Απομαγνητοφωνημένη ομιλία [Βίντεο] από την Εισήγηση του ψυχολόγου/ψυχαναλυτή και θεολόγου Πρωτοπρεσβύτερου Νικόλαου Λουδοβίκου, στο Διορθόδοξο Επιστημονικό Συνέδριο «Γέροντας Σωφρόνιος - Ο θεολόγος του ακτίστου Φωτός», που έγινε στην Αθήνα 19 έως 21 Οκτωβρίου 2007.
Τον Απρίλιο του 2018 ο π. Εφραίμ Τριανταφυλλόπουλος, Πρωτοσύγκελος της Ι.Μ.Σιατίστης, Θεολόγος και Κοινωνιολόγος, ήταν προσκεκλημένος του π. Αλέξανδρου Καρυώτογλου στο Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά και μέσα από δικά του προσωπικά βιώματα και μύησε τους ακροατές στην θεολογία του πεζογράφου Νίκου Πεντζίκη και του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.
Πολλοί άγιοι εντάσσονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες (δηλαδή ομάδες, είδη), ανάλογα με τη ζωή και την ιστορία τους, γι’ αυτό και δίπλα στον χαρακτηρισμό «άγιοι» λαμβάνουν και κάποιον ιδιαίτερο τίτλο. Έτσι, μπορεί να τους διακρίνουμε σε ομάδες όπως οι παρακάτω:
Μην νομίζουμε ότι, όταν μιλάμε για Νηπτική Θεολογία, ότι είναι σε άλλους χρόνους και καιρούς. ΟΧΙ αγαπητοί μου αναγνώστες της «Αέναης επΑνάστασης»... είναι σήμερα. Η αναλυτική θεώρηση του Μητροπολίτη Ιεροθέου Βλάχου, παρουσιάζει την Νηπτική Θεολογία της Ορθοδοξίας, (την αποφεύγει συνήθως η δύση) μέσα από την σύγχρονη θεραπευτική και με ΕΜΠΡΑΚΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ενός Σύγχρονου θεραπευμένου ανθρώπου.
Παναγία και το Άγιον Όρος (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)
της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou) Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Τα παρακάτω, τα γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στον βίο του οσίου Πέτρου (12 Ιουνίου), ο οποίος κλήθηκε θαυματουργικά στην μοναχική ζωή, και τελικά μετά από πολλούς αγώνες, κόπους, και παγίδες του εχθρού της ψυχής, κατόρθωσε να βγει νικητής, με την χάρη του Θεού, στον πνευματικό στίβο.
Ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος ή Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (περ. 329 μ.Χ. - 25 Ιανουαρίου 389 ή 390 μ.Χ.) (επίσης γνωστός ως Γρηγόριος Θεολόγος και Γρηγόριος της Ναζιανζού) ήταν Αρχιεπίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας.
1η Αυγούστου η Εκκλησία μας εορτάζει την Πρόοδο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, δηλαδή την έξοδο του Τιμίου Σταυρού από το παλάτι (ή κατ' άλλους από το σκευοφυλάκιο της μεγάλης εκκλησίας) στην Πόλη.