Όταν η Αγία Ευφημία εμφανίστηκε στον Άγιο Παΐσιο στο κελλί του
και ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, περιγράφει την εμπειρία
που είχε με τον άγιο Παΐσιο όταν εμφανίστηκε η Παναγία,
Η Μεγαλομάρτυς της Χριστιανοσύνης Αγία Ευφημία
Γέννηση 289 μ.Χ. Χαλκηδόνα (Τουρκίας)
Θάνατος 16 Σεπ. 304 ή 16 Οκτ. 304 Χαλκηδόνα
Τόπος ταφής: Κροατί
Η μεγαλομάρτυς και παρθενομάρτυς της Χριστιανοσύνης Αγία Ευφημία, γνωστή ως Ευφημία η Πανεπαινόμενη στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, γεννήθηκε στα μέσα του 3ου αιώνα, 289 μ.Χ. στη Χαλκηδόνα την σημερινή Τουρκία. Πέθανε για την πίστη της στον Χριστό στη Χαλκηδόνα το 303 μ.Χ.
Η μεγαλομάρτυς και παρθενομάρτυς της Χριστιανοσύνης Αγία Ευφημία, γνωστή ως Ευφημία η Πανεπαινόμενη στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, γεννήθηκε στα μέσα του 3ου αιώνα, 289 μ.Χ. στη Χαλκηδόνα την σημερινή Τουρκία. Πέθανε για την πίστη της στον Χριστό στη Χαλκηδόνα το 303 μ.Χ.
Σύμφωνα με την παράδοση, η Ευφημία κατά τη διάρκεια των διωγμών του Διοκλητιανού (284-305) προσήχθη ενώπιον του ανθυπάτου Θράκης και Βιθυνίας. Βασανίστηκε άγρια, επειδή αρνήθηκε να προσφέρει θυσίες στον θεό Άρη.
Συνελήφθη και αφού υπέστη διάφορα βασανιστήρια, πέθανε στην αρένα της Χαλκηδόνας. Προτού ριχθεί στα θηρία και κατασπαραχθεί από μία αρκούδα, κατόρθωσε να προσηλυτίσει στον χριστιανισμό τους δύο δημίους της.
Ο τάφος της στην Κροατία έγινε τόπος προσκύνησης. Πάνω στον τάφο της ανεγέρθηκε αργότερα ναός, στον οποίο συνήλθε η Δ' Οικουμενική Σύνοδος (Σύνοδος της Χαλκηδόνας το 451).
Η Αγία Ευφημία εορτάζεται στις 16 Σεπτεμβρίου, και 11 Ιουλίου η ανάμνηση του θαύματος στην λύση που επέφερε στην εν Χαλκηδόνα Δ’ Οικουμενική σύνοδο, το 451 μ.Χ. το οικοδόμημα της Χριστολογίας.
👉 Εκτενής Βίος της Αγίας Ευφημίας στο ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΔΩ
Η Εμφάνιση της Αγίας Ευφημίας στον Άγιο Παΐσιο
Ας μην μας εκπλήσσει το ερώτημα που απευθύνει ο Γέρων Παΐσιος στην αγία Ευφημία, όταν εκείνη παρουσιάστηκε σωματικώς στο κελί του μετά από αίτημα του Γέροντα για κάποιο ζήτημα δογματικό. Την ερώτησε πως αντιμετώπισε το μαρτύριο, διότι και εκείνου η ύπαρξη φλεγόταν κι ο νους του ήταν στραμμένος προς τα επέκεινα [...] η αγία απάντησε πως αν γνώριζε ποιο μπορούσε να είναι το ουράνιο κάλλος, θα παρακαλούσε εκείνο το μαρτύριο να μην τελείωνε, γιατί μπροστά σ’ αυτά που της χαρίστηκαν το μαρτύριο δεν το λογάριαζε για τίποτα.
Ήταν στην αυλή της Καλύβης του ο Γέροντας (Παΐσιος), όταν τον επισκέφθηκε κάποιο πνευματικό του τέκνο. Επανελάμβανε συνεχώς από την καρδιά του: «Δόξα σοι ο Θεός», πάλιν και πολλάκις.
Σε μια στιγμή ο Γέροντας του είπε: «Αχρηστεύεται κανείς με την καλή έννοια»;
- Ποιος, Γέροντα;
- Ήσυχα καθόμουν στο Κελλί μου, ήρθε και με παλάβωσε. Ωραία περνούν επάνω.
- Τι συμβαίνει, Γέροντα;
- Θα σου πω, αλλά μην το πεις σε κανέναν.
Του διηγήθηκε τότε το έξης:
«Είχα γυρίσει από τον κόσμο, όπου είχα βγει για ένα εκκλησιαστικό θέμα. (Με το μακαρίτη Τρίτση).
Την Τρίτη, κατά η ώρα 10 το πρωί, ήμουν μέσα στο Κελί μου και έκανα τις Ώρες. Ακούω χτύπημα στην πόρτα και μια γυναικεία φωνή να λέει: «Δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών…». Σκέφθηκα:
«Πώς βρέθηκε γυναίκα μέσα στο Όρος;». Εν τούτοις ένιωσα μια θεία γλυκύτητα μέσα μου και ρώτησα:
- Ποιος είναι;
- Η Ευφημία! (απαντά).
- Σκεφτόμουν, «ποια Ευφημία; Μήπως καμιά γυναίκα έκανε καμιά τρέλα και ήρθε με ανδρικά στο Όρος; Τώρα τι να κάνω;».
Ξαναχτυπά. Ρωτάω: Ποιος είναι;
Η Ευφημία, άπαντα και πάλι.
Σκέφτομαι και δεν ανοίγω.
Στην τρίτη φορά που χτύπησε, άνοιξε μόνη της η πόρτα, που είχε σύρτη από μέσα. Άκουσα βήματα στον διάδρομο. Πετάχτηκα από το Κελί μου και βλέπω μια γυναίκα με μανδήλα. Την συνόδευε κάποιος, που έμοιαζε με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος εξαφανίσθηκε.
Παρ’ όλο πού ήμουν σίγουρος ότι δεν είναι του πειρασμού, γιατί λαμποκοπούσε, την ρώτησα ποια είναι·
- Η μάρτυς Ευφημία, (απαντά).
- Αν είσαι η μάρτυς Ευφημία, έλα να προσκυνήσουμε την Αγία Τριάδα. Ό,τι κάνω εγώ να κάνης και συ.
Μπήκα στην Εκκλησία, κάνω μια μετάνοια λέγοντας: «Εις το όνομα του Πατρός». Το επανέλαβε με μετάνοια. «Και του Υιού». «-Και του Υιού», είπε με ψιλή φωνή.
- Πιο δυνατά, ν’ ακούω, είπα και επανέλαβε δυνατότερα.
- Ενώ ήταν ακόμα στο διάδρομο έκανε μετάνοιες, όχι προς την Εκκλησία, αλλά προς το Κελί μου. Στην αρχή παραξενεύτηκα, αλλά μετά θυμήθηκα ότι είχα μια μικρή χάρτινη εικονίτσα της Αγίας Τριάδος, κολλημένη σε ξύλο, πάνω από την πόρτα του Κελιού μου. Αφού προσκυνήσαμε και για τρίτη φορά.
- «Και του Αγίου Πνεύματος»
Μετά είπα: «Τώρα, να σε προσκυνήσω και εγώ». Την προσκύνησα και ασπάστηκα τα πόδια της και την άκρη της μύτης της. Στο πρόσωπο το θεώρησα αναίδεια να την ασπασθώ.
- Ύστερα κάθισε η Αγία στο σκαμνάκι και εγώ στο μπαουλάκι και μου έλυσε την απορία που είχα (στο εκκλησιαστικό θέμα).
Άγιος Παΐσιος & Αγία Ευφημία, εικονογράφος Ανδρέας Πιπερίδης
- Μετά μου διηγήθηκε την ζωή της. Ήξερα ότι υπάρχει μια αγία Ευφημία, αλλά τον βίο της δεν τον ήξερα. Όταν μου διηγείτο τα μαρτύρια της, όχι απλώς τα άκουγα, αλλά σαν να τα έβλεπα· τα ζούσα. Έφριξα! Πα, πα, πα!
- Πώς άντεξες τέτοια μαρτύρια; ρώτησα.
- Αν ήξερα τι δόξα έχουν οι Άγιοι, θα έκανα ό,τι μπορούσα να περάσω πιο μεγάλα μαρτύρια.
- Μετά απ’ αυτό το γεγονός για τρεις μέρες δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Σκιρτούσα και συνεχώς δόξαζα τον Θεό. Ούτε να φάω, ούτε τίποτα… συνεχώς δοξολογία».
Σε επιστολή του αναφέρει: «Σ’ όλη μου τη ζωή δεν θα μπορέσω να εξοφλήσω την μεγάλη μου υποχρέωση στην αγία Ευφημία, η οποία ενώ ήταν άγνωστη μου και χωρίς να είχε καμιά υποχρέωση, μου έκανε αυτή την μεγάλη τιμή…».
Διηγούμενος το γεγονός πρόσθεσε με ταπείνωση ότι παρουσιάστηκε η αγία Ευφημία, «όχι γιατί το αξίζω, αλλά επειδή με απασχολούσε εκείνο τον καιρό ένα θέμα που είχε σχέση με την κατάσταση της Εκκλησίας γενικά, και για δύο άλλους λόγους».
Εντύπωση έκανε στον Γέροντα «πώς αυτή η μικροκαμωμένη και αδύνατη άντεξε τόσα μαρτύρια; Να πεις ήταν καμία… (εννοούσε σωματώδης και δυνατή). Μια σταλιά ήταν».
Μέσα σε αυτήν την παραδεισένια κατάσταση συνέθεσε προς τιμήν της Αγίας ένα στιχηρό προσόμοιο:
«Ποίοις ευφημιών άσμασιν ευφημήσωμεν την Ευφημίαν, την καταδεχθείσαν από άνωθεν και επισκεφθείσασαν κάτοικον μοναχόν ελεεινόν εν τη Καψάλα. Εκ τρίτου την θύραν πάλιν του έκρουσε τετάρτη ηνοίχθη μόνη εκ θαύματος και εισελθούσα με ουράνιον δόξαν, του Χριστού η Μάρτυς, προσκυνούντες ομού Τριάδα την Αγίαν».Και ένα εξαποστειλάριο
κατά το «Τοις μαθηταίς συνέλθωμεν…», που άρχιζε: «Μεγαλομάρτυς ένδοξε του Χρίστου Ευφημία, σ’ αγαπώ πολύ-πολύ μετά την Παναγία…». (Φυσικά αυτά δεν τα είχε για λειτουργική χρήση, ούτε τα έψαλλε δημοσίως).
Παρά την συνήθειά του βγήκε πάλι στην Σουρωτή και έκανε τις αδελφές μετόχους αυτής της ουράνιας χαράς. Με την βοήθειά του και τις οδηγίες του αγιογράφησαν την Αγία, όπως του εμφανίσθηκε.
Ο Γέροντας φιλοτέχνησε το αρνητικό της εικόνος της Αγίας σε μήτρα ατσάλινη με την οποία έκανε πρεσσαριστά εικονάκια και τα μοίραζε ευλογία στους προσκυνητές εις τιμήν της αγίας Ευφημίας. Κατά το σκάλισμα δυσκολεύτηκε να κάνη τα δάχτυλα του αριστερού της χεριού.
Ο Γέροντας φιλοτέχνησε το αρνητικό της εικόνος της Αγίας σε μήτρα ατσάλινη με την οποία έκανε πρεσσαριστά εικονάκια και τα μοίραζε ευλογία στους προσκυνητές εις τιμήν της αγίας Ευφημίας. Κατά το σκάλισμα δυσκολεύτηκε να κάνη τα δάχτυλα του αριστερού της χεριού.
Είπε: «Παιδεύτηκα να κάνω το χέρι της, αλλά μετά έβαλα έναν καλό λογισμό: «Ίσως επειδή και εγώ την παίδεψα την καημένη».
video: Ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, περιγράφει την συγκλονιστική εμπειρία που είχε με τον άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη όταν εμφανίστηκε η Παναγία, καθώς επίσης και της επισκέψεως της αγίας Ευφημίας.
Απόσπασμα συνέντευξης του Ηγουμένου Μαχαιρά Αθανασίου (νυν Μητροπολίτη Λεμεσού) με τον καθηγητή Νίκο Νικολαΐδη, στην εκπομπή «Ορθοδοξία και Ορθοπραξία» του ΛΟΓΟΥ, τον μήνα Ιούλιο του 1994, λίγες μέρες μετά την οσιακή κοίμηση του αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Υπότιτλοι στα Ελληνικά, Αγγλικά και Τουρκικά.
★ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ από το αφιέρωμα » ΕΔΩ
✰ Ο Βίος και η πολιτεία της Αγίας και Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας
✰ Το θαύμα της Αγίας Ευφημίας (11 Ιουλίου) στην Δ’ Οικουμενική
Σύνοδο (της Χαλκηδόνας 451 μ.Χ.) και οι μονοφυσίτες
✰ Μονοφυσίτης ή Ορθόδοξος; - Διήγηση από το Λειμωνάριο
www.sophia-ntrekou.gr / Αέναη επΑνάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου