Στις παραμονές της 11ης Ινδικτιώνος
Παραμονή Πρωτοχρονιάς (Βυζαντινών)
✍️ Σοφία Ντρέκου
Ο Σεπτέμβρης μετρά τις ώρες του κόσμου σαν νήματα φωτός που τεντώνονται στο άπειρο. Η γη ανασαίνει και ζητά από τον άνθρωπο όχι κυριαρχία, αλλά ευθύνη· όχι κέρδος, αλλά φροντίδα. Στην αρχή του χρόνου ο ουρανός χαμηλώνει, και κάθε φύλλο, κάθε σταγόνα μοιάζει με ψίθυρο προσευχής. Κι αν σηκώσουμε το βλέμμα, θα δούμε πως το ευχαριστώ της κτίσης είναι το ίδιο με το ευχαριστώ του Θεού· μια σιωπή που φωτίζει τον χρόνο.