετεράνου Κουβανού εξόριστου, Λουίς Ποσάδα, φυλακίστηκαν για την υπόθεση αυτή, αλλά ύστερα απελευθερώθηκαν.
Ο Ποσάδα είναι ο πλέον αφοσιωμένος μεταξύ εκείνων οι οποίοι προσπάθησαν αλλά απέτυχαν να ξεφορτωθούν τον Κουβανό πρόεδρο. Τώρα βρίσκεται στις φυλακές του Ελ Πάσο, στο Τέξας, αφού η Κούβα και η Βενεζουέλα εξαπέλυσαν εκστρατεία με στόχο την έκδοσή του και την καταδίκη του για την ανατίναξη κουβανικού αεροσκάφους το 1976.
Δεν ήταν όλες οι απόπειρες κατά του Κάστρο περίπλοκες. Πολλές ήταν απλές και βασίστηκαν στις μεθόδους της μαφίας -που σύχναζε στα καζίνο της Αβάνας τις δεκαετίες του ’40 και του ’50- παρά στα πρότυπα του Τζέιμς Μποντ. Μια εποχή μάλιστα, η CIA προσέγγισε άτομα του υποκόσμου, προκειμένου να υλοποιήσουν τα σχέδιά της. Ένας από τους παλαιούς συμμαθητές του Κάστρο σχεδίαζε να τον πυροβολήσει στο κεφάλι, στο δρόμο μέρα μεσημέρι. Ένας άλλος ελεύθερος σκοπευτής συνελήφθη στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας.
Επισήμως, οι ΗΠΑ έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια, αλλά οι κουβανικές υπηρεσίες ασφαλείας δεν το διακινδυνεύουν. Οποιοδήποτε δώρο σταλεί αυτές τις ημέρες στον Φιντέλ Κάστρο, στο κρεβάτι όπου κείτεται, θα υποβληθεί σε εξονυχιστικό έλεγχο, όπως έγινε και με τα περίφημα εκρηκτικά πούρα που έστειλε η CIA στις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Οι σωσίες του
Όλες αυτές οι συνωμοσίες άλλαξαν, αναπόφευκτα, τον τρόπο ζωής του Κάστρο. Παρότι στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του κυκλοφορούσε μόνος στο δρόμο, η συνήθεια αυτή έπρεπε να κοπεί. Έκτοτε χρησιμοποιήθηκαν σωσίες, ενώ η διεύθυνσή του στην Κούβα άλλαξε 20 φορές.
Στο μεταξύ, τα ανέκδοτα για την αθανασία του Κάστρο έγιναν ρουτίνα στην Κούβα. Ένα από αυτά περιγράφει τη στιγμή που ο Κάστρο δέχεται για δώρο μια χελώνα από τα Γκαλαπάγκος. Ο Κάστρο αρνείται να τη δεχθεί καθώς διαπιστώνει ότι ζει μόνο 100 χρόνια. «Αυτό είναι το πρόβλημα με τα κατοικίδια», λέει. «Δένεσαι μαζί τους κι ύστερα σου πεθαίνουν».
Ραούλ, πάντα στη σκιά, αλλά πάντα στο πλευρό του αδελφού του
Ο ηλικίας 75 ετών Ραούλ Κάστρο είναι ο νεότερος αδελφός του Φιντέλ και πάντοτε βρισκόταν στη σκιά του μη διαθέτοντας, αν μη τι άλλο, το επικοινωνιακό του χάρισμα. Ωστόσο, ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Κούβας ο Ραούλ Κάστρο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη νεότερη ιστορία της Κούβας και το 1997 ο Φιντέλ τον έχρισε διάδοχό του με τα εξής λόγια: «Ο Ραούλ είναι νεαρότερος από εμένα, δυναμικότερος από εμένα. Θα έχει περισσότερο καιρό στη διάθεσή του». Επισήμως, ο Ραούλ είναι πρώτος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους, δηλαδή σύμφωνα με το Σύνταγμα διάδοχος του Φιντέλ, δεύτερος γραμματέας του Πολιτμπιρό και της Κεντρικής Επιτροπής του Κουβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Μπορεί ο Ραούλ να βρισκόταν πάντα στη σκιά του Φιντέλ, ταυτόχρονα όμως ήταν πάντοτε και στο πλευρό του. Το 1953 τα δύο αδέλφια πραγματοποίησαν την ανεπιτυχή επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα, προσπαθώντας να ανατρέψουν το δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα, αλλά κατέληξαν στη φυλακή όπου παρέμειναν 22 μήνες. Στη συνέχεια το 1955, μετά την απελευθέρωσή τους ο Ραούλ και ο Φιντέλ, κατέφυγαν στο Μεξικό προκειμένου να οργανώσουν το αντάρτικο.
