Να είσαι σαν το σύννεφο...

Ψάχνω στην άμμο για να βρω τα χνάρια τα δικά σου
την σημαδούρα στον ουρανό που είναι η γειτονιά σου

Το Άγιο Όρος πριν από 100 χρόνια σε βίντεο ντοκουμέντο του 1919 ~ αφιέρωμα video

Το Άγιον Όρος σε γαλλικό 

ντοκιμαντέρ του 1919

Βίντεο Ντοκουμέντο: Έτσι ήταν το Άγιο Όρος πριν από 100 χρόνια - Η καθημερινότητα πριν από έναν αιώνα στο «λίκνο» της Ορθοδοξίας.

Περί του Ευαγγελίου της Μαγδαληνής - Ν. Λυγερός

Ο Νίκος Λυγερός περί:

Ευαγγελίου της Μαγδαληνής, 

ο Μονόλογος, η Προσευχή και 

η Αναζήτηση της Μαγδαληνής

Η αγία Μακρίνα η φιλόσοφος και η Μέρα για τη μόρφωση των γυναικών (αφιέρωμα)

εικ: Η αγία Μακρίνα κρατάει την εικόνα των αδελφών (και μαθητών) της 

αγίων Βασιλείου, Γρηγορίου και Πέτρου Σεβαστείας.

Η αγία Μακρίνα η Φιλόσοφος (19 Ιουλίου) 

η πρώτη ιδρύτρια γυναικείου κοινοβίου μοναστηριού

και η Παγκόσμια Ημέρα για τη Μόρφωση των Γυναικών

Έρευνα, επιμέλεια της Σοφίας Ντρέκου

Περιεχόμενα:

Η εμπάθεια είναι συγκίνηση ★ η ουσία και η ορθή έννοια της λέξης εμπάθειας (ανάλυση - επεξηγήσεις)

Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Η εμπάθεια είναι συγκίνηση

κι αν δεν το πιστεύεις 

διάβασε απλώς το λεξικό

των αρχαίων ελληνικών 

για να καταλάβεις 

ότι είναι έγκλημα 

να αλλάξεις το νόημα 

αυτής της λέξης 

γιατί δεν ήταν κοινωνική 

και η κοινωνία 

αποφάσισε να την εκφυλίσει 

μόνο και μόνο για να μην έχει 

ενοχές για τις πράξεις που τόλμησε 

ενάντια στην Ανθρωπότητα.

Η ουσία της εμπάθειας

Στο πλαίσιο της Φιλοσοφίας, η έννοια της εμπάθειας είναι ουσιαστική σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτή η έννοια είναι απόλυτα θετική στα γαλλικά, όπως το βλέπουμε στο λεξικό Petit Robert Empathie: En Philosophie et Psychologie, faculté de s'identifier à quelqu'un, de ressentir ce qu'il resent.

Το ίδιο ισχύει και στα αγγλικά, όπως το βλέπουμε στο λεξικό Oxford Empathy: the ability to understand and share the feelings of another. Origin: From Greek empatheia (from em- 'in' + pathos 'feeling') translating German Einfühlung. Μάλιστα σε αυτό το λήμμα έχουμε την απόδειξη ότι τα ελληνικά λειτούργησαν ως πηγή έμπνευσης για την προέλευση.

Από την άλλη όμως, όταν εξετάζουμε την τωρινή ελληνική λέξη στο λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη (σ.σ Σ.Ν. βλ. παρακάτω) που καταγράφει το παρόν, αντιλαμβανόμαστε ότι έχει μία αρνητική έννοια εμπάθεια, η έντονη αντιπάθεια (εναντίον κάποιου) που εμποδίζει την αντικειμενική κριτική, η έκφραση έντονου αρνητικού συναισθήματος. συν. μισαλλοδοξία, πώρωση, μοχθηρία αντιθ. διαλλακτικότητα, ηπιότητα. Σε αυτό το επίπεδο, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το θέμα έχει λήξει και απλώς υπάρχουν διαφορετικές έννοιες σε διαφορετικές γλώσσες.

Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Διότι αν εξετάσουμε το λεξικό του Ι. Σταματάκου, βλέπουμε μία έννοια πιο θετική εμπαθής (εν+ πάθος) ο εν πάθει ων, ο ευρισκόμενος εν καταστάσει πάθους (συγκινήσεως), ο πλήρης πάθους, η οποία ακολουθεί το νοητικό σχήμα που υπάρχει στο λεξικό των Liddell και Scott για τις επόμενες λέξεις και εκφράσεις: εμπάθεια, εμπαθώς, εμπαθής τινι, εμπ. φιλία, εμπαθώς [εμπάθεια, ισχυρόν πάθος - εμπαθής, ευρισκόμενος εν καταστάσει συγκινήσεως ή πάθους - εμπαθής τινι, παθαίνων, συγκινούμενος πολύ για το πράγμα - εμπ. φιλία, ένθερμος φιλία, φιλία μέχρι πάθους - εμπαθώς, μετά πάθους.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι η ουσία της λέξης εμπάθεια είναι θετική και ανθρώπινη.

Κατά συνέπεια, η τωρινή της χρήση είναι μία μορφή εκφυλισμού. Αυτή η παράλογη κατάσταση μπορεί να επιλυθεί ως ένα χρονικό παράδοξο.

Αντί να μιλούμε μόνο για το σημερινό νόημα της λέξης, μπορούμε να δώσουμε έμφαση στην ουσία της μέσω της διαχρονικότητας.

Γι’ αυτό το λόγο τη χρησιμοποιούμε στα κείμενά μας και στις διαλέξεις, με βάση αυτή την ιδέα. Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι στη γλωσσολογία και στη λεξικογραφία, η χρήση μιας λέξης ή ενός νεολογισμού από αρκετούς ομιλητές και συγγραφείς καταγράφεται στις εκδοχές του λήμματος.

Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να μην γίνεται αυτή η χρήση της ουσίας της λέξης, αφού στην τελική μπορεί να γίνει κι επίσημα αποδεκτή στην επόμενη φάση της ελληνικής γλώσσας. 

Κι εδώ δεν πρόκειται για μία νέα εκδοχή, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυθαίρετη, αλλά για την αναδίπλωση της λέξης εμπάθεια.

Αν είχες περισσότερη εμπάθεια

θα μπορούσες να νιώσεις κι εσύ

τη συγκίνηση που είχαν οι Αρχαίοι

όταν χρησιμοποιούσαν τη λέξη

για να τη διαχωρίσουν

από την απλή συμπάθεια

όπου πάσχεις βέβαια

κοντά στον άλλο

αλλά όχι μαζί του

γιατί δεν μπορείς

να εισχωρήσεις στο πάθος του

και απλώς το κοιτάς

ως ξένος παρατηρητής

που δεν έχει τη δυνατότητα

να περάσει την πράσινη γραμμή

για να πάρει θέση

σε αυτόν τον αγώνα

όπου το πρόσωπο

αναζητά ανθρωπιά

γιατί δεν βλέπει ομορφιά

και νιώθει την μοναξιά

ενώ βρίσκεται κοντά

σ' ένα πλήθος αδιάφορο.

