Η Ευρωπαϊκή Νύχτα και η Διεθνή Ημέρα Μουσείων (European Night of Museums - International Museum Day)
το Μουσείο της Ακρόπολης (Acropolis Museum)
Την οργή των νεκρών να φοβάστε
και των βράχων τα αγάλματα !
Ελύτης: «Άξιον Εστί», Τα Πάθη Γ’
13 Μαΐου 2023 και 18 Μαΐου 2023
Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων και
Διεθνής Ημέρα Μουσείων 2023
Ευρωπαϊκή Νύχτα Μουσείων
Το μέλλον της ποντιακής μνήμης μετά τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου - Ν. Λυγερός (video)
Πόντος: το μέλλον της ποντιακής μνήμης μετά τη Γενοκτονία
των Ελλήνων του Πόντου για το Έγκλημα κατά Ανθρωπότητας
Έρευνα, Επιμέλεια, Συλλογή Σοφία Ντρέκου
Αρθρογράφος (Sophia Drekou, Psychology)
Δεν είδες ακόμα το βάθος που κρύβει η έννοια της γενοκτονίας
γι’ αυτό πρέπει να έχεις αντοχές για ν’ ακούσεις το μέλλον.
Δεν ξεχνάμε τις αιωνόβιες γενοκτονίες και δεν φοβόμαστε να κατηγορήσουμε όχι μόνο αυτούς που τις διέπραξαν αλλά και αυτούς που διαπράττουν γενοκτονία μνήμης με την άρνηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Διότι ο αγώνας συνεχίζεται ακόμα μετά το έγκλημα.
Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, εορτάζεται σε όλον τον κόσμο η γιορτή της μητέρας για άλλον σκοπό
από τον πίνακα του Gustav Klimt του 1905 Mother and Child.
English: Mom and twins Stained glass painting Gustav
Klimt Mother with twins custom glass painting
Τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, εορτάζεται σε όλον τον
κόσμο λανθασμένα για τον σκοπό της, η Γιορτή της Μητέρας.
Ηλιοβασίλεμα στο Βόρειο Πόλο: Ένα έργο τέχνης με τον Ήλιο και τη Σελήνη
Η μέση ετήσια θερμοκρασία στο Βόρειο Πόλο είναι -40 βαθμοί Κελσίου το χειμώνα και 0 βαθμούς Κελσίου, το καλοκαίρι. Στο Νότιο Πόλο η μέση ετήσια θερμοκρασία το χειμώνα είναι -60 C και το καλοκαίρι -28.2 C.
Ένα έργο τέχνης: Μια καταπληκτική εικόνα
του Ήλιου και της Σελήνης στο Βόρειο Πόλο
Ώρα Μνήμης για Όσους έχασαν τη ζωή τους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ~ video αφιέρωμα World War II
1 Σεπ 1939 – 2 Σεπ 1945
Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου.
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Με παρελάσεις, με ηρώα, με στεφάνια…
Ο Επιτάφιος των Γιάννη Ρίτσου και Μίκη Θεοδωράκη τον ματωμένο Μάη του '36 (αφιέρωμα video)
Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της.
η ιστορική φωτογραφία στις 9 Μαΐου του 1936,
που ενέπνευσε τον Επιτάφιο του Ρίτσου.
πηγή φώτο: εφημ. Ριζοσπάστης 10 Μαΐου 1936
Ο ματωμένος Μάης του '36 στη Θεσσαλονίκη
αποτελεί τον τελευταίο μεγάλο απεργιακό σταθμό
πριν τη δικτατορία Μεταξά.
Περισσότερα Θέματα:
Βίντεο,
Γ. Ρίτσος,
Εργασίες,
Κοινωνία,
Λογοτεχνία-Ποίηση,
Μίκης Θεοδωράκης,
Πολιτική,
Πρωτομαγιά
Η Μεγάλη Ευρωπαϊκή Μέρα για την Ορθοδοξία
11 Μαΐου 330 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος Α' εγκαινιάζει τη νέα πόλη που έχτισε πάνω στο Βυζάντιο και την ονομάζει Νέα Ρώμη. Η πόλη, όμως, θα μείνει στην ιστορία με το όνομα Κωνσταντινούπολη.
Γενεθλίων σων δεί με τιμάν ημέραν,
Eν σοι Πόλις τυχόντα των γενεθλίων.
Tη αυτή ημέρα, επιτελείται η ανάμνησις των γενεθλίων, ήτοι Eγκαινίων της θεοφυλάκτου και θεομεγαλύντου Kωνσταντινουπόλεως, της εξαιρέτως ανακειμένης τη προστασία της Παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Mαρίας, και υπ’ αυτής διασωζομένης.
Ω Πόλις, Πόλις, πόλεων πασών κεφαλή·
Ω Πόλις, Πόλις κέντρον των τεσσάρων
του κόσμου μερών·
Ω Πόλις, Πόλις, χριστιανών καύχημα
και βαρβάρων αφανισμός·
Ω Πόλις, Πόλις, άλλη παράδεισος
φυτευθείσα προς δυσμάς,
έχουσα ένδον φυτά παντοία
βρίθοντα καρπούς πνευματικούς.
Πού σου το κάλλος παράδεισε;
Δούκας [Μιχαήλ] (π. 1400-1470)
Βυζαντινοτουρκική ιστορία, 41.1-2.
Εκδόσεις Κανάκη, 1997. 574, 576.
Επέτειος 11 Μαΐου από την ίδρυση της
Κωνσταντινούπολης 11 Μαΐου 330 μ.Χ.
Με τον όρο Γενέθλιον Κωνσταντινούπολης γιορτάζεται κάθε χρόνο από την Χριστιανοσύνη στις 11 Μαΐου η ανάμνηση των εγκαινίων της Πόλης.
Είναι γνωστό, πως όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο πρώτος χριστιανός Αυτοκράτορας, επέλεξε την πόλη του Βυζαντίου ως νέα πρωτεύουσα, έκτισε σε αυτή πολύ μεγαλύτερη πόλη, ονομάζοντάς την Νέα Ρώμη· οι επόμενοι την ονόμασαν Κωνσταντινούπολη.
Όταν τελείωσε την περιτείχιση και καθόρισε τους χώρους των δημοσίων κτιρίων και εκκλησιών, αφιέρωσε την πόλη στην Θεοτόκο. Κατά τη χριστιανική παράδοση ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, θέλοντας να ευχαριστήσει τον Θεό που τον αξίωσε σ΄ αυτό το έργο, στις 11 Μαΐου του 330 τέλεσε μία μεγάλη λιτανεία με προεξάρχοντα τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αλέξανδρο και με την πάνδημη συμμετοχή του λαού.
Ακολούθησαν επίσημες τελετές και αγώνες και ο λαός έφθασε στον Φόρο, όπου εκεί έστησε τον ανδριάντα του Αυτοκράτορα. Στο βάθρο του ανδριάντα τοποθέτησαν 12 καλάθια, εντός των οποίων υπήρχαν τεμάχια άρτου, ένα είδος αρτοκλασίας.
Έκτοτε καθιέρωσε η Εκκλησία να εορτάζει κατ΄ έτος την ημέρα αυτή ως ανάμνηση εκείνης της εορτής.
Τα εγκαίνια, το Χρυσό Άγαλμα και η πέτρα του Μωυσή
Ο αυτοκράτορας, συνοδευόμενος από τα μέλη της αυτοκρατορικής αυλής, μετέβη στο κέντρο της νέας αγοράς που είχε χτιστεί (Φόρο του Κωνσταντίνου)· εκεί πραγματοποιήθηκε τελετή «αφιέρωσης» της στήλης, η οποία κατασκευάστηκε στο σημείο όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Κωνσταντίνος είχε δει το θείο όραμα που τον καθοδήγησε να οριοθετήσει τη νέα πόλη.
Έπειτα από σαράντα μέρες εορτασμών και επίδειξης της αυτοκρατορικής γενναιοδωρίας προς τους κατοίκους της πόλης, η αυλή επέστρεψε στο ίδιο σημείο για την τοποθέτηση του αγάλματος του αυτοκράτορα, ως Ήλιου-Απόλλωνα στην κορυφή της στήλης.
Ο φόρος του Κωνσταντίνου ή το φόρο του Κωνσταντίνου, ήταν πλατεία η οποία δημιουργήθηκε κατά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ. και βρισκόταν έξω από τα παλαιά τείχη της πόλης του Βυζαντίου. Σηματοδοτούσε το κέντρο της νέας πόλης επί της Μέσης οδού, η οποία ήταν η κεντρική οδική αρτηρία της πόλης.
Η πλατεία ήταν κυκλικού σχήματος και διέθετε δύο μνημειώδεις στήλες στα ανατολικά και δυτικά της, ενώ στο κέντρο της υπήρχε η στήλη του Κωνσταντίνου Α´ τμήματα της οποίας διασώζονται έως σήμερα. Το κτήριο της γερουσίας βρισκόταν στη βόρεια πλευρά, ενώ ο χώρος ήταν διακοσμημένος με πλήθος αρχαίων αγαλμάτων και έργων τέχνης. (αναλυτικά εδώ)
Άποψη του Αυγουσταίου και της Αγίας Σοφίας
Ο Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας μετά την επικράτησή του σε ανατολικό και δυτικό ρωμαϊκό κράτος έκτισε το 324 μ.Χ. την Κωνσταντινούπολη στην αρχαία πόλη, Βυζάντιο.
Η Μεγαλειώδης Τελετή ανήμερα της εορτής του αγίου Μωκίου
Από την Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού διαβάζουμε:
Ανήμερα της εορτής του αγίου Μωκίου που μαρτύρησε επί Διοκλητιανού στο Βυζάντιο, στις 11 Μαΐου, τελέστηκαν τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ., μια και ο άγιος θεωρούνταν προστάτης της πόλης την πρώιμη περίοδο. Ο Μέγας Κωνσταντίνος ήθελε να κάνει τα εγκαίνια όταν θα είχαν ολοκληρωθεί βασικά έργα της Νέας Ρώμης, όπως την ονόμασε το 328, και για αυτό η ίδρυση της διήρκεσε πολλά χρόνια.
ΔΕΙΤΕ: Το Γενέθλιον της Κωνσταντινούπολης, της πόλεως της Θεοτόκου, με την ανάμνηση των εγκαινίων της Αγιάς Σοφιάς 11 Μαΐου 330 μ.Χ.Το γεγονός των εγκαινίων θεωρήθηκε κορυφαίο δείγμα της γενναιοδωρίας της αυτοκρατορικής αυλής προς τους κατοίκους της Πόλης. Ο αυτοκράτορας συνοδευόμενος από μέλη της αυτοκρατορικής αυλής πήγε στο κέντρο της νέας αγοράς, στο Φόρο, όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή «αφιέρωσης» της στήλης. Η τελετή έγινε στο σημείο όπου ο Κωνσταντίνος είχε δει θείο όραμα το οποίο τον καθοδήγησε να οριοθετήσει τη νέα πόλη.
Μετά το 40ήμερο, στην κορυφή της στήλης τοποθετήθηκε άγαλμα του αυτοκράτορα ως Ήλιου-Απόλλωνα. Η στήλη αυτή αποτελούσε στην ουσία ένα είδος φυλαχτού για την πόλη: τα επτά τύμπανα από πορφυρό γρανίτη είχαν μεταφερθεί από την Τροία, ενώ στα θεμέλιά της λεγόταν ότι είχαν τοποθετηθεί αντικείμενα ιδιαίτερης συμβολικής αξίας τόσο για τους χριστιανούς όσο και για τους εθνικούς.
Συγκεκριμένα, είχε τοποθετηθεί εκεί η πέτρα την οποία είχε χτυπήσει ο Μωυσής για να αναβλύσει νερό στην έρημο, ψάθα από τα πανέρια με τα οποία οι μαθητές του Ιησού είχαν μεταφέρει τα ψωμιά και τα ψάρια στο θαύμα της Γαλιλαίας, αλλά και το Παλλάδιο, δηλαδή το άγαλμα της Αθηνάς που ο Αινείας είχε φέρει μαζί του στη Ρώμη από την Τροία.
Χρυσό Άγαλμα Αγίου Κωνσταντίνου
Το άγαλμα του Κωνσταντίνου ως Ήλιου ήταν καμωμένο από χρυσό. Παρά τους παγανιστικούς συμβολισμούς, επιχειρήθηκε, πιθανότατα σε ελαφρώς μεταγενέστερη φάση, η σύνδεσή του με τη χριστιανική παράδοση· έτσι θεωρήθηκε ότι περιείχε κομμάτι του Τίμιου Ξύλου και ότι οι επτά ακτίνες που αποτελούσαν το στέμμα του έφεραν πυρήνες από τα επτά καρφιά που είχαν χρησιμοποιηθεί στη Σταύρωση του Χριστού.
Αφού οι παρευρισκόμενοι παρακολούθησαν την τοποθέτηση του αγάλματος στην κορυφή της στήλης ψάλλοντας το «Κύριε», μετέβησαν στον Ιππόδρομο. Ο Κωνσταντίνος ήταν ντυμένος με μεγαλοπρέπεια και, κατά τα λεγόμενα, φόρεσε πρώτη φορά διάδημα στολισμένο με πολύτιμους λίθους και μαργαριτάρια. Πριν από την έναρξη της αρματοδρομίας, στην αρένα μπήκε ένα άρμα με χρυσό άγαλμα του Κωνσταντίνου που έφερε μικρό άγαλμα της Τύχης. Το άρμα συνοδευόταν από τμήμα της αυτοκρατορικής φρουράς με τελετουργικές και λαμπρές ενδυμασίες.
Πηγές αναφέρουν πως, επί τουλάχιστον 200 χρόνια, το άγαλμα αυτό περιφερόταν κατά την επέτειο των εγκαινίων της πόλης μέσα στον Ιππόδρομο και όλοι οι μετέπειτα αυτοκράτορες προσκυνούσαν τον ιδρυτή της πόλης.
Η στήλη του Κωνσταντίνου στην Πόλη. Το Χρυσό
του άγαλμα καταστράφηκε σε καταιγίδα το 1106.
Μετά την πομπή αυτή, ο αυτοκράτορας μοίρασε χρήματα στο συγκεντρωμένο κόσμο. Ενδέχεται ειδικά για την περίσταση να είχαν κοπεί νομίσματα και αρκετοί μελετητές εικάζουν ότι επρόκειτο για τα νομίσματα με την προσωποποίηση της πόλης και τη Νίκη. Οι τελετές ολοκληρώθηκαν με τελετουργικές πομπές και παρελάσεις σε όλη την πόλη καθώς και με θρησκευτική λειτουργία που πραγματοποιήθηκε στην Αγία Ειρήνη.
Οι πηγές, στο μεγαλύτερο μέρος τους χριστιανικές, δεν αναφέρουν συγκεκριμένες παγανιστικές τελετές για τα εγκαίνια της πόλης, εκτός από την αφιέρωση της στήλης. Είναι μάλλον απίθανο να μην έγιναν, αλλά φαίνεται ότι δεν περιλάμβαναν θυσίες, αφού ο Κωνσταντίνος είχε ήδη φανερώσει την απέχθειά του προς αυτό το είδος θρησκευτικής τελετής.
Τραγούδι Ακριτικό και Παραδοσιακό
Τραγούδι παλιό Ακριτικό, Μυθικό και Παραδοσιακό της Ρούμελης (Σίντας), που αναφέρεται στον τρόπο που θεμελιώθηκε και κτίστηκε η Κωνσταντινούπολη. Καταγραφή: Σίμων Καράς (μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς)
Όντας εθεμελιώνανε οι Αρχάγγελοι την Πόλη
αγγέλοι την εχτίζανε κι Αγγέλοι κουβαλάνε.
Απ’ τ’ Άγιον Όρος το νερό κι απ’ την Αθήνα χώμα
Κι από τα Ιεροσόλυμα, πέτρες και κιραμίδια
Σαν χτίσαν κι αποχτίσανε κι εβγήκανε στην άκρη,
Θρονιάσανε τη Δέσποινα Κυρά να διαφιντεύει.
Θαμεύουνταν, ξιαστέκουνταν, το πώς να την ειπούνε,
Πόλη, Κωνσταντινούπολη, του Κωνσταντίνου η Πόλη.
Περισσότερα: Κωνσταντινούπολη
Δείτε: Κωνσταντινούπολη: η Πόλη των πόλεων και η ιστορία της
Δείτε: 11 Μαΐου Κυρίλλου και Μεθοδίου Ισαποστόλων και Φωτιστών και οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας
Άγιος Μώκιος ο εν Βυζαντίω μαρτυρήσας (288)
Πάτμος, Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου στο Παρεκκλήσιον
Παναγίας. Τύμπανον του βορείου τοίχου. Προτομή του Αγίου Μωκίου.
Πηγή κ' πληρ. τοιχογραφίας από την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία.
Ιερομάρτυρος Μωκίου († γ' αι.) του εξ Αμφιπόλεως Θράκης
«Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας», Συγγραφέας: Τσολακίδης Δ. Χρήστος,
Ημερομηνία Έκδοσης: 1/3/1997 Εκδόσεις: Τσολακίδης. Σελίδες: 1408
Ιερά Λείψανα: Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου
του Αγίου βρίσκονται στις Ιερές Μονές των
Αγίου Διονυσίου και Παντελεήμονος Αγίου Όρους.
Μωκώμενόν σε δεισιδαίμονα πλάνην,
Οἱ δυσσεβεῖς κτείνουσι Μώκιε ξίφει.
Μώκιος ἑνδεκάτῃ κεφαλὴν τμήθη ἀγαθόφρων.
Φως, μέσα στο ειδωλολατρικό σκοτάδι της Ρώμης, ήταν ο Ευφράτιος και η Ευσταθία (επί Διοκλητιανού 284 - 304 μ.Χ.). Οι ευσεβείς αυτοί γονείς μεταλαμπάδευσαν το φως αυτό του Ευαγγελίου και στο γιο τους Μώκιο. Γι' αυτό από μικρή ακόμα ηλικία, ο Μώκιος είχε μεγάλο πόθο να υπηρετήσει την Εκκλησία. Και ο Θεός τον αξίωσε να εκπληρώσει τον Ιερό αυτό πόθο του.
Αφού σπούδασε με ιδιαίτερη επιμέλεια τα Ιερά γράμματα και καταρτίσθηκε όπως έπρεπε στη γνώση και μετάδοση των θρησκευτικών αληθειών, σε κατάλληλη ηλικία έγινε κληρικός. Αργότερα, οι άριστες υπηρεσίες του στην Εκκλησία τον ανέβασαν στο αξίωμα του επισκόπου Αμφιπόλεως (Θράκης). Από τη θέση αυτή, ο Μώκιος εξαπέλυσε καυστικούς ελέγχους ενάντια στο ψέμα της ειδωλολατρίας.
Αφού σπούδασε με ιδιαίτερη επιμέλεια τα Ιερά γράμματα και καταρτίσθηκε όπως έπρεπε στη γνώση και μετάδοση των θρησκευτικών αληθειών, σε κατάλληλη ηλικία έγινε κληρικός. Αργότερα, οι άριστες υπηρεσίες του στην Εκκλησία τον ανέβασαν στο αξίωμα του επισκόπου Αμφιπόλεως (Θράκης). Από τη θέση αυτή, ο Μώκιος εξαπέλυσε καυστικούς ελέγχους ενάντια στο ψέμα της ειδωλολατρίας.
Επίσης, αγωνίστηκε πυρετωδώς να ενισχύσει την πίστη και την υπομονή των πιστών της επισκοπής του. Πάντα, βέβαια, με σκοπό «τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Προς Εφεσίους, δ' 12). Δηλαδή, με σκοπό να καταρτίζονται οι χριστιανοί και να επιτελείται το έργο της διακονίας, με το οποίο οικοδομείται το σώμα Του Χριστού.
Η έντονη, όμως, διακονική δράση του Μωκίου, προκάλεσε την οργή του ειδωλολάτρη έπαρχου Λαοδικίου, που τον βασάνισε με ποικίλους τρόπους. Αργότερα, άλλος έπαρχος, ο Μάξιμος, του έσχισε τις σάρκες και τον έριξε τροφή στα θηρία. Έβλεπε, όμως, ότι πάντα ο Μώκιος έβγαινε ζωντανός. Τότε, το έτος 288 μ.Χ. τον έστειλε δέσμιο στο Βυζάντιο, όπου τον αποκεφάλισαν, και έτσι πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Αργότερα ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε προς τιμήν του Αγίου Μωκίου μεγαλοπρεπή ναό, στον οποίο κατέθεσε και τα ιερά λείψανα αυτού. Στο ναό αυτόν γινόταν αυτοκρατορική προσέλευση κατά την Μεσοπεντηκοστή. Στο ναό, επίσης, φυλασσόταν το ιερό λείψανο του Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός: Χριστῷ ἱερουργῶν, ἱερεὺς ὢν τῆς δόξης, θυσίαν λογικήν, καὶ ὁλόκληρον θῦμα, ἀθλήσεως ἄνθραξι, σεαυτὸν προαενήνοχας, ὅθεν Μώκιε, διπλῶ στεφάνω σὲ στέφει, ὁ δοξάσας σε, ὡς δοξασθεῖς σοῦ τοὶς ἄθλοις, Χριστὸς ὁ φιλάνθρωπος.
Η έντονη, όμως, διακονική δράση του Μωκίου, προκάλεσε την οργή του ειδωλολάτρη έπαρχου Λαοδικίου, που τον βασάνισε με ποικίλους τρόπους. Αργότερα, άλλος έπαρχος, ο Μάξιμος, του έσχισε τις σάρκες και τον έριξε τροφή στα θηρία. Έβλεπε, όμως, ότι πάντα ο Μώκιος έβγαινε ζωντανός. Τότε, το έτος 288 μ.Χ. τον έστειλε δέσμιο στο Βυζάντιο, όπου τον αποκεφάλισαν, και έτσι πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Αργότερα ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε προς τιμήν του Αγίου Μωκίου μεγαλοπρεπή ναό, στον οποίο κατέθεσε και τα ιερά λείψανα αυτού. Στο ναό αυτόν γινόταν αυτοκρατορική προσέλευση κατά την Μεσοπεντηκοστή. Στο ναό, επίσης, φυλασσόταν το ιερό λείψανο του Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός: Χριστῷ ἱερουργῶν, ἱερεὺς ὢν τῆς δόξης, θυσίαν λογικήν, καὶ ὁλόκληρον θῦμα, ἀθλήσεως ἄνθραξι, σεαυτὸν προαενήνοχας, ὅθεν Μώκιε, διπλῶ στεφάνω σὲ στέφει, ὁ δοξάσας σε, ὡς δοξασθεῖς σοῦ τοὶς ἄθλοις, Χριστὸς ὁ φιλάνθρωπος.
Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής
ενότητας: Κυρίλλου και Μεθοδίου Ισαποστόλων και Φωτιστών
Άγγελος Κυρίου προπορευόμενος του Μ. Κωνσταντίνου
τον καθοδηγούσε στη χάραξη των συνόρων της. Συναξάρι:
με στρατηγικό τρόπο την Κωνσταντινούπολη. (Βίντεο)
6. Η αγιότητα του Μεγάλου Κωνσταντίνου - Θεοδ. Ρηγινιώτη
7. Απάντηση σε αγγλόφωνη νεαρή φίλη της αρχαίας Ελλάδας (& in English)
Εορτάζουν στις 11 Μαΐου
- Ιερομαρτύρων Ανθίμου και Σισινίου
- Μαρτύρων Αρμοδίου και Διοσκόρου του Νέου
- Μαρτύρων Μαξίμου, Βάσσου και Φαβίου
- Αγίες Ολυμπία και Ευφροσύνη οι Οσιομάρτυρες εν τη Θέρμη Λέσβου (1235)-Οσιομάρτυρος Ολυμπίας της νεοφανούς, ασκησάσης και αθλησάσης εν τη ιερά Μονή Καρυών Θερμής της Λέσβου - Οσιομάρτυρος Ευφροσύνης
- Μάρτυρος Εβελλίου
- Άγιος Αργύριος ο Επανομίτης ο Νεομάρτυρας του εξ Επανωμής Θεσσαλονίκης (†1806)
- Οσίου Αγγελαρίου, αρχιεπισκόπου και φωτιστού Βοημίας
- Κλήμεντος, Σάββα, Γοράσδου και Ναούμ των Θαυματουργών
- Σοφρωνίου του Εγκλείστου
- Νικοδήμου Αρχιεπισκόπου
- Ιερομαρτύρων Ιωσήφ και Αλεξάνδρου
- Χριστοφόρου εκ Γεωργίας [Όσιος Χριστόφορος της μονής Προδρόμου Δαυίδ-Γκαρετζας, της ‘’Θηβαιδος της Γεωργίας’’ (1771/1871)]
- Θεοφυλάκτου Επισκόπου
Ταις των Σων Αγίων πρεσβείες Χριστέ ο Θεός σώσουν τας ψυχάς ημών
Είναι ιεροσυλία να θεωρούμε την Πρωτομαγιά μια Χίπικη Γιορτή Λουλουδιών 🌹🌿Working Class Hero 𝄞 John Lennon
της Σοφίας Ντρέκου (Sophia Drekou)
Αρθρογράφος (BSc in Psychology)
Με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά,
οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο»
και αίτημα τη μείωση των ωρών εργασίας,
οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο»
και αίτημα τη μείωση των ωρών εργασίας,
η Πρώτη του Μάη του είναι βαμμένη με αίμα.
Ο ποιητής της Εργατικής Πρωτομαγιάς Γιάννης Ρίτσος σε ανέκδοτα ποιήματα από το Υπερώον και απαντήσεις του Ρίτσου σε ερωτήσεις από ακροατήριο
Κάθε Πρωτομαγιά ένα στεφάνι με πολύχρωμα λουλούδια
στόλιζε την πόρτα του ερημητηρίου του. Το άφηνε εκεί
σαν μοσχοβολιά της άνοιξης όλο το χρόνο.
Μέρες Μνήμης του Πολυτεχνείου απεβίωσε ο μεγάλος
ποιητής της Ρωμιοσύνης. ✞ 11 Νοεμβρίου 1990 ✞
Ο γεννημένος 1η Μαΐου 1909 ποιητής της Εργατικής
Πρωτομαγιάς Γιάννης Ρίτσος, σε ανέκδοτα ποιήματα.
2 Μαΐου 1977 του απονεμήθηκε το βραβείο Λένιν.
Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ★ από τον όσιο και θεοφόρο Ιουστίνο Πόποβιτς
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Δ' ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
το 1965, του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς (14 Ιουνίου)
Κυριακή του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος! Γιατί η Εκκλησία τοποθετεί αυτόν τον Άγιο στο μέσον της νηστείας, ωσάν την πιο άγια εικόνα, ώστε να ατενίζουν όλοι σε Αυτόν;
Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ ★ βίος, δράση και Στάση στο Εθνικό Ζήτημα ★ π. Γεώργιος Μεταλληνός
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ε΄ (1746 - 10 Απριλίου 1821, Κυριακή του Πάσχα) Κωνσταντινουπόλεως, από τους επιφανέστερους πατριάρχες (1797-1798, 1806-1808, 1818-1821) εθνομάρτυρας από τους διαπρεπέστερους του απελευθερωτικού αγώνα, ανήκει εξίσου στην Εκκλησία, στο Έθνος και την Παιδεία. Παράλληλα πολυσυζητημένη μορφή, λόγω της εμπλοκής του στις ιδεολογικές συγκρούσεις του νεότερου ελληνισμού.
Η καινοτομία στους πίνακες του El Greco 🎨 ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος του Σεφέρη, Ελύτη, Καζαντζάκη και Ν. Λυγερού (video)
Προσωπογραφία του Χόρχε Μανουέλ Θεοτοκόπουλου, 1600-5,
λάδι σε μουσαμά, 74 x 51,5 εκ., Σεβίλλη, Μουσείο Καλών Τεχνών.
Jorge Manuel Theotocópuli; portrait by his father (c.1600)
Portrait of the Artist's Son Jorge Manuel Theotokopoulos
by El Greco (1541–1614) between circa 1600 and circa 1605
Αν βλέπεις πρόσωπα μακρουλά
φόντο απλό πέρα του βυζαντινού
με δομημένους χιτώνες
και αντιθέσεις χρωματικές
μαζί ταυτόχρονα
με μια μετέωρη βαρύτητα
Περισσότερα Θέματα:
Βίντεο,
Βυζάντιο,
Θεολογία,
Θεομητορικά,
Καζαντζάκης,
Ν. Λυγερός,
Οδ. Ελύτης,
Πολιτισμός,
Πρόσωπα,
Σεφέρης,
Τέχνες
Γιώργος Κρανιδιώτης: Ευαγγέλιο και Επανάσταση (video)
ευπρέπεια να σεβαστούμε αυτούς που το κάνουν
(Χοσέ Μαρτί, Κουβανός ποιητής, 1853 - 1895).
Ευαγγέλιο και Επανάσταση: Η κοινωνική επανάσταση, η ειδωλολατρία του Μαμωνά, η πραγμοποίηση και ο φετιχισμός του εμπορεύματος, η «δομική αμαρτία», η βία κ.α.
Η Νευροφιλοσοφία και η συμβολή της
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Η συμβολή της νευροφιλοσοφίας
Η συμβολή της νευροφιλοσοφίας δεν είναι μόνο αφαιρετική και θεωρητική. Η επίγνωση της δυνατότητας του ανθρώπινου εγκεφάλου προσφέρει πλαίσιο ανάπτυξης για την φιλοσοφία. Δεν πρόκειται μόνο για μια θεώρηση του κόσμου μέσω ενός μαύρου κουτιού του οποίου δεν είναι προσβάσιμο το περιεχόμενο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)