Τον Απρίλιο του 2018 ο π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, Πρωτοσύγκελος της Ι.Μ.Σιατίστης, Θεολόγος και Κοινωνιολόγος, ήταν προσκεκλημένος του π. Αλέξανδρου Καρυώτογλου στο Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά και μέσα από δικά του προσωπικά βιώματα και μύησε τους ακροατές στην θεολογία του πεζογράφου Νίκου Πεντζίκη και του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Γρηγορίου του Παλαμά. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Γρηγορίου του Παλαμά. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Στο Φρέαρ της αγάπης με την συνάντηση αγίου Γρηγορίου Παλαμά και Νίκου Γ. Πεντζίκη - π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, διδακτορική διατριβή (Videos)
Τον Απρίλιο του 2018 ο π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, Πρωτοσύγκελος της Ι.Μ.Σιατίστης, Θεολόγος και Κοινωνιολόγος, ήταν προσκεκλημένος του π. Αλέξανδρου Καρυώτογλου στο Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά και μέσα από δικά του προσωπικά βιώματα και μύησε τους ακροατές στην θεολογία του πεζογράφου Νίκου Πεντζίκη και του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς Βίος και Θεολογική, Φιλοσοφική σημασία του έργου του [αφιέρωμα]
Περισσότερα Θέματα:
Αγιολογία,
Άγιον Όρος,
Αφιερώματα,
Βίντεο,
Βυζάντιο,
Γρηγόριος Παλαμάς,
Εργασίες,
Θεολογία,
Σαρακοστή,
FaceBook
Η εργασία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον Αριστοτέλη περί της αρετής
Εργασία Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, αν και δεν είχε ως κύριο έργο του την εξέταση της αρετής με όρους καθαρά Αριστοτελικούς, ασχολήθηκε με το θέμα αυτό, ειδικά σε σχέση με την ησυχαστική θεολογία του.
Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ένας από τους σημαντικότερους θεολόγους της Ορθοδοξίας, στην θεολογία του, και ειδικότερα στην ησυχαστική της διάσταση, επηρεάστηκε και διασταυρώθηκε με την Αριστοτελική φιλοσοφία.
Γνώριζε και σεβόταν τον Αριστοτέλη, ιδιαίτερα την ηθική φιλοσοφία του και την έννοια της αρετής ως μεσότητα. Ωστόσο, την ενσωμάτωνε και την ερμήνευε μέσα στο πλαίσιο της χριστιανικής θεολογίας και της ησυχαστικής πρακτικής. Συνέδεε την ανθρώπινη αρετή με την πνευματική τελείωση και τη θέωση, μέσω της ησυχαστικής προσευχής. Η Αριστοτελική έννοια της αρετής, δηλαδή η εξάσκηση σε ηθικές αρετές για την επίτευξη της ευδαιμονίας, αποκτά μια μεταφυσική διάσταση στον Παλαμά, συνδεόμενη με την ένωση του ανθρώπου με τον Θεό.
Ενώ αναγνώριζε την αξία του Αριστοτέλη, ο Παλαμάς ασκούσε κριτική σε όσους τον υπερτιμούσαν, θεωρώντας ότι η ανθρώπινη γνώση είναι περιορισμένη και ότι η αληθινή γνώση προέρχεται από την αποκάλυψη και την εμπειρία της θείας χάριτος.
Ο Παλαμάς συχνά χρησιμοποιεί Αριστοτελικές έννοιες, όπως η μεσότητα, για να εξηγήσει την πνευματική ζωή και την πορεία προς την θέωση, αλλά πάντα σε συνδυασμό με την χριστιανική διδασκαλία και την ησυχαστική πρακτική.
Για παράδειγμα, η εξάσκηση στις αρετές, σύμφωνα με τον Παλαμά, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για την προσέγγιση του Θεού.
Συνοψίζοντας, η θεολογία του επηρεάστηκε από την Αριστοτελική φιλοσοφία, την οποία όμως ενέταξε σε ένα ευρύτερο χριστιανικό και ησυχαστικό πλαίσιο.
η Εργασία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Περιγράφει πώς, σε νεαρή ηλικία, παρουσίασε τις γνώσεις του μπροστά στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’ και τους λόγιους της εποχής. Εξετάζει τη διάκριση της αρετής σε ηθική και διανοητική, όπως την όρισε ο Αριστοτέλης, και αναλύει πώς αυτή αποκτάται μέσω της διδασκαλίας και της συνήθειας.
Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Britannica, ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος γνήσιος επιστήμονας στην ιστορία... και κάθε κατοπινός επιστήμονας τού οφείλει κάτι.
Ο άγιος Γρηγόριος, σε ηλικία 16 ετών, ανέπτυξε στην αρχαία ελληνική γλώσσα, κομμάτια από τον Αριστοτέλη, από στήθους!
Ο έφηβος Γρηγόριος (μετέπειτα Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς) πλήρης γνώσεων καλείται να παρουσιάσει την εργασία του για τον Αριστοτέλη μπροστά στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β', τον πιο σοφό άνδρα της Κωνσταντινούπολης Θεόδωρο Μετοχίτη*, σε αξιωματούχους και λόγιους της βασιλικής αυλής.
Η αρετή σύμφωνα με τον Αριστοτέλη διακρίνεται σε ηθική και διανοητική. Διανοητική αρετή είναι η σοφία, η σύνεση και η φρόνηση. Αντίστοιχα η ηθική αρετή είναι η σωφροσύνη, η γενναιοδωρία και η εγκράτεια.
Η Διανοητική αρετή γεννιέται και αναπτύσσεται με τη διδασκαλία, για το λόγο αυτό απαιτείται καιρός και πείρα. Η ηθική αρετή αποκτάται από το έθος με κόπο εσωτερικό. Και τι είναι αρετή και πως αυτή ορίζεται από τον Αριστοτέλη τον ρώτησε ο Θεόδωρος Μετοχίτης;
*Ο Θεόδωρος Μετοχίτης (1270 - 13 Μαρτίου 1332) ήταν Βυζαντινός λόγιος και ανώτατος αξιωματούχος και πανεπιστήμων, από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του Βυζαντίου, πρόδρομος της ανθρωπιστικής αναγέννησης του 15ου αι. Αναρριχήθηκε σε διάφορα αξιώματα της βυζαντινής διοίκησης και έφτασε στο αξίωμα του «μεσάζοντος» (πρωθυπουργού του κράτους) του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β', εκτοπίζοντας τον Νικηφόρο Χούμνο.
Στην ψυχή μας, απάντησε ο Γρηγόριος, τρία είδη συμβαίνουν, πάθη, δυνάμεις και έξεις. Η αρετή ανήκει στις έξεις.
Πάθη της ψυχής είναι η επιθυμία, ο φόβος, η οργή, το θάρρος, η χαρά, η ζήλια, το μίσος, ο οίκτος και όλα, όσα προκαλούν ηδονή και λύπη.
Στην ψυχή μας, απάντησε ο Γρηγόριος, τρία είδη συμβαίνουν, πάθη, δυνάμεις και έξεις. Η αρετή ανήκει στις έξεις.
Πάθη της ψυχής είναι η επιθυμία, ο φόβος, η οργή, το θάρρος, η χαρά, η ζήλια, το μίσος, ο οίκτος και όλα, όσα προκαλούν ηδονή και λύπη.
Δυνάμεις της ψυχής είναι εκείνες, που μας κάνουν δεκτικούς στα πάθη, δηλαδή μας ωθούν στο να χαιρόμαστε, να ζηλεύουμε να οργιζόμαστε κτλ.
Έξεις της ψυχής είναι εκείνες, που μας προδιαθέτουν καλώς ή κακώς προς τα πάθη. Κατ' αυτόν τον τρόπο συνηθίζουμε ή να κατανικούμε τα πάθη και γινόμαστε αγαθοί και ενάρετοι ή να υποτασσόμαστε στα πάθη και γινόμαστε κακοί.
Η αρετή δεν είναι ούτε δύναμη της ψυχής ούτε πάθος αλλά έξη και μάλιστα τέτοιου είδους έξη, με την οποία οι άνθρωποι καθίστανται αγαθοί και εκτελούν με ευσυνειδησία τα έργα τους. Η αρετή στην ουσία της είναι το μέσο δύο ακροτήτων, από τις οποίες η μία είναι η υπερβολή και η άλλη η έλλειψη.
Η αρετή ουσιαστικά είναι το μέτρο, η μεσότης. Για παράδειγμα, η γενναιοδωρία είναι αρετή ανάμεσα στην υπερβολή της ασωτίας και στην έλλειψη φιλαργυρίας. Η πραότητα είναι αρετή ανάμεσα στην υπερβολή της οργής και στην έλλειψη ψυχρότητας. Συμπερασματικά, αρετή είναι το μέσο μεταξύ δύο κακών, από τις οποίες η μία είναι υπερβολή και η άλλη έλλειψη.
Είναι πράγματι δύσκολο να είναι κανείς ενάρετος καθώς πρέπει σε κάθε ενέργειά του να πετυχαίνει τη μεσότητα. Δεν είναι εύκολο να ασκεί ο καθένας την αρετή, αντίθετα ο άνθρωπος άγεται και φέρεται μάλλον προς τις δύο ακρότητες. Πολύ πιο δύσκολο μάλιστα είναι να επιλέγει κανείς σε κάθε περίπτωση μεταξύ πολλών ακροτήτων τη μεσότητα, την αρετή. Είναι σπάνιο και κατά κάποιον τρόπο υπεράνθρωπο να έχει ο άνθρωπος όλη την αρετή μέσα του.
Επειδή λοιπόν είναι τόσο δύσκολο, τόσο σπάνιο, αξιέπαινο και ωραίο να πετύχουμε παντού τη μεσότητα, ο Αριστοτέλης προτείνει να επιλέγει ο άνθρωπος το λιγότερο κακό από τις δύο ακρότητες. Να εξετάζει προσεκτικά και ειλικρινά σε ποια από τις δύο ακρότητες είναι περισσότερο επιρρεπής και να επιλέγει αποφασιστικά την αντίθετη.
Να κάνει δηλαδή, ό,τι με τα στραβά ξύλα. Για να τα σιάξει, πρέπει να τα πιέσει προς την αντίθετη πλευρά. Αν για παράδειγμα είναι επιρρεπής στην θρασύτητα, θα πρέπει να αγωνιστεί να αποκτήσει το αντίθετο, τη δειλία. Έτσι σιγά σιγά θα αποκτήσει την επαινετή ανδρεία.
Αποφεύγοντας λοιπόν άλλοτε την υπερβολή και άλλοτε την έλλειψη θα πετύχει ευκολότερα τη μεσότητα και το αγαθό. Πάντως οι χριστιανοί πιστεύουμε ότι, παρότι η αρετή είναι δύσκολη υπόθεση, εντούτοις είναι κατορθωτή με το νεύμα του Θεού και την πνοή του Παναγίου Πνεύματος.
του ζωγράφου Δρ. Γεωργίου Κόρδη
Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς (1296 - 14 Νοεμβρίου 1359) ήταν Μικρασιάτης φιλόσοφος, λόγιος και κληρικός. Ήταν μοναχός του Αγίου Όρους, κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και διαπρεπής θεολόγος του Ησυχασμού.
Οι διδασκαλίες του προς υπεράσπιση του Ησυχασμού ενάντια στην επίθεση του επισκόπου Βαρλαάμ αναφέρονται ευρύτερα υπό τον γενικό τίτλο Παλαμισμός, ενώ οι οπαδοί του Παλαμίτες. Κείμενά του βρίσκονται στη Φιλοκαλία.
Τιμάται ως άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η ημέρα μνήμης του είναι η 14η Νοεμβρίου και η δεύτερη Κυριακή των Νηστειών που ονομάζεται Κυριακή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Ο Γρηγόριος Παλαμάς απεδήμησε εις Κύριον στις 14 Νοεμβρίου 1359, σε ηλικία 63 ετών.
Περισσότερα ▷ Γρηγόριος Παλαμάς
Ο αριστοτελικός ορισμός της αρετής
Η συστηματοποίηση των περιφερειακών ιδιοτήτων της έννοιας αρετή επιχειρήθηκε από τον Αριστοτέλη, τον μαθητή του Πλάτωνα, κυρίως στα Ηθικά Νικομάχεια, όσο και στα Ηθικά Ευδήμια και τα Ηθικά μεγάλα, χωρίς ωστόσο να γίνει δυνατή η προσέγγιση μιας αμετάβλητης ουσίας της έννοιας, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αδιαμφισβήτητη δογματική θέση.
Μαρμάρινη προτομή του Αριστοτέλη 2ου αιώνα μ.Χ.
Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο, παλάτσο Αλτέμπς, Ρώμη
Το παλάτσο Αλτέμπς είναι ανάκτορο στη Ρώμη, το οποίο
αποτελεί ένα από τα κτήρια του Εθνικού Ρωμαϊκού Μουσείου.
2nd century AD marble bust of Aristotle philosopher
(Museo Nazionale Romano, Palazzo Altemps, Rome).
Η υψηλότερη ανθρώπινη δυνατότητα είναι η γνώση και όλες οι άλλες ανθρώπινες δυνατότητες προέρχονται από αυτή την κεντρική ικανότητα. Η αρετή στις φιλοσοφικές αναζητήσεις του Αριστοτέλη συνδέεται αξεδιάλυτα με την ανθρώπινη σοφία, στην οποία εντοπίζει ο φιλόσοφος το ύψιστο ανθρώπινο δυναμικό.
Εάν η αρετή είναι γνώση και μελέτη, η υψηλότερη ανθρώπινη γνώση είναι η γνώση για την ίδια τη γνώση. Υπό αυτή την έννοια η θεωρητική μελέτη της ανθρώπινης γνώσης, την οποία αποκαλεί ο Αριστοτέλης θεωρείν, δηλαδή «ενατένιση», είναι η υψηλότερη ανθρώπινη δυνατότητα και ευδαιμονία, και εδώ πιστεύουμε πως ο Αριστοτέλης βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τον δάσκαλό του.
Αν και καθοδηγείται από τη σαφή νοησιαρχία και τον ηθικό ευδαιμονισμό της εποχής του, τον οποίο ακολουθεί ως ένα σημείο, διαφοροποιείται όμως ως προς την ηθική έννοια της αρετής με την ιδέα του έθους. Οι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση είναι αντίθετη προς τη γέννησή τους. Μπορεί εκ φύσεως να είναι επιδεκτικός ο άνθρωπος στις αρετές, αλλά μπορεί να τελειωθεί σε αυτές μόνο με τη διαδικασία του έθους. Οι διανοητικές και οι ηθικές αρετές αντιπροσωπεύουν τα είδη της ουσίας της αρετής.
H εναγώνια αυτή αναζήτηση των φιλοσόφων για την έννοια της αρετής δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο από αναζήτηση των διαφορετικών λειτουργιών της ψυχής, μιας έννοιας που υπεισέρχεται με διάφορους τρόπους τόσο στους πλατωνικούς διαλόγους όσο και στην αριστοτέλεια θεώρηση. Ακόμη και ο όρος ευδαιμονία, ο τελικός σκοπός της επιστημονικής έρευνας σύμφωνα με τον Αριστοτέλη εμπεριέχει στο συστατικό του δαίμων, την ιδέα της ψυχής.
Η συστηματική μελέτη της έννοιας της αρετής στον Αριστοτέλη απαιτεί επί της ουσίας πραγματευτική ικανότητα και σαφείς θεμελιακές γνώσεις στο αντικείμενο της φιλοσοφίας, κάτι εγείρει πολλά ερμηνευτικά ζητήματα. Από τα παραπάνω, ωστόσο, μπορούμε να συνοψίσουμε με σχετική ασφάλεια πως η αρετή είναι τμήμα του καθορισμού της ευτυχίας και είναι εν μέρει διανοητική, εν μέρει ηθική. Η διανοητική αρετή ενθαρρύνεται με τη διδασκαλία και απαιτεί εμπειρία και χρόνο. Η ηθική αρετή είναι το αποτέλεσμα του έθους.
Διατηρώντας κατά νου ότι η αναζήτηση του Αριστοτέλη δεν είναι μόνον θεωρητική αλλά και πρακτική, βλέπουμε ότι ο έσχατος σκοπός της έρευνάς του είναι το πώς μπορεί να γίνει ο άνθρωπος ενάρετος. Τούτο το επιτυγχάνει με τον κανόνα του μέσου, ενός μέσου όμως που είναι κατ’ ανάγκην σχετικό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και καθορίζεται από τη λογική και τη φρόνηση του ατόμου.
Ο ορισμός του Αριστοτέλη για την αρετή «ως μέσον ανάμεσα σε δύο ακρότητες» είναι σχετικός και ρευστός -όπως και η ίδια η φύση της ηθικής επιστήμης- και δεν αποδίδει την καθαρή ουσία της έννοιας της αρετής. Καθορίζει μεν σε πρακτικό επίπεδο τον τρόπο επίτευξής της, αλλά της αποδίδει τον ευκαιριακό χαρακτήρα του εκάστοτε χωρικού και χρονικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο επιδιώκεται και από το οποίο απορρέει ταυτόχρονα.
ο Φιλόσοφος και επιστήμονας Αριστοτέλης
Από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της σκέψης, ο Αριστοτέλης, περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο, καθόρισε την κατεύθυνση και τη μορφή της δυτικής πνευματικής ιστορίας.
Καθοδηγούμενος από την επιθυμία του για γνώση, κατέκτησε κάθε πεδίο μάθησης γνωστό στους Έλληνες, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής, της χημείας, της βιολογίας, της ζωολογίας και της βοτανικής, την ψυχολογία, πολιτική θεωρία και ηθική· λογική και μεταφυσική, ιστορία, λογοτεχνική θεωρία και ρητορική. Εφηύρε την επιστήμη της λογικής και της βιολογίας.
Η επιρροή του έχει διαποτίσει το έργο των επιστημόνων και των φιλοσόφων ανά τους αιώνες. Στη φιλοσοφία, έχει επηρεάσει βαθύτατα τις κύριες αρχές του Στωικισμού, του Επικουριανισμού, του Νεοπλατωνισμού, του Γνωστικισμού και του Σχολαστικισμού - στην πραγματικότητα, όλα τα φιλοσοφικά συστήματα που αναπτύχθηκαν από τους μεσαιωνικούς και σύγχρονους στοχαστές.
Τα γραπτά του μεταφράστηκαν από τα ελληνικά στα λατινικά, στα ιταλικά, γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Κανένας στοχαστής εκτός από τον Πλάτωνα δεν συνέβαλε τόσο πολύ στη μάθηση. Κανένας στοχαστής μετά από αυτόν δεν συναγωνίστηκε τη μεγάλη ποικιλία των επιτευγμάτων του.
Ο Αριστοτέλης (Αρχαία Στάγειρα, 384 π.Χ. - Αρχαία Χαλκίδα, 322 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που γεννήθηκε στα Στάγειρα της Χαλκιδικής, στη Μακεδονία.
Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει έως τα 37 του έτη. Εκεί συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα όσο και με τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές.
Τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες, όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, και συνιστούν το πρώτο ολοκληρωμένο σύστημα στη Δυτική Φιλοσοφία.
Η περίοδος της ωριμότητας αρχίζει με τις βιολογικές έρευνες και τα συμπεράσματά του είναι η πρώτη συστηματοποίηση των βιολογικών φαινομένων στην Ευρώπη.
Η σκέψη και οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη, που συνοπτικά περιγράφονται με τον όρο Αριστοτελισμός, επηρέασαν για αιώνες τη φιλοσοφική, θεολογική και επιστημονική σκέψη έως και τον ύστερο Μεσαίωνα.
Μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, φεύγει από την Αθήνα και κατόπιν προσκλήσεως του Φιλίππου Β΄, αναλαμβάνει το 343 π.Χ./42 τη διδασκαλία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα: «ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος γνήσιος επιστήμονας στην ιστορία... και κάθε κατοπινός επιστήμονας τού οφείλει κάτι»
Βιβλιογραφία
• Εισαγωγή - σχολιασμός της Σοφίας Ντρέκου, Αρθρογράφος (Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)
• Θεοδόσιος Πελεγρίνης, «Παλαμάς Γρηγόριος», Λεξικό της Φιλοσοφίας, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα, 2004, σελ. 1101.
• Μοναχή Ολυμπιάδα, Ντίτορα. Το Θαύμα της Χάριτος. Ιερά Μητρόπολις Βεροίας Ναούσης & Καμπανίας, Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Σφηνίτσης, Αγκαθιά Ημαθίας. σελ. σελ.32-36.
• Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, (εισ. μτφρ. σχ. Δ. Λυπουρλής), Ζήτρος, (Αθήνα 2002)
• Κατσαρός Β. (εισ.), Λεξικό Σουΐδα, Θύραθεν, (Θεσσαλονίκη 2002)
• Οικονομάκος, Γρηγόριος: «Τα πάθη από ηθικής και φιλοσοφικής απόψεως». Παρνασσός 27 (1985), 43-59.
• Μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της σκέψης, ο Αριστοτέλης - Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος (Sophia Drekou, BSc in Psychology) για την σελίδα https://www.sophia-ntrekou.gr/.
• Ο Αριστοτέλης. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, τόμος 5 (σελ.104, 105). Εκδόσεις: Τεγόπουλος/ Μανιατέας. Έτος Έκδοσης: 1996
• Encyclopædia Britannica (2008). The Britannica Guide to the 100 Most Influential Scientists. Running Press. σελίδες 12.
πηγή: Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr
Περισσότερα Θέματα: Αριστοτέλης, Γρηγόριος Παλαμάς
• Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, (εισ. μτφρ. σχ. Δ. Λυπουρλής), Ζήτρος, (Αθήνα 2002)
• Κατσαρός Β. (εισ.), Λεξικό Σουΐδα, Θύραθεν, (Θεσσαλονίκη 2002)
• Οικονομάκος, Γρηγόριος: «Τα πάθη από ηθικής και φιλοσοφικής απόψεως». Παρνασσός 27 (1985), 43-59.
• Μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της σκέψης, ο Αριστοτέλης - Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος (Sophia Drekou, BSc in Psychology) για την σελίδα https://www.sophia-ntrekou.gr/.
• Ο Αριστοτέλης. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή, τόμος 5 (σελ.104, 105). Εκδόσεις: Τεγόπουλος/ Μανιατέας. Έτος Έκδοσης: 1996
• Encyclopædia Britannica (2008). The Britannica Guide to the 100 Most Influential Scientists. Running Press. σελίδες 12.
πηγή: Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr
Περισσότερα Θέματα: Αριστοτέλης, Γρηγόριος Παλαμάς
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς Άπαντα τα Έργα του (αφιέρωμα)
Θεσσαλονίκης, ο Θαυματουργός, εορτάζει
14 Νοεμβρίου και Β' Κυριακή των Νηστειών.
Φωτός λαμπρόν κήρυκα νυν όντως μέγαν,
Πηγή φάους άδυτον άγει προς φέγγος.
Αναστάσιμες εκλάμψεις φωτός,
να διαλύουν τα μέσα μας σκότη
Η Υπαπαντή του Χριστού και η γιορτή της μητέρας (αφιέρωμα)
Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, σε ανάμνηση της έλευσης
του μικρού Χριστού από τους γονείς του στον Ναό των Ιεροσολύμων
και της υποδοχής του από τον πρεσβύτη ιερέα Συμεών.
Η Θεολογία Γεγονότων δεν είναι ιδεολογία
Αχ! σπούδασα φιλοσοφία
και νομική και ιατρική,
και, αλίμονο, θεολογία
με κόπο και μ' επιμονή·
και να ‘μαι ‘δω με τόσα φώτα,
εγώ μωρός, όσο και πρώτα!
1808 από το μονόλογο του «Φάουστ»,
του Βόλφγκανγκ Γκαίτε (1749-1832)
Η θεολογία των γεγονότων αντιμέτωπη με
τα γεγονότα της ιστορίας (Βίντεο εκπομπή)
Η θεολογία των γεγονότων αντιμέτωπη με τα
γεγονότα της ιστορίας και της επικαιρότητας
Έρευνα Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Ο Άγιος Θωμάς ο Ερευνητής της Αλήθειας, η Καλή του Απιστία και οι Απόκρυφες Πράξεις του
Άγιος Θωμάς ο Απόστολος
εορτάζει 6 Οκτωβρίου και
η μνήμη της Ψηλάφησης
7 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.
Δύο γεγονότα εορτάζουμε την Κυριακή του Θωμά. Τα Εγκαίνια του Ναού της Αναστάσεως και την ψηλάφηση του Αποστόλου Θωμά. Πρόκειται για τον Ναό του Παναγίου Τάφου, που ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε στον τόπο του Γολγοθά και τον Ναό αυτό εγκαινίασε κατά το έτος 330 μ.Χ.
Περιεχόμενα:
Περισσότερα Θέματα:
Γρηγόριος Παλαμάς,
Εργασίες,
Εσχατολογία,
Θεολογία,
Ιερόθεος Βλάχος,
Κυριακοδρόμιο,
Πάσχα,
FaceBook
Άγιος Αυγουστίνος Επίσκοπος Ιππώνος ✧ Περί Αγιότητος Ιερού Αυγουστίνου (αφιέρωμα στον Ιερό Αυγουστίνο)
Αφιέρωμα στον Ιερό Αυγουστίνο Επίσκοπο Ιππώνος
(354 - 430 μ.Χ.) τον ερευνητή της πίστης (15 Ιουνίου)
Ο κόσμος είναι ένα βιβλίο. Όσοι δεν ταξιδεύουν,
διαβάζουν μόνο μια σελίδα του. Άγιος Αυγουστίνος
Περιεχόμενα
Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης και η διδασκαλία του (αφιέρωμα)
εικ. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, χαρακτικό από την
προμετωπίδα του «Μεγάλου Συναξαριστή», Βενετία 1819.
