Η εργασία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον Αριστοτέλη περί της αρετής

της Σοφίας Ντρέκου

Με αφορμή την Β΄ Κυριακή των Νηστειών, ας δούμε την εργασία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον Αριστοτέλη και την έννοια της αρετής. Περιγράφει πώς, σε νεαρή ηλικία, παρουσίασε τις γνώσεις του μπροστά στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’ και τους λόγιους της εποχής. Εξετάζει τη διάκριση της αρετής σε ηθική και διανοητική, όπως την όρισε ο Αριστοτέλης, και αναλύει πώς αυτή αποκτάται μέσω της διδασκαλίας και της συνήθειας. 

Ο Καβάφης για την ποίηση του Άγιου Γρηγορίου του Θεολόγου στο πεζό οι Bυζαντινοί ποιηταί

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος του Κ.Π. Καβάφη

Εργασία Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Σε ένα πεζό κείμενό του με τον τίτλο «Οι Βυζαντινοί ποιηταί» (πρωτοδημοσιευμένο στην εφημερίδα «Τηλέγραφος» της Αλεξάνδρειας, 11/23 Απριλίου 1893), ο Κ.Π. Καβάφης επιχειρεί μια «σύντομον, συντομωτάτην σκιαγραφίαν της Bυζαντινής ποιήσεως», όπως γράφει ο ίδιος στο τέλος του συγκεκριμένου κειμένου, εκφράζοντας την βεβαιότητα ότι «εξ αυτής ο αναγνώστης θα εννοήση ότι το αντικείμενον είναι εκτενές και άξιον της σπουδής των ημετέρων λογίων.»

Ανακαλύφθηκε η προσωπογραφία του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου

Ανακαλύφθηκε η προσωπογραφία του τελευταίου

Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου

Υπουργείο Πολιτισμού photos copyright ΥΠ.ΠΟ

Στο Καθολικό της Παλαιάς Μονής Ταξιαρχών Αιγιαλείας*, μόλις 15 χλμ από το Αίγιο, διατηρούνται δυο στρώματα τοιχογραφιών, υψηλής καλλιτεχνικής ποιότητας, των ύστερων βυζαντινών χρόνων, που αντανακλούν τις αισθητικές τάσεις της Κωνσταντινούπολης.

Οι Χαιρετισμοί του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού ✟ οι 24 Οίκοι στον Τίμιο Σταυρό

✞ Ο Σταυρός Του Χριστού, είναι η αέναη επΑνάσταση της

Ορθοδοξίας και του Πολιτισμού ...ΕΙΝΑΙ το Πολίτευμα μας ✞

Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου,

(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Οι κοσμοχαρμόσυνοι Χαιρετισμοί οι ΚΔ’ (24) οίκοι στον Τίμιο Σταυρό

Ο Σταυρός πριν τη μεγάλη σταυρική θυσία του Χριστού ήταν έχθιστο φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Όποιος πέθαινε δια της σταυρώσεως χαρακτηρίζονταν «επικατάρατος» (Γαλ.3:1).

Τοιχογραφία της Κικής Δημουλά στη Ρώμη για τις Γυναίκες συγγραφείς σαν οξυγόνο ★ Mural Scrittrici come ossigeno

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος

(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Mural της Κικής Δημουλά στη Ρώμη
24.11.2023 - Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Με αφορμή 25η Νοέμβρη Παγκόσμια Ημέρα

για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών 

Tο έργο αποτελεί συνέχεια του project «Scrittrici come ossigeno» («Γυναίκες συγγραφείς σαν οξυγόνο») που διοργανώθηκε από την Associazione Le Altre και περιλαμβάνει πορτρέτα με μεγάλες Ευρωπαίες λογοτέχνες.

