Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Η ακοίμητη αγάπη του Αγίου Κοσμά
του Αιτωλού για τα παιδιά
είναι αυτή που τα οδήγησε
στην πίστη και την ελευθερία
για την απελευθέρωση του Έθνους
από τον ζυγό της Τουρκοκρατίας
που καταπατούσε κάθε μορφή
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αγιολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Η ιστορία της Παναγίας των Βλαχερνών, προστάτιδα της Κωνσταντινούπολης
Η Παναγία των Βλαχερνών εορτάζει 2 Ιουλίου
η Ανάμνηση των Εγκαινίων του Ναού
της Θεοτόκου στην Κωνσταντινούπολη
στις Βλαχέρνες (Βλαχέρναι), 31 Ιουλίου και
1η Αυγούστου Προεόρτια Προόδου Τιμίου Σταυρού
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Οι Βλαχέρνες (Βλαχέρναι) ήταν προάστιο της Κωνσταντινούπολης. Βυζαντινές πηγές αναφέρουν ότι στις Βλαχέρνες υπήρχε μία κρήνη και αρκετές εκκλησίες, ανάμεσα σε αυτές και αυτή της Πουλχερίας καθώς και της Θεοτόκου (Παναγία των Βλαχερνών).
Ιστορία
Στρατιωτικοί Άγιοι: οι Προστάτες των ενόπλων δυνάμεων στην Σύναξη πάντων Στρατιωτικών Αγίων
Σχέδιο γραπτό με ολόσωμους τους στρατιωτικούς αγίους Δημήτριο,
Μερκούριο και Αρτέμιο στη μία όψη, και, στην άλλη, τους ιεράρχες
Θεοφύλακτο και Κυπριανό, που εικονίζονται έως την οσφύ.
0,20x0,289 μ. Αρχές 19ου αι. Ζωγράφος: Αθανάσιος από τη
Γαλάτιστα (μνείες 1823-1839) (ΓΕ 25309). The Benaki Museum
Ἀνακοινωθέν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου
(15 Φεβρουαρίου 2019)
Τον κοινό εορτασμό πάντων των Στρατιωτικών
Αγίων αποφάσισε το Οικουμενικόν Πατριαρχείον
Σύναξη πάντων των Στρατιωτικών Αγίων
Εορτάζουν στις 8 Ιουλίου εκάστου έτους.
Με την Κυριακή των Αγίων Πάντων σηματοδοτείται και το τέλος των κινητών γιορτών της Εκκλησίας
Η περίοδος του Πεντηκοσταρίου τελειώνει
με την Κυριακή των Αγίων Πάντων. Μαζί της
σηματοδοτείται και το τέλος των κινητών
γιορτών της Εκκλησίας, που άρχισε
με την Κυριακή Τελώνη και Φαρισαίου.
Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η αμέσως επόμενη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή. Γιατί όμως εορτάζονται μια σειρά από πολύ σημαντικούς Αγίους εκείνη την ημέρα;
Όσιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος (αφιέρωμα)
Βυζαντινό Μηνολόγιο Ιουνίου 12 τού 14ου αιώνα μ.Χ. και
ευρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian στην Οξφόρδη. Αγγλία
Ο Όσιος Ονούφριος ο Αιγύπτιος
Γέννηση: 320 μ.Χ., Ιράν
Απεβίωσε: 400 μ.Χ., Συρία
† Εορτάζεται στις 12 Ιουνίου
Νηπιοχριστόδωρε ἐρήμου κλέος,
Δεῖξον με παθῶν ἔρημον ταῖς εὐχαῖς σου.
Ο Όσιος Ονούφριος έζησε με επαναστατικό,
αντισυμβατικό και αντικαταναλωτικό τρόπο.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνείται να ορκίσει την κυβέρνηση των δωσίλογων της κατοχής. Αποστομωτική απάντηση στους Γερμανούς
2 Ιουνίου 1941, Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνείται
να ορκίσει την κυβέρνηση των δωσίλογων του Τσολάκογλου
Η κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου ήταν η πρώτη διορισμένη κυβέρνηση της ελληνικής Πολιτείας από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Διορίστηκε επίσημα στις 30 Απριλίου 1941, αμέσως μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς, ενώ η νόμιμη κυβέρνηση Τσουδερού είχε ήδη καταφύγει στην Κρήτη.
Ο συμβολισμός της αφήγησης για την προετοιμασία τού Πάσχα από Τον Χριστό στο Μυστικό Δείπνο - Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
Painting: The Last Supper, ca. 1678, oil on canvas,
Detroit Institute of Arts Museum by
Jean-Baptiste de Champaigne (Ζαν Μπαπτίστ ντι Σχαμπέιν)
(10 December 1631, in Brussels – 27 October 1681, in Paris)
Φλαμανδός μπαρόκ ζωγράφος και δάσκαλος.
Εἰς τὸν Μυστικον Δεῖπνον, Διπλοῦς
ὁ Δεῖπνος· Πάσχα γὰρ νόμου φέρει,
Καὶ Πάσχα καινόν, Αἷμα. Σῶμα Δεσπότου.
Το σύνδρομο και ο βίος του πρωτόπαπα Αββακούμ
Το κάψιμο στην πυρά του Πρωτόπαπα Αββακούμ (1897)
του ζωγράφου Σεργκέι Μιλοράντοβιτς (Sergey Miloradovich)
Τόπος: Κρατικό Μουσείο της Ιστορίας της Θρησκείας, Μόσχα.
The Burning of Protopope Avvakum (1897) by Pyotr Myasoedov:
The State Museum of the History of Religion, Moscow, Russia
Ο Όσιος Ζωσιμάς της Παλαιστίνης και το λιοντάρι που βοηθά τον Αββά ν’ ανοίξει τον τάφο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Όσιος Ζωσιμάς (460 - 560 μ.Χ.)
Εορτάζει στις 4 Απριλίου
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Ζῶσαν προπέμψας Ζωσιμᾶς τὴν Μαρίαν,
Θανοῦσαν εὗρεν· ἀλλὰ νῦν ζῶσιν ἅμα.
Ο Όσιος Ζωσιμάς έζησε στους χρόνους του αυτοκράτορος Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Σύμφωνα με τον βιογράφο του Άγιο Σωφρόνιο, Αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων, αφιερώθηκε στον Θεό από παιδί και ασκήθηκε σε όλα τα είδη των αρετών.
Τελική Κρίση ★ Κυριακή των Απόκρεω στη Μέλλουσα Κρίση της Δευτέρας Παρουσίας Του Χριστού 📖 Πώς θα κριθεί ο κόσμος
Δευτέρα παρουσία, 1904 από τον Ρώσο ζωγράφο Βίκτορ Βασνετσόφ
The Last Judgement, 1904 by Russian painting Viktor Vasnetsov
Κυριακή της Δευτέρας Παρουσίας Του Χριστού (Απόκρεω)
Με βάση το Πάσχα, εορτάζει 56 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
Μια φορά κι έναν καιρό, μαζί μας επερπάτησε μια ηλιογέννητη Γυναίκα... η Οσία Φιλοθέη
Περπάτησε μαζί μας η κυρά…
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν μια ηλιογέννητη καλότυχη βασιλοπούλα, που ζούσε μέσα στα βελούδα, στα μετάξια και στα όνειρα… Ρηγούλα τ’ όνομα της που πα να πει βασιλοπούλα. Παλάτι της, το αρχοντικό των Μπενιζέλων.
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος, ο θρηνητικός Μοναχός, ο Άγιος των Δακρύων (αφιέρωμα)
saint Efraim the syrien george kordis icon 2016
ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος το 2016 από τον ζωγράφο,
συγγραφέα και πανεπιστημιακό καθηγητή, Γεώργιο Κόρδη
της Σοφίας Ντρέκου
Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος εορτάζει στις 28 Ιανουαρίου.
Άρπα του Πνεύματος, Ομολογητής, Πατέρας της Εκκλησίας
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για τον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω ✰ Κανών ικετήριος εις τον Όσιον Διονύσιον τον εν Ολύμπω
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, Psychology)
Ικετήριον Κανόνα εις τον Όσιον Διονύσιον τον εν Ολύμπω
Ικετήριον Κανόνα εις τον Όσιον Διονύσιον τον εν Ολύμπω
που εορτάζει 23 Ιανουαρίου, γράφει ο Αλ. Παπαδιαμάντης
Πάνε πολλά χρόνια, όταν πρωτοείδα στα Άπαντα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ένα τρισέλιδο υμνογράφημα με τον τίτλο «Κανών ικετήριος εις τον Όσιον Διονύσιον τον εν Ολύμπω».
Ήταν ένα πραγματικό ξάφνιασμα και μια μεγάλη απορία για το ποια ήταν η αιτία που παρακίνησε αυτόν τον μεγάλο άνθρωπο των ελληνικών γραμμάτων, όχι απλώς να αναφερθεί σε κάποιο του κείμενο στον Άγιο Διονύσιο, αλλά να γράψει προς τιμήν του έναν εκκλησιαστικό ύμνο.
Μα ο χρόνος ποτέ δεν επαρκούσε (στ’ αλήθεια, ποτέ;) για την ανάγνωση του μεγάλου έργου του Σκιαθίτη πεζογράφου, να μη πω ακόμα ότι και η προσπάθεια μερικών φιλολόγων από τα γυμνασιακά μας χρόνια, να τον οικειοποιηθούν -εσφαλμένα ασφαλώς- ως πολιορκητικό κριό της καθαρεύουσας, λειτούργησε αρνητικά, σε βαθμό, που πάρα πολλοί κι ανάμεσά τους κι εγώ, πάρα πολύ αργά ανακαλύψαμε το μεγαλείο του έργου του.
Ο γιορτασμός των 100 χρόνων από το θάνατο του Παπαδιαμάντη, ήταν μια αφορμή να ξανασκύψουμε όχι μόνο στη «Φόνισσα» και στη «Σταχομαζώχτρα» αλλά και σε άλλα κείμενα του συγγραφέα. Ήταν φυσικό λοιπόν να ξαναβγεί στην επιφάνεια το παλιό μου ερώτημα. Αλλά η απάντηση εξ ίσου δύσκολη και η προσφυγή σε ειδικούς απαραίτητη.
Ο φιλόλογος και επιμελητής των Απάντων του Παπαδιαμάντη που επανακυκλοφορούν από το «Βήμα», Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, στάθηκε πολύ ευγενικός απέναντί μου. Θυμόταν ότι η Ακολουθία για τον Άγιο Αντίπα της Περγάμου, κατά την πληροφορία του Οικονόμου της Σκιάθου Γεωργίου Ρήγα, «συνετέθη έν τινι νυκτί, ότε αλγών ο μακαρίτης τον οδόντα, κατέφυγεν εις την βοήθειαν του αγίου και εζήτει παρ’ αυτού θεραπείαν...». Αλλά για τα υπόλοιπα τρία υμνογραφήματα δεν μνημονεύεται καμία σαφής αιτία, για δε τον Άγιο Διονύσιο δεν υπάρχει καμιά άλλη μαρτυρία πέραν του ότι τιμάται ιδιαίτερα στη Σκιάθο. Υπάρχει μάλιστα η φήμη ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου, οφείλεται στον Παπαδιαμάντη και στον Μωραϊτίδη.
Μα όταν αναφέρεται κανείς στον Άγιο Διονύσιο, πρέπει να ξεκινά από τον καθ’ ύλην αρμόδιο, δηλαδή από τον καθηγητή του Α.Π.Θ. Απόστολο Γλαβίνα. Στη βιογραφία του που έγραψε ο Δαμασκηνός ο Στουδίτης και την οποία παραθέτει ο κ. Γλαβίνας στο βιβλίο του «Ο Άγιος Διονύσιος ο εν τω Ολύμπω», αναφέρεται το εξής περιστατικό:
Κάποτε επισκέφθηκαν τον Άγιο δύο μοναχοί από τη μονή Καρακάλλου, οι οποίοι του ανέφεραν ότι ένας κακός μοναχός «ετζάκιζε» μια νύχτα το σκευοφυλάκιο και τους πήρε τον χρυσό που φύλαγαν για τις ανάγκες του μοναστηριού. Μετά από αγρυπνία και προσευχή -καθώς αναφέρεται, ο Όσιος τους παρηγόρησε, λέγοντας «υπάγετε εις την νήσον Σκίαθον, και εκεί ευρήσετε τον κλέπτην εκείνον αμόναχον» και τους συμβούλεψε «μη τον ελέγξετε παρρησία, να μη το μάθουν οι Αρχηγοί των κρατούντων και πάρουν τα χρήματα, αλλά συντέχετέ του με καλόν τρόπον, με πραότητα, να τα λάβετε. Ούτω γουν εποίησαν, και λαβόντες τα χρήματα επέστρεψαν εις το μοναστήριον». Τούτο το περιστατικό είναι ίσως η απαρχή της σχέσης του Αγίου Διονυσίου με τη Σκιάθο.
Καθώς με διαβεβαίωσε και ο πρωθιερέας Γεώργιος Σταματάς αλλά και ο λυκειάρχης Ευάγγελος Παπαβαγγέλης (εξέχοντα μέλη της κοινωνίας της Σκιάθου, στους οποίους με παρέπεμψε ο κ.Τριανταφυλλόπουλος), η μνήμη του Αγίου Διονυσίου διατηρείται ζωντανή στο νησί. Μάλιστα όταν οι Σκιαθίτες κατέβηκαν από το Κάστρο και έχτισαν το 1846 τον ναό των Τριών Ιεραρχών, μέσα στο ιερό του, έχτισαν παρεκκλήσι προς τιμή του Αγίου Διονυσίου και τελούν κάθε χρόνο στη γιορτή του ολονύκτια ακολουθία. Στον ναό αυτό, που καθώς λένε οι Σκιαθίτες, βαφτίστηκε και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, υπηρετούσε και ο πατέρας του ιερέας Αδαμάντιος, και εύλογα συμπεραίνει πλέον κανείς τη σχέση του με τον Άγιο Διονύσιο.
Ο Ικετήριος Κανών του Παπαδιαμάντη, ο οποίος σχηματίζει την ακροστιχίδα «Ωδήν προσάξω τηνδε Διονυσίω», μελοποιήθηκε περί το 1960 από τον Βολιώτη πρωτοψάλτη Μανόλη Χατζημάρκο και εψάλη στις εκδηλώσεις που έγιναν στο Βόλο για τα 50 χρόνια από την αποδημία του, τριάντα δε χρόνια αργότερα, όλα τα υμνογραφήματα μελοποιήθηκαν από τον Λυκούργο Αγγελόπουλο και κυκλοφόρησαν και σε μαγνητοταινίες.Ο ιερέας του χωριού μας Νικόλαος Ταμπάκος, επιθυμώντας να εξάρει τον σεβασμό που έτρεφε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στον «δικό» μας Άγιο και θέλοντας να συμμετάσχει και το χωριό μας στις εκδηλώσεις που γίνονται πανελλήνια για τα 100 χρόνια από το θάνατο του «κοσμοκαλόγερου», κατά την πανηγυρική θεία λειτουργία που θα γίνει την Κυριακή 31 Ιουλίου στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου Δρακότρυπας, θα ψάλλει ολόκληρο τον Ικετήριο Κανόνα, έτσι ώστε το υμνογράφημα του θεοσεβούμενου υμνωδού να ακουστεί στην πατρίδα του υμνούμενου Αγίου.
ΚΑΝΩΝ ΙΚΕΤΗΡΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ ΤΟΝ ΕΝ ΟΛΥΜΠῼ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ το 1954
O Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω. Ψηφιδωτό από ναό στο Λιτόχωρο.
English: Saint Dionusios. Photographed in a church at Litochoro.
οὗ ἡ ἀκροστιχίς· «ᾨδὴν προσάξω τήνδε Διονυσίῳ», ἄνευ τῶν Θεοτοκίων. ᾨδὴ α'. Ἦχος πλ. β´. Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας.
Ὡς εἰς Ὀλύμπου παμμάκαρ τὴν κορυφήν, ἀετὸς ἀνέδραμες, θεωρίαις πρὸς Θεὸν καὶ ταῖς ἀναβάσεσιν ὁρμῶν· διὸ πόθῳ τὴν σεπτὴν μνήμην τιμῶμέν σου.
Δίδου ἡμῖν προστασίαν καὶ ἀρωγήν, πίστει δεομένοις σου, σαῖς πρεσβείαις πρὸς Θεόν, ἀπελαύνων πάθη χαλεπά, καὶ σκεδάζων τὴν ἀχλὺν τῶν καρδιῶν ἡμῶν.
Ἡ ἱερὰ καὶ ὁσία παρὰ Χριστῷ, μάκαρ παρρησία σου, ἡμῖν εἴη εὐμενής, καὶ ταῖς ἱκεσίαις σου παντὸς πειρασμοῦ καὶ ταραχῆς ἡμᾶς ἀπάλλαξον.
Θεοτοκίον.
Ταῖς πρὸς Χριστὸν Υἱόν σου Ἁγνὴ λιταῖς, σῴζοις Παμμακάριστε, τοὺς ὁμολογοῦντας σέ, Κόρην καὶ Παρθένον ἀληθῶς, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, θαῦμα παράδοξον.
ᾨδὴ γ'. Οὐκ ἔστιν ἅγιος.
ᾨδὴ γ'. Οὐκ ἔστιν ἅγιος.
Νῦν τὴν σεπτήν σου εὐλαβῶς, προσκυνοῦμεν εἰκόνα, μετὰ πόθου προσπίπτοντες ἀντιλήψει τῇ σῇ, καὶ ἱκετεύοντες τυχεῖν τῶν πρὸς Χριστόν σου ἐντεύξεων.
Παρὰ Θεοῦ ὁ εἰληφὼς τῶν θαυμάτων τὴν χάριν, πάσης βλάβης καὶ νόσου ἐλευθέρωσον ἡμᾶς, καὶ ὑπὸ σκέπην σοφέ, τῶν πρεσβειῶν σου φύλαττε.
῾Ράβδος δυνάμεως ἡ σὴ ἀντίληψις, γενέσθω ἀπωθοῦσα παντοίων πειρασμῶν ἐπιδρομάς, καὶ συντρίβουσα ἐχθροῦ, τὰ δεινὰ κέντρα, πάνσοφε.
Θεοτοκίον.
Ὁ ἐν τῇ μήτρᾳ τῇ σῇ σαρκωθεὶς Παναγία, Θεὸς καὶ ἄνθρωπος, σκέπην καὶ βοήθειαν ἡμῖν ταῖς πρεσβείαις σου Ἁγνή, παρέχοι πάντοτε.
Κάθισμα. Ἦχος δ´. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.
Τοῦ Κυρίου τὸν Σταυρόν, ἐπ᾿ ὤμων ἄρας σὺ σοφέ, ἠκολούθησας αὐτοῦ τοῖς θείοις νόμοις ἀληθῶς, καὶ εἰς τὰ ὄρη ὅθεν βοήθεια ἥκει, ἀρθεὶς τῇ ὑπὲρ νοῦν πολιτείᾳ σου, τοῖς θαύμασι κλεινῶς ὑπερέλαμψας, καὶ τοῖς λαοῖς ὑπογραμμὸς ἐγένου, τῆς θεωρίας καὶ πράξεως. Διό σου πάντες, τὴν σεβασμίαν, μνήμην γεραίρομεν.
Θεοτοκίον.
Καταπλήττει τῶν βροτῶν, ἔννοιαν πᾶσαν, πάντα νοῦν, τὸ ἐν σοὶ συντελεσθέν, ὑπερφυέστατον Ἁγνή, θαῦμα θαυμάτων, Πανάχραντε Παναγία· ὅτι χρονικῶς ὁ ἀΐδιος, ὤφθη ὡς βροτὸς ἐκ τῆς κοιλίας σου, καὶ Γαβριὴλ ὁ Ἄγγελος Κυρίου, τῇ Θεοτόκῳ ἐκραύγαζε· χαῖρε Παρθένε, χαῖρε ἡ Μήτηρ, τοῦ Δεσπότου καὶ Κτίστου μου.
ᾨδὴ δ´. Χριστός μου δύναμις.
Ὁ μόνος Κύριος καὶ πολυέλεος, σὲ Διονύσιε ὄντως ναὸν Θεοῦ, ἔμψυχον ἀνέδειξε, καὶ ὡς θυμίαμα τὴν σὴν πολιτείαν προσεδέξατο.
Σοὶ πόθῳ μέλποντες ἀνευφημοῦμέν σε· σώζοις ἡμᾶς ἐκ ποικίλων καὶ χαλεπῶν, μάκαρ περιστάσεων, καὶ τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ ἐξαρπάζων σκέποις πάντοτε.
Ἁγίων ἅγιος καὶ ἁγιώτατος, πεφυκώς, ὦ φιλάνθρωπε Ἰησοῦ, δώρησαι τὴν χάριν σου, τοῖς προσκυνοῦσί σε ἄνθρωπον καὶ Θεόν, Διονυσίου ταῖς δεήσεσι.
Θεοτοκίον.
Χριστὸν Πανάμωμε αἴτει ὃν ἔτεκες, δωρηθῆναι εἰρήνην πᾶσιν ἡμῖν, χάριν τε καὶ ἔλεος, τοῖς ἐν πίστει Θεοτόκον μόνην ὁμολογοῦσί σε.
ᾨδὴ ε´. Τῷ θείῳ φέγγει σου ἀγαθέ.
Ξενωθέντα τοῦ κόσμου πρὸς οὐρανόν, θεῖος καὶ αἰώνιος ἔρως σε ἀνεπτέρωσε, τῷ δεδοξασμένῳ προσαγαγών σε Θεῷ, ἡμῖν τὴν σωτηρίαν ἀεὶ αἰτούμενον.
Ὡς οὐρανίου διαγωγῆς ἔρωτι τῷ κόσμῳ Πάτερ ἀποταξάμενος, οὐρανίων ἡμᾶς ἀξίωσον δωρεῶν, παρέχων τὴν εἰρήνην σοῦ ταῖς δεήσεσι.
Τῷ θείῳ ἔρωτι Χριστοῦ, τὰς τῶν εὐφημούντων σε ψυχάς, πτέρωσον αἴρων εἰς τὰ ὕψη τῷ νόμῳ αὐτοῦ, πυρὶ κεκαθαρμένας παντὸς φθαρτοῦ λογισμοῦ.
Θεοτοκίον.
Σὲ τὴν ἀμνάδα τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἄχραντον καὶ ἄσπιλον μόνην, καὶ ἁγνὴν καὶ ἀμίαντον, πόθῳ μακαρίζομεν οἱ πιστοί, ἐν σοὶ τῆς σωτηρίας τυχεῖν ἐλπίζοντες.
ᾨδὴ ς´. Τοῦ βίου τὴν θάλασσαν.
Ἡμάρτομεν ἅπαντες, τοῦ Χριστοῦ τὰς ἐντολάς, οἱ παραβάντες ἄφρονες, καὶ προστρέχοντες πίστει σκέπῃ τῇ σῇ, βοῶμέν σοι· Πρέσβευε, τοῦ σωθῆναι παμμάκαρ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ναῷ τῷ ἁγίῳ σου νῦν προσφεύγομεν σοφέ, δεόμεθά σου οἴκτειρον καὶ τὸν Κύριον πάντων μάκαρ αἰτοῦ, σεπταῖς σου δεήσεσι, τοῦ σωθῆναι κινδύνων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Δεόμεθα Ὅσιε, ἱεραῖς σου προσευχαῖς, τὸν Κτίστην δυσώπησον, λυτρωθῆναι κινδύνων καὶ πειρασμῶν, τοὺς πίστει προστρέχοντας, τῇ σῇ μεσιτείᾳ, Διονύσιε.
Θεοτοκίον.
Ναὸν Θεοῦ ἔμψυχον, καὶ λαμπάδα τοῦ φωτός, τῶν οὐρανῶν σε κλίμακα, στάμνον, ῥάβδον καὶ βάτον τὴν ἄφλεκτον, χριστιανοί σε ἔγνωμεν· ἐκ φθορᾶς τὴν ζωὴν ἡμῶν ἀνάγαγε.
Κοντάκιον. Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὁ ἐν τῷ ὄρει ἀνατείλας Ὀλύμπῳ, ὡσεὶ ἀστὴρ ἑωθινὸς καὶ τὸ σκότος, τῆς ἁμαρτίας διαλύσας, Διονύσιε, φρούρησον ὑπὸ τὴν σκέπην σου, τοὺς θερμῶς σε τιμῶντας, τεῖχος ἀδιάρρηκτον τὰς πρεσβείας σου ἔχων, καὶ τῇ ἀσπίδι σῴζων τοῦ Σταυροῦ, τοὺς προσιόντας τῇ σκέπῃ σου πάντοτε.
ᾨδὴ ζ´. Δροσοβόλον μὲν τὴν κάμινον.
Ἐν ταῖς θλίψεσι, Πάτερ Διονύσιε, τῆς ψυχῆς καὶ σωμάτων ἡμῶν, σοὶ βοῶμεν. Πρόφθασον μάκαρ, στήριγμα γενοῦ τοῖς πόθῳ τιμῶσι τὴν φαιδρὰν καὶ φωτοφόρον σου μνήμην καὶ σεβάσμιον.
