Ακροβατώντας τις ώρες της σιωπής μου, περνούν από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία τα αγέλαστα, χαμένα όνειρα. Όπου και να αγγίξεις τις θύμησες, πονάνε. Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, υπομονή, κοινωνία. Ο πόνος δεν ξυπνάει μόνο εμάς, αλλά γεννάει και την αγάπη στους γύρω μας. Ο πόνος γεννά και την σιωπή. Σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου.
