Εξομολόγηση μπροστά στον μεγάλο μαύρο καθρέπτη

Εξομολόγηση στον μαύρο καθρέπτη

της Σοφίας Ντρέκου

Ζακ Λακάν: Υπάρχει κάποιο είδος φυσικού νόμου 
σύμφωνα με τον οποίο οι οργανισμοί αιχμαλωτίζονται
από το περιβάλλον τους. Ο οργανισμός υφίσταται
μια μορφή φαντασιακής αιχμαλωσίας σε μια 
εξωτερική εικόνα. Είναι η φάση του καθρέφτη.
Ζακ Λακάν [Jacques Lacan] 1901-1981
Γάλλος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής

Στην ψυχανάλυση «καθρέπτης» είναι το βλέμμα του άλλου. Αυτό που άλλος θέλει από εμάς. Ασυνείδητη αποτύπωση μη δικών μας συμπεριφορών και αντιλήψεων. Το στάδιο του καθρέφτη αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη γενετική στιγμή και αποτελεί το ένα από τα δύο στάδια της ψυχικής εξέλιξης του ατόμου (το δεύτερο είναι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα [Oedipal complex]). [1]

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής Του Χριστού και τα σπουδαία ονόματα που πήρε (αφιέρωμα)

Theophany by Dragan Jovanovi

Στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή Του Χριστού 
και τα σπουδαία ονόματα που πήρε (αφιέρωμα)

Εργασία της Σοφία Ντρέκου
  • Περιεχόμενα
1. Εισαγωγικά, σύντομος βίος, οι εορτές του Αγίου
  • Σύναξις του αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
2. Τα σπουδαία ονόματα που πήρε ο Ιωάννης. Αγίου Ανδρέα Κρήτης
3. Ο επίσκοπος Κρήτης Ανδρέας (660-740) Βίος

4. ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ

Γιατί η τάξη της κοινωνίας δεν θέλει παιδιά, γέρους, δασκάλους και μαθητές; - Ν. Λυγερός


Οι Κοινωνικοί άνθρωποι στην κοινωνία
που δεν αντέχει δασκάλους και μαθητές
γιατί Φοβάται το σύνδρομο του Σωκράτη
στην τάξη της ανθρώπινης κοινωνίας.

Ο νόμος της φύσης άκουσε και απάντησε (Η Συζήτηση των Κυμάτων)

Ο Νόμος της Φύσης

Το θαύμα της φύσης δεν γίνεται μικρότερο 
γιατί δεν μπορούμε να το μετρήσουμε 
με τα πρότυπα της ανθρώπινης ηθικής 
και ανθρώπινων στόχων. (Άλμπερτ Αϊνστάιν)

Η Συζήτηση των Κυμάτων

Ήταν ένα μικρό κύμα, πολύ λυπημένο και που μονολογούσε: 

Απόλαυσις στη γειτονιά (1900) Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος

Σοκάκια και σπίτια στην Σκιάθο (Ελιά)
Φώτο: Σοκάκια και σπίτια στην Σκιάθο (χωριό Ελιά)

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Άστυ» σε δύο συνέχειες, στις 15 και 16 Αυγούστου 1900. Σάτιρα και δράμα μαζί, μοναδικό στο είδος του, γιατί του λείπει ολότελα η αφήγηση και όλη η ιστορία εξελίσσεται μεσ’ από το κουτσομπολιό των γυναικών μιας γειτονιάς της Αθήνας για ένα νεαρό άνδρα, που αυτοκτόνησε από έρωτα.[1]