Αφιέρωμα στον Όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη
τον σοφό διδάσκαλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας,
που εορτάζουμε στις 14 Ιουλίου.
Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου,
το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που
σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης 6 Ιουνίου 1749 - 14 Ιουλίου 1809
Περισσότερα Θέματα:
Αγιολογία,
Άγιον Όρος,
Αφιερώματα,
Βίντεο,
Θεολογία,
Πρόσωπα,
Σ.Ντρέκου
Ύψωση Τιμίου Σταυρού: το ιστορικό της εορτής και η περιγραφή της εικόνας της Υψώσεως
της Σοφίας Ντρέκου
Ο Σταυρός πριν τη μεγάλη σταυρική θυσία του Χριστού ήταν έχθιστο φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Όποιος πέθαινε δια της σταυρώσεως χαρακτηρίζονταν «επικατάρατος» (Γαλ.3:1).
Περισσότερα Θέματα:
Αφιερώματα,
Θεολογία,
Πάσχα,
Σταυρός
Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης: Ο βίος και τ' όνειρο για την Παναγία και το Άγιον Όρος γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
Τοιχογραφία: Πέτρος ο Αθωνίτης του 1300 από τον
ζωγράφο του Πρωτάτου κυρ-Μανουήλ Πανσέληνο
(1290-1320) στο Πρωτάτο του Αγίου Όρους, Καρυές.
Το όνειρο του οσίου Πέτρου του Αθωνίτη για την
Παναγία και το Άγιον Όρος (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)
της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou)
Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Τα παρακάτω, τα γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στον βίο του οσίου Πέτρου (12 Ιουνίου), ο οποίος κλήθηκε θαυματουργικά στην μοναχική ζωή, και τελικά μετά από πολλούς αγώνες, κόπους, και παγίδες του εχθρού της ψυχής, κατόρθωσε να βγει νικητής, με την χάρη του Θεού, στον πνευματικό στίβο.
Γιατί είναι μεγάλη η γιορτή της Αναλήψεως; Ποιά η θεολογική σημασία; Τί μας διδάσκει;
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Η Ανάληψη του Κυρίου Ιησού Χριστού
Η Ανάληψη του Κυρίου είναι μία δεσποτική εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας που γιορτάζεται την τεσσαρακοστή ημέρα μετά το Πάσχα και αναφέρεται στην ανάβαση του Χριστού στον ουρανό. Θεωρείται η ολοκλήρωση της αναστάσεως και η αρχή της ανόδου του στον Θεό.
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ο λόγιος θεμελιωτής του Ησυχασμού
Θεσσαλονίκης ο Θαυματουργός, εορτάζει
14 Νοεμβρίου και Β' Κυριακή των Νηστειών.
Φωτός λαμπρόν κήρυκα νυν όντως μέγαν,
Πηγή φάους άδυτον άγει προς φέγγος.
Με τις πρεσβείες του Αγίου Γρηγορίου
ο Κύριος να φωτίσει το σκότος μας !!!
της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou)
Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Ο άγιος, σε ηλικία 16 ετών, ανέπτυξε στην αρχαία ελληνική
γλώσσα, κομμάτια από τον Αριστοτέλη, από στήθους!
Ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης των γραμμάτων και των τεχνών 🎨 σ' ένα μεγάλο αφιέρωμα με αναλυτική εργογραφία και video
Ο κυρ Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης των γραμμάτων και των τεχνών
σ' ένα μεγάλο αφιέρωμα με αναλυτική εργογραφία και video 📖
Εργασία Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Τι άλλο τάχα στο βάθος μπορεί να ‘ναι ο Παράδεισος
από ‘ναν ζωντανό θάνατο; Να πάψεις να ανησυχείς,
να πάψεις να σκέπτεσαι, δίχως να πάψεις
να αισθάνεσαι τον κόσμο. Νίκος Γ. Πεντζίκης
Ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης (30 Οκτωβρίου 1908 - 13 Ιανουαρίου 1993) γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Παρίσι Φαρμακολογία και διατηρούσε για πολλά χρόνια ένα πασίγνωστο φαρμακείο στη Θεσσαλονίκη, που υπήρξε κέντρο λογοτεχνικών συνερεύσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)