Της Καθαράς Δευτέρας εμπειρίες και λογισμοί... Σιωπή και χαρμονή πένθους

Σιωπή και χαρμονή πένθους...
Σοφίας Ντρέκου (Αρθρογράφος)

Λόγια ιερά σαν απόκρυφοι χρησμοί κατάνυξης...

Νιώθωντας και νυν και αεί και πάλιν και πολλάκις: Μεγάλη Τεσσαρακοστή: το πορφυρόχρωμο σταυρώσιμο κουκούλι της κατάνυξης, απ' όπου θα ξεπηδήσει λευχειμονών ο φτερωτός άγγελος της αιώνιας πασχάλιας άνοιξης.

Ανεκλάλητοι στεναγμοί και δάκρυα συναίσθησης, ύμνοι θείων ερώτων σε τύψεις μετανοϊκών στηθοδαρμών, ενδοσκόπηση στην εσωτέραν έρημο, ειρήνη οδυρμού και πάσχα μυροβόλων ελέγχων, οδύνη ηδονής γόνιμη, Έαρ ψυχών, θάνατος του αρχαίου χειμώνος. Κατευθυνθήτω η προσευχή μου...

Καλή Σαρακοστή μ' ένα ποίημα του Κ.Π. Καβάφη που έφερε στην μνήμη μου το γλαφυρό και λυρικό λογοτεχνικό κείμενο, κατάνυξη και ευωδιαστό λιβάνι, για ν' αρχίσουμε τον καλό αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Στην εκκλησία - Κ. Π. Καβάφης

Την εκκλησία αγαπώ – τα εξαπτέρυγά της,

τ’ ασήμια των σκευών, τα κηροπήγιά της,

τα φώτα, τες εικόνες της, τον άμβωνά της.

Εκεί σαν μπω, μες σ’ εκκλησία των Γραικών·

με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,

με τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,

τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες

και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό-

λαμπρότατοι μες στων αμφίων τον στολισμό-

ο νους μου πιαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας, 

στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό. 

Περισσότερα: Κ.Π. Καβάφης

Της Καθαράς Δευτέρας εμπειρίες και λογισμοί...

Η πρώτη μακρά ακολουθία της Σαρακοστής, η πρωϊνή της Δευτέρας της Καθαράς, μόλις έλαβε τέλος. Λόγια ιερά σαν απόκρυφοι χρησμοί κατάνυξης και ελπίδας εξεστομίζοντο από χείλη βδελυρά και εξεπορεύοντο από καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη. Σιωπηρά και με γοργό ρυθμό, αντανακλώντας την καλή βία και την μυστική χαρά. Την λαχτάρα να διασχίσουν τον αγέρα τον ηγιασμένο του ναού και να κατακαθίσουν ως υδρατμοί αγρυπνίας και μετανοίας στα μελανά του ναού παραπετάσματα και στολίδια, μαρτυρώντας καταρράκτες χαρμολύπης και ικεσίας στεναγμούς πολυδάκρυτους. «Ο Θεός ο Θεός μου προς σε ορθρίζω...», «την πάνσεπτον εγκράτειαν εναρξώμεθα φαιδρώς...», «ελήλυθεν η νηστεία, η μήτηρ της σωφροσύνης...», «το πρωΐ εισάκουσον της φωνής μου...», «πνεύμα αργίας και περιεργείας μη μοι δώς», «μνήσθητι μου Κύριε εν τη βασιλεία σου...», «άνες άφες συγχώρησον...», «ικετεύσατε υπέρ ημών άγιοι απόστολοι και άγιοι πάντες...».

...Ιδού! Θ' αρχίσουν τα απόδειπνα και οι προηγιασμένες, θα ντυθούμε στα μελανά και τα βυσσινί, θα μας ανταγωνιστεί ο κόκκινος ουρανός με το χώμα από την Σαχάρα και οι παρυφές του δρόμου με τα μαβιά λουλουδάκια και τα ταπεινά χαμομηλάκια. Η Εκκλησία θα μυρίζει λιβάνι, κρίνο και μαδημένο τριαντάφυλλο πού σαπίζει. Και πιό πέρα, κατά τις νύχτες κοντά στην μεγαλοβδομάδα, λεμονανθό. Οι τελευταίες βροχές θα συμπίπτουν με τα δάκρυα μας, οι πρώτες ανοιξιάτικες ζέστες με τα πρώτα ελπιδοφόρα και νοσταλγικά ψελλίσματα των εγκωμίων πού θα υμνούν την συντετριμμένη άνοιξη. Θα ψάλλουμε τα κατανυκτικά και τα πανηγυρικά. Τα μεσημέρια θα χορταίνουμε με τις προηγιασμένες και τα βραδυνά με τους χαιρετισμούς.

Δείτε: Οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου ή αλλιώς, Ακάθιστος Ύμνος

Κάθε Κυριακή πρωΐ θα μας συγκινεί ο Βασίλειος και το βράδυ θα μετράμε τις μέρες και τις νύχτες με μετάνοιες και συγχωρητικότητα. Ο Δαβίδ και ο Ησαΐας θα είναι η μόνιμη συντροφιά μας και η ευχή του Ιησού η αναπνοή μας. Θα πλέκουμε βάγια και μοιρολόγια για τον Χριστό. Και όλες αυτές τις σαράντα μέρες αι δυνάμεις των ουρανών αοράτως και συναδελφωμένες με την σαρακοστινή μας σιωπή και χαρμολύπη, θα δορυφορούνε θυσίες τελεσμένες στον Κύριο των Δυνάμεων!

Δείτε: Μεγάλη Σαρακοστή, αρχαία ελληνική γραμματεία και Ελληνική Παιδεία

Και έτι και έτι, 32 προσκλήσεις στην Θεία Κοινωνία από την Καθαρά Δευτέρα ως το Μέγα Σάββατον πρωϊ! Για να κοινωνούμε συχνότατα, άλλος 5, άλλος 10 άλλος 20, άλλο 32 φορές μέσα στην σαρακοστή, πυκνές και συχνές ακολουθίες και ευκαιρίες προσευχής, ανοιχτά εξομολογητήρια, περισσέματα και υστερήματα για ελεημοσύνη(αφού στο κάτω κάτω νηστεύουμε και υστερούμαστε), περισσότερες ευκαιρίες για συμφιλίωση και να έρθουμε πιό κοντά! Περιχαρώς υποδεξώμεθα το της νηστείας άγγελμα!

Aυτή η θλίψη της μεγάλης τεσσαρακοστής, σαν μια γαλήνια σιωπή αυτοσυνειδησίας και βουβής πάλης, εμπαίζει την ανοησία και την «προπέτεια» της κοσμικής χαράς. Δεν είναι θλίψη αυτοδικαίωσης, αρπαγμού και φόβου, ούτε θλίψη εγωιστικού μίσους για την ζωή και τους άλλους. Σκεφτείτε απλά τον πράο, τον ησύχιο και τον λαθόντα ανάμεσα σε ένα περιβάλλον πολύβουο, πλουραλιστικό. 

Σκεφτείτε έναν γαλήνιο και αξιοπρεπή στο μέσον ενός οργιαστικού γλεντιού, όπου δεσπόζουν επευφημίες, ιαχές και ψευδώνυμες απατηλές εκφράσεις ευδαιμονίας και ηδονής και αναλογιστείτε πού βρίσκεται η πραγματική χαρά και σιγουριά και πού μία κραυγή αγωνίας που επιζητεί την προσοχή, την καταξίωση ή και τον οίκτο μας.

Σκεφτείτε μια βλάσφημη κραυγή να διακόπτει με αναίδεια την σιγαλή ενατένιση ενός μυστικού τοπίου και το πώς ξιπάζεται ο ενατενίζων και συλλογιζόμενος για το άκαιρο της στιγμής. Και παράλληλα βάλτε σ' αυτό το μυστικό ποιητικό τοπίο την ψυχή που πληρούται χαρμολύπης και θα ανακαλύψετε πόσο πολύ ταιριάζει με την ποιητική στιγμή, σαν να βρίσκεται στο φυσικό της περιβάλλον.

Πάτε σε ένα μοναστήρι και μείνετε μια βδομάδα, ανάμεσα σε ανθρώπους που αποκήρυξαν φαΐ, ποτό, εαυτόν, καλοπέραση ακόμα και σαρκικό έρωτα για να βρούν άλλες, «διαφορετικές» εμπειρίες, ανάμεσα σ' ανθρώπους πού ο κόσμος αποκαλεί τρελούς και άχαρους. Και αυτόματα, αμέσως μετά την επίσκεψη, μεταφερθείτε στο κέντρο μιας αστικής πλατείας, όπου θα συναντήσει κανείς τον θόρυβο, την πολυπραγμωσύνη, το κυνήγι των λογικών, για φαΐ, ποτό, αναγνώριση, sex, ανέλιξη, διάκριση ακόμα και εξουθένωση των άλλων και θα καταλάβετε πώς η θλίψη της σαρακοστής είναι ζωηφόρος, ενώ η χαρά και τριβή του κόσμου μια ματαιότητα πού κρατά την ψυχή στις σκοτεινές παραλίες του Άδου.

«...έφτασα στο σημείο να ονειρεύομαι για τον άνθρωπο

μια καινούργια Σαρακοστή, όπου να νηστεύει όλους τους

καρπούς της επικαιρότητας και να μη συντηρείται παρά

μόνον από τη στοιχειακή έννοια των πραγμάτων και τη

μεταφυσική τους προέκταση». Οδυσσέας Ελύτης

Ας βαδίσουμε την οδό την άμωμο,
με το ίδιο φρόνημα ως το τέλος!

by Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr

Περισσότερα: Οδ. Ελύτης, Νηστεία, Σαρακοστή

Σχολιασμοί στο FaceBook

Σοφία Ντρέκου: Καλή αγάπη να κάνουμε παιδιά και καλόν αγώνα! Μεγάλη Τεσσαρακοστή: το πορφυρόχρωμο σταυρώσιμο κουκούλι της κατάνυξης, απ' όπου θα ξεπηδήσει λευχειμονών ο φτερωτός άγγελος της αιώνιας πασχάλιας άνοιξης. Σιωπή και χαρμονή πένθους... 23 Φεβ 2015

Σοφία Ντρέκου: Έλα π. Παντελεήμων Κρούσκος, έχεις επαινετικό και ευχητικό σχόλιο από τον αγαπητό μας αδελφό «ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» (ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε... Δυνατό άρθρο, άριστο. Καλόν αγώνα σε όλο τον κόσμο, αδελφοί. Με καλό την αγία Ανάσταση. 23 Φεβρουαρίου 2015 - 10:40) 24 Φεβ 2015 στις 7:46 μ.μ.

π. Παντελεήμων Κρούσκος: Αξιόλογος και αγαπημένος 24 Φεβ 2015 στις 7:52 μ.μ.

Σοφία Ντρέκου: Με αξιοπρέπεια και ήθος τόσα χρόνια στο διαδίκτυο πάτερ μου... και μας σχολιάζει συχνά. Ο Θεός να τον έχει καλά και να τον φωτίζει πάντα. 24 Φεβ 2015 στις 7:54 μ.μ.

π.Παντελεήμων Κρούσκος: Το δυστύχημα ειναι πως στον εκκλησιαστικό χώρο ακούγονται φωνές ουφολογίας και ανάξιες λόγου και δη στο ίντερνετ, ενώ ο Νεκρός, μια ατόφια χριστιανική ορθόδοξη φωνή σε ποιους ειναι γνωστός; 24 Φεβ 2015 στις 7:56 μ.μ.

Σοφία Ντρέκου: Πάτερ μου σοφά τα λόγια σου... ένας τόσο σπουδαίος θεολόγος και όμως δεν ακούγεται. Κι ο ίδιος δεν το κυνηγά διόλου. Είναι απλός και ταπεινός άνθρωπος. Αλλά και ο εκκλησιαστικός χώρος δεν θα έπρεπε να τον διαδίδει; Όμως Δεν θέλουν τέτοιες φωνές. 24 Φεβ 2015 στις 7:59 μ.μ.

Sarmpezoudis Dimitrios: από τις πιο συγκλονιστικές φωτογραφίες για την κοσμογονία που γίνεται στη Θεία Λειτουργία!!! 24 Φεβ 2015 στις 11:01 μ.μ.