Δᾳδουχεῖς φρυκτωρίαις ταῖς τοῦ Πνεύματος, τὰς καρδίας παμμάκαρ τῶν πιστῶν, καὶ φωτίζεις τῆς διανοίας δὲ τοὺς ὀφθαλμούς, τοῦ βλέπειν Κυρίου τὴν ὁδόν, ἐν ᾗ εὐσεβῶς πολιτευσόμεθα.
Ἱερὰ καὶ σεπτή σου, Διονύσιε, ἡ πανήγυρις σήμερον ἐπέφανε, συγκαλοῦσα τοὺς πόθῳ σε τιμῶντας ἐν τῷ σῷ Ναῷ, κατασπαζομένους τὴν σορόν, παμμάκαρ τῶν ἱερῶν λειψάνων σου.
Θεοτοκίον.
Πρὸς σὲ καταφεύγομεν Θεόνυμφε Παρθένε, οἱ θλίψεσι πολλαῖς δεινῶς συνεχόμενοι τοῦ βίου, καὶ ἐν πειρασμοῖς τὰς χεῖρας ἐκτείνομεν· ἀλλὰ σὺ βοήθησον, οἴκτειρον καὶ σῶσον ἡμᾶς.
ᾨδὴ η´. Ἐκ φλογὸς τοῖς Ὁσίοις.
Ὁ ναός σου προχέει πᾶσιν ἰάματα, τοῖς ἐν πίστει τῇ σκέπῃ τῇ σῇ προστρέχουσι, πίστει αἰτουμένοις τοῦ τυχεῖν τῆς βοηθείας σου καὶ χάριτος Πάτερ, παρὰ Θεοῦ τυχόντος.
Νῦν καὶ νοῦν καὶ καρδίαν, χεῖρας καὶ ὄμματα, πρὸς σὲ Πάτερ ἐν δάκρυσιν ἀνατείνομεν, καὶ τῇ σῇ ἀντιλήψει πίστει ἐλπίζοντες, καταπονουμένων καὶ στεναζόντων φεῖσαι.
Ὑπὲρ ἥλιον ὄντως Πάτερ ἐξέλαμψας, ἐξ ἑῴας ἀπ᾿ ὄρους τὸν ἀνατέλλοντα· τοῖς ἐν ἀπογνώσει τῷ σκότει βαίνουσι, τῆς φωταγωγίας τῆς μυστικῆς μετάδος.
ΔΕΙΤΕ: ΕΥΧΗ και Κανών Ικετήριος εις τον Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν
► Διαβάστε Περισσότερα: Παπαδιαμάντης, Μωραϊτίδης
Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω
Εορτάζει στις 23 Ιανουαρίου
Αγ. Διονύσιος Παλαιά Αγιογράφηση της μονής
Είναι Πολιούχος στο Λιτόχωρο
Eν σαρκί ως άσαρκος έζησας πάτερ,
Και τοις ασάρκοις νυν συνευφραίνη νόοις.
Ο Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω (έζησε το 16ο αιώνα) ήταν μοναχός, ο οποίος έζησε στην περιοχή του Ολύμπου, όπου βρίσκεται η Ιερά Μονή του. Είναι πολιούχος άγιος του Λιτοχώρου Πιερίας. Το όνομά του φέρει ο Σύλλογος Ιεροψαλτών του Νομού Πιερίας.
Πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε από φτωχούς αλλά ευσεβείς γονείς περίπου το 1500, στο χωριό Σκλάταινα Μουζακίου στην Καρδίτσα. Το χωριό του σήμερα ονομάζεται Δρακότρυπα. Από νωρίς έδωσε δείγματα της αφοσίωσής του στο Θεό και του ότι ήθελε να απαρνηθεί τα εγκόσμια. Δε δίστασε μάλιστα να περιορίσει την τροφή του σε χαρούπια (ξυλοκέρατα). Μετά το θάνατο των γονέων του, σε ηλικία περίπου 18 ετών, ακολούθησε στα Μετέωρα το γέροντα Άνθιμο και εκάρη μοναχός στη Μονή Μεγάλου Μετεώρου με το όνομα Δανιήλ. Έγινε δόκιμος μοναχός, υποτακτικός του γέροντα Σάββα.
Τρία χρόνια αργότερα, αναζητώντας πιο απομονωμένο τόπο και επειδή δεν του έδιναν την ευκαιρία ν’ αναχωρήσει, πήδηξε ως δια θαύματος κάτω από το βράχο των Μετεώρων και μετέβη στις Καρυές του Αγίου Όρους. Εκεί γίνεται ιερεύς και μεγαλόσχημος μοναχός, μετονομασθείς σε Διονύσιο.
Η δράση του
Χειροτονήθηκε ιερέας και έγινε μέλος της συνοδείας του Πρώτου του Αγίου Όρους Σεραφείμ. Ασκήτευσε κοντά στη Μονή Καρακάλλου. Έζησε με άσκηση, νηστεία και προσευχή, όπου έζησε ερημικά για δέκα έτη με αυστηρή άσκηση, προσευχή και νηστεία, βιώνοντας πολλές θαυματουργικές ενέργειες του Θεού.
Αργότερα εγκαθίσταται στην σκήτη Καρακάλου. Η ισάγγελη ζωή του στάθηκε αιτία της εκλογής του ως ηγουμένου της βουλγαρικής, τότε, μονής Φιλοθέου. Εκεί, όμως, επειδή η Μονή ήταν βουλγαρική, συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις για τον τρόπο ζωής που θέλησε να εφαρμόσει στην μονή, εγκατέλειψε το Άγιο Όρος και εγκαταστάθηκε γύρω στο 1524 μ.Χ. στην μονή Τιμίου Προδρόμου στη Βέροια, στη σκήτη του οσίου Αντωνίου του νέου, όπου έχτισε τη Μονή του Τιμίου Προδρόμου.
Από ταπείνωση προτίμησε να αποφύγει την εκλογή του ως επισκόπου Βεροίας και έτσι έφυγε για μία ακόμη φορά προς την Πιερία και τη Θεσσαλία. Εγκαταστάθηκε σε δυσπρόσιτη περιοχή στον Όλυμπο, όπου ασκήτευσε μέσα σε σπηλιά, που σώζεται μέχρι σήμερα.
Συκοφαντούμενος όμως υπέστη διωγμούς εκδιώχθηκε από το ασκητήριό του και αναχώρησε για το Πήλιο, στη Ζαγορά, όπου το 1542 μ.Χ. ίδρυσε τη μονή της Αγίας Τριάδος Σουρβίας, για να βρίσκουν εκεί καταφύγιο οι κλέφτες.
Μετά από τρία έτη και λόγω της παντελούς ανυδρίας που έπληξε τον τόπο των διωκτών του, επέστρεψε επισήμως με πρόσκληση του διώκτη του Αγά Σάκου. Με την αγγελική βιωτή του γρήγορα προσείλκυσε πλήθος μοναχών, ο ίδιος όμως χρησιμοποιούσε τα πλησιόχωρα σπήλαια για προσευχή και ησυχία, όπου ζούσε στο γνόφο της νοερής προσευχής. Δεν παρέλειπε, ωστόσο, να περιέρχεται τα γύρω χωριά για να κηρύξει, να εξομολογήσει και να στηρίξει τους σκλαβωμένους Έλληνες. Είχε απέραντη αγάπη για το λαό.
Αυτή η μονή από τότε μέχρι σήμερα αποτελεί κέντρο πνευματικής ακτινοβολίας.
Εκδημία
Ο Διονύσιος ο εν Ολύμπω απεβίωσε στις 23 Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία εορτάζεται η μνήμη του. Δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία κοιμήσεως του οσίου. Σίγουρα όμως πέθανε μετά το 1542, οπότε και ναοδομήθηκε η Αγία Τριάδα.
Στη Δρακότρυπα η εορτή του πανηγυρίζεται επίσης την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου. Λείψανά του φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου, στον Όλυμπο, ενώ η κάρα του κλάπηκε στις 12 Ιουλίου 1890 στη Νιγρίτα Σερρών, όπου είχε μεταφερθεί για προσκύνημα.
Άγιος Διονύσιος Ολύμπου, εικόνα τέλους 18ου αιώνα
(Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Θεσσαλονίκη).
English: Saint Dionysios of Olympus, late 18th century
icon (Museum of Byzantine Culture, Thessaloniki).
Βιβλιογραφία
• Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υμνεί τον Άγιο Διονύσιο: Γιώργος Γούσιας 27 Ιούλιου 2011
από την Δρακότρυπα. Η Δρακότρυπα είναι χωριό του Δήμου Μουζακίου Καρδίτσας. Απέχει 40 χιλιόμετρα από την Καρδίτσα και 30 από τα Τρίκαλα. Γνωστό από πολλούς αιώνες με το όνομα Σκλάταινα, υπήρξε η πατρίδα του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω (γεν.1500) και η έδρα βιοτεχνιών σπαθοποιίας καθόλη σχεδόν τη περίοδο της τουρκοκρατίας. Ένας οικισμός του εξακολουθεί και σήμερα να φέρει το όνομα Σπάθες.
• Kανών ικετήριος εις τον Όσιον Διονύσιον του εν Ολύμπω: Συγγραφέας: Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος - Άπαντα Τόμος Πέμπτος. Β' Υμνογραφήματα - Κριτική έκδοση Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Εκδόσεις Δόμος Αθήνα 1988.
• Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, Ιστορία του βόρειου Ελληνισμού: Μακεδονία,εκδ.Αφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη, 1992,σελ. 67
• Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας, Συγγραφέας: Τσολακίδης Δ. Χρήστος, Ημερομηνία Έκδοσης: 1/3/1997 Εκδόσεις: Τσολακίδης. Σελίδες: 1408
• Icons From Wikimedia Commons, the free media repository
• Πηγή: Sophia-Ntrekou.gr Αέναη επΑνάσταση
Σχόλια Facebook
Van Gel Span 23 Ιανουαρίου 2022: Σοφία, πάντα μαθαίνω μεταξύ άλλων και για τον τόπο μου, τη Μαγνησία και τη Θεσσαλία, από τις ιστοσελίδες και αναρτήσεις/δημοσιεύσεις σου. Το τελευταίο σπίτι και Μουσείο του Παπαδιαμάντη στη Σκιάθο, το λιτό και απέριττο όπου άφησε την τελευταία του πνοή, συνετέλεσε στην διαμόρφωση του με τη διακόσμηση/αναδιάταξη προσωπικών αντικειμένων του η συνάδερφος μου στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στην Ακαδημίας 40: Φώφη Νταφοπούλου, ως μαθήτρια τότε.
