Η θεωρία του Χάους και η τραγωδία των Τεμπών

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος

(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Η θεωρία του Χάους και η τραγωδία των Τεμπών

Χάος: Όταν το παρόν καθορίζει το μέλλον, αλλά η προσέγγιση

του παρόντος δεν προσδιορίζει κατά προσέγγιση το μέλλον.

Να απορρίψουμε ως στάση ζωής το «Πάμε και όπου βγει», αυτό που 

υποδηλώνει το χαοτικό στοιχείο που κρύβουμε μέσα μας ως λαός.

«Για ένα καρφί, χάθηκε το πέταλο / Για ένα πέταλο, / χάθηκε το άλογο. / Για ένα άλογο, χάθηκε ο καβαλάρης. / Για έναν καβαλάρη, χάθηκε η μάχη. / Για μία μάχη, χάθηκε ο πόλεμος. / Για έναν πόλεμο, χάθηκε η αυτοκρατορία!».

Nα που η τραγωδία στα Τέμπη στάθηκε η αιτία και η αφορμή να πλημμυρίσει το διαδίκτυο με γνωμικά, παροιμίες, στίχους ποιητών ή ακόμη και αποσπάσματα φιλοσόφων και επιστημόνων που ερμηνεύουν τα βαθύτερα αίτια της πολύνεκρης σύγκρουσης των τρένων.

Είναι παρήγορο το γεγονός που δυσνόητες επιστημονικές θεωρίες χρησιμοποιούνται, έστω και με την βοήθεια κάποιων αποφθεγματικών φράσεων, για να εκλαϊκεύσουν τον πολυδαίδαλο χαρακτήρα κάποιων φαινομένων ή ακατανόητων για την κοινή λογική γεγονότων, όπως αυτό της τραγωδίας των Τεμπών.

Για να βρούμε, όμως, αναλογίες ανάμεσα στο «καρφί- πέταλο» και στο πολύνεκρο συμβάν που συγκλόνισε την χώρα μας και σκόρπισε λύπη, θυμό και οργή, θα πρέπει πρώτα να περιγράψουμε την σχετική θεωρία που παραπέμπει και χρησιμοποιεί το προκείμενο απόσπασμα (Για ένα καρφί…..αυτοκρατορία).

Η Θεωρία του Χάους

Το καρφί, το πέταλο, το άλογο, ο καβαλάρης, η μάχη, ο πόλεμος και η αυτοκρατορία λειτουργούν μεταφορικά και συμβολικά για να καταδείξουν το διάχυτο κλίμα της διάλυσης, της σύγχυσης, της αστάθειας και της αταξίας που διέπει και το κατά τα άλλα ντετερμινιστικό σύμπαν μας. Η θεωρία του Χάους συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω και αναδεικνύει την απροσδιοριστία και αβεβαιότητα που δεσπόζουν τόσο στην λειτουργία του σύμπαντος, όσο και στην καθημερινότητά μας.

Αν και η θεωρία του Χάους χρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο σε διάφορους τομείς μία καταγραφή της έννοιας θα ήταν χρήσιμη. Χάος, δηλαδή, είναι η κατάσταση που προκύπτει όταν μεταβληθούν έστω και κατά ελάχιστον τα αρχικά δεδομένα ενός δυναμικού συστήματος. Είναι η απρόσμενη και απροσδόκητη μεταβολή στις αρχικές συνθήκες που διέπονται από μία τακτική και σταθερή φυσική διαδικασία.

Η θεωρία του Χάους χρησιμοποιήθηκε από πολλές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, βιολογία, χημεία...) για να ερμηνευτούν κάποια φαινόμενα μη κανονικότητας.

Με πιο λιτό και κατανοητό τρόπο η θεωρία του Χάους θα μπορούσε να αποδοθεί με το πώς μία μικρή αλλαγή στα δεδομένα της κανονικότητας μπορεί να προκαλέσει «χιονοστιβάδα άλλων αλλαγών» και εξελίξεων με απροσδιόριστα αποτελέσματα. Ή πως μία «μικρή παράλειψη» μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη συμφορά.

Το Καρφί, το Χάος και η Τραγωδία στα Τέμπη

Ας επανέλθουμε, όμως, στο αφετηριακό σημείο της σκέψης μας για να βρούμε αναλογίες ανάμεσα στη θεωρία του Χάους και στο προκείμενο απόσπασμα (καρφί, πέταλο…) με το γεγονός του πολύνεκρου δυστυχήματος που κατέδειξε με τον πιο εμφαντικό τρόπο τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους.

Ποιος μπορεί να φταίει για όλα αυτά; Ποιος έχει την ευθύνη, μερική ή γενική αδιάφορο, για την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών; Αρκεί η αναγνώριση του «ανθρώπινου λάθους» να αποενοχοποιήσει τις κρατικές ευθύνες και την διαχρονική της αβελτηρία της Πολιτείας; Πώς συνέβη και μία ανθρώπινη παράλειψη σε ένα δίκτυο με δύο διαδρομές να μην ενεργοποιήσει άλλους μηχανισμούς επισήμανσης και διόρθωσης του λάθους; Δεν υπήρχαν ή δεν λειτούργησαν οι ασφαλιστικές δικλείδες;

Πολλά τα «γιατί» και τα αναπάντητα ερωτήματα που φανερώνουν την σύνδεση μιας απλής παράλειψης του κλειδούχου ή και μιας τεχνικής βλάβης με τα τραγικά αποτελέσματα της απώλειας πολλών ζωών και ιδιαίτερα νέων.

Κάποιοι χρησιμοποιώντας μία πιο αργκώ γλώσσα επισημαίνουν πως «πνιγήκαμε σε μία σταγόνα νερού» ή «χάσαμε την μπάλα» στα εύκολα. Οι συγκρίσεις με άλλα πολυδαίδαλα σιδηροδρομικά δίκτυα άλλων χωρών μόνον θλίψη και μελαγχολία μάς γεμίζει.

Πώς μπορεί να μην έχει προβλεφθεί στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ο εντοπισμός, η αποτροπή και η διόρθωση ενός ακατανόητου ανθρώπινου λάθους; Συνιστά μία εγκληματική αμέλεια η απουσία ενός μηχανισμού εποπτείας και συνεχούς παρακολούθησης της πορείας ενός τρένου, την στιγμή που για άλλες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, αεροπλάνα, πλοία...) υπάρχουν επαρκή δίκτυα εποπτείας.

Είναι επικίνδυνο στην εποχή του απόλυτου ορθολογισμού, λόγω επιστήμης και τεχνολογίας, να ακούγονται θέσεις και φωνές του τύπου «ήταν η κακιά η ώρα» ή «ήταν γραπτό να χαθούν έτσι τόσα άτομα». Ακατανόητες είναι και κάποιες θεωρίες που χρησιμοποιώντας τις στατιστικές και τον νόμο των πιθανοτήτων προσπαθούν να αιτιολογήσουν την σύγκρουση των δύο τρένων.

Η λογική «αυτά συμβαίνουν και στα καλύτερα συστήματα πρόληψης» είναι προσβολή στην ανθρώπινη λογική και στην μνήμη των νεκρών. Είναι μία επιστροφή στους αιώνες των προλήψεων και των θεωριών περί θείας τιμωρίας και άλλων φαιδρών ερμηνειών. Οι εσχατολογικές θεωρίες και οι διάφορες προφητείες περί «έκπτωσης και τιμωρίας του ανθρώπινου γένους» συνιστούν υλικό για κακόγουστες κωμωδίες και επιθεωρήσεις.

Οι ατομικές και συλλογικές Ευθύνες

Μπορεί ο Χάιζενμπεργκ με την αρχή της «απροσδιοριστίας» να έθεσε τα θεμέλια μιας άλλης θεώρησης του κόσμου και της ζωής μας, ωστόσο δεν μας προέτρεψε να παραιτηθούμε από κάθε αγώνα για πρόληψη –αποτροπή του κακού ή βελτίωσης των όρων της πεπερασμένης ζωής μας.

«Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν» (Ιπποκράτης).

