Δείτε την ταινία: Τα ματόκλαδά σου Λάμπουν στο Μινόρε της αυγής


της Σοφίας Ντρέκου 

Πάνω στα ματόκλαδά σου
έγραψα τις σκέψεις μου
για να μην ξεχάσεις
ούτε την αγάπη μου
ούτε το πάθος μου
κι αν κάποτε τα γέρνεις
τότε διαβάζεις γραμμές
που άφησα για σένα
σ’ ένα ακίνητο καράβι.

Τα ματόκλαδά σου Λάμπουν και
Το Μινόρε της αυγής (ταινία 1961)


Η παραγκούπολη της φωτογραφίας χτίστηκε μετά τη μικρασιατική καταστροφή για να φιλοξενήσει ορισμένους από τους χιλιάδες πρόσφυγες που έφτασαν στην Αθήνα. Η γειτονιά τότε ονομάζονταν Δουργούτι. Εκεί γυρίστηκε η μικρού μήκους ταινία «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν».

Είδος: Μυθοπλασία, διάρκεια 7', Α/M, 35 χιλ.
Χρώμα: Ασπρόμαυρο [Α/M]
Γλώσσα: Ελληνικά. 
Παραγωγή: 1961
Κόστος 10.000 δρχ.
Σκηνοθεσία/Σενάριο/Παραγωγή: Κώστας Φέρρης
Εξωτερικά γυρίσματα στο Δουργούτι, προσφυγική παραγκούπολη
(βασισμένη στο τραγούδι του Μάρκου Βαμβακάρη).

Περιγραφή

Άσκηση κινηματογραφικού ύφους πάνω σε δύο ρεμπέτικα τραγούδια: Τα ματόκλαδά σου λάμπουν, Μινόρε της αυγής.

Η ταινία γυρίστηκε στο Δουργούτι, την προσφυγική συνοικία του Νέου Κόσμου, το 1961 και δεν παίχτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Την απέρριψε η Προκριματική Επιτροπή λόγω χασικλίδικων τραγουδιών. Στη συνέχεια την απέρριψε και η Δευτεροβάθμια επιτροπή. Με σημερινούς όρους θα μπορούσε να πει κανείς πως πρόκειται για το «βίντεο κλιπ» δύο τραγουδιών, των «Μινόρε της αυγής» και «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν».
Ακούγονται τα τραγούδια:

1. Το μινόρε της αυγής είναι ρεμπέτικο τραγούδι που δημιουργήθηκε το 1936 με στίχους του Μίνωα Μάτσα και μουσική του Σπύρου Περιστέρη. Ο Κώστας Καπλάνης (ένας από τους τελευταίους συνθέτες και μπουζουξήδες του ρεμπέτικου, γνωστός για το τραγούδι του «Το Μινόρε της Αυγής»), το 1945 ηχογράφησε το τραγούδι του «Το μινόρε της αυγής», σε στίχους Μίνωα Μάτσα, τη μουσική του οποίου είχε γράψει την περίοδο 1942-1943. Ως συνθέτης φέρεται ο συνθέτης Σπύρος Περιστέρης (1900-1966), διευθυντής εκείνα τα χρόνια της δισκογραφικής εταιρείας «Odeon» (μετέπειτα Minos), αλλά ο Καπλάνης επέμενε μέχρι το τέλος της ζωής του ότι αυτός ήταν ο συνθέτης του τραγουδιού, χωρίς όμως να διεκδικήσει νομικά την πατρότητά του. Και μάλλον πρέπει να είχε δίκιο, επειδή στον Περιστέρη αποδίδονται και άλλα τραγούδια, που είχαν συνθέσει ρεμπέτες της εποχής εκείνης.

2. Τα ματόκλαδά σου λάμπουν του Μάρκου Βαμβακάρη.
Τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.

Ηθοποιοί: Σοφία Σφακιανάκη, Ανέστης Βλάχος,
Σάββας Καλατζής, Ιωάννα Κορομπίλη.


Δείτε την ταινία...


Τα ματόκλαδά σου θέλω
για να δω τον κόσμο
όπως τον βλέπεις
και να μας αγγίξει
η ίδια ομορφιά
που σε έπλασε
μια μέρα στην Κέρκυρα
για να δεις τους Παξούς
και να φτάσεις στην Ήπειρο
για να δέσει το κράμα
που συνάντησα
ένα καλοκαίρι στην Εύβοια
σ’ ένα κόκκινο σπίτι
σαν μια παπαρούνα
στον παράξενο κάμπο
της ζωής των σκέψεων
που αναζητούν το άλλο κόκκινο
με τη θυσία τους για να υπάρχει
μέσα στα μάτια η αγάπη μας.




Δείτε σχετικά:
Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος

Περισσότερα: Ν. ΛυγερόςΤαινίες, Μ. Βαμβακάρης




Στο FaceBook: 12 Φεβρουαρίου 2017

Aggelos Aslanidis: Δώσε μου τα ματόκλαδά σου να τα βάλω στα μαύρα πλήκτρα του ακορντεόν, για να παίζω γυρολόγος στα χωριά, στα πανηγύρια το «Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία» τα «Κύματα του Δούναβεως» για να ακούν οι ερωτευμένοι αύριο του Αγίου Βαλεντίνου και συ να βλέπεις πόσο νοσταλγικά αγκαλιάζονται... · 12 Φεβ 2017



Σοφία Ντρέκου: Οι ποιητικοί σας σχολιασμοί κ. Aggelos, ''νοσταλγικά αγκαλιάζουν'' τις εργασίες μου, όταν τους δίνουν χρωματιστό και μουσικό τόνο, τις αναβαθμίζουν στα αγαπημένα ακούσματα ενός ακορντεόν! · 12 Φεβ 2017

Σωτήριος Λαλιώτης (υιος ασσωτος) ...Μια φυσαρμόνικα, το σιάξιμο των χειλιών σε σφύριγμα, σύνθημα και κάλεσμα συνάμα, σε πανηγύρι όπου τραγούδι και χορός, κάνουν τον χάροντα να τρέμει και αυτόν τον αντικείμενο να σκέπτεται και να παρακαλεί... Θεέ μου τι άλλο να τους κάμω; · 12 Φεβ 2017

Aggelos Aslanidis: ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ (φυσαρμόνικα) · 12 Φεβ 2017



Σοφία Ντρέκου: Μια φυσαρμόνικα στο φεγγαρόφωτο με θέα το νοσταλγικό υδάτινο ηλιοβασίλεμα, κάνουν τον χάροντα να τρέμει στης λυγερής το πέρασμα, χορεύοντας στα κύματα την μακραίωνη πορεία χωρίς την ψυχοφθόρα αναμονή του τέλους. υιος ασωτος (Sotirios Laliotis), Σωτήρη μου, αν δεν μού γράψει η γλαφυρή πένα σου σε τέτοιες λογοτεχνικές αναφορές μου, κάτι θα μού λείπει. · 12 Φεβ 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: