Άλλο μεγάλο βουνό της ορθοδοξίας. Άλλη μεγάλη υπόθεση. Σπυρίδων και θαυματουργία ταυτίζονταν. Και ταυτίζονται. Αν και απέθανε ο άγιος Σπυρίδων, δεν έπαψε να θαυματουργεί.
«Ίσως και να είναι φυσικό. Ακριβώς όπως στον έρωτα. Στην αρχή, θέλεις τον ερωτευόμενο δικό σου, αποκλειστικά δικό σου. Μετά από λίγο όμως, -και εφόσον καταφέρεις να μετουσιώσεις τον προσωπικό σου έρωτα σε συμπαντικό-, θέλεις να τον κοινωνήσεις σε όλους. Αφού άξιζε τον έρωτά σου, σίγουρα αξίζει να γνωριστεί και από άλλους, όσο γίνεται περισσότερους.
της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou) Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Σε μια παιδεία που έχει χάσει τον προσανατολισμό της, που βηματίζει ανακυκλώνοντας σκόρπια δάνεια χωρίς να ξέρει το γιατί και το πως, που αναπαράγει άριστα τις κοινωνικές ανισότητες, που δε νοηματοδοτεί τις ζωές των παιδιών, γιορτάζουμε μια αχτίδα φωτός!
23 Αυγούστουη απόδοση της ΕορτήςΚοιμήσεως της Θεοτόκου δηλ. τα Εννιάμερα της Παναγίας. Εορτάσαμε πανηγυρικά πριν από οκτώ ημέρες την Κοίμηση και τη Μετάσταση της και με την ίδια εορταστική διάθεση κλείνει η Εκκλησία μας την εορτή με την Απόδοση της Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Νηστεία αρχίζει (15 Νοεμβρίου), συν Θεώ αγίω, αγαπητοί αναγνώστες, με την σαρακοστή των Χριστουγέννων. Μια σαρακοστή ήπια, μιάς πού περιλαμβάνει κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιχθυοφαγία. Η κατάλυση ιχθύος, η οποία προβλέπεται, μου δίνει την αφορμή να φιλοσοφήσω, πάνω σε αυτούς τους οποίους η καταναγκαστική νηστεία είναι καθημερινότητα και η ιχθυοφαγία, άπιαστο όνειρο.