Αέναη επΑνάσταση: Μεταμόρφωση: Το ανέσπερο Φως και η σκοτεινή λάμψη - Το Φως που σώζει και το φως που καταστρέφει

Μεταμόρφωση: Το ανέσπερο Φως και η σκοτεινή λάμψη - Το Φως που σώζει και το φως που καταστρέφει

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου στο Όρος Θαβώρ – το ανέσπερο φως της Θείας Δόξας.

Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού του 1600, Μουσείο Μπενάκη

και η φονική λάμψη της Χιροσίμα , 6 Αυγούστου 1945

το πυρηνικό «μανιτάρι» που σχηματίστηκε μετά την έκρηξη.

Η πυρηνική έκρηξη της Χιροσίμα –

η σκοτεινή λάμψη της ανθρώπινης πτώσης.

« Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε »: το Φως της

Μεταμορφώσεως και η έκρηξη της Χιροσίμα !

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Στις 6 Αυγούστου, κάθε χρόνο, οι ορθόδοξοι χριστιανοί ανά τον κόσμο γιορτάζουμε την κατ' εξοχήν εορτή του Φωτός· δεν πρόκειται για το ηλιακό φως ή κάποιο ανθρώπινο διανοητικό φως, αλλά για το θείο, αιώνιο και άκτιστο Φως , το οποίο αποκάλυψε ο Θεός στον άνθρωπο μέσα από ένα περιστατικό της ζωής του Ιησού Χριστού, τη «Μεταμόρφωση του Σωτήρος»:

Ο Κύριος, συνοδευόμενος από τους μαθητές Του Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, ανέβηκε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Εκεί, κάποια στιγμή, «μετεμορφώθη», έγινε το πρόσωπό Του όπως ο ήλιος και τα ρούχα Του λευκά σαν το φως (κατά Ματθαίον 17,2), ενώ δίπλα Του εμφανίστηκαν, συζητώντας μαζί Του, δύο από τους οσίους άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μωυσής και ο προφήτης Ηλίας.

Την ώρα που ο απόστολος Πέτρος αιτείται να παραμείνουν μόνιμα στο βουνό, μία νεφέλη φωτός τους επισκίασε, και ακούστηκε φωνή εκ της νεφέλης, με την οποία ο Θεός Πατέρας διαβεβαιώνει ότι ο Ιησούς είναι «ὁ Υἱός Του ὁ ἀγαπητός». Με τρόμο οι τρεις απόστολοι έπεσαν κατά πρόσωπο στο έδαφος. Ο Χριστός τους άγγιξε και τους κάλεσε να σηκωθούν και να μη φοβούνται: «Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε» (κατά Ματθαίον 17, 7). Τότε οι μαθητές Τον είδαν μόνο, ως κοινό άνθρωπο, όπως Τον ήξεραν. Σύμφωνα με την ερμηνεία Πατέρων της Εκκλησίας, η ενθύμηση του περιστατικού αυτού θα βοηθούσε τους μαθητές του Κυρίου, λίγες εβδομάδες αργότερα, κατά την Σταύρωσή Του, ώστε να μη χάσουν τις ελπίδες τους.

Ας μην προσπεράσουμε το γεγονός ότι η οπτασία της Μεταμορφώσεως συνοδεύτηκε από την απείρως σημαντική πρόσκληση του Θεού προς τον άνθρωπο να σηκωθεί και να μη φοβάται, ούτε ακόμη και ενώπιόν Του! Αυτή είναι μία από τις στιγμές εκείνες (και δεν είναι λίγες), κατά τις οποίες η Καινή Διαθήκη αποκαλύπτει «τι είδους Θεό» πιστεύουν οι χριστιανοί: Θεό, που θέλει τον άνθρωπο όρθιο, όχι πεσμένο, και χωρίς φόβο.

«Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε».

Βεβαίως, τον θέλει επίσης και φωτεινό, όχι σκοτεινό. Αν ο άνθρωπος είναι σκοτεινός, τότε είναι και πεσμένος, νιώθει και φόβο – εκτός αν έχει διαστραφεί η συνείδησή του σε τέτοιο βαθμό, που έχει καταντήσει αυτό που αποκαλεί ο λαός μας «αθεόφοβο». Ο Χριστός είπε κάποτε «ἐγώ εἰμί τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (κατά Ιωάννην 8, 12), αλλά είπε επίσης και «ὑμεῖς ἐστέ τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (κατά Ματθαίον 5, 14-16), εννοώντας ότι όσοι ακολουθούμε τις διδαχές Του, είμαστε γνήσιοι μαθητές Του μόνο αν με το ήθος μας φωτίζουμε τη ζωή των ανθρώπων.

Στον αντίποδα αυτής της γιορτής του Φωτός, έχουμε και μία σκοτεινή ανάμνηση, καθώς στις 6 Αυγούστου 1945 συνέβη και ένα από τα πλέον τραγικά γεγονότα της ανθρώπινης Ιστορίας: το αμερικανικό βομβαρδιστικό «Enola Gay» έριξε πάνω από την ιαπωνική πόλη Χιροσίμα την ατομική βόμβα «Little Boy» («Μικρό Αγόρι»), θανατώνοντας άμεσα περίπου 70.000 ανθρώπους. Άλλοι 60.000 άνθρωποι πέθαναν τους επόμενους μήνες, ενώ τα επόμενα χρόνια οι συνέπειες της ραδιενέργειας προκάλεσαν πολλές ακόμη χιλιάδες νεκρών από διάφορες μορφές καρκίνου.

Στις 9 Αυγούστου μια δεύτερη ατομική βόμβα ρίφθηκε στο Ναγκασάκι, με συνέπειες περίπου 74.000 νεκρούς, 75.000 τραυματίες και 120.000 ασθενείς από τη ραδιενέργεια. Οι πράξεις αυτές ανάγκασαν την Ιαπωνία να παραδοθεί άνευ όρων στις 15 Αυγούστου 1945.

Με αυτό το διπλό έγκλημα φρίκης, εναντίον αμάχων, τερματίσθηκε ολόκληρη η περίοδος φρίκης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η εποχή που ανέτειλε, δεν ήταν εποχή ειρήνης και ευημερίας, αλλά η εποχή του Ψυχρού Πολέμου, της κούρσας των πυρηνικών εξοπλισμών, του άπληστου ανταγωνισμού για παγκόσμια κυριαρχία, που οδήγησε στην παντοκρατορία των σύγχρονων αποικιοκρατικών δυνάμεων.

Σήμερα, έχουμε περάσει σε νέο κεφάλαιο της Ιστορίας: οι ισχυροί έχουν γίνει ακόμη πιο ισχυροί, ενώ οι μικροί και αδύναμοι τείνουν να χάσουν όχι απλώς την ελευθερία τους, αλλά ακόμη και την ανθρώπινη υπόστασή τους...

Γι' αυτό, η ιστορική μνήμη είναι ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά όπλα των λαών, η οποία μπορεί να τους διδάξει, αφ’ ενός, το πραγματικό πρόσωπο της κυριαρχίας των ισχυρών, αφ’ ετέρου πώς κάποιοι αγωνιζόμενοι άνθρωποι αντιστέκονται για να παραμείνουν ελεύθεροι και να φέρουν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια σε όλους.

Στο ψηλό βουνό του Θαβώρ, ο Κύριος σηκώνει όρθιους τους τρομαγμένους μαθητές του.

Στην πεδιάδα της Χιροσίμα, ο άνθρωπος γκρεμίζει την ύπαρξη και την αξιοπρέπεια του πλησίον του.

Μέσα σε απαλή νεφέλη φωτός, ο Χριστός ενώνει ζώντες και νεκρούς, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, αποκαλύπτεται ως Θεός, ελευθερώνει. Μέσα στην εκρηκτική λάμψη της ατομικής βόμβας, ο άνθρωπος επιβάλλει την «ειρήνη του νεκροταφείου», χτίζοντας έναν κόσμο διαίρεσης και σκοτεινού εξουσιασμού.

Το Φως της Μεταμορφώσεως μας δείχνει το δρόμο της ζωής και της ελευθερίας. Η λάμψη της Χιροσίμα σημαίνει συναγερμό εμπρός στον εφιάλτη της δουλείας και του θανάτου.

Χωρίς αγώνα και θυσίες, ακόμη και ήττες και πτώσεις, η ελευθερία δεν κερδίζεται. Μπορεί να είναι ελευθερία για τους άλλους, όχι για τον εαυτό μας, γιατί εμείς ίσως θα έχουμε θυσιαστεί πριν το τέλος. Αλλά και τότε θα έχουμε παραμείνει ελεύθεροι. Η επιλογή, την οποία θα καταξιώσει ή θα απαξιώσει η Ιστορία, είναι δική μας.

«Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε».

13 Αυγούστου απόδοση της εορτής της
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού

Διαβάστε την ανάρτηση με θεολογική, ιστορική και υπαρξιακή προσέγγιση: Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε - 6 Αυγούστου – Μια ημερομηνία διττή. Η υπερουράνια λάμψη του Θαβωρείου Φωτός και η σκοτεινή λάμψη της Χιροσίμα. Δύο γεγονότα που φωτίζουν – με διαφορετικούς τρόπους – την ανθρώπινη ύπαρξη. ΕΔΩ

Τι είναι, τι σημαίνει και τι γιορτάζουμε

την Μεταμόρφωση του Χριστού;

Του Σωτήρα Χριστού

Μπήκε ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγίας. Και μαζί του ο δεκαπενταύγουστος, μια νηστεία 14 ημερών, που μας πηγαίνει στο Πάσχα του καλοκαιριού, την Κοίμηση της Παναγίας μας (15 Αυγούστου).

Η νηστεία αυτή έχει ένα διάλειμμα με ψαροφαγία στις 6 Αυγούστου, γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού, γιορτή «του Σωτήρα Χριστού», ή -όπως λέμε στην Κρήτη- «του Δεσπότη Χριστού» ή «τ’ Αφέντη Χριστού».

Δείτε επίσης: H Νηστεία της Παναγίας ή του Δεκαπενταύγουστου - Πορεία πίστης και προσευχής προς την Κοίμηση της Θεοτόκου

Ακόμα κι αν δε νηστεύεις, εσύ και τα παιδιά σου (σιγά το πράμα, 14 μέρες για χάρη της Παναγίας δεν αξίζει να νηστέψεις και να πας να μεταλάβεις; Η Παναγία δεν κερδίζει, εσείς θά ’χετε κέρδος για την αιωνιότητα;), σε παρακαλώ να φας ψαράκι στις 6 του μηνός. Είπαμε, δεν είναι μόνο θρησκεία, αλλά και πολιτισμός, παράδοση, εθνική ταυτότητα, αγώνας ενάντια στους ξένους τραπεζίτες και πράκτορες.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»;

Τι γιορτάζουμε όμως της Μεταμόρφωσης; Το εξής:

Ο Χριστός και μαθητές Του, λίγο καιρό πριν σταυρωθεί, σταμάτησαν στο βουνό Θαβώρ. Ο Ιησούς πήρε μαζί Του τρεις μαθητές, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, κι ανέβηκαν ψηλά στο βουνό (είναι όλο πέτρα – εκεί υπάρχει ορθόδοξο μοναστήρι τώρα, εκπληκτικό).

Εκεί μεταμορφώθηκε μπροστά στα μάτια τους: έλαμψε το πρόσωπό Του σαν τον ήλιο και τα ρούχα του έχασαν το χρώμα τους από το τόσο φως που έβγαζε το σώμα Του, που έγιναν κάτασπρα. Και δεξιά κι αριστερά Του φάνηκαν δυο άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μωυσής και ο προφήτης Ηλίας, που συζητούσαν μαζί Του αυτά που θα πάθαινε σε λίγο καιρό!

Οι τρεις μαθητές ένιωσαν μεγάλη χαρά. Έτσι, ο Πέτρος είπε: «Κύριε, να κάνουμε τρεις σκηνές, μία για σένα, μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία, και να μείνουμε για πάντα εδώ». Τότε όμως τους σκέπασε ένα φωτεινό σύννεφο (το Άγιο Πνεύμα) και μια φωνή μέσ’ απ’ το σύννεφο είπε: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο Αγαπητός, αυτού ακούετε»! Έγινε δηλαδή κάτι παρόμοιο με τη φωνή του Θεού Πατέρα, που είχε ακουστεί στη βάφτιση του Χριστού.

Οι τρεις μαθητές τρόμαξαν κι έπεσαν με το πρόσωπο στη γη. Μετά, ο Χριστός τους φώναξε, ανασηκώθηκαν και τον είδαν μόνο, με κανονική εμφάνιση.

Κατεβαίνοντας, τους είπε να μην πουν σε κανένα αυτά που είδαν μέχρι ν’ αναστηθεί (ο Χριστός είχε πει στους μαθητές Του για τη σταύρωση και την ανάσταση).

