Το σκοτάδι της απώλειας γίνεται φως, ανθίζει. Η Μαρία Καρυστιανού κάτω από
το φως των ανθισμένων πληγών, το πένθος που έγινε συνείδηση και φως.
Όταν η απώλεια μεταμορφώνεται σε νόημα και η ψυχή αντιστέκεται στη λήθη· το τραύμα ως πράξη ελευθερίας και συλλογικής συνείδησης.






.jpg)