Εκεί σύμφωνα με τον θρύλο, ο Ραούλ γνώρισε τον Τσε Γκεβάρα τον οποίο σύστησε στον Φιντέλ. Η συνέχεια είναι ιστορία. Μετά την επικράτηση της επανάστασης, ο Ραούλ Κάστρο μετέτρεψε τον αντάρτικο στρατό σε αξιόμαχο τακτικό στρατό. Επιπλέον, ο στρατός, δηλαδή ο Ραούλ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της οικονομίας της Κούβας μετά το 1991 και ελέγχει την τουριστική βιομηχανία της Κούβας.
Assassination attempts on Fidel Castro
Ιστορικό από τις απόπειρες δολοφονίας εναντίον του
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να εμπλέκονται μυστικά σε μια πρακτική διεθνών πολιτικών δολοφονιών και προσπαθειών εναντίον ξένων ηγετών. Για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ αρνήθηκαν έντονα οποιαδήποτε γνώση αυτού του προγράμματος, δεδομένου ότι θα ήταν αντίθετο με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 5 Μαρτίου 1972, ο Ρίτσαρντ Χελμς, διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δήλωσε ότι «καμία τέτοια δραστηριότητα ή επιχείρηση δεν πρέπει να αναληφθεί, να υποβοηθηθεί ή να προταθεί από κάποιο προσωπικό μας».
Το 1975, η Γερουσία των ΗΠΑ συγκάλεσε την Εξεταστική Επιτροπή της Γερουσίας για τη Μελέτη των Κυβερνητικών Επιχειρήσεων με τον επικεφαλής τον γερουσιαστή Τσερτς (Αϊντάχο).
Η Επιτροπή Τσερτς όπως έγινε γνωστή αποκάλυψε ότι η CIA και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες χρησιμοποίησαν τη λεγόμενη τακτική «εύλογης άρνησης» κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις δολοφονίες.
Οι υφιστάμενοι της CIA προφυλάσσανε σκόπιμα τους ανώτερους αξιωματούχους από οποιαδήποτε ευθύνη, παρακρατώντας τον πλήρη αριθμό πληροφοριών σχετικά με τις προγραμματισμένες δολοφονίες. Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι έλαβαν σιωπηρή έγκριση των πράξεών τους χρησιμοποιώντας ευφημισμούς και κωδικοποιημένες φράσεις στις επικοινωνίες τους.
Εκτός από τις απόπειρες εναντίον του Φιντέλ Κάστρο, η CIA έχει κατηγορηθεί για συμμετοχή στη δολοφονία ξένων ηγετών όπως ο Ραφαέλ Τρουχίλιο, ο Πατρίς Λουμούμπα και ο Νγκο Ντιν Ντιέμ. Η Επιτροπή Τσερτς απέρριψε την πολιτική δολοφονία ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής και δήλωσε ότι ήταν «ασυμβίβαστη με την αμερικανική αρχή, τη διεθνή τάξη και την ηθική»: Συνέστησε το Κογκρέσο να εξετάσει το ενδεχόμενο ανάπτυξης ενός καταστατικού για την εξάλειψη τέτοιων ή παρόμοιων πρακτικών, η οποία δεν θεσπίστηκε ποτέ. Αντ 'αυτού, ο Πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ υπέγραψε το 1976 το εκτελεστικό διάταγμα με αριθμό 11905, το οποίο ανέφερε ότι «Κανένας υπάλληλος της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών δεν θα εμπλέκεται ή θα συνωμοτεί σε μια πολιτική δολοφονία».
Executive Order No. 11,905, 3 C.F.R. 90 (1977). - Johnson, Boyd M., III (1992). «Executive Order 12,333: The Permissibility of an American Assassination of a Foreign Leader». Cornell International Law Journal 25 (2): 406.
Ο Φιντέλ Κάστρο κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην
Ουάσινγκτον, λίγο μετά την κουβανική επανάσταση το 1959.
Fidel Castro during a visit to Washington, D.C., shortly
after the Cuban Revolution in 1959. Wikimedia Commons
Απόπειρες δολοφονίας στον Κάστρο: Πρώιμες προσπάθειες,
Δέσμευση μαφίας, Μετέπειτα προσπάθειες, Επιπτώσεις,
Το επαναστατικό κίνημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και οι αντάρτες, μετά από πολλές επιτυχίες, κατέλαβαν την 1η Ιανουαρίου 1959 την πρωτεύουσα Αβάνα. Ο Μπατίστα απέδρασε από την Κούβα και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Φιντέλ Κάστρο (1959), αξίωμα το οποίο διατήρησε ως το 1976.
Το επαναστατικό κίνημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και οι αντάρτες, μετά από πολλές επιτυχίες, κατέλαβαν την 1η Ιανουαρίου 1959 την πρωτεύουσα Αβάνα. Ο Μπατίστα απέδρασε από την Κούβα και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Φιντέλ Κάστρο (1959), αξίωμα το οποίο διατήρησε ως το 1976.
Στη συνέχεια κυβέρνησε ως πρόεδρος από το 1976 έως το 2008. Υπηρέτησε επίσης ως ο πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας από το 1965 έως το 2011.
