Από το αριστουργηματικό ορχηστρικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι «Το χαμόγελο της Τζοκόντας», που πρωτοκυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 1965 με τον τίτλο «Gioconda’s Smile» και παραγωγό τον Quincy Jones. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα.
Η αναμόχλευση του παρελθόντος προσδίδει ακόμη και στις πιο απλές καθημερινές στιγμές της συνύπαρξης του παιδιού με τη μάνα του μια μοναδικότητα. Με τρυφερότητα και νοσταλγία ανακαλεί στη μνήμη του ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημά του [Η μητέρα μου] (απόσπασμα από το «Ορέστης, Τέταρτη διάσταση») την εικόνα της μάνας του σε συγκεκριμένες τέτοιες στιγμές, όπως:
Η αμερικανίδα ακτιβίστρια Άννα Τζάρβις (Αnna Jarvis) υπήρξε η εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας της Μητέρας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, η οποία ξεκίνησε σαν μέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους στο πόλεμο και υπενθύμιζε πως υπήρχε πολύ και σκληρή δουλειά να γίνει για την ειρήνη.
Ως παρένθετη μητέρα (στα αγγλικά Surrogacy) ορίζεται η γυναίκα που κυοφορεί βρέφος το οποίο προορίζεται για άτεκνο ζευγάρι που δεν έχει τη δυνατότητα τεκνοποίησης.
Αν και δεν υπάρχουν ακόμη επίσημα στοιχεία, εκτιμάται στις αρχές του 2007 ότι οι παρένθετες μητέρες φτάνουν τις 500 κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο.
φωτογραφία: Γλυπτό «Στο παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ» του Σλοβάκου Martin Hudáček που απεικονίζει, σύμφωνα πάντα με τον γλύπτη, μια γυναίκα που θρηνεί την έκτρωση της και το αγέννητο παιδί της σε νηπιακή ηλικία να την παρηγορεί, αγγίζοντας την απαλά στο κεφάλι και να της προσφέρει συγχώρεση.
Εργασία Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος (Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Μάνα, Μητέρα, Μαμά..., η μία και μοναδική στη γη. Υμνήθηκε και τραγουδήθηκε σε όλο τον κόσμο. Γράφτηκαν και γράφονται καθημερινά γι' αυτήν ποιήματα, τραγούδια, στίχοι. Ταυτίζεται με τη στοργή και την αγάπη, την προστασία και την φροντίδα για το σπλάχνο της, το παιδί της.