Κι αυτό γιατί ο άνθρωπος και ο πολιτισμός του κρίνονται από τον τρόπο με τον οποίο εκμηδενίζουν την δύναμη του τυχαίου και μετατρέπουν το απρόβλεπτο σε ευκαιρία αυτοσυγκέντρωσης και καλλιέργειας όλων εκείνων των εσωτερικών μηχανισμών που λειτουργούν πολλαπλασιαστικά στην προνοητικότητα και δημιουργικότητα του ανθρώπου.

Ας μην αφήσουμε, λοιπόν, ένα «καρφί» ή ένα «πέταλο» να ρυθμίσει προς το χειρότερο την ζωή μας και τον πολιτισμό μας. Μπορούμε ως άτομα και οργανωμένη κοινωνία να προστατεύσουμε τόσο την καθημερινότητά μας, όσο και τα σύνθετα πεδία της συλλογικής μας ζωής. Ας αφήσουμε το χαοτικό και το απρόβλεπτο στην φαντασία μας κι ας οχυρώσουμε την ατομική και κοινωνική μας ζωή με μηχανισμούς πρόβλεψης και αποτροπής της επικινδυνότητας ενός τυχαίου συμβάντος.

Το στοιχείο της τυχαιότητας της καθημερινότητάς μας και τις απρόβλεπτες μεταβολές κάποιων σταθερών της ατομικής, κοινωνικής και εθνικής μας ζωής ή ακόμη και της οικουμένης μπορεί να μην μπορούμε να τα προβλέψουμε, πρέπει, όμως, να εκπαιδευόμαστε συνεχώς σε αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισής τους, έτσι ώστε τίποτα να μην θεωρείται «ανθρώπινο λάθος ή τυχαίο».

«Χαρακτηριστικό γνώρισμα των συνετών ανθρώπων είναι ότι

προνοούν πριν συμβούν τα δυσάρεστα και γνώρισμα των

γενναίων είναι, όταν συμβούν να προσπαθούν να το διορθώσουν»

Πιττακός ο Μυτιληναίος ήταν πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης

της Μυτιλήνης, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας

Πώς μπορούμε, όμως, να αισιοδοξούμε ως χώρα, όταν ένα νέο παιδί σκοτώνεται από νέους γιατί ήταν Αρειανός, όταν η κυβέρνηση επαίρεται για τις πάνω από 1.500.0000 αιτήσεις Market Pass, όταν η αντιπολίτευση αδυνατεί να πείσει για την εναλλακτική κυβερνητική της πρόταση και όταν ο λαός εύκολα εθίζεται και συνωστίζεται στην λογική των προεκλογικών επιδομάτων;

Τουλάχιστον μπορούμε να απορρίψουμε ως στάση ζωής, αυτό που φέρεται να δήλωσε ο μηχανοδηγός (αν αληθεύει βέβαια) και που υποδηλώνει το χαοτικό στοιχείο που κρύβουμε μέσα μας ως λαός.

«Πάμε και όπου βγει».

† Δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά από τα σπίτια τους †

Ποτέ δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους.

Tριγυρίζουν εκεί. Mπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους,

την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΪ κι ακούει το νερό να κοχλάζει,

σαν να σπουδάζει τον ατμό και τον χρόνο... Πάντα εκεί.

Δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά.

Μένουν στο σπίτι κι έχουν μια ξεχωριστή προτίμηση να παίζουν

στον κλεισμένο διάδρομο και κάθε μέρα μεγαλώνουν

μέσα στην καρδιά μας, τόσο που ο πόνος κάτω απ' τα πλευρά μας

δεν είναι πια απ' τη στέρηση, μα από την αύξηση.

Δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν

μια κραυγή στον ύπνο τους, είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι…

Γιάννης Ρίτσος, Σχήμα της απουσίας

Αθήνα, Φεβρουάριος – Μάρτης 1958

Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου 2023 κοντά στον οικισμό του Ευαγγελισμού Λάρισας, όταν επιβατική αμαξοστοιχία της εταιρείας Hellenic Train συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας.

Στις 23:21 ο επιβατικός συρμός Intercity 62, με μηχανή ηλεκτροκίνησης Siemens Mobility 120-022, που μετέφερε περισσότερους από 350 επιβάτες και εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, συγκρούστηκε μετωπικά με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα. Η σφοδρή σύγκρουση, ο εκτροχιασμός και η ανάφλεξη των συρμών προκάλεσε τον θάνατο 57 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των δύο μηχανοδηγών. Οι τραυματίες ήταν τουλάχιστον 85. Πρόκειται για το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα.

Τον Ιούνιο του 2023, πολυσέλιδη έκθεση δικαστικών πραγματογνωμόνων - που παραδόθηκε στον εφέτη ανακριτή Λάρισας - γνωμοδότησε ότι η απουσία συστημάτων ασφαλείας και τα ανθρώπινα λάθη ήταν τα κύρια αίτια που οδήγησαν στο εν λόγω σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.

Θεωρία του χάους

Χάος: Όταν το παρόν καθορίζει το μέλλον, αλλά η προσέγγιση
του παρόντος δεν προσδιορίζει κατά προσέγγιση το μέλλον.

Η Θεωρία του Χάους είναι ένας τομέας στα μαθηματικά, με διάφορες εφαρμογές σε κλάδους επιστημών όπως η φυσική, η μηχανολογία, τα οικονομικά και η βιολογία. Μελετά τη συμπεριφορά ορισμένων μη γραμμικών δυναμικών συστημάτων, που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις αρχικές συνθήκες, ένα αποτέλεσμα το οποίο ευρέως αναφέρεται ως το φαινόμενο της πεταλούδας, μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους για το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες.

Σύμφωνα με μια από τις διατυπώσεις, λέγεται ότι «αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα». Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά (καταγεγραμμένα) από τον μετεωρολόγο Έντουαρντ Λόρεντζ κατά τη δεκαετία του 1960.

Συγγνώμη σε ποιον αιώνα ζούμε;

Την οργή των νεκρών να φοβάστε

και των βράχων τ' αγάλματα !!!

(Οδυσσέας Ελύτης – Άξιον Εστί)

Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης πού υπάρχουν αυτόματα συστήματα στα τρένα όλου του πλανήτη, όπου σε μία οθόνη ο μηχανοδηγός μπορεί να δει ανά πάσα στιγμή ποιο τρένο και σε τι απόσταση κινείται. Υπάρχει σύστημα αυτόματης πλοήγησης εδώ και δεκαετίες. Δεν μιλάμε για ακριβά συστήματα, μιλάμε για απλά συστήματα που μπορεί να βάλει μία εταιρεία και να παρακολουθεί τα οχήματα της.

Δεν υπάρχουν αυτά τα συστήματα στα τρένα;

Δεν υπάρχει σύστημα αυτόματης ακινητοποίησης των τρένων όταν αυτά στη μονή γραμμή κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις και είναι σε κίνδυνο σύγκρουσης;

Συγγνώμη σε ποιον αιώνα ζούμε;

Πρόεδρος μηχανοδηγών ΟΣΕ, Κώστας Γενηδούνιας «Δε λειτουργεί τίποτα. Ούτε οι ενδείξεις, τα φωτοσήματα, ο έλεγχος κυκλοφορίας. Αν λειτουργούσαν οι μηχανοδηγοί θα βλέπαν την κόκκινη ένδειξη και τα τρένα θα σταματάγαν σε απόσταση. Μάλλιασε η γλώσσα μας να το λέμε».

Ένα ανίκανο και ανοργάνωτο κράτος που δολοφονεί κόσμο είμαστε, τίποτα παραπάνω! Παρατημένη η Ελλάδα στην τύχη της!

«Οι μικρές λύπες είναι φλύαρες, η μεγάλη οδύνη είναι σιωπηλή»

Σενέκας ο Νεότερος ή απλώς Σενέκας, Ρωμαίος πολιτικός 65 μ.Χ.

Η μητέρα της πεταλούδας

έκανε την τελευταία μεταμόρφωση

που απελευθερώνει την ψυχή

αλλά πρέπει τώρα

να το νιώσει κι η πεταλούδα

επειδή είναι δύσκολο

να δεις το φως μέσα στο σκοτάδι.

Αλλά αν πιστεύεις πραγματικά

στο φως και στην ουσία

του Θεανθρώπου

συνειδητοποιείς ότι ποτέ

δεν εγκαταλείπει τις ψυχές

ακόμα και μετά το τέλος

αφού είναι πάντα παρόν.

Πηγές / Βιβλιογραφία

• † «Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους † Γιάννης Ρίτσος, αποσπάσματα από το ποίημα «Σχήμα της απουσίας» Αθήνα, Φεβρουάριος – Μάρτης 1958.
• Η θεωρία του Χάους και η τραγωδία των Τεμπών: Ηλίας Γιαννακόπουλος, Αρθρογράφος. Φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Γεννήθηκε στην Πιάλεια Τρικάλων το 1953.Τελείωσα τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Πήρα το πτυχίο μου και εργάστηκα ως καθηγητής σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Συνταξιοδοτήθηκα το 2010. Άρθρα μου έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες: Τα Νέα, την Εφημερίδα των Συντακτών και στην Αυγή. Επίσης κείμενα μου έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά. ΙΔΕΟΠΟΛΙΣ για Τέμπη.

• Θεωρία του χάους: Kellert, Stephen H. (1993). In the Wake of Chaos: Unpredictable Order in Dynamical Systems. University of Chicago Press. - Werndl, Charlotte (2009). «What are the New Implications of Chaos for Unpredictability?». The British Journal for the Philosophy of Science 60 (1): 195–220. doi:10.1093/bjps/axn053. - Danforth, Christopher M. (Απριλίου 2013). «Chaos in an Atmosphere Hanging on a Wall». Mathematics of Planet Earth 2013. - Lorenz, Edward N. (1963). «Deterministic non-periodic flow». Journal of the Atmospheric Sciences 20 (2): 130–141.
• Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη: «Τέμπη: Η πρώτη επίσημη τοποθέτηση της Hellenic Train για την σιδηροδρομική τραγωδία». www.ethnos.gr. Έθνος. 1 Μαρτίου 2023. - Πανουτσοπούλου, Μάγδα (1 Μαρτίου 2023). «Greece declares 3 days of national mourning in wake of deadly train crash». www.aa.com.tr. Anadolu Agency. - Kitsantonis, Niki; Horowitz, Jason (2023-03-01). «Train Crash in Greece Kills at Least 36» (στα αγγλικά). The New York Times. - «Τέμπη: Ευθύνες σε σταθμάρχη, μηχανοδηγό και ΟΣΕ». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 21 Ιουνίου 2023. https://el.wikipedia.org
• Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τ' αγάλματα ~ Οδυσσέας Ελύτης, «Η πορεία προς το μέτωπο» (απόσπασμα) από το «Άξιον εστί» 1959

• Photo center Butterfly Train Illustration made by Madame Memento. The background was created using pages from an antique French Magazine, La Petite Illustration, from around 1910. It published plays, novels and short stories.
• 88057 - Η μητέρα της πεταλούδας - Ν. Λυγερός March 12, 2024


Πηγή: Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση

Περισσότερα Θέματα: Κοινωνία, Πολιτική

Στην Κοιλάδα των Τεμπών (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

Μες την κοιλά, όπως τα λέω, μες την κοιλάδα των Τεμπών

Φόβος των μηχανοδηγών

Είναι ένας γέρο, όπως τα λέω, είναι ένας γέρο πλάτανος

μαγκούφης και παράφορος

Που πίνει, από όπως τα λέω, που πίνει απ’ το θολό νερό

του ποταμού το ιερό

Πίνει κι απλώ, όπως τα λέω, πίνει κι απλώνει ρίζωμα

βαθιά μέσα στα ανείπωτα

Κι όποτε παί, όπως τα λέω, κι όποτε παίρνει ανάποδες

γέρνει και πέφτει στις γραμμές

Πιάνει το τρέ, όπως τα λέω πιάνει το τρένο, από τ’ αυτί

«Μην την περνάς τη Γευγελή»

Μένα μου το, όπως τα λέω, μένα μου το ‘πε ο Πηνειός

το μυστικό ο φλύαρος

Πως ήταν α, όπως τα λέω, πως ήταν άνθρωπος παλιά

κι είχε παιδιά στην ξενιτιά.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

