Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νοητικές Περιπλανήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νοητικές Περιπλανήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Αν... λέω αν, ζούσε την σημερινή εποχή ο Άγιος Νικόλαος


Αν ζούσε την σημερινή εποχή ο Άγιος Νικόλαος,
θα ράπιζε τους Πολιτικούς μέσα στην ίδια τους την έδρα,
την Βουλή και ειδικότερα τους εγκάθετους,
κατά την ανύπαρκτη «Δημοκρατική» ψηφοφορία 

Ο έρωτας τα κύματα τα θέλει πιο ψηλά

From Here to Eternity. Burt Lancaster and Deborah Kerr
Το θρυλικό φιλί των Μπάρτ Λάνκαστερ και της Ντέμπορα Κερ
πλάι στο κύμα, από την βραβευμένη με Όσκαρ καλύτερης ταινίας
«Όσο υπάρχουν άνθρωποι», του Φρεντ Τσίνεμαν, γνωστή
και ως «Από εδώ ως την αιωνιότητα» [1953]

Ο έρωτας τα κύματα τα θέλει πιο ψηλά...
εμείς μαθαίνουμε να κολυμπάμε στα βαθιά.

Ο θόρυβος της αγάπης


Σοφία Ντρέκου

Μην με ρωτάς πόσο σε αγαπώ.
Ρώτα την γυάλινη πλάση του έρωτα.
Ρώτα της θάλασσας τα κύματα 
Ρώτα τ' ★ αστέρια  να σου πουν

Η αγάπη είναι συγκολλητική


Ιφιγένεια Γεωργιάδου - Σοφία Ντρέκου

Με επιμονή υπομονή και πίστη ανθεκτική ξεδιπλώνεται της καρδιάς η ζεστή αναμονή και μετατρέπεται αβίαστα σε αγάπη συγκολλητική με μόνιμα αποτελέσματα. Η αγάπη είναι συγκολλητική θεοδώρητος ουσία !!!

Αφιέρωμα στην Ζιζέλ ή τα Ουϊλί - Giselle ou les Wilis - την απόλυτη αγάπη που ξεπερνά και τα όρια του θανάτου (ανάλυση)


Ζιζέλ ή τα Ουϊλί (Giselle ou les Wilis)
ανάλυση έργου και βίντεο όλη η παράσταση

της Σοφίας Ντρέκου

Τα παραμύθια αφηγούνται χορεύοντας σ' ένα μετέωρο κενό μεταξύ αληθείας και μύθου σαν το ρομαντικό μπαλέτο της Ζιζέλ, που προσπαθεί να προφυλάξει τον αγαπημένο της. Οι γυναίκες αγαπούν μια φορά και τολμούν και το λένε. Σαν την όμορφη χωριατοπούλα την Ζιζέλ μέσα στην απλότητά της και την σταθερότητα των ερωτικών της συναισθημάτων.

Σαν μυριόπνοη ανάσα


T' αρώματα της φύσης σου
Σοφία Ντρέκου

Να βλέπεις διαύγεια θεϊκή, στ' ολόγιομο φεγγάρι.
Να ανοίξεις την καρδούλα σε εκείνο το γιορντάνι,
να δώσεις άρωμα ζωής σε χάρη καρτερίας.

Πάνω από τα σύννεφα ο αέναος έρωτας


Νοητική εξέγερση το Θαύμα του Έρωτα που δεν τελειώνει ποτέ! Συνεχίζει και πετάει πάνω από τα σύννεφα της μεσούσης νυχτερινής βροχής. Μα για να το δεις πρέπει να σου λιγοστέψει η ανάσα, να βιώσεις ότι οι άνθρωποι δε μπόρεσαν, δε μοιάζουν μεταξύ τους, να πονέσεις και να τσαλακωθείς.