Η ταξινόμηση των αγίων σε ιδιαίτερες ομάδες

Η ταξινόμηση των αγίων σε ιδιαίτερες ομάδες

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης, θεολόγος
εκπαιδευτικός και συγγραφέας

Πολλοί άγιοι εντάσσονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες (δηλαδή ομάδες, είδη), ανάλογα με τη ζωή και την ιστορία τους, γι’ αυτό και δίπλα στον χαρακτηρισμό «άγιοι» λαμβάνουν και κάποιον ιδιαίτερο τίτλο. Έτσι, μπορεί να τους διακρίνουμε σε ομάδες όπως οι παρακάτω:

Η Μεγάλη Ευρωπαϊκή Μέρα για την Ορθοδοξία

11 Μαΐου 330 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος Α' εγκαινιάζει τη νέα πόλη που έχτισε πάνω στο Βυζάντιο και την ονομάζει Νέα Ρώμη. Η πόλη, όμως, θα μείνει στην ιστορία με το όνομα Κωνσταντινούπολη.

Γενεθλίων σων δεί με τιμάν ημέραν,

Eν σοι Πόλις τυχόντα των γενεθλίων.

Tη αυτή ημέρα, επιτελείται η ανάμνησις των γενεθλίων, ήτοι Eγκαινίων της θεοφυλάκτου και θεομεγαλύντου Kωνσταντινουπόλεως, της εξαιρέτως ανακειμένης τη προστασία της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Mαρίας, και υπ’ αυτής διασωζομένης.

Ω Πόλις, Πόλις, πόλεων πασών κεφαλή·

Ω Πόλις, Πόλις κέντρον των τεσσάρων

του κόσμου μερών·

Ω Πόλις, Πόλις, χριστιανών καύχημα

και βαρβάρων αφανισμός·

Ω Πόλις, Πόλις, άλλη παράδεισος

φυτευθείσα προς δυσμάς,

έχουσα ένδον φυτά παντοία

βρίθοντα καρπούς πνευματικούς.

Πού σου το κάλλος παράδεισε;

Δούκας [Μιχαήλ] (π. 1400-1470)

Βυζαντινοτουρκική ιστορία, 41.1-2. 

Εκδόσεις Κανάκη, 1997. 574, 576.

Επέτειος 11 Μαΐου από την ίδρυση της 

Κωνσταντινούπολης 11 Μαΐου 330 μ.Χ.

Με τον όρο Γενέθλιον Κωνσταντινούπολης γιορτάζεται κάθε χρόνο από την Χριστιανοσύνη στις 11 Μαΐου η ανάμνηση των εγκαινίων της Πόλης.

Είναι γνωστό, πως όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός Αυτοκράτορας, επέλεξε την πόλη του Βυζαντίου ως νέα πρωτεύουσα, έκτισε σε αυτή πολύ μεγαλύτερη πόλη, ονομάζοντάς την Νέα Ρώμη· οι επόμενοι την ονόμασαν Κωνσταντινούπολη.

Όταν τελείωσε την περιτείχιση και καθόρισε τους χώρους των δημοσίων κτιρίων και εκκλησιών, αφιέρωσε την πόλη στην Θεοτόκο. Κατά τη χριστιανική παράδοση ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, θέλοντας να ευχαριστήσει τον Θεό που τον αξίωσε σ΄ αυτό το έργο, στις 11 Μαΐου του 330 τέλεσε μία μεγάλη λιτανεία με προεξάρχοντα τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αλέξανδρο και με την πάνδημη συμμετοχή του λαού.

Ακολούθησαν επίσημες τελετές και αγώνες και ο λαός έφθασε στον Φόρο, όπου εκεί έστησε τον ανδριάντα του Αυτοκράτορα. Στο βάθρο του ανδριάντα τοποθέτησαν 12 καλάθια, εντός των οποίων υπήρχαν τεμάχια άρτου, ένα είδος αρτοκλασίας.

Έκτοτε καθιέρωσε η Εκκλησία να εορτάζει κατ΄ έτος την ημέρα αυτή ως ανάμνηση εκείνης της εορτής.

Τα εγκαίνια, το Χρυσό Άγαλμα και η πέτρα του Μωυσή

Ο αυτοκράτορας, συνοδευόμενος από τα μέλη της αυτοκρατορικής αυλής, μετέβη στο κέντρο της νέας αγοράς που είχε χτιστεί (Φόρο του Κωνσταντίνου)· εκεί πραγματοποιήθηκε τελετή «αφιέρωσης» της στήλης, η οποία κατασκευάστηκε στο σημείο όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Κωνσταντίνος είχε δει το θείο όραμα που τον καθοδήγησε να οριοθετήσει τη νέα πόλη.