Συνειδητοποιημένη εμπάθεια

Με την γνήσια εμπάθεια την ετυμολογική άρχισε η ανάδραση.
Δεν υπήρχε πια διαμάχη μεταξύ σκέψης και γνώσης.
Ο σκοπός ήταν ο πυρήνας και αυτός ήταν η νοημοσύνη.
Αυτή η απαγορευμένη έννοια για την κοινωνία.
Και τόσο απαραίτητη για την Ανθρωπότητα.
Ήμασταν ήδη πέρα από τα προβλήματα της
κλίμακας Stanford-Binet, Raven, Cattell, Wechsler.
Ήταν μόνο εργαλεία.
Το έργο που δημιουργεί το ον άρχισε με τον Terman.
Οι τερμίτες ζούσαν.
Και αυτό από μόνο του ήταν μια καινοτομία.
Συνειδητοποιημένη εμπάθεια.
Αγάπη για την Ανθρωπότητα.
Αλτρουισμός της νοημοσύνης.
Αξίες της κενότητας.
Οι ανύπαρκτοι άνθρωποι υπήρχαν περισσότερο απ’ ό,τι νόμιζαν τα άτομα.
Το πρόβλημά τους δεν ήταν λοιπόν η επίλυση.
Αυτό είχε γίνει από την αρχή.
Από τον θάνατό του δηλαδή.
Η ταξινόμηση ήταν διαφορετική.
Δεν ακολουθούσε μια συμβατική ιεραρχία.
Δεν θα είχε νόημα.
Ήταν υπερβολική.
Με σύνολα μερικής διάταξης.
Λόγω διακλαδώσεων.
Και αυτό δεν μπορούσε να μετρηθεί με κλασικούς τρόπους.
Δεν είχε σημασία.
Δεν ήταν ανάγκη να αποδείξουν ότι ζούσαν.
Το ήξεραν.
Και οι άλλοι θα το μάθαιναν μετά.
Κι αν το μετά δεν επαρκούσε θα ερχόταν οι επόμενοι.
Αφού οι προηγούμενοι ήταν ανίκανοι.
Γρήγορα η έννοια του ψηφιδωτού αποκτούσε τα στοιχεία της.
Εκ φύσης, οι αναλύσεις ήταν καταδικασμένες.
Μικρό-τοπική, τοπική, ολική.
Χρειαζόταν άλλες απεικονίσεις.
Και η μορφοκλασματική ανάλυση ήταν μόνο το πρώτο στάδιο.
Τα αρχικά βήματα.
Όχι το άλμα.
Γι’ αυτό η κυβερνητική ήταν ανεπαρκής για τέτοιες οντότητες.
Δίχως οντολογία.
Μόνο με τελεολογία.
Δίχως παρόν.
Μόνο με παρελθόν και μέλλον.
Ήταν οι δεσμοί της θεωρίας. Σπορά και διασπορά στον Χρόνο.

Η εμπάθεια του Χριστού

Η εμπάθεια του Χριστού

είναι η μόνη γνήσια

γιατί σχετίζεται

με τα πάθη του 

και ξέρει ο θεάνθρωπος

πώς είναι ο πόνος 

όλων των ανθρώπων,

χάρη σε αυτή

μπόρεσε να θυσιαστεί

για όλους τους άλλους

δίχως να υπολογίσει

το δικό του κόστος

γιατί όλη η ζωή του 

είναι μια προσφορά

που δεν έχει νόημα

άμα δεν έχει ρόλο

ούτε σκοπό να σώσει

γι' αυτό αν θέλεις

να είσαι σίγουρος

για την έννοια της λέξης

άκου τι λες 

την ώρα της προσευχής
για να δεις κι εσύ
με την καρδιά σου. 

Η προικισμένη εμπάθεια

είναι αυτή που επιτρέπει

να κάνεις βουτιά

στο απέραντο γαλάζιο

της ψυχής του άλλου

για να μπορέσεις κι εσύ

να νιώσεις πώς νιώθει

πραγματικά την ώρα

της ανάγκης

δίχως να σου ζητήσει

τίποτα το συμβατικό

διότι ξέρει κι αυτός

ότι τα προικισμένα παιδιά

βλέπουν με την καρδιά

γιατί έχουν μάθει

από πολύ μικρά

για τον μικρό πρίγκιπα

και την εμπάθειά του

που του έδωσε τη δυνατότητα

να βρει στους ανθρώπους

που αξίζουν ένα κομμάτι ήλιου,

ένα αστέρι στη νύχτα.

Σημειώσεις Σοφία Ντρέκου: 

Ετυμοπερίεργα - Γεώργιος Μπαμπινιώτης

Ελληνικές λέξεις με άλλη σημασία στην αγγλική γλώσσα:
empathy = συμπάθεια !... sympathy = συλλυπητήρια !...

Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο σε λέξεις από την Ελληνική. Συμβαίνει γενικότερα. Ωστόσο, χαρακτηρίζει πολλές λέξεις από τη γλώσσα μας, επειδή είναι πολύ συχνή η χρήση λέξεων, ειλημμένων από την Ελληνική (δάνεια) ή πλασμένων από την Ελληνική (ελληνογενείς λέξεις). Θα αναφερθώ σε δύο εμφανή ομόρριζα παραδείγματα.

Η λέξη εμπάθεια (από το αρχαίο εμπαθής) είναι μια ελληνιστική λέξη που σήμαινε αρχικά «το έντονο πάθος» για να εξελιχθεί στη σημασία «κακότητα, προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση». Η λέξη ελήφθη από την Αγγλική ως empathy για να δηλώσει «τη συμμετοχή στο πάθος, σ’ αυτό που παθαίνει κάποιος και υποφέρει, στη δυστυχία τού άλλου μέχρι πλήρους ταυτίσεως» και, τελικά, «τη συμπάθεια, τη συμπόνια». Έφτασε δηλ. να δηλώνει το ακριβώς αντίθετο τής ελληνικής λέξης εμπάθεια!

Διαφορετικά εξελίχθηκε η ομόρριζη ελληνική λέξη συμπάθεια, η οποία πέρασε επίσης στην Αγγλική (μέσω τής Λατινικής) ως sympathy. Κι αυτή δήλωσε «την εναρμόνιση με τα συναισθήματα κάποιου άλλου» για να φτάσει τελικά και στη σημασία «συλλυπητήρια» ως έκφραση «τής συμμετοχής στη λύπη, στο πένθος, στην ατυχία τού άλλου».

Με ρωτούν φίλοι για τις λέξεις empathy και ενσυναίσθηση
γερμ. Einfühlung > αγγλ. empathy > ελλην. ενσυναίσθηση

Το αγγλ. empathy δεν είναι «η εμπάθεια», όπως και το sympathy έφτασε να σημαίνει και «συμπόνια, συλλυπητήρια»

Ἐν ἀρχῇ ἦν το γερμανικό Einfühlung (από το ρήμα ein-fühlen «εν + αισθάνομαι») που σήμαινε ότι «μπαίνω μέσα στον άλλο και καταλαβαίνω πώς αισθάνεται»∙ σήμαινε την εν-αίσθηση.
Δανείστηκαν οι Άγγλοι την έννοια και την απέδωσαν (το 1908) ως em-pathy «κατανόηση για τον άλλο, σαν να πάσχω μέσα του κι εγώ» από τα ελληνικά ἐν + πάθος (πάσχω) κατά το πρότυπο τού sym-pathy (που είχαν δανεισθεί από πολύ παλιά, από το 1570) —όχι από το αρχαίο εμπάθεια που είχε άλλη σημασία.

 
Το αγγλ. empathy ή το γερμ. Einfühlung δεν μπορούν φυσικά να αποδοθούν με το ελληνικό εμπάθεια που σημαίνει ό,τι και το εμπαθής, από το οποίο και παράγεται (εμπάθεια = κακεντρέχεια, μισαλλοδοξία, πώρωση, μοχθηρία, φανατισμός, έχθρα). Έχει, λοιπόν, (ως ψυχολογικός όρος) αποδοθεί ως εν-συναίσθηση = η επιθυμία/προσπάθεια να έχεις συναίσθηση τής κατάστασης τού άλλου σαν να είσαι μέσα του. Λιγότερο «πομπώδες» και περισσότερο εκφραστικό στην κυριολεξία του θα ήταν, βέβαια, το απλό συν-αίσθηση και ακόμη πιο κοντά στο αρχικό θα ήταν το εν-αίσθηση. 

Η αφίσα και η σκληρότητα

δεν ήταν το ίδιο θέμα

κι όμως οι περισσότεροι

κατηγόρησαν το χαρτί

ενώ αυτό απλώς έδειχνε

την πραγματικότητα

που είχε πληγωθεί

από τα χτυπήματα

της αδικίας

για να είναι μάρτυρας

του εγκλήματος

το οποίο όλοι ξεχνούσαν

την ώρα της ανάλυσης

και κανένας δεν νιώθει

πώς νιώθει το θύμα

γιατί του λείπει 

η ετυμολογική 

εμπάθεια που επιτρέπει

στον συνάνθρωπο

να καταλάβει

πόσο υποφέρει

ο άλλος συνάνθρωπος.