Ο ηγέτης της Κούβας στις 19 Φεβρουαρίου του 2008, έπειτα από μισό αιώνα στο τιμόνι της Κούβας, ανακοίνωσε την οριστική παραίτησή του.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, στις 25 Νοεμβρίου του 2016. ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Φιντέλ Κάστρο: Το τέλος έρχεται για όλους, οι ιδέες μένουν από τον Comandante Fidel
Συνάντηση του διευθυντή της CIA Τζορτζ Μπους
με τον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ. [President Ford
meets with CIA Director-designate George Bush]
Photograph of President Gerald R. Ford meeting with
CIA Director-designate George Bush in the Oval Office.
*Το βιβλίο καταγραφής παγκόσμιων ρεκόρ Γκίνες (αγγλικά: Guinness World Records), είναι μία σειρά βιβλίων που εκδίδεται σε ετήσια βάση και καταγράφει πρωτότυπα ανθρώπινα κατορθώματα, αξιοπερίεργα γεγονότα αλλά και μοναδικά φαινόμενα που παρουσιάζονται στο φυσικό περιβάλλον. Το βιβλίο Γκίνες θεωρείται ως το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο όλων των εποχών παγκοσμίως.
Ιστορικά κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1955 στο Λονδίνο και έκανε από εκείνο το έτος ρεκόρ πωλήσεων σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες. Με την πάροδο των ετών επεκτάθηκε σε ποικίλες κατηγορίες της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Υπεύθυνη για την έκδοση του βιβλίου είναι η Guiness World Records Ltd., η οποία και κατέχει τα αποκλειστικά δικαιώματά της κυκλοφορίας του παγκοσμίως. Σύμφωνα με τους εκδότες (copyright για την ελληνική γλώσσα Εκδόσεις «Χρυσή Πέννα»): Guinness World Records
**Ο Φουλχένσιο Μπατίστα (Fulgencio Batista Zaldívar, 16 Ιανουαρίου 1901 - 6 Αυγούστου 1973) ήταν Κουβανός στρατηγός, Πρόεδρος και δικτάτορας με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Υπήρξε ηγέτης της Κούβας κατά τα διαστήματα 1933-1944 και 1952-1959, οπότε και τελικά ανατράπηκε ως αποτέλεσμα της επικράτησης της Κουβανικής Επανάστασης.
Ευφυολογήματα του Φιντέλ Κάστρο
• Μια επανάσταση δεν είναι ένα κρεβάτι γεμάτο τριαντάφυλλα. Μια επανάσταση είναι η μάχη του θανάτου μεταξύ του μέλλοντος και του παρελθόντος, (1961).
• Έχω καρδία από ατσάλι, (1972).
• Ξεκίνησα την επανάσταση με 82 άνδρες. Αν έπρεπε να το ξανακάνω, θα το έκανα με 10 ή 15 και απόλυτη πίστη. Δεν έχει σημασία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέδιο δράσης, (1959).
• Ποτέ δεν είδα μία αντίθεση ανάμεσα στις ιδέες που με υποστηρίζουν και τις ιδέες αυτού του συμβόλου, αυτής της αξιοσημείωτης φιγούρας, (1985).
• Συνειδητοποίησα ότι το αληθινό πεπρωμένο μου θα ήταν ο πόλεμος που θα είχα με τις ΗΠΑ, (2004).
• Χαίρομαι πραγματικά που έφτασα τα 80. Ποτέ δεν το περίμενα, τουλάχιστον έχοντας ως γείτονα τη μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, που προσπαθεί να με σκοτώσει κάθε ημέρα, (21 Ιουλίου 2006).
• Κατέληξα εδώ και πολύ καιρό στο συμπέρασμα ότι η τελευταία θυσία που πρέπει να κάνω τη δημόσια υγεία της Κούβας είναι να σταματήσω το κάπνισμα. Δεν μου έλειψε τόσο πολύ (1985).
• Έχω καταλήξει, μάλλον αργά, ότι οι ομιλίες πρέπει να είναι σύντομες, (2000).
• Μιλάνε για την αποτυχία του σοσιαλισμού. Πού είναι όμως η επιτυχία του καπιταλισμού στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία;
• Η επανάσταση είναι σαν το ποδήλατο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε πεντάλ, θα πέσουμε.
Ο Φιδέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους (ισπανικά: Fidel Alejandro Castro Ruz, 13 Αυγούστου 1926 - 25 Νοεμβρίου 2016) ήταν Κουβανός επαναστάτης και πολιτικός, ο οποίος κυβέρνησε την Κούβα ως πρωθυπουργός από το 1959 έως το 1976 και στη συνέχεια ως πρόεδρος από το 1976 έως το 2008. Πολιτικά μαρξιστής-λενινιστής, υπηρέτησε επίσης ως ο πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας από το 1965 έως το 2011.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Φιντέλ Κάστρο, Πολιτική, Τσε Γκεβάρα
► Στους δρόμους σου δεν παίζουν παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου