Με ένα ποίημα που δεν είναι του Ελύτη -Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία- μάς αποχαιρέτισε ο αγαπημένος μας ιατρός κ. Τσιόδρας

Σωτήρης Τσιόδρας! Ο εξαιρετικός επιστήμονας,  που διδάσκει ήθος, συνέπεια και ανθρωπιά.

Σωτήρης Τσιόδρας! Ο εξαιρετικός επιστήμονας,
που διδάσκει ήθος, συνέπεια και ανθρωπιά.

Μας αποχαιρέτισε σήμερα ο κ. Σ. Τσιόδρας
Η αλήθεια είναι πως... θα μας λείψει πολύ.
Περισσότερα για τον κ. Σωτήρη Τσιόδρα ΕΔΩ

Το ποίημα 

Ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας μας αποχαιρέτισε στην τελευταία ενημέρωσή του για την πανδημία του κορωνοϊού, με στίχους του Οδυσσέα Ελύτη, που όμως δεν είναι του Ελύτη αφού δεν το βρίσκουμε σε καμία από τις ποιητικές συλλογές του. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παρατηρείται, δυστυχώς, στο διαδίκτυο  Σημ.: Θυμηθείτε το («Να μάθεις να φεύγεις» που το αποδίδουν στον Μενέλεο Λουντέμη). Θύμα αυτού του πλαστού Ελύτη έπεσε και ο Σ. Τσιόδρας άθελά του.

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου έγραψε προ καιρού στο Περιοδικό Χάρτης τον Φεβρουάριο του 2019 για το συγκεκριμένο ποίημα («Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία»), γύρω από το οποίο έχει γίνει ένα γνωστό, πια, γαϊτανάκι αναδημοσιεύσεων:
«Είναι καιρός που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο κείμενο –ποίημα το ονομάζουν– απλοϊκού ύφους, με θέμα τάχα την απλότητα, του οποίου η πατρότητα ψευδώς αποδίδεται στον Ελύτη! Θα ήταν ίσως μόνο μια ανόητη κίνηση ενός αφελούς που ξύπνησε ένα πρωί και είπε να δώσει στις ιδέες του επίφαση κύρους και συνάμα να γελάσει με την ημιμάθεια των άλλων· γίνεται όμως κακόβουλη πράξη γιατί αφ’ ενός μεν προσβάλει τον ποιητή, όταν ψευδώς του αποδίδεται κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει γράψει, αλλά αφ’ ετέρου παραπλανά νέους ή και αθώα καλοπροαίρετους χρήστες του διαδικτύου, που δεν έχουν ίσως την γνώση, ή τα αντανακλαστικά για να καταλάβουν απ’ την πρώτη φράση πόσο απέχει ο συγγραφέας του κειμένου από τον ποιητή! 

«Τρώγε την πρόοδο, έλεγε ο Ελύτης, και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της»! Αρκεί να ξέρεις κάποτε και να τα φτύνεις, θα πρόσθετα τώρα πια.»

«Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία». 

Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο 
απλά πράγματα και με τα πιο μικρά. 
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν' ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ' αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι. Πολύ...
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους. Πολύ...
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω... μερικές φορές...
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν.

Το ποίημα δεν είναι του Ελύτη 

Αποδίδεται στον «Βιολιστής στη Στέγη»

Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr




Περισσότερα: Οδυσσέας ΕλύτηςΣωτήρης Τσιόδρας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ για τον εξαιρετικό επιστήμονα με το αξιοσημείωτο ήθος: 

Δεν υπάρχουν σχόλια: