Από την πλατεία Εξαρχείων στην πλατεία του Ουρανού ο π. Ανανίας Κουστένης - Αφιέρωμα & Videos


«Η Ορθοδοξία είναι αναρχία... Αναρχικός είναι εκείνος,
ο οποίος δεν είναι ούτε δούλος, ούτε τύραννος του άλλου.
Θέλει μαγκιά να είσαι αναρχικός!». π. Ανανίας Κουστένης

Εκοιμήθη Σάββατο 15 Μαΐου 2021
ο αναρχικός παπάς των Εξαρχείων,
& αγαπημένος π. Ανανίας Κουστένης.


Μοιάζει, σαν να μας φωνάζει ο αγαπημένος Γέροντας:
«Εδώ είμαι! Θα συνεχίζω να σας φροντίζω! Όπως πάντα!
Μην ανησυχείτε! Είμαι μαζί σας και μην φοβάστε!»

Ή για να δανειστώ κάτι από τον τρόπο του ο οποίος ήταν
πάντα άμεσος και συχνά αντισυμβατικός σαν να μας λέει:

«Μην μασάτε! Έχει ο Θεός! Ο Θεός είναι μεγάλος. Χριστός Ανέστη»!

Ο μακαριστός π. Ανανίας από τις αρχές Απριλίου νοσηλευόταν
στο Νοσοκομείο Αττικόν όπου έδινε μάχη με τον κορωνοϊό.


Από την πλατεία Εξαρχείων στην πλατεία του Ουρανού

Δεν είναι εύκολο να γράψεις για τον π. Ανανία Κουστένη, διότι δεν ήταν μια εύκολη περίπτωση. Ήταν «σημείον αντιλεγόμενον...» όπως άλλωστε και ο Χριστός μας, το οποίο ο Γέροντας Ανανίας αγάπησε και αφιέρωσε την ζωή του. Ο Χριστός και πάντες οι άγιοι υπήρξαν στην εποχή τους σημεία αντιλεγόμενα, ώστε να φανερώνεται η άλλη διαφορετική ματιά του Θεού από εκείνη του κόσμου. Ο Θεός είναι τελείως άλλο από τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις του κόσμου, δρα ελεύθερα και αγαπητικά, και κυρίως δίδει την Χάρι Του, σε εκείνους που ο κόσμος απορρίπτει, δεν υπολογίζει, αδικεί και περιφρονεί, σταυρώνει και τρελαίνει. Ο Θεός πάντα θα εκπλήσσει τον ορθολογισμό μας και θα ακυρώνει τον νομικισμό μας, τον δε ηθικισμό μας θα περιγελά, διαλέγοντας ως παιδιά του πόρνες, τελώνες και ληστές.

Γι’ αυτό και στο πρόσωπο του Γέροντα Ανανία διχάστηκαν πάντες, γιατί ήταν ένα τέτοιο αγαπημένο παιδί του Χριστού. Οι ηθικιστές δεν μπορούσαν να χωνέψουν τις πτώσεις και αδυναμίες του, οι νομικιστές δεν άντεχαν την ελευθερία του, καρπό του Αγίου Πνεύματος, και οι προοδευτικοί τις εθνικές και πατριωτικές αναφορές του. Όμως ο Γέροντας ήταν κάτι πέρα και πάνω από όλα αυτά. Ήταν άνθρωπος του Θεού, φίλος του Χριστού, δοχείο του Αγίου Πνεύματος. Δεν ήταν ανάγκη να τον ερμηνεύσεις ή εξηγήσεις, αλλά τον ζήσεις.

Με κουράζουν απίστευτα οι άνθρωποι της θρησκείας που θέλουν για όλα απαντήσεις και δεν μπορούν τίποτα να ερωτευθούν, σε τίποτε να αφεθούν. Τον Θεό όμως ποτέ δεν θα καταφέρουν να τον ελέγξουν. Γιατί ο Θεός δεν χωράει στην μεζούρα τους. Το ίδιο και οι άγιοι του. Τον παπά Ανανία δε μπορούσες να τον ελέγξεις, να τον ορίσει και κατατάξεις. Εκεί που νόμιζες ότι τον έχεις καταλάβει μια σαλότητα του έφερνε την ανατροπή. Εκεί που έλεγες είναι άγιος ως άλλος καυσοκαλυβίτης έκαιγε την φήμη του, ως γνήσιος Εξαρχειώτης έσπαγε την βιτρίνα του και έφευγε. Εκεί που έλεγες είναι σαλός τα μάτια και η μορφή του, η πλουσία Χάρις πάνω του, σε πληροφορούσαν εδώ κάτι άλλο συμβαίνει. Άντε να βγάλεις άκρη. Μα αυτό ήθελε και εκείνος, να μην βγάζουν άκρη μαζί του, για να πέσουν όλοι στην αγκαλιά του Χριστού.

Θυμάμαι η πρώτη φορά που τον συνάντησα ήταν γύρω στο 1996 στην Αθήνα. Εγώ πνιγμένος μέσα στις θρησκευτικές ενοχές και φοβίες, που είχαν φροντίσει εντέχνως να καλλιεργήσουν στην ψυχή μου όλοι εκείνοι που ο όπως αναφέραμε αισθάνονται ότι κατέχουν και δεν μετέχουν του Θεού. Μου άνοιξε ο ίδιος την πόρτα του μικρού διαμερίσματος του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το φως του προσώπου του. Με τύφλωσε στην κυριολεξία. Έπαθα σοκ, εκεί στην πόρτα, είχα παραλύσει μπροστά στην Χάρη που είχε πάνω του. Φως παντού, φως γεμάτος φως. Το ίδιο φως συνάντησα δυο φορές ακόμη στην ζωή μου, στο πρόσωπο του Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη, την ημέρα της κηδεία του, και σε ένα ησυχαστή γέροντα, ανώνυμο και άγνωστο στο Άγιον Όρος. Περάσαμε στο μικρό δωματιάκι του. Παντού βιβλία πεταμένα, εικόνες ασύμμετρα βαλμένες στο τοίχο, άγιοι και αμαρτωλοί, ήρωες του '21, κλεφτουριά και ποιητές, κεριά και λιβάνια, όλοι και όλα μαζί, σε ένα πάζλ αναστάσιμης αντίστασης και ρήξης με τον θάνατο. Ακαταστασία μέγιστη, ώστε να θυμίζει ότι οφείλουμε διαρκώς να φροντίζουμε την εσωτερική μας τακτοποίηση.

ananias koustenis  π. Ανανίας Κουστένης

Τότε όπως ανέφερα ήταν η εποχή που ο θρησκευτικός χώρος με είχε πνίξει στις ενοχές και μεταφυσικές απειλές. Φοβόμουν και την σκιά μου. Παντού έβλεπα την κόλαση, διαβόλους και αμαρτίες. Δεν μπορούσα να χαρώ με τίποτα. Μου είχαν μεταφέρει μια βαθιά ενοχή για τα πάντα, που ήμουν άνθρωπος, νέος, που ζούσα και αγαπούσα την ζωή. Όχι έπρεπε να την μισήσω χάριν κάποιας άλλης. Πέρασα και έπαθα πολλά για να καταλάβω με την βοήθεια του Αγίου Πορφυρίου, ότι την ζωή την χαιρόμαστε, δεν την καταστρέφουμε αλλά την μεταμορφώνουμε εν Χριστώ σε χαρά και δοξολογία, σε πρόγευση της αιώνια ουράνιας λιακάδας.

