Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
«Κανένας δεν κατάλαβε τι έλεγε η Καμπάνα. Γιατί καθένας άκουγε τη δική του σκέψη. Κ’ ύστερα γυρίσανε όλοι στα σπίτια τους με την φανφάρα, που έπαιζε χαρούμενα κομμάτια. Εκεί στο σπίτι τους ανάμενε ζεστό φαγί και ζεστή αγκαλιά. Κ’ είτανε όλοι τους βαθιά περήφανοι με την ιδέα, πως έχουνε την πιο κ α ι ν ο ύ ρ ι α και την πιο μ ε γ ά λ η Καμπάνα σ’ όλη τη Γης». Κώστας Βάρναλης (1884 - 16 Δεκεμβρίου 1974)
Η εικόνα ενός μοναχού που κρούει το σήμαντρο καλώντας άπαντες στο μοναστήρι να συμμετάσχουν στα ιερά τους καθήκοντα εκφράζει έναν από τους πιο απλούς αλλά συνάμα και αγνούς συμβολισμούς της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και το Θεό.
- «Το ξύλο η ο «κόπανος», το δεύτερο ξύλινο σήμαντρο που κρούεται στις Ιερές Μονές πριν τις λατρευτικές ακολουθίες. Συμβολίζει το ξύλο που έκρουσε ο Νώε για να μπουν τα ζώα στην κιβωτό, και μάλιστα ο εύρυθμος ήχος συμβολίζει τα ποδοβολητά των ζώων.
Έτσι λοιπόν όπως τα άλογα ζώα άκουσαν το κάλεσμα του Νώε και σώθηκαν από τον κατακλυσμό, έτσι και ημείς ως έλλογα ζώα εισερχόμεθα στην πνευματική κιβωτό -την εκκλησία- για να σωθούμε από τον κατακλυσμό της αμαρτίας και αποστασίας.»
Επίσης, για το πρωινό ξύπνημα, ιδιαίτερα το χειμώνα στο Άγιον όρος που είναι νύχτα: Αρχίζει με αραιά χτυπήματα, που τα ακούς μέσα στον βαθύ σου ύπνο. Εντάσσονται στο όνειρο. Υψώνει αργά, βαθμιαία τον ρυθμό, ανεβάζοντας το επίπεδο της συνείδησης, μέχρι να ανοίξεις τα μάτια σου. Προχωρεί σ' ένα κρεσέντο ρυθμικό, πράγμα που δημιουργεί εγρήγορση. Μια μικρή Ανάσταση κάθε πρωί. Όταν το σήμαντρο τελειώσει, έχεις ξυπνήσει τελείως, έτοιμος να βαδίσεις κάτω από το φως των άστρων προς το καθολικό. Για τον Όρθρο. Οι μοναχοί ξέρουν να ζούν.
Επίσης, για το πρωινό ξύπνημα, ιδιαίτερα το χειμώνα στο Άγιον όρος που είναι νύχτα: Αρχίζει με αραιά χτυπήματα, που τα ακούς μέσα στον βαθύ σου ύπνο. Εντάσσονται στο όνειρο. Υψώνει αργά, βαθμιαία τον ρυθμό, ανεβάζοντας το επίπεδο της συνείδησης, μέχρι να ανοίξεις τα μάτια σου. Προχωρεί σ' ένα κρεσέντο ρυθμικό, πράγμα που δημιουργεί εγρήγορση. Μια μικρή Ανάσταση κάθε πρωί. Όταν το σήμαντρο τελειώσει, έχεις ξυπνήσει τελείως, έτοιμος να βαδίσεις κάτω από το φως των άστρων προς το καθολικό. Για τον Όρθρο. Οι μοναχοί ξέρουν να ζούν.
«Κάνε την καρδιά σου Μοναστήρι.
Χτύπα εκεί το σήμαντρο.
Κάλεσε εκεί για Αγρυπνία, θυμίασε,
και ψιθύρισε ακατάπαυστα προσευχές.
Ο Θεός είναι δίπλα σου.»
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός
Το βίντεο είναι από Ρουμανικό Μοναστήρι.
(Румынский монах и доска)
Δείτε ακόμη:
- Στην Ρωμέικη φιλοθεΐα και φιλανθρωπία, ο μοναχισμός και οι άγιοι ήταν τα πρότυπα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής
- Η Ιστορία του Μοναχισμού. Ο άγιος Βασίλειος και ο Μοναχισμός [Βίντεο: Μέγας Βασίλειος το Λιοντάρι του Χριστού]
- Δνόφος Αγνωσίας (Ο γνόφος είναι πέραν του φωτός)
- Ν. Λυγερός: Μοναχισμού Αποστολή... άνθρωποι ντυμένοι με μαύρα που έχουν μέσα τους τόσο φως.
- Γιατί αλλάζει το όνομά του κάποιος/α όταν γίνεται μοναχός/ή; (Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως)
Romanian Priest practicing 'Toaca'. He is beating the Semantron (a wooden board made of heart of Maple or Beech) with two wooden mallets to summon the monastics to prayer. Where there is a metal Semantron, it is customary to strike it after the wooden one has been played. The semantron is sounded every midnight for night offices (Midnight Office and Matins) this is done by the candle-lighter. The Semantra are usually suspended by chains from a peg in the proaulion (porch of the catholicon) or outside the refectory door, or on a tree in the courtyard. Wild stuff !