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Κατά τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού, ο Χριστός έδειξε στους μαθητές ένα μικρό δείγμα της πραγματικής, θεϊκής Του μορφής. Το έκανε αυτό, για να το θυμηθούν όταν θα σταυρώνεται και να μη χάσουν την πίστη τους.

Γιατί μόνο στους τρεις; Το ευαγγέλιο δεν δίνει εξήγηση. Μια υπόθεση είναι ότι τους διάλεξε, γιατί, απ’ αυτούς τους τρεις, ο Ιωάννης ήταν ο πιο μικρός σε ηλικία και αγνός στην ψυχή (γι’ αυτό και «αγαπημένος μαθητής» – όχι ότι ο Χριστός αγαπούσε κάποιον περισσότερο απ’ τους άλλους, ακόμη και τον Ιούδα αγαπούσε, γι’ αυτό και τον προειδοποίησε τόσες φορές), ο Πέτρος αγαπούσε το Χριστό πιο πολύ απ’ όλους (και επρόκειτο να δοκιμαστεί και σκληρά η συνείδησή του, με το φόβο που τον οδήγησε ν’ αρνηθεί το Χριστό, όπως ξέρετε – και μετά θρήνησε πάρα πολύ), ενώ ο Ιάκωβος (αδερφός του Ιωάννη), ήταν ο πρώτος μαθητής που σκοτώθηκε για την πίστη του (η δολοφονία του από τον Ηρώδη αναφέρεται στο κεφ. 12, στις «Πράξεις των αποστόλων», ένα βιβλίο μέσα στην Καινή Διαθήκη, αμέσως μετά τα ευαγγέλια).

Πάντως αυτούς τους τρεις τους είχε πάρει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως όταν ανάστησε την κόρη του Ιάειρου.

ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Το Φως που είδαν οι μαθητές είναι το Φως του Θεού, με το οποίο εμφανίζεται ο Θεός, και ο Πατέρας και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Είναι το λεγόμενο «άκτιστο» (αδημιούργητο) Φως, δηλ. φως που δεν το έχει δημιουργήσει ο Θεός, αλλά βγαίνει «από μέσα Του». Λέγεται και «θαβώρειο φως», επειδή η Μεταμόρφωση έγινε στο Θαβώρ.

Αυτό το Φως είδε ο Μωυσής, όταν πήρε τις 10 εντολές πάνω στο Σινά, το είδαν οι προφήτες στην Παλ. Διαθήκη, το είδε ο απόστολος Παύλος, όταν τον πρωτοκάλεσε ο Χριστός (Πράξεις των αποστόλων, κεφ. 9), αλλά το βλέπουν και οι άγιοι όλων των εποχών, όταν ο Χριστός τους επισκέπτεται.

Το έχουν δει και απλοί άνθρωποι, όπως ο Αμερικανός βουδιστής ιερέας Nilus Stryker, μετά το οποίο έγινε ορθόδοξος χριστιανός (η ιστορία του υπάρχει στο Διαδίκτυο ΕΔΩ), ένας Ελληνοαμερικανός που προσευχόταν για τη γυναίκα του, που τον είχε εγκαταλείψει, αλλά εκείνος την αγαπούσε (ιστορία από τη βιογραφία του αγίου Γέροντα Παΐσιου), κ.ά.

Δείτε επίσης: Από τον Βουδισμό στον Χριστό... Η συγκλονιστική μεταστροφή ενός Βουδιστή στην Ορθοδοξία (βιβλίο) Μια Αέναη επΑνάσταση (του Αμερικανού βουδιστή ιερέα Nilus Stryker -ολόκληρο το βιβλίο-)

Δεν πρόκειται για φαντασίωση, ούτε για παραίσθηση, γιατί μπορεί ένας άγιος να βρίσκεται μέσα στο άκτιστο Φως συνεχώς για μέρες ολόκληρες, όχι μόνο ενώ προσεύχεται, αλλά και ενώ κάνει όλες τις καθημερινές του δουλειές. Και ξαφνικά το Φως φεύγει και δε μπορείς να το ξαναφέρεις πίσω ό,τι κι αν κάνεις – έρχεται πάλι όποτε θέλει εκείνο.

Α, να μην ξεχάσω ότι ο άνθρωπος νιώθει ότι το Φως εκείνο είναι οντότητα, που σκέφτεται και αγαπά.

Δείτε επίσης: π. Κων. Στρατηγόπουλος: Η Αγία Τριάδα ως φανέρωση και εμπειρία του Ακτίστου Φωτός

Οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού, που έχουν μελετήσει όλα τα πνευματικά φαινόμενα, επισημαίνουν ότι υπάρχουν τριών ειδών φωτεινά οράματα:

Α) Το φως του ανθρώπινου νου (της ψυχής), που μπορεί να δει κάποιος όταν βρίσκεται σε αυτοσυγκέντρωση.

Β) Ψεύτικα οράματα, που προκαλεί ο διάβολος, για να πείσει τον άνθρωπο πως είναι άγιος και να φουσκώσει ο εγωισμός του – ενίοτε και μέχρι ψυχασθένειας.

Γ) Το άκτιστο Φως.

Έτσι, είναι επικίνδυνο να θέλει κάποιος «να δει το Φως» ή –πολύ περισσότερο– να προσπαθεί να προκαλέσει εμφάνιση του Φωτός (π.χ. με τεχνικές τύπου γιόγκα), γιατί μπορεί να δει «φώτα» άλλης προέλευσης. Εμείς, σκοπό έχουμε (αν έχουμε) να εξασκηθούμε στην αγάπη, να μάθουμε να συγχωρούμε τον εχθρό μας κι έτσι να πλησιάσουμε το Χριστό. Όχι να ζήσουμε «οράματα και θάματα», γιατί εύκολα μπορεί να πέσουμε σε παγίδες. Ακόμη και ασκητές πέφτουν, πόσο μάλλον εγώ.

Δείτε επίσης: Η Αγία Τριάδα ως φανέρωση και εμπειρία του Ακτίστου Φωτός (Θεολογικό σχόλιο)

Στην εικόνα της Μεταμόρφωσης, ο Χριστός ζωγραφίζεται μέσα στο Φως. Αυτό το φωτεινό φαινόμενο ονομάζεται «δόξα». «Δόξα» ονομάζει η Παλ. Διαθήκη το Φως του Θεού, ή ακόμη και το φως γενικά. Γι’ αυτό και το ευαγγέλιο λέει ότι οι τρεις μαθητές είδαν «την δόξαν αυτού» (το φως Του – κατά Λουκάν, κεφ. 9, στίχ. 31).

Δείτε επίσης: Μεταμορφώσεως: η θεολογία, η ερμηνεία της εικόνας και τα έθιμα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού (αφιέρωμα)

ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΙΑΣ

Στην εικόνα, ο Μωυσής ζωγραφίζεται (συμβολικά) να κρατάει τις πλάκες με τις 10 εντολές, ενώ ο Ηλίας γέρος, όπως περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη.

Η εμφάνιση αυτών των δύο αρχαίων αγίων αποδεικνύει ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι κανονικό ιερό βιβλίο, που πρέπει να το τιμούμε, και όχι να το καταργήσουμε, όπως νομίζουν κάποιοι, επηρεασμένοι από προκατάληψη εναντίον των Εβραίων. Άλλωστε, οι Εβραίοι διαβάζουν διαφορετική Παλαιά Διαθήκη απ’ αυτή που διαβάζουμε εμείς, με 10 βιβλία λιγότερα.

Την εβραϊκή θρησκεία δεν την εφαρμόζουμε, όμως τους αγίους και τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης τους δεχόμαστε και τους τιμάμε, όπως πρέπει. Κι εκείνοι για το Χριστό μίλησαν και προφήτεψαν τον ερχομό Του, φωτισμένοι από τον αληθινό Θεό.

Οι δύο αυτοί άντρες, κατά τους αγίους Πατέρες (τους αγίους διδασκάλους του χριστιανισμού) εμφανίστηκαν ως εκπρόσωποι των ψυχών των νεκρών (ο Μωυσής) και των ζωντανών (ο Ηλίας).

Ο Ηλίας, ως γνωστόν, δεν πέθανε, αλλά τον πήρε στον ουρανό ένα «πύρινο άρμα» (η κάθοδος του ακτίστου Φωτός). Επειδή λοιπόν αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ότι, πριν από το Χριστό, θα έρθει ο Ηλίας να προετοιμάσει τον ερχομό Του, επικρατεί η άποψη ότι ο άγιος Ηλίας φυλάσσεται κάπου ζωντανός από το Θεό και θα επιστρέψει λίγο πριν τη Δευτέρα Παρουσία.

Ίσως μάλιστα είναι ο ένας από τους δύο προφήτες που αναφέρει η Αποκάλυψη, ότι θα ηγηθούν των χριστιανών κατά τα χρόνια του Αντίχριστου, δηλ. του παγκόσμιου αυτοκράτορα που θα ανακηρύξει τον εαυτό του θεό, θα σφραγίσει τους πιστούς του με το 666 και θα κάνει τρομερό διωγμό σε όποιους αρνούνται να τον λατρέψουν. Ο άλλος προφήτης ίσως είναι ο Ενώχ, που έζησε πριν τον Κατακλυσμό και επίσης «ο Θεός τον μετακίνησε σε άγνωστο τόπο», κατά την Παλ. Διαθήκη, όπως και τον Ηλία.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

Για τη Μεταμόρφωση του Χριστού έχουμε τέσσερις διηγήσεις.

Κατ’ αρχάς, την περιγράφουν τα τρία ευαγγέλια: του Ματθαίου (κεφ. 17), και του Μάρκου (κεφ. 9) και του Λουκά (κεφ. 9). Ο Ιωάννης, στο 4ο ευαγγέλιο, παραδόξως δεν το αναφέρει, αν και ήταν παρών. Μήπως γι’ αυτό δεν το αναφέρει, για να μην προβάλει τον εαυτό του, ότι είδε τη μεταμόρφωση; Γενικά, ο Ιωάννης αποφεύγει να προβάλλει τον εαυτό του (π.χ. δεν αναφέρει πουθενά το όνομά του σ’ όλο το ευαγγέλιο που έγραψε), αλλά φαίνεται και σαν να αποφεύγει να γράφει γεγονότα που έχουν γράψει οι άλλοι τρεις. Προσπαθεί περισσότερο να συμπληρώνει πράγματα που λείπουν από τα τρία πρώτα ευαγγέλια.

Όμως τη Μεταμόρφωση την αναφέρει και ο απόστολος Πέτρος, που επίσης ήταν παρών. Μιλάει γι’ αυτήν στη 2η Επιστολή του, που υπάρχει προς το τέλος της Καινής Διαθήκης, μαζί με επιστολές άλλων αποστόλων. Αξίζει να τις διαβάσετε (ολόκληρη την Καινή Διαθήκη θα τη βρείτε εδώ:

Χρόνια πολλά στους Σωτήρηδες και στις Σωτηρίες, λοιπόν, και με καλό και τση Παναγίας να φτάξομε.

Α, και μακάρι να δούμε κι εμείς τη «δόξα του Κυρίου» (το Φως Του), όταν με το καλό πάμε κοντά του, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα. Προσοχή λοιπόν, γιατί δεν πρέπει να χάσουμε αυτό το θέαμα, το πιο συγκλονιστικό απ’ όλα τα θεάματα. Έτσι, Χριστέ μου;

Η θέα αυτού του Φωτός, η ομορφιά του Χριστού, η αγάπη του Χριστού, είναι η απόλαυση του παραδείσου, που δε μοιάζει με καμιά από τις γήινες απολαύσεις, όπως έχουν ζήσει δείγματά της, ήδη απ’ αυτή τη ζωή, πολλοί άγιοι, όπως ο άγιος Σιλουανός, ο Γέροντας Παΐσιος κ.ά.

Λένε οι άγιοι Πατέρες πως, όποιος δεν αντέχει αυτό το Φως (γιατί είναι σκληρός, εγωιστής κι αμετανόητος), το βλέπει σαν φωτιά και πως αυτή είναι η «φωτιά της κόλασης» (το «πυρ το εξώτερον») που λέει ο Ίδιος ο Χριστός στο ευαγγέλιο, κι όχι κάποια φωτιά που έχει ανάψει ο Θεός (ή, πολύ περισσότερο, ο διάβολος) για να βασανίζει τους αμαρτωλούς.

Σκοπός της χριστιανικής ζωής λοιπόν είναι το αιώνιο θέαμα του Φωτός να είναι θέαμα αγάπης και απόλαυσης και όχι οδύνης και φωτιάς, μέσα από την παραμόρφωση του εγωισμού. Μακάρι…

του Θ. Ι. Ρηγινιώτη

Περισσότερα: Μεταμορφώσεως, Θ. Ι. Ρηγινιώτη

Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr