Ο Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής ο Γιώργος Σεφέρης (πραγματικό όνομα: Γεώργιος Σεφεριάδης, Βουρλά, Σμύρνη, 13 Μαρτίου 1900 - Αθήνα, 20 Σεπτεμβρίου 1971) ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ το 1963. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ Λογοτεχνίας, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.
24 Οκτωβρίου 1963 η Σουηδική Ακαδημία τιμά τον Γιώργο Σεφέρη με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, «Για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες» ανακοίνωσε η Σουηδική Ακαδημία. Πήρε το Νόμπελ υπό τους ήχους των 12 Ελληνικών χορών (1958) του Νίκου Σκαλκώτα. (12 Ελληνικοί Χοροί -Twelve Greek Dances) (Βλ. βίντεο στο τέλος)
Οι «Μέρες» του Σεφέρη λίγο πριν από το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Με επευφημίες και τραγούδια συνοδεύει στον τάφο η Ελλάδα τις μεγάλες φωνές που σωπαίνουν για πάντα. Τι ωραία φιλοφροσύνη για τον πανηγυρισμό, ύστερα από την επικήδεια τελετή. Της εισόδου του Λόγου στο βασίλειο της δόξας!
Πώς ο Ποιητής αντιμετωπίζει τον φασισμό. Πώς αρνείται να καταδικάσει την βία «απ' όπου κι αν προέρχεται». Πώς, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, αφήνει εντολή τυραννοκτονίας στο λαό. Τρέμετε τύραννοι καταπιεστές! Κάποια στιγμή η φάρσα σας θα γίνει ντεμοντέ. Και θά ‘ναι ο Ποιητής που θα σας πετάξει στα σκουπίδια.
Στις 28 Μαρτίου του 1969, δύο χρόνια πριν το θάνατό του, ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης αποφασίζει να μιλήσει για πρώτη φορά δημόσια κατά της χούντας (εδώ). Επίσης γράφει και το τελευταίο του ποίημα, το «Επί Ασπαλάθων», για την διπλή εορτή του Έθνους μας, με όλες τις αλληγορικές νοηματοδοτήσεις. Είναι κατά της Χούντας των συνταγματαρχών, την 25η Μαρτίου, Εθνική επέτειος του 1821 και ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Σε λίγα πράγματα στηρίζεται τόσο ο λαϊκός πολιτισμός όσο στα έθιμα, πολλά από τα οποία μας κληροδότησε η αρχαιότητα. Ο Κλήδονας είναι ένα από αυτά. Συνδεδεμένος με το θερινό ηλιοτρόπιο και με τον κύκλο μαντείας και κάθαρσης επιστρατεύθηκε για να δώσει μια δόση μαγείας στη γιορτή του Αϊ Γιάννη. Η λέξη κλήδονας έρχεται από τα ομιχλώδη βάθη του χρόνου και παραπέμπει... Διαβάστε περισσότερα »
Την ανάμνηση για τις φωτιές του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα ή Ριζικάρη (βλ. εδώ) διασώζει και ο Γιώργος Σεφέρης στο ποίημά του «Φωτιές του Αϊ Γιάννη» από τη συλλογή «“Νότες” για ένα ποίημα» - Τετράδιο Γυμνασμάτων Β' (1940)» Εκδόσεις Ίκαρος.
Ευλογημένα τα παραμύθια που ζεσταίνουν τη ζωή μας με το ψέμα τους. Ευλογημένα τα όνειρα πού απαλαίνουν τις οδύνες μας. Ευλογημένη η φαντασία που μας ανοίγει ένα ξάγναντο στον ουρανό. Κι ευλογημένοι οι σοφοί τρελλοί που κουρνιάζουν στο παραμύθι, που δένονται στ’ όνειρο και ζούν στη φαντασία. Νέστορας Μάτσας
Ακροβατώντας τις ώρες της σιωπής μου, περνούν από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία τα αγέλαστα, χαμένα όνειρα. Όπου και να αγγίξεις τις θύμησες, πονάνε. Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, υπομονή, κοινωνία. Ο πόνος δεν ξυπνάει μόνο εμάς, αλλά γεννάει και την αγάπη στους γύρω μας. Ο πόνος γεννά και την σιωπή. Σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου.
Στα Χανιά Σάββατο 9 Οκτωβρίου το μνημόσυνο των 40 ημερών από το θάνατο του μεγάλου συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. Η τελετή στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στον Γαλατά, μετά τη Θεία Λειτουργία. Ο Μίκης Θεοδωράκης «αναπαύεται» στο κοιμητήριο του χωριού Γαλατάς Χανίων.
Από τις μεγαλύτερες καλοκαιρινές γιορτές της ελληνικής παράδοσης, αφού η γιορτή του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα (ή Ριγανά, ή Ριζικάρη) συνοδεύεται από το παραδοσιακό έθιμο με το πέρασμα πάνω από τις φωτιές.
2. «Ὄνειρον Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, ἀμίσθου ἱεροψάλτου» Διήγημα-μυθοπλασία πού αναφέρεται στο επιθανάτιο όνειρο του κυρ Αλέξανδρου, την παραμονή της μεταστάσεως του, του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου.
3. ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ - Φώτα Ολόφωτα (1894) Διήγημα του Παπαδιαμάντη και σε Βίντεο.
4. Θεοφάνεια και Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης