Όταν κάποιος ξεκινάει ένα ταξείδι θα πρέπει να ξέρει που πηγαίνει. Το «Ταξείδι» του Τριωδίου, αρχίζει την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο. Είναι η πιο σημαντική εορτολογική περίοδος της Εκκλησίας μας, διότι μας δίνει την ευκαιρία να συναισθανθούμε τη λαθεμένη πορεία της ζωής μας, να την διορθώσουμε και να επαναπροσδιορίσουμε την στάση μας απέναντι στο Θεό και τους συνανθρώπους μας.
Κυριακή του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος! Γιατί η Εκκλησία τοποθετεί αυτόν τον Άγιο στο μέσον της νηστείας, ωσάν την πιο άγια εικόνα, ώστε να ατενίζουν όλοι σε Αυτόν;
Με αφορμή την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, ας δούμε την εργασία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον Αριστοτέλη και την έννοια της αρετής. Περιγράφει πώς, σε νεαρή ηλικία, παρουσίασε τις γνώσεις του μπροστά στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’ και τους λόγιους της εποχής. Εξετάζει τη διάκριση της αρετής σε ηθική και διανοητική, όπως την όρισε ο Αριστοτέλης, και αναλύει πώς αυτή αποκτάται μέσω της διδασκαλίας και της συνήθειας.
Ο Σταυρός πριν τη μεγάλη σταυρική θυσία του Χριστού ήταν έχθιστο φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Όποιος πέθαινε δια της σταυρώσεως χαρακτηρίζονταν «επικατάρατος» (Γαλ.3:1).
Νηστεία είναι η λήψη «ξηράς τροφής» (ξηροφαγία), χωρίς λάδι ή κρασί, μια φορά την ημέρα, και μάλιστα την ενάτη ώρα (γύρω στις 3 μ.μ.). Λήψη τροφής, έστω και μόνο ψωμιού, περισσότερο από μια φορά την ημέρα λέγεται λύση νηστείας. Αν φάμε και λάδι ή πιούμε κρασί, τότε κάνουμε κατάλυση νηστείας. Οι κατηγορίες καταλύσεως της νηστείας είναι τέσσερις:
Ο άγιος Ιωάννης γεννήθηκε στην Παλαιστίνη γύρω στα 523. Μόνασε από νεαρή ηλικία (16 ετών). Παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως. Στην ζωή της ερήμου Σινά αξιοποίησε την σοφία του και ανέβηκε σε υψηλές κορυφές αγιότητας. Είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας. Σε μεγάλη ηλικία έγινε ηγούμενος της μονής του Σινά.
Η Προηγιασμένη, στην αληθινή εσπερινή τέλεσή της, όχι μόνο εντάσσεται στο σύστημα των ακολουθιών της Τεσσαρακοστής, αλλά αποτελεί τον καρπό και τον στέφανο και τον άξονα γύρω από τον οποίο αυτή στρέφεται και το στόχο στον οποίο μας κατευθύνει.