H Τραγωδία των Τεμπών: Aνθρώπινο Λάθος και Κρατική Αβελτηρία «Από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια» (Φρόιντ). *Αν λειτουργούσε σωστά η φωτοσήμανση, *Αν υπήρχε ένα σύγχρονο σύστημα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης, *Αν οι γραμμές δεν είχαν μονοδρομηθεί, *Αν υπήρχε ένα φερέγγυο κεντρικό σύστημα ελέγχου των δρομολογίων, *Αν δεν ήταν όλα χειροκίνητα - manual , * Αν λειτουργούσε το σύστημα ETCS (European Traffic Control System), * Αν υπήρχε σωστή συντήρηση του δικτύου και ο σωστός αριθμός των εργαζομένων σύμφωνα με το οργανόγραμμα (750 άτομα αντί για 2.100), *Αν είχαν τοποθετηθεί τα συστήματα GPS που έχουν αγοραστεί από το 2000, *Αν υπήρχαν αυτόματα συστήματα ανίχνευσης και αποτροπής τυχόν ανθρώπινου λάθους, *Αν είχε ληφθεί σοβαρά η παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξαιτίας της μη τήρησης των κανόνων για τις σιδηροδρομικές μεταφορές, *Αν, αν, αν... Τότε ίσως θα μπορούσε να READ MORE »

Διαχρονικές «νουθεσίες» του Θουκυδίδη* προς Πολιτικούς και Πολίτες: Αναζητώντας την "αλήθεια" για την Τραγωδία των Τεμπών. «Μη φεύγειν τους πόνους ή μηδέ τας τιμάς διώκειν». Η παραίτηση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Κ. Καραμανλή και η συγγνώμη (κάπως αργοπορημένη για πολλούς) του Πρωθυπουργού εξαιτίας του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη έφεραν στην επιφάνεια τόσο τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων όσο και την επιβαλλόμενη σε αυτές τις περιπτώσεις πολιτική ευαισθησία. Κι αυτό γιατί ο πολιτικός πρέπει να είναι έτοιμος να αποδεχτεί τις ευθύνες του γι' αυτά που έπραξε, αλλά και γι' αυτά που δεν έπραξε, από πρόθεση ή εξ αμελείας. Η πολιτική, ως η τέχνη του διοικείν επ’ ωφελεία του κοινού συμφέροντος, δεν συνιστά μόνον πηγή προσπορισμού δόξας και τιμών, αλλά και πεδίο δράσης και ενεργειών που προϋποθέτουν και συνεπάγονται μόχθο, κόπο και ψυχικές αντοχές. Κάθε αβελτηρία ή αποτυχία ενός πολιτικού στην άσκηση του λειτουργήματός του κρίνεται αυστηρά από τους πολίτες και READ MORE »

Η Τραγωδία των Τεμπών και η θεωρία του «Ελβετικού Τυριού». «Οι μικρές λύπες είναι φλύαρες, η μεγάλη οδύνη είναι σιωπηλή» (Σενέκας). Η σύγκρουση των δύο τρένων στα Τέμπη βύθισε την Ελλάδα στο πένθος. Οι θάνατοι 57 συμπολιτών μας- οι περισσότεροι νέοι -δεν είναι απλά 57 ατομικοί θάνατοι, αλλά έγιναν η αιτία για ισάριθμες οικογενειακές τραγωδίες που με την σειρά τους επέφεραν ένα κοινωνικό δράμα με εθνικές διαστάσεις. Πολλοί μιλούν για ένα εθνικό τραύμα που θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να επουλωθεί. Η θλίψη, η οργή και η αγανάκτηση τόσο των οικείων των θυμάτων όσο και των πολιτών της χώρας μας εστιάζουν στο μεγάλο «Γιατί». Πώς μπορεί το πιο ασφαλές κατά τεκμήριο παγκοσμίως μεταφορικό μέσο να προκάλεσε τόσους θανάτους; Tα ερωτήματα είναι πολλά και ζητούν γρήγορες και πειστικές απαντήσεις όχι από σεβασμό μόνον προς τα θύματα, αλλά και για την «οριστική αποφυγή» τέτοιου μεγέθους δυστυχημάτων. READ MORE »