Δεν γνώριζα ότι ο ευλαβικός γιός του παπά Διαμάντη/Αδαμάντιου συνέγραψε τον Ιερό Κανόνα του Διονυσίου εν Ολύμπω και συνέβαλε στην δημοτικότητα και ανάδειξη του Θεσσαλού αγίου από την ανταρτομάνα (με Τούρκους και με Γερμανούς) Σκλάταινα Μουζακίου Καρδίτσας. Κι ο Μανώλης Χατζημάρκος που μελοποίησε τον Κανόνα, ο μελίστατος γίγαντας της βυζαντινής μουσικής, πρωτοψάλτης 3 μητροπολιτικών ναών Αγ. Νικολάου Βόλου, Αγ. Αχιλλείου Λαρίσης και Αγ. Διονυσίου Αεροπαγίτη πολιούχου Αθηνών και καθηγητής όχι μόνο Εκκλησιαστικών Λυκείων και Μουσικολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μα πάνω από όλους ο Άγιος Διονύσιος εν Ολύμπω, πολιούχος του Λιτοχώρου και ιδρυτής της Μονής Αγίας Τριάδος Σουρβιάς Πηλίου, όπου έζησε, ασκήτευσε και ετάφη ο θαυματουργός άγιος Γεράσιμος ο νέος.
Σήμερα η Μονή διοικείται από την Ιερά μονή Μεταμορφώσεως Φλαμουρίου, με 2 μοναχούς, πλέον μετά την Αποδημία του μοναχού Παύλου, ο εις εκ των οποίων, ο ηγούμενος Συμεών. Το Φλαμούρι ιδρύθηκε από μια άλλη μεγάλη τοπική οσιακή μορφή τον Συμεών τον Μονοχίτωνα και Ανυπόδητο. Ευχαριστούμε για τη σπουδή και επιμέλεια...
videos: Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός ΚΑΙ Πανηγυρικό Αρχιερατικό Συλλείτουργο στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω στο Λιτόχωρο Πιερίας 22.1.2025
Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο μεγάλος μάρτυρας, ο διδάσκαλος φιλόσοφος, μυστικός και ασκητής
Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580 - 662 μ.Χ.) 21 Ιανουαρίου
η Ανακομιδή και μετάθεση του Λειψάνου του 13 Αυγούστου,
ενώ η μνήμη του επαναλαμβάνεται στις 20 Σεπτεμβρίου.
Ο Άγιος Τρομοκράτης Θεόδωρος του Κούζμιτς ή ο ασκητής Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας
Ο Άγιος Τρομοκράτης
Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας
Μνήμη πάντων των Χριστιανών που πέθαναν, από πείνα, δίψα, κρύο και μαχαίρι
29 Δεκεμβρίου - Χριστιανών Μαρτύρων
Μνήμη πάντων των Χριστιανών που πέθαναν μαρτυρικά
για τη δόξα του Χριστού, από πείνα, δίψα, κρύο και μαχαίρι
Ο τετρωμένος από την τέλεια αγάπη, ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος
Το μαρτύριο του Αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου
από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β' (εικ.)
Την αγάπη αγωνίζονται να την ζήσουν στην τελειότητά της όπως
ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ο τετρωμένος από την τέλεια αγάπη
Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (50 - 98 ή 117 μ.Χ.)
Μαρτύρησε στη Ρώμη και η Εκκλησία μας, τον τιμά
στις 20 Δεκεμβρίου, ημέρα του μαρτυρίου του και
29 Ιανουαρίου την Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων
Ο ΤΕΤΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ
Υπέροχη εικόνα: η βοήθεια των τριών φτωχών κοριτσιών από τον Άγιο Νικόλαο (το ιστορικό)
Επιμέλεια Σοφίας Ντρέκου
Υπέροχη εικόνα από τον Βίο του Αγίου Νικολάου,
αναπαριστάνοντας την βοήθεια των τριών φτωχών
κοριτσιών από τον Άγιο Νικόλαο.
Ν. Λυγερός: Από τον Άγιο Νικόλαο στον Άγιο Βασίλειο - Δίχως Άγιους ποια θα ήταν τα παραδείγματα των ανθρώπων; (video)
Δίχως Άγιους ποια θα ήταν τα παραδείγματα των ανθρώπων; Ποιο θα ήταν το όραμα της εξέλιξής τους αν η αγιοσύνη ήταν απαγορευμένη; Πώς θα ήξεραν τι σημαίνει να κάνουν το καλό; Αν έφταναν οι παπάδες θα το ξέραμε. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τους Άγιους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)