Έπειτα από σαράντα μέρες εορτασμών και επίδειξης της αυτοκρατορικής γενναιοδωρίας προς τους κατοίκους της πόλης, η αυλή επέστρεψε στο ίδιο σημείο για την τοποθέτηση του αγάλματος του αυτοκράτορα, ως Ήλιου-Απόλλωνα στην κορυφή της στήλης.

Ο φόρος του Κωνσταντίνου ή το φόρο του Κωνσταντίνου, ήταν πλατεία η οποία δημιουργήθηκε κατά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. και βρισκόταν έξω από τα παλαιά τείχη της πόλης του Βυζαντίου. Σηματοδοτούσε το κέντρο της νέας πόλης επί της Μέσης οδού, η οποία ήταν η κεντρική οδική αρτηρία της πόλης.

Η πλατεία ήταν κυκλικού σχήματος και διέθετε δύο μνημειώδεις στήλες στα ανατολικά και δυτικά της, ενώ στο κέντρο της υπήρχε η στήλη του Κωνσταντίνου Α´ τμήματα της οποίας διασώζονται έως σήμερα. Το κτήριο της γερουσίας βρισκόταν στη βόρεια πλευρά, ενώ ο χώρος ήταν διακοσμημένος με πλήθος αρχαίων αγαλμάτων και έργων τέχνης. (αναλυτικά εδώ)

Άποψη του Αυγουσταίου και της Αγίας Σοφίας

View of the Augustaion and Hagia Sophia (από εδώ)

Ο Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας μετά την επικράτησή του σε ανατολικό και δυτικό ρωμαϊκό κράτος έκτισε το 324 μ.Χ. την Κωνσταντινούπολη στην αρχαία πόλη, Βυζάντιο.

Η Μεγαλειώδης Τελετή ανήμερα της εορτής του αγίου Μωκίου

Από την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού διαβάζουμε: 

Ανήμερα της εορτής του αγίου Μωκίου που μαρτύρησε επί Διοκλητιανού στο Βυζάντιο, στις 11 Μαΐου, τελέστηκαν τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ., μια και ο άγιος θεωρούνταν προστάτης της πόλης την πρώιμη περίοδο. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήθελε να κάνει τα εγκαίνια όταν θα είχαν ολοκληρωθεί βασικά έργα της Νέας Ρώμης, όπως την ονόμασε το 328, και για αυτό η ίδρυση της διήρκεσε πολλά χρόνια.

ΔΕΙΤΕ: Το Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης, της πόλεως της Θεοτόκου, με την ανάμνηση των εγκαινίων της Αγιάς Σοφιάς 11 Μαΐου 330 μ.Χ.

Το γεγονός των εγκαινίων θεωρήθηκε κορυφαίο δείγμα της γενναιοδωρίας της αυτοκρατορικής αυλής προς τους κατοίκους της Πόλης. Ο αυτοκράτορας συνοδευόμενος από μέλη της αυτοκρατορικής αυλής πήγε στο κέντρο της νέας αγοράς, στο Φόρο, όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή «αφιέρωσης» της στήλης. Η τελετή έγινε στο σημείο όπου ο Κωνσταντίνος είχε δει θείο όραμα το οποίο τον καθοδήγησε να οριοθετήσει τη νέα πόλη.

Μετά το 40ήμερο, στην κορυφή της στήλης τοποθετήθηκε άγαλμα του αυτοκράτορα ως Ήλιου-Απόλλωνα. Η στήλη αυτή αποτελούσε στην ουσία ένα είδος φυλαχτού για την πόλη: τα επτά τύμπανα από πορφυρό γρανίτη είχαν μεταφερθεί από την Τροία, ενώ στα θεμέλιά της λεγόταν ότι είχαν τοποθετηθεί αντικείμενα ιδιαίτερης συμβολικής αξίας τόσο για τους χριστιανούς όσο και για τους εθνικούς.

Συγκεκριμένα, είχε τοποθετηθεί εκεί η πέτρα την οποία είχε χτυπήσει ο Μωυσής για να αναβλύσει νερό στην έρημο, ψάθα από τα πανέρια με τα οποία οι μαθητές του Ιησού είχαν μεταφέρει τα ψωμιά και τα ψάρια στο θαύμα της Γαλιλαίας, αλλά και το Παλλάδιο, δηλαδή το άγαλμα της Αθηνάς που ο Αινείας είχε φέρει μαζί του στη Ρώμη από την Τροία.

Χρυσό Άγαλμα Αγίου Κωνσταντίνου

Το άγαλμα του Κωνσταντίνου ως Ήλιου ήταν καμωμένο από χρυσό. Παρά τους παγανιστικούς συμβολισμούς, επιχειρήθηκε, πιθανότατα σε ελαφρώς μεταγενέστερη φάση, η σύνδεσή του με τη χριστιανική παράδοση· έτσι θεωρήθηκε ότι περιείχε κομμάτι του Τίμιου Ξύλου και ότι οι επτά ακτίνες που αποτελούσαν το στέμμα του έφεραν πυρήνες από τα επτά καρφιά που είχαν χρησιμοποιηθεί στη Σταύρωση του Χριστού.

Αφού οι παρευρισκόμενοι παρακολούθησαν την τοποθέτηση του αγάλματος στην κορυφή της στήλης ψάλλοντας το «Κύριε», μετέβησαν στον Ιππόδρομο. Ο Κωνσταντίνος ήταν ντυμένος με μεγαλοπρέπεια και, κατά τα λεγόμενα, φόρεσε πρώτη φορά διάδημα στολισμένο με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια. Πριν από την έναρξη της αρματοδρομίας, στην αρένα μπήκε ένα άρμα με χρυσό άγαλμα του Κωνσταντίνου που έφερε μικρό άγαλμα της Τύχης. Το άρμα συνοδευόταν από τμήμα της αυτοκρατορικής φρουράς με τελετουργικές και λαμπρές ενδυμασίες.

Πηγές αναφέρουν πως, επί τουλάχιστον 200 χρόνια, το άγαλμα αυτό περιφερόταν κατά την επέτειο των εγκαινίων της πόλης μέσα στον Ιππόδρομο και όλοι οι μετέπειτα αυτοκράτορες προσκυνούσαν τον ιδρυτή της πόλης.

Η στήλη του Κωνσταντίνου στην Πόλη. Το Χρυσό

του άγαλμα καταστράφηκε σε καταιγίδα το 1106.

Μετά την πομπή αυτή, ο αυτοκράτορας μοίρασε χρήματα στο συγκεντρωμένο κόσμο. Ενδέχεται ειδικά για την περίσταση να είχαν κοπεί νομίσματα και αρκετοί μελετητές εικάζουν ότι επρόκειτο για τα νομίσματα με την προσωποποίηση της πόλης και τη Νίκη. Οι τελετές ολοκληρώθηκαν με τελετουργικές πομπές και παρελάσεις σε όλη την πόλη καθώς και με θρησκευτική λειτουργία που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Ειρήνη.

Οι πηγές, στο μεγαλύτερο μέρος τους χριστιανικές, δεν αναφέρουν συγκεκριμένες παγανιστικές τελετές για τα εγκαίνια της πόλης, εκτός από την αφιέρωση της στήλης. Είναι μάλλον απίθανο να μην έγιναν, αλλά φαίνεται ότι δεν περιλάμβαναν θυσίες, αφού ο Κωνσταντίνος είχε ήδη φανερώσει την απέχθειά του προς αυτό το είδος θρησκευτικής τελετής. 

Τραγούδι Ακριτικό και Παραδοσιακό

Τραγούδι παλιό Ακριτικό, Μυθικό και Παραδοσιακό της Ρούμελης (Σίντας), που αναφέρεται στον τρόπο που θεμελιώθηκε και κτίστηκε η Κωνσταντινούπολη. Καταγραφή: Σίμων Καράς (μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς)

Όντας εθεμελιώνανε οι Αρχάγγελοι την Πόλη

αγγέλοι την εχτίζανε κι Αγγέλοι κουβαλάνε.

Απ’ τ’ Άγιον Όρος το νερό κι απ’ την Αθήνα χώμα

Κι από τα Ιεροσόλυμα, πέτρες και κιραμίδια

Σαν χτίσαν κι αποχτίσανε κι εβγήκανε στην άκρη,

Θρονιάσανε τη Δέσποινα Κυρά να διαφιντεύει.

Θαμεύουνταν, ξιαστέκουνταν, το πώς να την ειπούνε,

Πόλη, Κωνσταντινούπολη, του Κωνσταντίνου η Πόλη.

Περισσότερα: Κωνσταντινούπολη

Δείτε: Κωνσταντινούπολη: η Πόλη των πόλεων και η ιστορία της

Δείτε: 11 Μαΐου Κυρίλλου και Μεθοδίου Ισαποστόλων και Φωτιστών και οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας

Άγιος Μώκιος ο εν Βυζαντίω μαρτυρήσας (288)

Πάτμος, Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου στο Παρεκκλήσιον 

Παναγίας. Τύμπανον του βορείου τοίχου. Προτομή του Αγίου Μωκίου.

Πηγή κ' πληρ. τοιχογραφίας από την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία.

Ιερομάρτυρος Μωκίου († γ' αι.) του εξ Αμφιπόλεως Θράκης

«Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας», Συγγραφέας: Τσολακίδης Δ. Χρήστος, 

Ημερομηνία Έκδοσης: 1/3/1997 Εκδόσεις: Τσολακίδης. Σελίδες: 1408

Ιερά Λείψανα: Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου
του Αγίου βρίσκονται στις Ιερές Μονές των
Αγίου Διονυσίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.

Μωκώμενόν σε δεισιδαίμονα πλάνην,

Οἱ δυσσεβεῖς κτείνουσι Μώκιε ξίφει.

Μώκιος ἑνδεκάτῃ κεφαλὴν τμήθη ἀγαθόφρων.

Άγιος Μώκιος ο Ιερομάρτυρας

Φως, μέσα στο ειδωλολατρικό σκοτάδι της Ρώμης, ήταν ο Ευφράτιος και η Ευσταθία (επί Διοκλητιανού 284 - 304 μ.Χ.). Οι ευσεβείς αυτοί γονείς μεταλαμπάδευσαν το φως αυτό του Ευαγγελίου και στο γιο τους Μώκιο. Γι' αυτό από μικρή ακόμα ηλικία, ο Μώκιος είχε μεγάλο πόθο να υπηρετήσει την Εκκλησία. Και ο Θεός τον αξίωσε να εκπληρώσει τον Ιερό αυτό πόθο του.

Αφού σπούδασε με ιδιαίτερη επιμέλεια τα Ιερά γράμματα και καταρτίσθηκε όπως έπρεπε στη γνώση και μετάδοση των θρησκευτικών αληθειών, σε κατάλληλη ηλικία έγινε κληρικός. Αργότερα, οι άριστες υπηρεσίες του στην Εκκλησία τον ανέβασαν στο αξίωμα του επισκόπου Αμφιπόλεως (Θράκης). Από τη θέση αυτή, ο Μώκιος εξαπέλυσε καυστικούς ελέγχους ενάντια στο ψέμα της ειδωλολατρίας. 

Επίσης, αγωνίστηκε πυρετωδώς να ενισχύσει την πίστη και την υπομονή των πιστών της επισκοπής του. Πάντα, βέβαια, με σκοπό «τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Προς Εφεσίους, δ' 12). Δηλαδή, με σκοπό να καταρτίζονται οι χριστιανοί και να επιτελείται το έργο της διακονίας, με το οποίο οικοδομείται το σώμα Του Χριστού.

Η έντονη, όμως, διακονική δράση του Μωκίου, προκάλεσε την οργή του ειδωλολάτρη έπαρχου Λαοδικίου, που τον βασάνισε με ποικίλους τρόπους. Αργότερα, άλλος έπαρχος, ο Μάξιμος, του έσχισε τις σάρκες και τον έριξε τροφή στα θηρία. Έβλεπε, όμως, ότι πάντα ο Μώκιος έβγαινε ζωντανός. Τότε, το έτος 288 μ.Χ. τον έστειλε δέσμιο στο Βυζάντιο, όπου τον αποκεφάλισαν, και έτσι πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.

Αργότερα ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε προς τιμήν του Αγίου Μωκίου μεγαλοπρεπή ναό, στον οποίο κατέθεσε και τα ιερά λείψανα αυτού. Στο ναό αυτόν γινόταν αυτοκρατορική προσέλευση κατά την Μεσοπεντηκοστή. Στο ναό, επίσης, φυλασσόταν το ιερό λείψανο του Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός: Χριστῷ ἱερουργῶν, ἱερεὺς ὢν τῆς δόξης, θυσίαν λογικήν, καὶ ὁλόκληρον θῦμα, ἀθλήσεως ἄνθραξι, σεαυτὸν προαενήνοχας, ὅθεν Μώκιε, διπλῶ στεφάνω σὲ στέφει, ὁ δοξάσας σε, ὡς δοξασθεῖς σοῦ τοὶς ἄθλοις, Χριστὸς ὁ φιλάνθρωπος.

Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής
ενότητας: Κυρίλλου και Μεθοδίου Ισαποστόλων και Φωτιστών

by Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr

 

Σχετικά με την 11η Μαΐου

1. 11 Μαΐου 330 μ.Χ.: Μνήμη των εγκαινίων της Κωνσταντινουπόλεως.

Άγγελος Κυρίου προπορευόμενος του Μ. Κωνσταντίνου 

τον καθοδηγούσε στη χάραξη των συνόρων της. Συναξάρι:

2.  Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας (Ισαποστόλων και Φωτιστών των Σλάβων Κυρίλλου και Μεθοδίου)

3. Τα θυρανοίξια της Αγίας Σοφίας (27 Δεκεμβρίου 537 μ.Χ.)

4. Νίκος Λυγερός: Η Άλωση δεν είναι οριστική. Θα πάρουμε 

με στρατηγικό τρόπο την Κωνσταντινούπολη. (Βίντεο)

5. Κωνσταντινούπολη, Βασιλεύουσα Πόλη - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (ποίημα)

6. Η αγιότητα του Μεγάλου Κωνσταντίνου - Θεοδ. Ρηγινιώτη

7. Απάντηση σε αγγλόφωνη νεαρή φίλη της αρχαίας Ελλάδας (& in English)

Εορτάζουν στις 11 Μαΐου

• Μνήμη των εγκαινίων της Κωνσταντινουπόλεως, το λεγόμενο Γενέθλιον αυτής (330)

• Άγιοι Κύριλλος (†869) και Μεθόδιος (†855), των εκ Θεσσαλονίκης Φωτιστές των Σλάβων

• Άγιος Μώκιος ο εν Βυζαντίω μαρτυρήσας (288) Μωκίου († γ' αι.) του εξ Αμφιπόλεως Θράκης

• Ιερομαρτύρων Ανθίμου και Σισινίου
• Μαρτύρων Αρμοδίου και Διοσκόρου του Νέου
• Μαρτύρων Μαξίμου, Βάσσου και Φαβίου
• Αγίες Ολυμπία και Ευφροσύνη οι Οσιομάρτυρες εν τη Θέρμη Λέσβου (1235)-Οσιομάρτυρος Ολυμπίας της νεοφανούς, ασκησάσης και αθλησάσης εν τη ιερά Μονή Καρυών Θερμής της Λέσβου - Οσιομάρτυρος Ευφροσύνης
• Μάρτυρος Εβελλίου
• Άγιος Αργύριος ο Επανομίτης ο Νεομάρτυρας του εξ Επανωμής Θεσσαλονίκης (†1806)
• Οσίου Αγγελαρίου, αρχιεπισκόπου και φωτιστού Βοημίας
• Κλήμεντος, Σάββα, Γοράσδου και Ναούμ των Θαυματουργών
• Σοφρωνίου του Εγκλείστου
• Νικοδήμου Αρχιεπισκόπου
• Ιερομαρτύρων Ιωσήφ και Αλεξάνδρου
• Χριστοφόρου εκ Γεωργίας [Όσιος Χριστόφορος της μονής Προδρόμου Δαυίδ-Γκαρετζας, της ‘’Θηβαιδος της Γεωργίας’’ (1771/1871)]
• Θεοφυλάκτου Επισκόπου

Ταις των Σων Αγίων πρεσβείες Χριστέ ο Θεός σώσουν τας ψυχάς ημών

Πως Ίμβρος και Τένεδος από ελληνικά νησιά έγιναν τουρκικά; Ιστορία της Τενέδου από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας (video)

Έρευνα, Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Η Τένεδος [ή Τεν(ν)ούεδος] (στα Τουρκικά Bozcaada) είναι ένα μικρό νησάκι του ανατολικού Αιγαίου, που ανήκει κι αυτό στο σύμπλεγμα των Θρακικών Σποράδων. 

Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος στην πιο αιματηρή και μεγάλη μάχη στην ιστορία της ανθρωπότητας «Νο Passaran» (αφιέρωμα και video)

A British soldier stands besides the grave of a comrade near

Pilckem during the Third Battle of Ypres, 22 August 1917.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος: 

28 Ιουλ 1914 – 11 Νοε 1918

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν η πρώτη γενικευμένη παγκόσμια σύγκρουση του 20ου αιώνα που διήρκεσε από τις 28 Ιουλίου 1914 ως τις 11 Νοεμβρίου 1918.

Η ιστορία αλλαγής της ώρας: ο Διονύσης Σιμόπουλος, εξηγεί γιατί η ώρα αλλάζει, πότε εφαρμόστηκε και πως αντέδρασαν οι Αθηναίοι στην πρώτη αλλαγή της ώρας;

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος 

Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Αργότερα, κατά τη δεκαετία του ‘70, μετά την

Η ιστορία της Παναγίας των Βλαχερνών, προστάτιδα της Κωνσταντινούπολης

Η Παναγία των Βλαχερνών εορτάζει 2 Ιουλίου 

η Ανάμνηση των Εγκαινίων του Ναού

της Θεοτόκου στην Κωνσταντινούπολη

στις Βλαχέρνες (Βλαχέρναι), 31 Ιουλίου και

1η Αυγούστου Προεόρτια Προόδου Τιμίου Σταυρού

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Οι Βλαχέρνες (Βλαχέρναι) ήταν προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Βυζαντινές πηγές αναφέρουν ότι στις Βλαχέρνες υπήρχε μία κρήνη και αρκετές εκκλησίες, ανάμεσα σε αυτές και αυτή της Πουλχερίας καθώς και της Θεοτόκου (Παναγία των Βλαχερνών).

Ιστορία

Στρατιωτικοί Άγιοι: οι Προστάτες των ενόπλων δυνάμεων στην Σύναξη πάντων Στρατιωτικών Αγίων

Σχέδιο γραπτό με ολόσωμους τους στρατιωτικούς αγίους Δημήτριο,

Μερκούριο και Αρτέμιο στη μία όψη, και, στην άλλη, τους ιεράρχες

Θεοφύλακτο και Κυπριανό, που εικονίζονται έως την οσφύ.

0,20x0,289 μ. Αρχές 19ου αι. Ζωγράφος: Αθανάσιος από τη

Γαλάτιστα (μνείες 1823-1839) (ΓΕ 25309). The Benaki Museum

Ἀνακοινωθέν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου 

(15 Φεβρουαρίου 2019)

Τον κοινό εορτασμό πάντων των Στρατιωτικών 

Αγίων αποφάσισε το Οικουμενικόν Πατριαρχείον

Σύναξη πάντων των Στρατιωτικών Αγίων

Εορτάζουν στις 8 Ιουλίου εκάστου έτους.

10 Ιουνίου 1822 τελειώνει η μάχη των Αθηνών με την Άλωση της Ακρόπολης - Τί σημαίνει άλωση;

Η Επίθεση των Ελλήνων στην Ακρόπολη εικ. Η εικονογράφηση 

της Επανάστασης του 1821 από τον Στρατηγό Μακρυγιάννη 

και Ζωγράφο (Εικόνες του Αγώνος) λεπτ. ΕΔΩ πηγή

Από τις αρχές του 1822 η Ακρόπολη είχε πολιορκηθεί. Είχε φτάσει μάλιστα και ο Φιλέλληνας Ολιβιέ Βουτιέ* να βοηθήσει καθώς και πολλοί Επτανήσιοι. Υπήρξαν πολλές φορές που οι πολιορκητές ζήτησαν από τους Τούρκους να παραδοθούν.

Αφιέρωμα στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 (Video) by Αέναη επΑνάσταση

Πίνακας: «Η τελευταία ώρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, 

Αυτοκράτορα του Βυζαντίου». (The last moments of Const. Paleologos) 

Ζωγράφος Γιάννης Νίκου. Κεντρικός πίνακας της τριλογίας εδώ 

«Κων. Παλαιολόγος, ο τελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας». 

410 X 200 cm, λάδι σε μουσαμά - oil on canvas, 2001.

Τρίτη, 29 Μαΐου 1453 η Άλωση της Κωνσταντινούπολης:

Τα οθωμανικά στρατεύματα υπό τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄

(ο Πορθητής) καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη μετά

από πολιορκία 53 ημερών, που σήμανε και το τέλος

της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ο τελευταίος λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου λίγες ώρες πριν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, 1955.

Ζωγράφος: Τάσσος (Αναστάσιος Αλεβίζος) 

Ωογραφία, Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος

Στις 29 Μαΐου 1453, στις 14:30 το μεσημέρι ακούστηκε το «Εάλω η Πόλις». Ένας κόσμος τελειώνει και ένας νέος αρχίζει. Η Πόλις, το καύχημα της Οικουμένης πέφτει ύστερα από έντεκα αιώνες.

Για την δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας 8 Μαρτίου 415 μ.Χ. ★ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ ΦΟΝΟ

Η δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας

(370 μ.Χ. - 8 Μαρτίου 415 μ.Χ.)

8 Μαρτίου 415 μ.Χ. (περ.) στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου δολοφονείται η Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός Υπατία, από όχλο φανατικών. Το πρόσωπό της, ίσως εξαιτίας της δολοφονίας της κυρίως, τράβηξε το ενδιαφέρον της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της τέχνης.

Πόσοι έχουν διαβάσει τη Συνθήκη της Λωζάνης; Η γυναίκα ως πολίτικη στρατηγική και η γυναικεία εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη

Γυναίκες την δεκαετία του 1920

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Ακούμε ότι υπάρχει η Συνθήκη της Λωζάνης.
Διαβάστε την. Χρησιμοποιήστε την.

Η ποιητική πρόσληψη και έκφραση από τη Ρωμιοσύνη της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης (video)

ΤΙΤΛΟΣ ΔΙΑΛΕΞΗΣ: «Η ποιητική πρόσληψη και έκφραση 

από τη Ρωμιοσύνη της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης»

ΟΜΙΛΗΤΡΙΑ: Νικολίτσα Γεωργοπούλου-Λιαντίνη, Ομότιμη
Καθηγήτρια της Εισαγωγής στη Φιλοσοφία και Ιστορίας
της Φιλοσοφίας στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας.

Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο μεγάλος μάρτυρας, ο διδάσκαλος φιλόσοφος, μυστικός και ασκητής

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580 - 662 μ.Χ.) 21 Ιανουαρίου

η Ανακομιδή και μετάθεση του Λειψάνου του 13 Αυγούστου, 

ενώ η μνήμη του επαναλαμβάνεται στις 20 Σεπτεμβρίου.

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς ο λόγιος θεμελιωτής του Ησυχασμού

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς Αρχιεπίσκοπος 

Θεσσαλονίκης ο Θαυματουργός, εορτάζει 

14 Νοεμβρίου και Β' Κυριακή των Νηστειών.

Φωτός λαμπρόν κήρυκα νυν όντως μέγαν,

Πηγή φάους άδυτον άγει προς φέγγος.

Με τις πρεσβείες του Αγίου Γρηγορίου

ο Κύριος να φωτίσει το σκότος μας !!!

της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou)
Αρθρογράφος (BSc in Psychology)

Ο άγιος, σε ηλικία 16 ετών, ανέπτυξε στην αρχαία ελληνική

γλώσσα, κομμάτια από τον Αριστοτέλη, από στήθους!