Παγωμένες ξάστερες νύχτες...
της Σοφίας Ντρέκου
Οι παγωμένες ξάστερες νύχτες πάντα
είναι γεμάτες με όνειρα πανσέληνα.
Απόψε η πρώτη πανσέληνος του χρόνου !
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π.λίβυος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π.λίβυος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Η Παραδείσια πρωτοχρονιά ενός αναρχικού... για τον Βασίλη Καραπλή †
Παραδείσια Πρωτοχρονιά
για τον Βασίλη Καραπλή
Σοφία Ντρέκου
«Είμαι αναρχικός γιατί δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός
ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι σ’ όλο τον πλανήτη
που τους βασανίζει η εξουσία». († Βασίλης Καραπλής)
Εξομολόγηση μπροστά στον μεγάλο μαύρο καθρέπτη
Alfred Eisenstaedt - grand mirror of the
Molyneux atelier. Paris, France, 1934
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Ζακ Λακάν: Υπάρχει κάποιο είδος φυσικού νόμου
σύμφωνα με τον οποίο οι οργανισμοί αιχμαλωτίζονται
από το περιβάλλον τους. Ο οργανισμός υφίσταται
μια μορφή φαντασιακής αιχμαλωσίας σε μια
Διάλογοι Θεολογίας και Ψυχολογίας (video)
Περίπατος (The Promenade) 1918. Πίνακας του
Μαρκ Σαγκάλ (Marc Chagall). Ρωσικό Μουσείο.
Εργασία, έρευνα Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Περιεχόμενα: Συνάντηση Διαλόγων στην Ακαδημία Θεολογικών
Σπουδών Βόλου - The Volos Acadeny for Theological Studies
Το Ιστορικό της νηστείας της Σαρακοστής των Χριστουγέννων (αφιέρωμα και video)
Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου,
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Μέγας Βασίλειος: «Nηστεία όπλον εστί
προς την κατά των δαιμόνων στρατιάν.»
Tο κοινωνικό νόημα της νηστείας
Νηστεία αρχίζει (15 Νοεμβρίου), συν Θεώ αγίω, αγαπητοί αναγνώστες, με την σαρακοστή των Χριστουγέννων. Μια σαρακοστή ήπια, μιάς πού περιλαμβάνει κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιχθυοφαγία. Η κατάλυση ιχθύος, η οποία προβλέπεται, μου δίνει την αφορμή να φιλοσοφήσω, πάνω σε αυτούς τους οποίους η καταναγκαστική νηστεία είναι καθημερινότητα και η ιχθυοφαγία, άπιαστο όνειρο.
Ωδή στον πόνο
Ακροβατώντας τις ώρες της σιωπής μου, περνούν από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία τα αγέλαστα, χαμένα όνειρα. Όπου και να αγγίξεις τις θύμησες, πονάνε. Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, υπομονή, κοινωνία. Ο πόνος δεν ξυπνάει μόνο εμάς, αλλά γεννάει και την αγάπη στους γύρω μας. Ο πόνος γεννά και την σιωπή. Σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)