Ο παπά Ανανίας μού έδωσε πίσω την ζωή. Με πήρε από το χέρι και μου έδειξε έναν άλλον Θεό, μια άλλη εκκλησία, ένα Χριστό φίλο κι αδελφό, ζωή, χαρά και φως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα λόγια του, που με σημάδεψαν και με λύτρωσαν όσο τίποτε άλλο στην ζωή μου, « το ύφασμα σου ήταν από μετάξι, στο τράβηξαν και σκίστηκε, εγώ θα στα ξαναράψω αλλά θα φαίνεται για πάντα η ουλή». Όχι δεν θέλησε να γίνει γέροντας ή πνευματικός μου. Τίποτε από αυτά. Απλά με άκουγε επί χρόνια στο τηλέφωνο. Εγώ Κρήτη αυτός Αθήνα. Αλλά ερχόταν τόσο κοντά στην ψυχή μου. Όταν πάτησα κάπως στα πόδια μου, ως ελεύθερος άνθρωπος που ήταν, τραβήχτηκε. Χάθηκα κι εγώ, μα πάντα τον κουβαλούσα μέσα μου. Τον είδα ξανά πριν τέσσερα χρόνια και πάλι στο κελί του. Είχα πάει αυτή την φορά να τον ρωτήσω εάν θα πρέπει να συνεχίσω να μιλάω και να γράφω ή να κάτσω σε μια άκρη.

Ο Ανανίας με ελευθέρωσε. Μου έδωσε το δικαίωμα να είμαι ο εαυτός μου. Ξερίζωσε τις ενοχές και τους φόβους μου, μου είπε ΖΗΣΕ, ελευθέρωσε την συνείδηση μου εν Χριστώ. Σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου ήταν εκεί με αγάπη και αποδοχή, γι' αυτό και εγώ τώρα είμαι εδώ και γράφω αυτές τις γραμμές, ως ελάχιστο αντίδωρο στην μεγάλη αγκαλιά του. Γιατί αυτό ήταν ο παπά Ανανίας μια μεγάλη αγκαλιά για όλους και όλα.

«Όλοι μια αγκαλιά θέλουμε...!
Ο αιώνας αυτός που διανύουμε είναι αιώνας του Θεού.
Ο αιώνας της Εκκλησίας.
Ο αιώνας της μετανοίας!
Ο αιώνας της προκλητικής αγάπης του Θεού.
Ο αιώνας της επιστροφής των ασώτων και 
παραστρατημένων στον μεγάλο μας Πατέρα. 
Στην Αγία μας Εκκλησία που είναι η αγκαλιά του Χριστού. 
Όλοι μια αγκαλιά θέλουμε. Όλοι μια αγκαλιά γυρεύουμε. 
Ε, αυτή είναι του Χριστού η αγκαλιά, Ο Οποίος τη στήνει 
στα τρίστρατα της ζωής μας.» [Περισσότερα » π. ΛίΒυος]



Σε τι διαφέρει ο αναρχικός από τον άγιο π. Ανανία;
Ο αναρχικός καταστρέφει. Ο άγιος μεταμορφώνει.
Και οι δύο όμως ξεκινούν από την ίδια βάση, την
αγάπη για την Ελευθερία. (π. Ανανίας Κουστένης)

Ήταν ιδιαίτερα λαοφιλής στην περιοχή τον Εξαρχείων στο παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου στα Εξάρχεια, επί της Ισαύρων. Πλήθος κόσμου συγκεντρώνονταν προκειμένου να ακούσει τους λόγους του. Μάλιστα δεν είναι και λίγοι αυτοί που τον αποκαλούσαν «ροκ» ιερέα κι αυτό, γιατί έχει δημιουργήσει έναν δικό του ανατρεπτικό τρόπο επικοινωνίας με το ποίμνιο.

Για το χαρακτηριστικό «ροκ» που του έχουν αποδώσει ο αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης είχε αναφερθεί πριν χρόνια στην εκπομπή «Άξιον Εστί» του συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού που σε ερώτηση πως νιώθει που λειτουργεί στο κέντρο των Εξαρχείων είχε πει τα εξής: «Πολύ καλά νιώθω, διότι η Ορθοδοξία είναι αναρχία» ενώ λίγο πιο κάτω συμπλήρωσε «Αναρχικός είναι εκείνος, ο οποίος δεν είναι ούτε δούλος, ούτε τύραννος του άλλου. Θέλει μαγκιά να είσαι αναρχικός!».



Δείτε: Το χάρισμα των βιβλίων του π. Ανανία Κουστένη

Ο πατήρ Ανανίας Κουστένης γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1945 και ακολούθησε τον δρόμο του μοναχισμού. Σπούδασε Θεολογία και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση του έργου του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού ενώ, μνημειώδες παραμένει το έργο της μετάφρασης και του σχολιασμού της Χρονογραφίας του Θεοφάνη.

Ο λόγος του ήταν και είναι ένας λόγος τιμής και αρχοντιάς, θαλπωρής και παραμυθίας, ελπίδας και χάριτος, που εμπνέει και ενθουσιάζει, που διδάσκει και ξεκουράζει και που ενώνει τον Θεό με τον άνθρωπο.

Ο π. Ανανίας Κουστένης, όπως ο Θεοφάνης, μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας υψώνει πνευματικά και ψυχικά, φέρνοντας στην καρδιά το φως και την δροσιά της άνοιξης. Είναι η λεβέντικη και συνάμα ταπεινή ελληνική ψυχή με την αστείρευτη καλοσύνη και την αφειδώλευτη αγάπη. Γι’ αυτό και η μετάφραση του Θεοφάνους δεν είναι απλώς η απόδοση της «Χρονογραφίας» στην Νέα Ελληνική. Είναι κατάθεση ψυχής, είναι ταξίδι στον Βυζαντινό κόσμο, είναι προσφορά στην πνευματική μας κληρονομιά! 

Για την προσφορά του στα θεολογικά γράμματα και είχε τιμηθεί κατά τη διάρκεια της 6ης Έκθεσης Χριστιανικού Βιβλίου τον Νοέμβριο του 2017 στο ξενοδοχείο Caravel στην Αθήνα.
Δείτε: π. Ανανίας Κουστένης: Ο Άγιος Σπυρίδων και εμείς. Τότε και τώρα (βίντεο)

π. Ανανίας Κουστένης

Μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη εκκλησιαστική προσωπικότητα
ο λόγιος Αρχιμανδρίτης, π. Ανανίας Κουστένης 
εκοιμήθη εν Κυρίω! [Στέλιος Κούκος]

Η είδηση της κοιμήσεως του έγινε γνωστή τα μεσάνυκτα του Σαββάτου και σκόρπισε ιδιαίτερη συγκίνηση στα πνευματικά του τέκνα, καθώς και όσους τον γνώριζαν μέσα από τις ομιλίες, τα βιβλία, τα άρθρα, τις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες συμμετείχε. Ο χαριτωμένος Γέροντας νοσηλευόταν από πολλές μέρες στο νοσοκομείο «Αττικόν» και η ήδη επιβαρυμένη του υγεία δεν του επέτρεψε να αντιμετωπίσει με την γνωστή του ψυχική γενναιότητα τον κορωνοϊό.

Θεολόγος και φιλόλογος ο ίδιος, αλλά και δεινός γνώστης των Πατέρων της Εκκλησίας εμβάθυνε ιδιαίτερα στα εκκλησιαστικά, αλλά και στα κοσμικά κείμενα για να εμψυχώσει στην συνέχεια με τον πολυποίκιλο και χαριέστατο και άμεσο λόγο του τον κουρασμένο σύγχρονο άνθρωπο.

Ο όσιος Πορφύριος του στάθηκε σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής του, και εν συνεχεία τον τροφοδοτούσε με τα πνευματικά νάματα τα οποία όπως είναι γνωστό ξεχείλιζαν από την χαριτωμένη καρδιά του, και έτσι ο π. Ανανίας δεν έπαψε ποτέ να αναφέρεται σ’ αυτόν, με ευγνωμοσύνη και να μεταφέρει αποκαλυπτικές εμπειρίες που έζησε πλάι του και μέσα από τις συνομιλίες τους.

Ο μακαριστός Γέροντας γεννήθηκε το 1945 στην πατρίδα του εκ των Νεομαρτύρων Ιερομάρτυρα Αγίου Γρηγορίου Ε’, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως την Δημητσάνα Αρκαδίας η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Και έτσι ο εκλιπών είχε μια ιδιαίτερη αγάπη για όλους τους ήρωες μας, αλλά και την εποχή αυτή η οποία αποτελεί γενέθλιο εποχή της ίδρυσης του νέου ελληνικού κράτους και αρχή της απελευθέρωσης των Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό.

Ιδιαίτερη αγάπη είχε για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, αλλά και για τον Μακρυγιάννη, το νέφος των Νεομαρτύρων του Γένους, τον Διονύσιο Σολωμό… Πάρα πολλές ομιλίες του ήταν αφιερωμένες σε όλους αυτούς και στην συνέχεια εκδόθηκαν σε βιβλία.

Ξεχωριστή αγάπη είχε και για τους Αγίους της Εκκλησίας μας. Με τον βίο και την πολιτεία τους ασχολήθηκε στις ομιλίες του και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν και αυτές σε βιβλία που κι αυτά μας μεταφέρουν όχι μόνο στην γόνιμη σχέση του Γέροντα με την εκκλησιαστική γραμματεία και παράδοση, αλλά και την ουσιαστική του σχέση με την πνευματικότητα και την ζωή των αγίων και της Εκκλησίας την οποία και ο ίδιος ζούσε πολύ βαθιά. (Να μην παραλείψουμε να αναφέρουμε την θερμή σχέση που είχε με τον άγιο Νεκτάριο. Άλλωστε στο ίδρυμα «Άγιος Νεκτάριος» στα Εξάρχεια πραγματοποιούσε τις εβδομαδιαίες ομιλίες του και λειτουργούσε στο εκεί παρεκκλήσι που ήταν αφιερωμένο στον Θαυματουργό άγιο).

Δεν θα διστάσουμε να πούμε σ’ αυτό το πρώτο σημείωμα που γράφουμε για τον μακαριστό Γέροντα των Εξαρχείων πως και ο ίδιος μετείχε της αγιότητας και αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές από τα διάφορα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος τα οποία τον επρόδιδαν.

Χαρίσματα με τα οποία εποίμαινε το ποίμνιο του, τα πνευματικά του τέκνα και όσους κατέφευγαν σ’ αυτόν, σε δύσκολες περιστάσεις του βίου τους.

Για όσους τον γνώρισαν, όσοι συνδέθηκαν μαζί του είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουν την απώλεια αυτή· πως δηλαδή δεν είναι πλέον ανάμεσά μας και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν πλέον μαζί του.

Αλλά κι αυτό είναι μια μεγάλη παρηγοριά! Μοιάζει, δηλαδή, σαν να μας φωνάζει ο αγαπημένος Παππούλης: Εδώ είμαι! Θα συνεχίζω να σας φροντίζω! Όπως πάντα! Μην ανησυχείτε! Είμαι μαζί σας και μην φοβάστε!

Ή για να δανειστώ κάτι από τον τρόπο του ο οποίος ήταν πάντα άμεσος και συχνά αντισυμβατικός σαν να μας λέει: Μην μασάτε! Έχει ο Θεός! Ο Θεός είναι μεγάλος! Χριστός Ανέστη!

Αληθώς Ανέστη, Παππούλη!

Την ευχή σου Γέροντα! Ναι, είσαι μαζί μας! 
Και σε ευχαριστούμε! Πολύ!

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών για
την εκδημία του π. Ανανία Κουστένη

Πλήθος κόσμου για να αποχαιρετήσει τον πατέρα Ανανία Κουστένη

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών μετά θλίψεως αναγγέλλει την εκδημία του μακαριστού Αρχιμανδρίτου κυρού Ανανία Κουστένη, Εφημερίου του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Νεκταρίου οδού Ισαύρων Εξαρχείων Αθηνών.

Ο μακαριστός, Αρκάς στην καταγωγή, γεννήθηκε στη Δημητσάνα το έτος 1945 και σπούδασε στην Φιλοσοφική και την Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διακρίθηκε για την ανεξάντλητη πνευματική του δραστηριότητα, τον παραμυθητικό λόγο του, την αρχοντική λεβεντιά του, το πηγαίο του χαρακτήρος του.

Η προσωπικότητά του καθίστατο αιτία θαλπωρής και παραμυθίας, ελπίδας και χάριτος, οι δε απαράμιλλες ομιλίες του υπήρξαν πηγή έμπνευσης και ενθουσιασμού, καρπός αφειδώλευτης αγάπης, κατάθεση ψυχής ανθρώπου που καθημερινώς επεδίωκε την ένωση με τον Θεό.

Το σκήνωμα του μακαριστού Γέροντος έχει τεθεί προς προσκύνηση στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέα Πετραλώνων, όπου την Δευτέρα 17η Μαΐου και ώρα 1.00 μ.μ. θα ψαλλεί η Εξόδιος Ακολουθία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών κ' Αιγίνης κ. Εφραίμ, ο οποίος θα μεταφέρει και τις ευχές του Μακαριωτάτου Ποιμενάρχου μας.

Η δε ταφή θα πραγματοποιηθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του από στενό οικογενειακό κύκλο.


Περισσότεραπ. Ανανίας Κουστένης

► π. Ανανίας Κουστένης: Ο Άγιος Σπυρίδων και εμείς. Τότε και τώρα (βίντεο)
► Το χάρισμα των βιβλίων του π. Ανανία Κουστένη (Βιβλιοπαρουσίαση και Βίντεο)
► π. Ανανίας Κουστένης: Ένας Επίσκοπος, ο Άγιος Αμβρόσιος, υψώνει το ανάστημά του στον πλανητάρχη! Άγιος Αμβρόσιος 7 Δεκεμβρίου. Μήπως θα έπρεπε να παίρνουμε μαθήματα
πολιτικής από την Εκκλησιαστική Ιστορία;
► Αγία Φιλοθέη η Αθηναία από τον Ανανία Κουστένη

Βιντεο/αφιέρωμα στον λόγιο Γέροντα π. Ανανία


Βιντεο / αφιέρωμα

55 βίντεο † ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ με τον π. Ανανία Κουστένη †












Ο Μακεδονικός αγώνας - π. Ανανίας Κουστένης












Η ομιλία έγινε στον Ναό του Αγίου Νεκταρίου στα Εξάρχεια.












Ο Ιεροκήρυκας, ο καμπούρης και ο 
τσοπάνης | π. Ανανίας Κουστένης












Ομιλία Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη
Ιερός Ναός 12 Αποστόλων Ελευσίνας
Κυριακή 7 Απριλίου 2013
























20 Μαρ 2020 Ο π. Ανανίας Κουστένης για κορονοϊό και εξελίξεις στον Έβρο απευθυνόμενος σε πιστούς αναφέρθηκε στη σημασία του διαλόγου, στον κορονοϊό, τον Άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Όπως είπε, εμφανίστηκε ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός και ζήτησε οι Έλληνες να μην φοβούνται τον κορωνοϊό, αλλά και εάν κανείς ασθενήσει, να του ζητήσει βοήθεια. Επίσης, αναφερόμενος στις εξελίξεις στον Έβρο, είπε ότι εμφανίστηκαν στα σύνορα οι Άγιοι Γέροντες Παΐσιος και Πορφύριος. Τους είδαν καταϊδρωμένους να τρέχουν πάνω κάτω μαζί με τον στρατό μας, για να συγκρατήσουν το τουρκικό κύμα και ήταν όμως χαρούμενοι που σημαίνει ότι θα πάμε καλά.














Δεν υπάρχουν σχόλια: