θα ξανανθίσει ο κόσμος για δεύτερη φορά
όταν κανείς δεν πίστευε πια στην Κυριακή
ενώ την επομένη ήρθε σαν Πασχαλιά!
Η Αντίσταση της Κυριακής
Αυτή την Κυριακή, και κάθε Κυριακή,
Περιεχόμενα:
1. Μετά από 1700 χρόνια, καταπατείται ἡ αργία τής Κυριακής με απόφαση τής κυβερνήσεως.
2. Ιστορικές αναφορές για την Αργία της Κυριακής (από 3 Μαρτίου 321 μ.Χ. έως και σήμερα)
3. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως εξάρτημα μηχανής (Τσίτσος Βασίλειος)
4. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για την Ημέρα της Κυριακής
5. Η εργατική νομοθεσία σήμερα για την αργία της Κυριακής.
6. Πηγές / παραπομπές
2. Ιστορικές αναφορές για την Αργία της Κυριακής (από 3 Μαρτίου 321 μ.Χ. έως και σήμερα)
3. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως εξάρτημα μηχανής (Τσίτσος Βασίλειος)
4. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για την Ημέρα της Κυριακής
5. Η εργατική νομοθεσία σήμερα για την αργία της Κυριακής.
6. Πηγές / παραπομπές
7 Μαρτίου 321 μ.Χ. Ο Κωνσταντίνος Α΄ αποφασίζει
ότι η Κυριακή είναι ημέρα ανάπαυσης στη Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι η
μέρα του Κυρίου και εκεί οφείλει την ονομασία της.
1. Μετά από 1700 χρόνια, Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
καταπατείται η αργία τής Κυριακής
με απόφαση τής κυβερνήσεως.
Τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε δεχτεί ως κοινωνία μία πληθώρα μέτρων που υποτίθεται πάρθηκαν για την σωτηρία μας αλλά ουσιαστικά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερη φτωχοποίηση του λαού και ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πόρων της πατρίδας μας.
Τα μέτρα βέβαια δεν αγγίζουν όλο αυτό το διεφθαρμένο οικονομικοπολιτικό καθεστώς της μεταπολίτευσης για το οποίο η δικαιοσύνη και οι νόμοι είναι άγνωστες λέξεις και που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την εξουσία στα βαμμένα με το αίμα πολλών Ελλήνων που έχουν αυτοκτονήσει χέρια του.
Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια οι πλατείες γέμισαν με αγανακτισμένους πολίτες, απεργίες και συλλαλητήρια έγιναν, δημόσια κτήρια καταλήφθηκαν ωστόσο τίποτα από όλα αυτά δεν σταμάτησε κανένα μέτρο από το να εφαρμοστεί. Ακόμη και σε αυτό το στημένο παιχνίδι των εκλογών, ο νεοέλληνας απέδειξε σε μεγάλο ποσοστό ότι φοβάται να έρθει απέναντι σε αυτούς που βρίζει όλη μέρα, ίσως λόγου φόβου ίσως και λόγω ότι είναι εξαρτημένος από αυτή την σάπια κατάσταση που και ο ίδιος βοήθησε να δημιουργηθεί. Το μέλλον θα επαληθεύσει ή θα διαψεύσει πολλούς που ισχυρίζονται ότι ο βολεμένος και καλοζωισμένος νεοέλληνας δεν έχει πιθανόν τα αντισώματα αντίστασης που απαιτούνται για να βάλει ένα τέλος σε αυτή την καταστροφική πορεία που προδιαγράφεται για την χώρα μας.
Έτσι λοιπόν αφού ξεχειλίζουν τα χρήματα από τις τσέπες μας, αφού η ανάπτυξη της οικονομίας μας έχει ξεπεράσει σε ρυθμούς αυτή της Κίνας, αφού το success story παίρνει σάρκα και οστά, είχαν τη φαεινή ιδέα να ανοίξουν τα εμπορικά καταστήματα την Κυριακή, αρχής γενομένης στην Θεσσαλονίκη την Κυριακή 3 Νοεμβρίου.
Δεν είναι όμως μόνο το οικονομικό σκέλος σε αυτή την ιστορία.
Η Κυριακή για τους Έλληνες είναι ιερή μέρα με όλη της την σημασία. Πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι της Κυριακάτικης αργίας και της εκκλησιαστικής λειτουργίας εκείνη την ημέρα σμίγει η οικογένεια και οι φίλοι γύρω από το μεσημεριανό τραπέζι. Αυτή την παραδοσιακή κατάσταση για την ελληνική οικογένεια έρχονται τώρα οι φωστήρες της οικονομίας να την διαλύσουν. Γιατί ο υπάλληλος που εργάζεται σε ένα εμπορικό κατάστημα είναι ο/η σύζυγος μας, ο γονιός μας, ο αδερφός ή αδερφή μας, το παιδί μας. Και αν ο έμπορος μιας μικρομεσαίας επιχείρησης μπορεί να αποφασίσει να μην ανοίξει το κατάστημα του, αυτό δεν ισχύει για όλα τα μεγάλα εμπορικά πολυκαταστήματα που στο βωμό του κέρδους μίας ακόμα εργάσιμης μέρας δεν θα διστάσουν να θυσιάσουν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Αυτή τη φορά τα πράματα όμως δεν είναι τόσο δύσκολα για να αντιδράσεις νεοέλληνα. Δεν χρειάζεται να κάνεις απεργία, να κατέβεις να αποκλείσεις την είσοδο κάποιου καταστήματος, να συγκρουστείς με την αστυνομία.
Απλά κάνε αυτό που έκανες τόσα χρόνια.
Κάτσε σπίτι σου, πήγαινε βόλτα, βγες έξω για καφέ ή για φαγητό. Απλά μη πας για ψώνια. Ο καθένας που θα πάει για ψώνια επιβραβεύει και δικαιώνει την επιλογή αυτών που αποφάσισαν να επιτρέψουν το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή. Αν τώρα που ξεκινάει να εφαρμόζεται το μέτρο αυτό δεν υπάρξει ανταπόκριση από τον κόσμο, ο ίδιος ο εμπορικός κόσμος θα το παραμερίσει. Ο καθένας που θα σκεφτεί την Κυριακή να μπει σε ένα κατάστημα για αγορές πριν σκεφτεί αν θα του ταιριάζουν τα παπούτσια ή τι χρώμα θα πάρει το φόρεμα ας αναλογιστεί ότι ο υπάλληλος που θα τον εξυπηρετήσει δεν είναι εκείνη τη στιγμή μαζί με την οικογένεια του και τα αγαπημένα του πρόσωπα.[1]
Στους αρχαίους, η κατάπαυση από την εργασία χάριν ανάπαυσης, γενικά, ήταν άγνωστη. Στους Βαβυλωνίους αναφέρονται κάποιες αργίες, όμως, όχι τακτικές. Ο Μωσαϊκός Νόμος καθορίζει, με την τετάρτη εντολή, την αργία του Σαββάτου ως ημέρα ευγνωμοσύνης προς το Θεό που ελευθέρωσε τον Ισραήλ από την δουλεία της Αιγύπτου («έξι ημέρες θα εργάζεσαι και θα πραγματοποιείς τα έργα σου, την εβδόμη ημέρα, όμως, του Σαββάτου, θα την αφιερώνεις στον Κύριο και Θεό σου»). Άλλες ιουδαϊκές εορταστικές αργίες, κινητές μέσα στο χρόνο, αποβλέπουν κυρίως στη σύσφιγξη κοινωνικών δεσμών και στην ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως.
Στους Ρωμαίους υπήρχαν ημέρες αργίας και σχετικοί νόμοι. Οι νόμοι αυτοί όριζαν ποιες εργασίες επιτρέπονταν και ποιές όχι στις γιορτές. Στην ουσία γιορτές θρησκευτικού περιεχομένου δεν υπήρχαν. Ήταν γιορτές ποτού, φαγητού και οργίων.
Στους Έλληνες γιορτές τύπου ιουδαϊκού Σαββάτου ή όποιου άλλου, δεν συναντάμε πουθενά. Ο Αριστοτέλης εξάλλου θεωρούσε την εργασία ασυμβίβαστη με την αρετή. Η εργασία ήταν χαρακτηριστικό του δούλου ενώ η αρετή του ελευθέρου ανθρώπου. Πίστευε ότι η αρετή δεν ευδοκιμεί όπου ευδοκιμεί η βάναυση εργασία (Πολιτικά Γ' 5, 1278 α 20-21).
Ο Απ. Παύλος θεωρεί την εργασία μεγάλο και ισχυρό παράγοντα για την καλλιέργεια των αρετών, παράλληλα όμως, οι Χριστιανοί ενθυμούμενοι ότι ο Χριστός αναστήθηκε τη «μία των Σαββάτων» δηλ. την επομένη ημέρα, και θέλοντας να την τιμήσουν, δεν την ονόμασαν ημέρα αργίας αλλά ημέρα αγιασμού, κατά την οποία συγκεντρώνονταν για να τελέσουν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Στη συνέχεια, σειρά από «Νεαρές» και Διατάξεις των Αυτοκρατόρων Θεοδοσίου Α', Θεοδοσίου Β', Ιουστινιανού και Λέοντος Γ', όρισαν όπως: «Δικασταί μεν και Δήμοι των πόλεων και οι εκ τεχνών βιούντες αργείτωσαν εν Κυριακή, μόνοι δε γεωργοί εργαζέσθωσαν και οι η αιτία της λύσεως της τιμής της ημέρας άλογος. Δοκεί γαρ σωτηρίας των καρπών, έστι δε αληθώς ουδέν. Ου γαρ το σπουδαίον της γεωργίας, αλλά του καρποδότου ο έλεος την ευθυνίαν παρέχεται των καρπών» (ΝΕ' ΙΙ COLL.NOV.LV).
Η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος στην Ανατολή και ο Καρλομάγνος στη Δύση, καθιέρωσαν τελικώς ως πλήρη αργία την Κυριακή με σκοπό την μετοχή των Χριστιανών στη λατρευτική Σύναξη στους Ναούς και την οικογενειακή ανάπαυση και γαλήνη.
Στις 20 Ιουνίου 2011 εκπρόσωποι 65 πανευρωπαϊκών οργανώσεων πολιτών, συνδικάτων, της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των άλλων Χριστιανικών Ομολογιών, που όλοι μαζί αποτελούν την «Ευρωπαϊκή Συμμαχία για την αργία της Κυριακής» συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες, με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής. Στο τέλος της συναντήσεως υπέγραψαν ανακοίνωση, με την οποία δεσμεύτηκαν να αγωνιστούν για την διατήρηση ως υποχρεωτικής της αργίας της Κυριακής και για ένα ανθρώπινο ωράριο εργασίας. Τα μέλη της Συμμαχίας στην ίδια ανακοίνωση ζητούν, η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, όπως επίσης και αυτές των κρατών μελών, να σέβονται τους εργαζόμενους πολίτες και την ιδιωτική τους ζωή, που περιλαμβάνει και τον ελεύθερο χρόνο που πρέπει να έχουν και να μοιράζονται με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Είναι η πρώτη φορά που υπάρχει μια τέτοια συμμαχία Εκκλησίας και συνδικάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Κατά τη συνάντηση, επιστήμονες ομιλητές τόνισαν ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από ένα κοινωνικό μοντέλο που να μη στηρίζεται μόνο στην παραγωγή και στην κατανάλωση, αλλά επίσης στον ελεύθερο χρόνο για τις προσωπικές επιλογές του κάθε πολίτη-εργαζομένου. Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο Γερμανός καθηγητής Ψυχολογίας κ. Friedhelm Nachreiner, ο οποίος επισήμανε το γεγονός ότι το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο με πρόσφατη απόφασή του κατάργησε το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή στη Χώρα.
Επίσης ο κοινωνικός ερευνητής δρ. Ζιλ Έμπρεϊ παρουσίασε το αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας, που έδειξε ότι τα άτομα που εργάζονται την Κυριακή, επηρεάζονται αρνητικά τόσο στον τομέα της υγείας τους, όσο και σ' αυτόν της ασφάλειας στην εργασία τους. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι το οικονομικό αποτέλεσμα από την κυριακάτικη εργασία, είναι πενιχρό έως αρνητικό, εκτός από αλυσίδες πολυκαταστημάτων, που απευθύνονται κυρίως στους τουρίστες. Αυτός είναι και ο λόγος που, παρά το νόμο στη Γαλλία και τα κίνητρα στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, λίγα είναι τα καταστήματα που εργάζονται τις Κυριακές.
Στον κατάλογο των υποστηρικτών της αργίας της Κυριακής είναι η Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, της οποίας, από την Ελλάδα, είναι μέλη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Συμμετέχουν ακόμη συνδικάτα από όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ. Επίσης υποστηρίζει τη Συμμαχία η Επιτροπή των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της ΕΕ, η Ομοσπονδία των Καθολικών Οργανώσεων για την Οικογένεια και η Προτεσταντική Εκκλησία της Γερμανίας.
Στον κατάλογο των μελών της Συμμαχίας περιλαμβάνονται το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Ελλάδος, η Εκκλησία της Κύπρου και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επίσης η μεγάλη Γαλλική Εργατική Συνομοσπονδία Χριστιανών Εργατών (CFTC) και συνδικαλιστικές οργανώσεις της Γερμανίας, του Βελγίου, της Αυστρίας, της Εσθονίας, του Λουξεμβούργου, της Σλοβακίας, από την Πολωνία η «Αλληλεγγύη», και άλλες οργανώσεις πολιτών.
Να αναφέρω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Στο Bayswater, περιοχή της αγγλικής πρωτεύουσας, το Σάββατο το βράδυ τα καζίνα κλείνουν στις ένδεκα. Προσπάθησαν οι επιχειρηματίες να ανατρέψουν αυτήν την «απαρχαιωμένη» απόφαση, χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί; Επειδή είχε σχέση με τον εκκλησιασμό των κατοίκων. Τα παλιά χρόνια όταν η περιοχή, που σήμερα έχει εκατομμύρια κατοίκους, ήταν μια αραιοκατοικημένη συνοικία, οι χριστιανοί τα Σαββατόβραδα το έριχναν στο χαρτί και στο τζόγο και το πρωί της Κυριακής οι άνδρες δεν πατούσαν στις εκκλησίες. Ο αγγλικανός επίσκοπος προσέφυγε στις αρχές και πέτυχε το όριο λειτουργίας των καζίνων στην περιοχή του. Και το μέτρο αυτό, τελείως έξω από τα πράγματα σήμερα, ισχύει. Μπορεί να έχουν βρει άλλους τρόπους να παρακάμψουν την απαγόρευση, να έχουν δώσει άλλα ονόματα στα κέντρα της χαρτοπαιξίας, αλλά η απαγόρευση είναι θεσμοθετημένη και στηρίζεται στη προσφυγή του επισκόπου που έγινε πριν 200 περίπου χρόνια. Ακόμα, στη Μεγάλη Βρετανία δεν πραγματοποιούνται την Κυριακή Εθνικές ή Δημοτικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Το άρθρο που ακολουθεί, γράφτηκε ως σχόλιο σε ανάρτηση της Σοφίας Ντρέκου για την προτροπή του Πατρο -Κοσμά Αιτωλού, προς τήρηση της Κυριακής και των εορτών, εν όψει της εορτής του σήμερα και εξ αφορμής της θεώρησης της Κυριακής ως εργάσιμης από τη Εωσφορική Νέα Τάξη Πραγμάτων. Δείτε το σχόλιο και την ανάρτηση της Σοφίας. εδώ 24 Αυγούστου 2015
Σοφία μας,
Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η «αργία της Κυριακής» μόνο αργία δεν είναι. Η πρώτη ημέρα της Εβδομάδας έχει Αναστάσιμο πανηγυρικό χαρακτήρα και είναι αφιερωμένη στη σχέση του Ανθρώπου με το Θεό. Λέγοντας ότι είναι ημέρα του Κυρίου, (ούτως ή άλλως όλες οι μέρες του Θεού είναι) εννοούμε ότι κατά την Κυριακή αλλά και κάθε μεγάλη γιορτή που λέγαμε παλαιότερα, όταν δεν μας θεωρούσαν απλά παραγωγικές δυνάμεις που καταδεικνύει την αντίληψη περί Ανθρώπου, ως homo economicus, οι κοινότητες σε τοπικό, και οι κοινωνίες σε ευρύτερο πλαίσιο, κατακερμάτιζαν το χρόνο, εισάγοντας τις εορτές που φανέρωναν μεταξύ άλλων, ότι ουκ επ' άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος.
Η εισαγωγή δηλαδή των εορτών αφ' εαυτής ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα, όχι λόγω ανάπαυσης, προς ανάληψη δυνάμεων ώστε να μεγιστοποιείται η απόδοση της εργατικής δύναμης, (η αντίληψη ότι ο άνθρωπος (εργάτης !!!) αποδίδει περισσότερο με την εντατικοποίηση και τον καταμερισμό εργασίας αποτελεί βασική αρχή της οικονομίας όλων των απόψεων και των αντιλήψεων) αλλά προς υπενθύμιση του σκοπού για τον οποίο επλάσθη ο άνθρωπος σύμφωνα με την ορθόδοξη αντίληψη, είχε δηλαδή εσχατολογικό χαρακτήρα.
Το περιβάλλον, ως πηγή εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων προς επιβίωσή του, υπό το πρίσμα της κοντόφθαλμης εγωϊστικής θεώρησης, φάγωμεν πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν. Και επομένως απεμπολείται η Αναστάσιμος προσδοκία ως σκάνδαλον ή μωρία, και ως εκ τούτου η Αναστάσιμος Κυριακή, αποτελεί φραγμό στην παραγωγικότητα και την περαιτέρω εκμετάλλευση, ενώ θυμίζει την παρουσία του Θεού ανάμεσά μας, γεγονός αντίθετον προς την εγωϊστική αυτοθέωσή μας. Για τα κοινωνικά οφέλη του Ορθόδοξου εορτολογίου, ως ημέρα αφοσίωσης του Ανθρώπου σε ουσιαστικές οντολογικές ανάγκες, πέραν του άρτου, είθε να αξιώσει ο Θεός, να αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας, θα σας ήμουν ευγνώμων αν γράφατε την άποψή σας. Αναλογιστείτε με την θεά (με μικρό θήτα προς αποφυγήν παρεξηγήσεως) Ελένη Βιτάλη.[3]
Τσίτσος Βασίλειος: Για τα κοινωνικά οφέλη του Ορθόδοξου εορτολογίου, ως ημέρα αφοσίωσης του Ανθρώπου σε ουσιαστικές οντολογικές ανάγκες, πέραν του άρτου, είθε να αξιώσει ο Θεός, να αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή. ευχαριστώ για την υπομονή σας, θα σας ήμουν ευγνώμων αν γράφατε την άποψή σας. Ανα-λογιστείτε με την θεά (με μικρό θήτα προς αποφυγήν παρεξηγήσεως) Ελένη Βιτάλη. 24 Αυγούστου 2015 στις 3:32 μ.μ.
Τσίτσος Βασίλειος: Εν τω μεταξύ θυμήθηκα μια λαϊκή φράση του συγχωρημένου πατέρα μου, που απέφευγε να εργάζεται, Κυριακές και μεγάλες εορτές, παρά τις τεράστιες ανάγκες που είχαμε και όταν τον ρωτούσαν γιατί απαντούσε: Γιατί τα λεφτά της Κυριακής και της γιορτής τα παίρνει ο διάβολος, έλεγε ο Κοσμάς ο Αιτωλός...γι' αυτό !!! 24 Αυγούστου 2015 στις 4:35 μ.μ.[3]
Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να χαιρώμεθα πάντοτε, μα περισσότερον την Κυριακήν, οπού είνε η Ανάστασις του Χριστού μας.
Διότι Κυριακήν ημέραν έγινεν ο Ευαγγελισμός της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.
Κυριακήν ημέραν μέλλει ο Κύριος να αναστήση όλον τον κόσμον.
Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας διά ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είνε τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας.
Oύτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν.
Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είνε αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν και ή σε θανατώνει ο Θεός παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει.
Όθεν, αδελφοί μου, διά να μη πάθετε κανένα κακόν, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είνε αφιερωμένη εις τον Θεόν.
Εδώ πως πηγαίνετε, χριστιανοί μου;
Την φυλάγετε την Κυριακήν;
Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε.
Έχετε εδώ πρόβατα; Το γάλα της Κυριακής τι το κάμνετε; Άκουσε, παιδί μου· να το σμίγης όλο και να το κάμνης επτά μερίδια· και τα εξ μερίδια κράτησέ τα διά τον εαυτόν σου, και το άλλο μερίδιον της Κυριακής, αν θέλης, δώσέ το ελεημοσύνην εις τους πτωχούς ή εις την Εκκλησίαν, διά να ευλογήση ο Θεός τα πράγματά σου.
Και αν τύχη ανάγκη και θέλης να πωλήσης πράγματα φαγώσιμα την Κυριακήν, εκείνο το κέρδος μη το σμίγεις εις την σακκούλα σου, διότι την μαγαρίζει, αλλά δώσέ τα ελεημοσύνην, διά να σας φυλάγη ο Θεός.[4]
Ανάπαυση από την εργασία επιβάλλεται κατά γενική αρχή μία ημέρα κατά εβδομάδα. Ως ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης ορίσθηκε η Κυριακή. Οι διατάξεις του νόμου περί Κυριακής ανάπαυσης ισχύουν σε όλη την Επικράτεια.
Σύμφωνα με τις αριθμ. 8900/1946 και 25825/51 κοινές Υπουργικές αποφάσεις (Οικονομικών και Εργασίας) στο προσωπικό όλων των επιχειρήσεων και εργασιών που απασχολείται τις Κυριακές κλπ. εξαιρέσιμες ημέρες αργίας παρέχεται πρόσθετη αμοιβή, η οποία ανέρχεται στο 75% του 1/25 του νομίμου μηνιαίου μισθού ή του νομίμου ημερομισθίου.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο Σ60/5/5183/31-3-80 του τ. Υπουργείου Προεδρίας της Κυβέρνησης κατά την αληθή έννοια των διατάξεων του Ν.993/1979 για εργασία του προσωπικού, που απασχολείται με σχέση ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, ΟΤΑ και λοιπά ΝΠΔΔ κατά τις Κυριακές και αργίες οφείλεται η προσαύξηση 75%.
Δικαιούνται την παραπάνω προσαύξηση 75% εφόσον εργασθούν Κυριακές και αργίες, όχι όμως κατά τις ημιαργίες.[5]
6. Πηγές, παραπομπές:
1. «Μετά από 1700 χρόνια» Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2013 Μη πας στο success story party / ΑντιΠαρακμή
2. «Ιστορικές εκκλησιαστικές αναφορές» (✥ Ο Αλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ: «Η σημασία της αργίας της Κυριακής») από Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας / www.oodegr.com
3. Η οντολογική θεώρηση του Ορθοδόξου Εορτολογίου και η κοντόφθαλμη αιρετική θεώρηση της Κυριακής. Τσίτσος Βασίλειος, Θεολόγος, Κοινωνιολόγος 24 Αυγούστου 2015 και FaceBook group: Ορθοδοξία, Θρησκεία και πολιτική 24 Αυγούστου 2015
4. Απόσπασμα από τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού / users.uoa.gr/nektar/orthodoxy
5. «Τι ορίζει η εργατική νομοθεσία για την αργία της Κυριακής» Κων/νος Ι. Τζιμάνης, τ. Δ/ντης Υπουργείου Εργασίας, Σύμβουλος σε Εργατικά Θέματα. in.gr/forologia
6. Καινή Κυριακή (Ποίημα/μήνυμα) Ν. Λυγερός lygeros.org - nikos-lygeros-poihsh.blogspot.gr
Δείτε ακόμη:
2. Ιστορικές αναφορές για την Αργία της Κυριακής
(από 3 Μαρτίου 321 μ.Χ. έως και σήμερα)
Στους αρχαίους, η κατάπαυση από την εργασία χάριν ανάπαυσης, γενικά, ήταν άγνωστη. Στους Βαβυλωνίους αναφέρονται κάποιες αργίες, όμως, όχι τακτικές. Ο Μωσαϊκός Νόμος καθορίζει, με την τετάρτη εντολή, την αργία του Σαββάτου ως ημέρα ευγνωμοσύνης προς το Θεό που ελευθέρωσε τον Ισραήλ από την δουλεία της Αιγύπτου («έξι ημέρες θα εργάζεσαι και θα πραγματοποιείς τα έργα σου, την εβδόμη ημέρα, όμως, του Σαββάτου, θα την αφιερώνεις στον Κύριο και Θεό σου»). Άλλες ιουδαϊκές εορταστικές αργίες, κινητές μέσα στο χρόνο, αποβλέπουν κυρίως στη σύσφιγξη κοινωνικών δεσμών και στην ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως.
Στους Ρωμαίους υπήρχαν ημέρες αργίας και σχετικοί νόμοι. Οι νόμοι αυτοί όριζαν ποιες εργασίες επιτρέπονταν και ποιές όχι στις γιορτές. Στην ουσία γιορτές θρησκευτικού περιεχομένου δεν υπήρχαν. Ήταν γιορτές ποτού, φαγητού και οργίων.
Στους Έλληνες γιορτές τύπου ιουδαϊκού Σαββάτου ή όποιου άλλου, δεν συναντάμε πουθενά. Ο Αριστοτέλης εξάλλου θεωρούσε την εργασία ασυμβίβαστη με την αρετή. Η εργασία ήταν χαρακτηριστικό του δούλου ενώ η αρετή του ελευθέρου ανθρώπου. Πίστευε ότι η αρετή δεν ευδοκιμεί όπου ευδοκιμεί η βάναυση εργασία (Πολιτικά Γ' 5, 1278 α 20-21).
Ο Απ. Παύλος θεωρεί την εργασία μεγάλο και ισχυρό παράγοντα για την καλλιέργεια των αρετών, παράλληλα όμως, οι Χριστιανοί ενθυμούμενοι ότι ο Χριστός αναστήθηκε τη «μία των Σαββάτων» δηλ. την επομένη ημέρα, και θέλοντας να την τιμήσουν, δεν την ονόμασαν ημέρα αργίας αλλά ημέρα αγιασμού, κατά την οποία συγκεντρώνονταν για να τελέσουν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Ο Μέγας και Ισαπόστολος Κωνσταντίνος με Αυτοκρατορικό Διάταγμα της 3ης Μαρτίου 321 προς τη Ρώμη, επιβάλλει την πρώτη ημέρα της εβδομάδος ως ημέρα αργίας. Το Διάταγμα εντέλλεται όπως «όλοι οι δικασταί, ο λαός της πόλεως και αι λοιπαί εργασίαι οφείλουν να καταπαύουν κατά την αξιοσέβαστον ημέραν του Ηλίου» (C 111,12 2, in Corpus Juris Civilis τ. II, Codex Justinianus, Berlin 1927). Οι ειδωλολάτρες ονομάζουν την ημέρα «Sunday» (Sun = ήλιος) και οι Χριστιανοί «Κυριακή» επειδή ο Κύριος είναι ο ήλιος της Δικαιοσύνης.
Στη συνέχεια, σειρά από «Νεαρές» και Διατάξεις των Αυτοκρατόρων Θεοδοσίου Α', Θεοδοσίου Β', Ιουστινιανού και Λέοντος Γ', όρισαν όπως: «Δικασταί μεν και Δήμοι των πόλεων και οι εκ τεχνών βιούντες αργείτωσαν εν Κυριακή, μόνοι δε γεωργοί εργαζέσθωσαν και οι η αιτία της λύσεως της τιμής της ημέρας άλογος. Δοκεί γαρ σωτηρίας των καρπών, έστι δε αληθώς ουδέν. Ου γαρ το σπουδαίον της γεωργίας, αλλά του καρποδότου ο έλεος την ευθυνίαν παρέχεται των καρπών» (ΝΕ' ΙΙ COLL.NOV.LV).
Η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος στην Ανατολή και ο Καρλομάγνος στη Δύση, καθιέρωσαν τελικώς ως πλήρη αργία την Κυριακή με σκοπό την μετοχή των Χριστιανών στη λατρευτική Σύναξη στους Ναούς και την οικογενειακή ανάπαυση και γαλήνη.
- Η Γαλλική Επανάσταση θέλοντας να εξαλείψει κάθε χριστιανική επιρροή στην Ευρώπη, όρισε ως ημέρα αναπαύσεως κάθε δέκατη ημέρα.
- Η Ρωσική Επανάσταση κάθε έκτη με εναλλαγές. Όμως, τελικά δεν τα κατάφεραν. Σήμερα ακόμα και μουσουλμανικές χώρες, περιόρισαν την αργία της Παρασκευής στο απόγευμα της ίδιας ημέρας, με την προσέλευση στα τζαμιά και αργούν επισήμως τις Κυριακές.
Κατά τη συνάντηση, επιστήμονες ομιλητές τόνισαν ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από ένα κοινωνικό μοντέλο που να μη στηρίζεται μόνο στην παραγωγή και στην κατανάλωση, αλλά επίσης στον ελεύθερο χρόνο για τις προσωπικές επιλογές του κάθε πολίτη-εργαζομένου. Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο Γερμανός καθηγητής Ψυχολογίας κ. Friedhelm Nachreiner, ο οποίος επισήμανε το γεγονός ότι το Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο με πρόσφατη απόφασή του κατάργησε το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή στη Χώρα.
Επίσης ο κοινωνικός ερευνητής δρ. Ζιλ Έμπρεϊ παρουσίασε το αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας, που έδειξε ότι τα άτομα που εργάζονται την Κυριακή, επηρεάζονται αρνητικά τόσο στον τομέα της υγείας τους, όσο και σ' αυτόν της ασφάλειας στην εργασία τους. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι το οικονομικό αποτέλεσμα από την κυριακάτικη εργασία, είναι πενιχρό έως αρνητικό, εκτός από αλυσίδες πολυκαταστημάτων, που απευθύνονται κυρίως στους τουρίστες. Αυτός είναι και ο λόγος που, παρά το νόμο στη Γαλλία και τα κίνητρα στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, λίγα είναι τα καταστήματα που εργάζονται τις Κυριακές.
Στον κατάλογο των υποστηρικτών της αργίας της Κυριακής είναι η Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, της οποίας, από την Ελλάδα, είναι μέλη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Συμμετέχουν ακόμη συνδικάτα από όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ. Επίσης υποστηρίζει τη Συμμαχία η Επιτροπή των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της ΕΕ, η Ομοσπονδία των Καθολικών Οργανώσεων για την Οικογένεια και η Προτεσταντική Εκκλησία της Γερμανίας.
Στον κατάλογο των μελών της Συμμαχίας περιλαμβάνονται το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Ελλάδος, η Εκκλησία της Κύπρου και άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Επίσης η μεγάλη Γαλλική Εργατική Συνομοσπονδία Χριστιανών Εργατών (CFTC) και συνδικαλιστικές οργανώσεις της Γερμανίας, του Βελγίου, της Αυστρίας, της Εσθονίας, του Λουξεμβούργου, της Σλοβακίας, από την Πολωνία η «Αλληλεγγύη», και άλλες οργανώσεις πολιτών.
Να αναφέρω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Στο Bayswater, περιοχή της αγγλικής πρωτεύουσας, το Σάββατο το βράδυ τα καζίνα κλείνουν στις ένδεκα. Προσπάθησαν οι επιχειρηματίες να ανατρέψουν αυτήν την «απαρχαιωμένη» απόφαση, χωρίς αποτέλεσμα. Γιατί; Επειδή είχε σχέση με τον εκκλησιασμό των κατοίκων. Τα παλιά χρόνια όταν η περιοχή, που σήμερα έχει εκατομμύρια κατοίκους, ήταν μια αραιοκατοικημένη συνοικία, οι χριστιανοί τα Σαββατόβραδα το έριχναν στο χαρτί και στο τζόγο και το πρωί της Κυριακής οι άνδρες δεν πατούσαν στις εκκλησίες. Ο αγγλικανός επίσκοπος προσέφυγε στις αρχές και πέτυχε το όριο λειτουργίας των καζίνων στην περιοχή του. Και το μέτρο αυτό, τελείως έξω από τα πράγματα σήμερα, ισχύει. Μπορεί να έχουν βρει άλλους τρόπους να παρακάμψουν την απαγόρευση, να έχουν δώσει άλλα ονόματα στα κέντρα της χαρτοπαιξίας, αλλά η απαγόρευση είναι θεσμοθετημένη και στηρίζεται στη προσφυγή του επισκόπου που έγινε πριν 200 περίπου χρόνια. Ακόμα, στη Μεγάλη Βρετανία δεν πραγματοποιούνται την Κυριακή Εθνικές ή Δημοτικές εκλογικές αναμετρήσεις.
«Δύο τρόπους ξέρω να γίνει κάποιος
στη ζωή του φτωχός και δυστυχισμένος.
Ο ένας είναι να κλέβει κι ο άλλος
να δουλεύει την Κυριακή». [2]
3. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως εξάρτημα μηχανής
Η οντολογική θεώρηση του Ορθοδόξου Εορτολογίου
και η κοντόφθαλμη αιρετική θεώρηση της Κυριακής.
Το άρθρο που ακολουθεί, γράφτηκε ως σχόλιο σε ανάρτηση της Σοφίας Ντρέκου για την προτροπή του Πατρο -Κοσμά Αιτωλού, προς τήρηση της Κυριακής και των εορτών, εν όψει της εορτής του σήμερα και εξ αφορμής της θεώρησης της Κυριακής ως εργάσιμης από τη Εωσφορική Νέα Τάξη Πραγμάτων. Δείτε το σχόλιο και την ανάρτηση της Σοφίας. εδώ 24 Αυγούστου 2015
Σοφία μας,
Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι η «αργία της Κυριακής» μόνο αργία δεν είναι. Η πρώτη ημέρα της Εβδομάδας έχει Αναστάσιμο πανηγυρικό χαρακτήρα και είναι αφιερωμένη στη σχέση του Ανθρώπου με το Θεό. Λέγοντας ότι είναι ημέρα του Κυρίου, (ούτως ή άλλως όλες οι μέρες του Θεού είναι) εννοούμε ότι κατά την Κυριακή αλλά και κάθε μεγάλη γιορτή που λέγαμε παλαιότερα, όταν δεν μας θεωρούσαν απλά παραγωγικές δυνάμεις που καταδεικνύει την αντίληψη περί Ανθρώπου, ως homo economicus, οι κοινότητες σε τοπικό, και οι κοινωνίες σε ευρύτερο πλαίσιο, κατακερμάτιζαν το χρόνο, εισάγοντας τις εορτές που φανέρωναν μεταξύ άλλων, ότι ουκ επ' άρτω μόνον ζήσεται άνθρωπος.
Η εισαγωγή δηλαδή των εορτών αφ' εαυτής ελάμβανε πανηγυρικό χαρακτήρα, όχι λόγω ανάπαυσης, προς ανάληψη δυνάμεων ώστε να μεγιστοποιείται η απόδοση της εργατικής δύναμης, (η αντίληψη ότι ο άνθρωπος (εργάτης !!!) αποδίδει περισσότερο με την εντατικοποίηση και τον καταμερισμό εργασίας αποτελεί βασική αρχή της οικονομίας όλων των απόψεων και των αντιλήψεων) αλλά προς υπενθύμιση του σκοπού για τον οποίο επλάσθη ο άνθρωπος σύμφωνα με την ορθόδοξη αντίληψη, είχε δηλαδή εσχατολογικό χαρακτήρα.
Μόνο αν θεωρήσουμε δηλαδή τον άνθρωπο ως εικόνα του Σαρκωθέντος Θεού, με σκοπό την ένωση του ανθρώπου με το Θεό μπορεί να βιωθεί ορθόδοξα το Νόημα όχι μόνο της Κυριακής αλλά, ολόκληρου του εορταστικού κύκλου της Εκκλησίας μας.
Αν αντιθέτως ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως εξάρτημα μηχανής και ο γυιός του το ανταλλακτικό, κατά το γνωστό λαϊκό τραγούδι, τότε αυτομάτως ανατρέπεται η όλη οντολογική θεώρηση του Ανθρώπου, που υποκύπτει στη λογική της εκμετάλλευσης του Ανθρώπου από άνθρωπο, που είναι η αποκορύφωση της αμαρτίας ως αποτέλεσμα της άρνησης του ανθρώπου στην εντολή του Θεού, και της επιλογής του «έσεσθαι ως θεοί» της εωσφορικής πλάνης.
Αν λάβουμε υπόψη μας αυτά, κατανοείται ορθά, το πλαίσιο της επιλεγόμενης Ορθόδοξης Ασκητικής ως τρόπου ζωής, που περιλαμβάνει την ορθόδοξη θεώρηση του ανθρώπου ως πρόσωπο ως όντος δηλαδή που συσχετίζεται με τον Άλλο ως συν - άνθρωπο και οδηγεί στην συλλογική ενότητα του (κοινωνία), με το περιβάλλον ως οίκο που του παρέχει τα αναγκαία προς διαιώνιση του είδους του και κατ επέκταση, το σεβασμό και την φροντίδα του οίκου του ως εξαρτόμενος από αυτό τροφοδοτικά και όχι μόνον. αλλά και την εναπόθεση της ελπίδας του στο Δημιουργό, όσων δεν δύναται ως δημιούργημα να θέσει υπό τον οικολογικό έλεγχό του.
Διασφαλίζεται έτσι η αρμονική συνύπαρξη του Ανθρώπου με τον Άλλο άνθρωπο ως συν Άνθρωπο, η αρμονική επιβίωσή του με το περιβάλλον που προϋποθέτει το σεβασμό και την προστασία του και με το Δημιουργό όχι ως γεννήτορα αλλά ως οδηγό προς την οντολογική ανέλιξή του. Έτσι ο άνθρωπος καθίσταται όχι κυρίαρχος αλλά αρμονικά ενταγμένος στο περιβάλλον στο οποίο κατέχει ως συντηρητής τη ιδιότητα του ανώτερου σε σχέση με την υλική δημιουργία είδος.
Η ανατροπή όμως της οντολογικής αυτής θεώρησης του ανθρώπου από εικόνα του Θεού σε ένα ανώτερο θηλαστικό και ως εκ τούτου κυρίαρχου επί των άλλων, υποπίπτει στο βιολογικό νόμο της επικράτησης των ανώτερων ειδών, επί των ασθενέστερων, ή επί το απλοϊκότερον στο νόμο της ζούγκλας. Και είναι γνωστό ότι ο λύκος ποτέ δεν σκέπτεται ότι το αρνί θέλει και αυτό να ζήσει. Ο άνθρωπος όμως πλεονεκτεί έναντι των άλλων όντων του περιβάλλοντός του ως πρός το λογικό.
Η εωσφορική όμως αυτοθέωσή του μετέτρεψε αιρετικά το Λόγο σε διάνοια, με τον αποκλεισμό της θεώρησης του Λόγου ως ισορροπίας και την θεώρησή του απλά ως αντιληπτική και γνωστική, ικανότητα. Έτσι η διαταραχή της ισόρροπης ιδιότητας του νου, ανέτρεψε την αρμονική σχέση του ανθρώπου, με τον άλλο άνθρωπο, το Θεό και το Περιβάλλον. Ο άλλος άνθρωπος από συν - άνθρωπος θεωρείται, αντί-παλος στην προσπάθεια της επιβίωσης.
Βασίλης Τσίτσος του Σταυραητού ο Θάνατος, ποιήματα και αναλύσεις του Βασίλη (αφιέρωμα / videos)
Το περιβάλλον, ως πηγή εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων προς επιβίωσή του, υπό το πρίσμα της κοντόφθαλμης εγωϊστικής θεώρησης, φάγωμεν πίωμεν, αύριο γαρ αποθνήσκομεν. Και επομένως απεμπολείται η Αναστάσιμος προσδοκία ως σκάνδαλον ή μωρία, και ως εκ τούτου η Αναστάσιμος Κυριακή, αποτελεί φραγμό στην παραγωγικότητα και την περαιτέρω εκμετάλλευση, ενώ θυμίζει την παρουσία του Θεού ανάμεσά μας, γεγονός αντίθετον προς την εγωϊστική αυτοθέωσή μας. Για τα κοινωνικά οφέλη του Ορθόδοξου εορτολογίου, ως ημέρα αφοσίωσης του Ανθρώπου σε ουσιαστικές οντολογικές ανάγκες, πέραν του άρτου, είθε να αξιώσει ο Θεός, να αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας, θα σας ήμουν ευγνώμων αν γράφατε την άποψή σας. Αναλογιστείτε με την θεά (με μικρό θήτα προς αποφυγήν παρεξηγήσεως) Ελένη Βιτάλη.[3]
Τσίτσος Βασίλειος: Για τα κοινωνικά οφέλη του Ορθόδοξου εορτολογίου, ως ημέρα αφοσίωσης του Ανθρώπου σε ουσιαστικές οντολογικές ανάγκες, πέραν του άρτου, είθε να αξιώσει ο Θεός, να αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή. ευχαριστώ για την υπομονή σας, θα σας ήμουν ευγνώμων αν γράφατε την άποψή σας. Ανα-λογιστείτε με την θεά (με μικρό θήτα προς αποφυγήν παρεξηγήσεως) Ελένη Βιτάλη. 24 Αυγούστου 2015 στις 3:32 μ.μ.
Τσίτσος Βασίλειος: Εν τω μεταξύ θυμήθηκα μια λαϊκή φράση του συγχωρημένου πατέρα μου, που απέφευγε να εργάζεται, Κυριακές και μεγάλες εορτές, παρά τις τεράστιες ανάγκες που είχαμε και όταν τον ρωτούσαν γιατί απαντούσε: Γιατί τα λεφτά της Κυριακής και της γιορτής τα παίρνει ο διάβολος, έλεγε ο Κοσμάς ο Αιτωλός...γι' αυτό !!! 24 Αυγούστου 2015 στις 4:35 μ.μ.[3]
4. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για την Ημέρα της Κυριακής
Διότι Κυριακήν ημέραν έγινεν ο Ευαγγελισμός της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.
Κυριακήν ημέραν μέλλει ο Κύριος να αναστήση όλον τον κόσμον.
Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας διά ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είνε τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας.
Oύτε να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν.
Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είνε αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν και ή σε θανατώνει ο Θεός παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει.
Όθεν, αδελφοί μου, διά να μη πάθετε κανένα κακόν, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είνε αφιερωμένη εις τον Θεόν.
Εδώ πως πηγαίνετε, χριστιανοί μου;
Την φυλάγετε την Κυριακήν;
Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε.
Έχετε εδώ πρόβατα; Το γάλα της Κυριακής τι το κάμνετε; Άκουσε, παιδί μου· να το σμίγης όλο και να το κάμνης επτά μερίδια· και τα εξ μερίδια κράτησέ τα διά τον εαυτόν σου, και το άλλο μερίδιον της Κυριακής, αν θέλης, δώσέ το ελεημοσύνην εις τους πτωχούς ή εις την Εκκλησίαν, διά να ευλογήση ο Θεός τα πράγματά σου.
Και αν τύχη ανάγκη και θέλης να πωλήσης πράγματα φαγώσιμα την Κυριακήν, εκείνο το κέρδος μη το σμίγεις εις την σακκούλα σου, διότι την μαγαρίζει, αλλά δώσέ τα ελεημοσύνην, διά να σας φυλάγη ο Θεός.[4]
Δείτε: Στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό τον φωτιστή των σκλαβωμένων Ελλήνων, Πατροκοσμά
5. Τι ορίζει η εργατική νομοθεσία για
την αργία της Κυριακής στις μέρες μας
Ανάπαυση από την εργασία επιβάλλεται κατά γενική αρχή μία ημέρα κατά εβδομάδα. Ως ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης ορίσθηκε η Κυριακή. Οι διατάξεις του νόμου περί Κυριακής ανάπαυσης ισχύουν σε όλη την Επικράτεια.
Σύμφωνα με το άρθρο 1 παραγρ. 3 του Β.Δ.748/66 οι εργαζόμενοι που παρέχουν υπηρεσίες με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, δικαιούνται ελεύθερου χρόνου 24 ωρών, που πρέπει να αρχίζει από 00.00 ώρας της Κυριακής μέχρι της 24.00 της ίδιας ημέρας.
Επί μισθωτών επιχειρήσεων που λειτουργούν καθ' όλο το 24ωρο με σύστημα τριών ομάδων εργασίας, ο χρόνος αυτός δύναται ν αρχίζει από της 06.00 ώρας της Κυριακής και να λήγει την 06.00 ώρα της Δευτέρας. Αντί της Κυριακής ορίζεται άλλη ημέρα κυρίας εβδομαδιαίας ανάπαυσης για εργαζόμενους θεάτρου, εφημεριδοπώλες, οδηγούς ταξί και σταυλίτες βουστασίων μερικών περιοχών.
Εργαζόμενοι σύμφωνα με το άρθρο 10 παραγρ. 1, 2 και 5 του Β.Δ.748/66 που απασχολούνται κατά Κυριακή άνω των πέντε ωρών, δικαιούνται αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης, διάρκειας 24 συνεχών ωρών κατ' άλλη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας.
Η ημέρα της αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης καθορίζεται από τον εργοδότη. Εργαζόμενοι που υπάγονται στις διατάξεις του Β.Δ. 748/66, απασχολούμενοι κατά Κυριακή μέχρι πέντε ώρες, δύνανται να αξιώσουν ισόχρονη αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση μία άλλη μέρα της εβδομάδας.
Στις περιπτώσεις που επιτρέπεται η κατά Κυριακή εργασία, η κατανομή της 24ωρης αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης, πρέπει να γίνεται κατά τρόπο τέτοιο ώστε ανά περίοδο επτά εβδομάδων, η μία εξ αυτών να εμπίπτει με ημέρα Κυριακή, εκτός αν τα εφαρμοζόμενα προγράμματα εργασίας εξασφαλίζουν επτά αναπαύσεις κατά ημέρα Κυριακή εντός του έτους. (Άρθρο 10 παραγ. 3 του Β.Δ.748/66).
Μισθωτοί του Δημοσίου και Ν.Π.Δ.Δ. καθώς και επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις του Δημοσίου ή Ν.Π.Δ.Δ. ή οργανισμών κοινής ωφελείας, καθώς και επιχειρήσεων που απασχολούν ένα μόνο εργαζόμενο ορισμένης ειδικότητας, δύνανται αντί της αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης με άδεια της αρμόδιας επιθ/σης εργασίας, να χορηγούνται ανά περίοδο τεσσάρων μηνών, συνεχείς ημέρες άδειας απουσίας (συμψηφιστικές άδειες) ίσες προς τον αριθμό των Κυριακών κατά τις οποίες ο μισθωτός απασχολήθηκε (Β.Δ.748/66 άρθρο 10 παραγρ. 4).
Επίσης επιτρέπεται με άδεια της Κοινωνικής Επιθ/σης και τη σύμφωνη γνώμη του μισθωτού, όπως εργαζόμενοι των Δημοσίων Επιχειρήσεων η εργασία των οποίων παρέχεται εκτός κατοικημένων περιοχών, να λαμβάνουν αντί της κατά τις διατάξεις του Β.Δ. 748/66 αναπληρωματικής εβδομαδιαίας ανάπαυσης ανά περίοδο τεσσάρων (4) εβδομάδων τόσες συνεχείς εργάσιμες ημέρες απουσίας (συμψηφιστικές άδειες) όσες οι Κυριακές κατά τις οποίες αυτοί απασχολήθηκαν.
Πλην της Κυριακής ανάπαυσης από το Νόμο ορίζονται και ορισμένες άλλες ημέρες ανάπαυσης κατά τη διάρκεια του έτους.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που δεν επιτρέπεται η Κυριακή Εργασία, ο Νόμος παρέχει στον εργοδότη το δικαίωμα να απασχολήσει το προσωπικό του, ύστερα από άδεια της αρμόδιας αρχής, όπως λόγω συσσώρευσης εργασίας, παραλαβής και διανομής ξένου τύπου, τμημάτων αλλαγής ξένων νομισμάτων των Τραπεζών, εποχιακών επιχ/σεων, καθαρισμού και συντήρησης μηχανημάτων, επείγουσας εργασίας που δεν μπορεί να αναβληθεί, σε περιπτώσεις απογραφής ή διακοσμήσεως και άλλων περιπτώσεων που το Β.Δ.748/66 αναφέρει.
Η νυκτερινή εργασία και οι Κυριακές και οι αργίες που από τη φύση τους δεν είναι σταθερές αλλά κυμαίνονται από μήνα σε μήνα και κατά συνέπεια ο υπολογισμός των αποδοχών κατά τη διάρκεια της κανονικής άδειας, όσον αφορά τις προσαυξήσεις για νυκτερινή εργασία και εργασία κατά τις Κυριακές και αργίες, θα γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 5 της από 26/1/77 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που κυρώθηκε με το άρθρο 8 του Ν.549/77, το οποίο αντικατέστησε την παρ. 2 του άρθρου 3 του Α.Ν. 539/45.
Για να βρείτε την προσαύξηση του μισθού από νυκτερινή εργασία και από εργασία Κυριακών και αργιών θα πρέπει να προσθέτετε τα ποσά που τυχόν θα πάρετε από νυκτερινή εργασία και από εργασία Κυριακών και αργιών κατά το χρονικό διάστημα από τότε που λήγει η κανονική άδεια του προηγούμενου έτους μέχρι την ημέρα που χορηγείται η κανονική άδεια. Το άθροισμα αυτό διαιρείται με τον αριθμό των εργασίμων ημερών και έτσι βρίσκεται η μέση ημερήσια αμοιβή, η οποία προστίθεται στο ημερομίσθιο και στη συνέχεια το άθροισμα αυτό πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό της άδειας. Ανάλογα προσαυξάνεται και το επίδομα αδείας.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο Σ60/5/5183/31-3-80 του τ. Υπουργείου Προεδρίας της Κυβέρνησης κατά την αληθή έννοια των διατάξεων του Ν.993/1979 για εργασία του προσωπικού, που απασχολείται με σχέση ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, ΟΤΑ και λοιπά ΝΠΔΔ κατά τις Κυριακές και αργίες οφείλεται η προσαύξηση 75%.
Δικαιούνται την παραπάνω προσαύξηση 75% εφόσον εργασθούν Κυριακές και αργίες, όχι όμως κατά τις ημιαργίες.[5]
Γι' αυτό κι εμείς, ως Χριστιανοί
θέλουμε να τιμήσουμε
την Ημέρα της Αναστάσεως
αγαπητοί αναγνώστες,
που μας υπενθυμίζει
η εκκλησιαστική λειτουργική μας
«Καινή Κυριακή είδαμε με σένα
τώρα που διάβασες τα Ευαγγέλια
και κατάλαβες τον ρόλο σου
στον αγώνα μας
κι αντί να περιμένεις είσαι έτοιμη πια
για να παλέψεις με την ομάδα κρούσης
στις αποστολές του αναγκαίου
για ν’ αλλάξουμε την κατάσταση
και να προετοιμάσουμε τους δικούς μας
για την Επανάσταση της αγάπης
και την απελευθέρωση
των κατεχομένων μας.»[6]
1. «Μετά από 1700 χρόνια» Πέμπτη, 31 Οκτωβρίου 2013 Μη πας στο success story party / ΑντιΠαρακμή
2. «Ιστορικές εκκλησιαστικές αναφορές» (✥ Ο Αλεξανδρουπόλεως ΑΝΘΙΜΟΣ: «Η σημασία της αργίας της Κυριακής») από Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας / www.oodegr.com
3. Η οντολογική θεώρηση του Ορθοδόξου Εορτολογίου και η κοντόφθαλμη αιρετική θεώρηση της Κυριακής. Τσίτσος Βασίλειος, Θεολόγος, Κοινωνιολόγος 24 Αυγούστου 2015 και FaceBook group: Ορθοδοξία, Θρησκεία και πολιτική 24 Αυγούστου 2015
4. Απόσπασμα από τις Διδαχές του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού / users.uoa.gr/nektar/orthodoxy
5. «Τι ορίζει η εργατική νομοθεσία για την αργία της Κυριακής» Κων/νος Ι. Τζιμάνης, τ. Δ/ντης Υπουργείου Εργασίας, Σύμβουλος σε Εργατικά Θέματα. in.gr/forologia
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr
Δείτε ακόμη:
FaceBook