Οι κανόνες της Εκκλησίας μας, είναι κείμενα φωταγωγικά. Σε αυτούς είναι καταγεγραμμένη όλη η εμπειρία των Θεοφόρων Πατέρων. Αποτελούν την θεραπευτική της Εκκλησίας μας, η οποία διαχρονικά όπου κι αν εφαρμοστεί, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, θα έχει πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Τον αγιασμό του λαού. Είναι κι αυτό είναι επιστήμη!
Διαβάζουμε το ποίημα και νομίζουμε ότι γράφτηκε χθες, κι ας έχουν περάσει κοντά 100 χρόνια. Ήταν μια νύχτα που κρατάει χρόνια τώρα και ποιος ξέρει πόσα ακόμα. Στην αρχή ακούγονταν μόνο κάτι ψίθυροι, αρκετά δυνατοί όμως, Τώρα ίσως όμως είναι αργά. Το λάθος το κάναμε την πρώτη φορά. Τότε ήταν που έπρεπε να τιναχτούμε, να αναρωτηθούμε, να θορυβηθούμε. Δεν το κάναμε. Ήταν πολύ γλυκός ο ύπνος και το όνειρο... Πιστέψαμε. Αργήσαμε...
Από τις καλύτερες μελέτες για κεκοιμημένους. Εξαιρετικά διαφωτιστική και απλή (όχι απλοϊκή). Τοποθετεί στη σωστή εκκλησιαστική βάση όσα «πιστεύουμε» αλλά δεν κατανοούμε γιατί. Κάποιος να το αναπαράγει- γιατί όχι οι Μητροπόλεις ή η Αποστολική Διακονία -για να γίνει ευρέως γνωστό και κτήμα του απλού λαού. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Θ.Ι. Ρηγινιώτη που μού εμπιστεύτηκε την επιμέλεια και την παρουσίαση της μελέτης του.
Τώρα που υπάρχει μεγάλη κινητικότητα για το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, εμφανίζονται πολλοί να μας εξηγήσουν με τον δικό τους τρόπο ότι όλα αυτά που γίνονται είναι αποκλειστικά χάρη σε αυτούς.