Η εμπάθεια και ο ρόλος του Φιοδόρ (Ντοστογιέφσκι)

Η εμπάθεια του Φιοδόρ είναι τόσο ανθρώπινη και τόσο ισχυρή
που του επιτρέπει να καταλάβει πραγματικά τα προβλήματα
και να επινοήσει για τους ανθρώπους μέσω του μυθιστορήματος
πολλαπλούς τρόπους για να ζήσουν ελεύθεροι ακόμα και πολιορκημένοι
για να αφήσουν κι αυτοί την κληρονομιά της ελευθερίας στους επόμενους.

Όταν ο ρόλος του Φιοδόρ παίζεται σε κωμωδία
τότε δεν φταίει η έλλειψη προσποίησης
για να το κατορθώσεις αλλά
η ετυμολογική εμπάθεια που σου επιτρέπει
να τον σκεφτείς από μέσα κι όχι απ’ έξω
δίχως καμιά κατανόηση γιατί δεν έχεις
διόλου γνώσεις της ιστορικής εποχής
και των επιπτώσεων πάνω στους ανθρώπους
που λειτουργούν ως αναμεταδότες
της πολυκυκλικότητας που δεν σταμάτησε
στα όρια του θανάτου
γιατί ανακάλυψε την ανάσταση.

Ο Νίκος Λυγερός είναι μαθηματικός, 

στρατηγικός αναλυτής και γεννήθηκε...

Διαβάστε την συνέχεια του βιογραφικού »

Η περιπέτεια του όρου “ενσυναίσθηση”

H ελληνική λέξη ενσυναίσθηση είναι η λέξη που επιλέχθηκε για να μεταφραστεί ο αγγλλοσαξωνικός όρος “empathy”, που χρησιμοποιήθηκε για να μεταφραστεί ο γερμανικός όρος “Εinfühlung”, που χρησιμοποιήθηκε για να διαφοροποιηθεί από τον γερμανικό όρο “Empathie”, που προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “εμπάθεια” που σήμαινε το ισχυρό, σφοδρό πάθος, χωρίς να προσδίδεται στη λέξη θετικός ή αρνητικός χαρακτήρας. Αρκετά πολύπλοκο ταξίδι για μία μόνο λέξη.

Η ιστορία των γερμανικών όρων “Empathie” και “Einfühlung” παραμένει ασαφής. Ο γερμανός φιλόσοφος Rudolf Hermann Lotze (1817–1881) χρησιμοποίησε πρώτος τον όρο Empathie το 1848, που προέρχεται από το ελληνικό “εμπάθεια”, λέξη η οποία ετυμολογικά προκύπτει από τη σύνθεση της πρόθεσης “εν” και του ουσιαστικού “πάθος”. Ο Theodor Lipps χρησιμοποίησε χρόνια αργότερα (1902) τον όρο “Einfühlung” (σε συναίσθημα), για να περιγράψει την ενδοψυχική διαδικασία κατά την οποία προβάλλει κανείς τον εαυτό του στο αντικείμενο της αντίληψης.

Οι αγγλόφωνοι επιστήμονες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ανάγκη μετάφρασης του γερμανικού όρου το 1908 σύμφωνα με την ιστορικό ψυχολογίας Susan Lanzoni του Harvard. Ο Edward B. Titchener χρησιμοποίησε πρώτος στα αγγλικά το 1909 τον όρο “empathy”, μεταφράζοντας τα έργα του Theodor Lipps. Μετά από διαβουλεύσεις περίπου πέντε ετών, το 1913 οι αγγλοσάξωνες κατέληξαν στην καθιέρωση του όρου “empathy” για να περιγράψουν την ικανότητα ενός ατόμου να κατανοεί τα συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης των άλλων και να επιδεικνύει συμπόνοια.

Με αυτήν την έννοια κλήθηκαν και οι Έλληνες επιστήμονες να χρησιμοποιήσουν τον όρο στην επιστημονική πρακτική. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωποι με το εξής πρόβλημα. Η λέξη εμπάθεια στην καθομιλουμένη ελληνική γλώσσα έχει μία άλλη, εξόχως αρνητική έννοια. Εμπαθής θεωρείται αυτός που διατηρεί μία προκατειλημμένη αρνητική ή εχθρική στάση. Έτσι λοιπόν βλέπουμε το εξής παράδοξο. Η έννοια της λέξης είναι απόλυτα θετική στα γαλλικά (λεξικό Petit Robert Empathie: En Philosophie et Psychologie, faculté de s‘identifier à quelqu‘un, de ressentir ce qu‘il resent) στα αγγλικά (λεξικό Oxford Empathy: the ability to understand and share the feelings of another) και στα γερμανικά (λεξικό Dorsch: Empathie bezeichnetdie Fähigkeit und Bereitschaft, Empfindungen, Emotionen, Gedanken, Motive und Persönlichkeit smerkmale einer anderen Person zu erkennen, zu verstehen und nachzuempfinden), ενώ στα ελληνικά η σημασία της είναι αρνητική.

Συμπεραίνει λοιπόν κανείς ότι η αγγλική λέξη “empathy” η γαλλική λέξη “empathie” και η γερμανική λέξη “Empathie” είναι ψευδόφιλες λέξεις με την ελληνική λέξη “εμπάθεια”, έχουν δηλαδή φωνητική ομοιότητα, αλλά σημασιολογική απόκλιση.

Πότε άρχισε όμως η λέξη εμπάθεια να εκφυλίζεται και από την αρχική της σημασία (έντονο πάθος) να αποκτά αρνητική χροιά;

Υπάρχει η θεωρία κάποιων γλωσσολόγων που αποδίδουν τον εκφυλισμό της λέξης στα κείμενα των Πατέρων της Ορθοδοξίας, τα οποία καταδίκαζαν το πάθος ως συναίσθημα που οδηγεί στην αμαρτία και προκαλεί δεινά. Φαίνεται ότι από τότε η λέξη έχασε τον ουδέτερο χαρακτήρα της και επιφορτίστηκε αρνητικά.

Γι' αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε ο όρος ενσυναίσθηση για να ακολουθήσει σημασιολογικά τον όρο “empathy”. Προτιμήθηκε συνεπώς η σημασιολογική ακολουθία έναντι της ετυμολογικής ακολουθίας.

Βιβλιογραφία
• 12315 - Η εμπάθεια είναι συγκίνηση. Ν. Λυγερός June 6, 2013
• Ν. Λυγερός λόγοι σοφίας: Η ουσία και η ορθή έννοια της λέξης εμπάθειας / 2013/11
• 12324 - Αν είχες περισσότερη εμπάθεια. Ν. Λυγερός. June 13, 2013
• 13195 - Η ουσία της εμπάθειας. Ν. Λυγερός, Β. Τσατσαμπά August 24, 2013. Perfection 14 7 7/2013 • 13195) - En. The notion of empathy, N. Lygeros, B. Tsatsampa. Translated from the Greek by Athena Kehagias September 15, 2014
• Η περιπέτεια του όρου “ενσυναίσθηση” Psygrams - Ideas in words - Ψυγράμματα psygrams.com
• 12324 - Αν είχες περισσότερη εμπάθεια. Ν. Λυγερός. June 13, 2013
• Ετυμοπερίεργα - e-didaskalia.blogspot.com. Γεώργιος Μπαμπινιώτης www.facebook.com 10 Μαρτίου 2019 για τις λέξεις empathy και ενσυναίσθηση. Πρώην Πρύτανης στο Εθνικό Και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. babiniotis.gr 

• 12274 - Η αφίσα και η σκληρότητα - Ν. Λυγερός June 2, 2013

πηγή: Sophia-Ntrekou.gr | Αέναη επΑνάσταση

Περισσότερα: Ν. Λυγερός, Ντοστογιέφσκι, Γ. Μπαμπινιώτης


★ Ν. Λυγερός - Περί εμπάθειας

• Ν. Λυγερός: Αυτοί που υποφέρουν πολύ δεν μπορούν να κλάψουν

★ Ν. Λυγερός: Το θέμα της αγάπης είναι θέμα ύψους

• Ν. Λυγερός: Αν δεν έχουμε καθρέφτη

★ Ν. Λυγερός: Η αρχική συνανθρωπιά και η ανθρωπιά των ανθρώπων

• Μην δοκιμάζεις τα πάντα Ν. Λυγερός
• Ν. Λυγερός - Μην δοκιμάζεις τα πάντα - YouTube 

★ Ν. Λυγερός: Βυθίσου μόνος γιατί δεν είναι ποτέ μόνος αυτός που ξέρει
★ Μετασυντακτικές Δομές: η προικισμένη και η συνειδητοποιημένη εμπάθεια

Επιλεκτικά βίντεο των παραπάνω ποιημάτων

Ν. Λυγερός: Η εμπάθεια του Χριστού

1:34

Η προικισμένη εμπάθεια

1:04

Ν. Λυγερός - Η εμπάθεια του Φιοδόρ

1:29

Ν. Λυγερός: Αν είχες περισσότερη εμπάθεια

1:32

Ν. Λυγερός: Συνειδητοποιημένη εμπάθεια

6:06

Ν. Λυγερός: Η εμπάθεια είναι συγκίνηση

1:06

Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και η διδασκαλία του (αφιέρωμα)

1749-1809 στό κελί τών Σκουρταίων

εικ. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, χαρακτικό από την 

προμετωπίδα του «Μεγάλου Συναξαριστή», Βενετία 1819.

Αφιέρωμα στον Όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη 

τον σοφό διδάσκαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, 

που εορτάζουμε στις 14 Ιουλίου.

Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, 

το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που 

σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης 6 Ιουνίου 1749 - 14 Ιουλίου 1809

Εργασία της Σοφίας Ντρέκου

Διαμαρτυρία εναντίον Ελλάδας για τα βασανισμένα γαϊδουράκια της Σαντορίνης. Τι λένε οι άνθρωποι που τα φροντίζουν (Έρευνα)

Έρευνα Σοφία Ντρέκου (Sophia Drekou)
Αρθρογράφος (BSc in Psychology)

PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) εναντίον Ελλάδας για τα βασανισμένα γαϊδουράκια της Σαντορίνης. Με διαδηλώσεις έξω από ελληνικές πρεσβείες σε Ουάσινγκτον, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Παρίσι έως και Σίδνεϊ.

Ο Αρχαιολογικός χώρος Επιδαύρου και το θέατρο του Ελληνισμού - Ν. Λυγερός

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

11 Σεπτεμβρίου 1938: Η πρώτη παράσταση στην Επίδαυρο μετά από 2000 χρόνια. Η ιστορική πρωτοβουλία ήταν της Ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης (Ε.Π.Λ.) και η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή παρουσιάστηκε ενώπιον χιλιάδων θεατών, που έσπευσαν στις ίδιες θέσεις που παρακολουθούσαν και οι αρχαίοι τις τραγωδίες.

Santorini: Ιστορία και αναπαράσταση έκρηξης ηφαιστείου της Σαντορίνης 🎥 video

Από την έκρηξη του 1939. Οι επιστήμονες δεν ανησυχούν 

για τη δραστηριότητα του ηφαιστείου της Σαντορίνης, 

καθώς συμβάντα με την ένταση της μινωικής μεγάλης έκρηξης 

μπορούν να επαναληφθούν κάθε 20.000-30.000 χρόνια. 

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΘΗΡΑΣ/ Λ. ΖΩΡΖΟΣ.

Σαντορίνη: Ιστορία του Ηφαιστείου

Santorini: Volcano History (video)

Την ιστορία του σχηματισμού της αρχαίας Στρογγύλης και σημερινή Θήρα ή Σαντορίνη, ξετυλίγει, βήμα - βήμα, ένα εκπληκτικό βίντεο βασισμένο σε επιστημονικές μελέτες και έρευνες.