Αέρηδες που κόβουν την ανάσα δημιουργούν εξωπραγματικούς, γεωλογικούς σχηματισμούς και κρύβουν στο εσωτερικό τους πολύτιμες εικόνες και θρησκευτικούς θησαυρούς.
Ο Σταυρός πριν τη μεγάλη σταυρική θυσία του Χριστού ήταν έχθιστο φονικό όργανο εκτέλεσης κακούργων. Όποιος πέθαινε δια της σταυρώσεως χαρακτηρίζονταν «επικατάρατος» (Γαλ.3:1).
Ευχαριστώ τον φίλο και αδελφό Μαρίνο, για την δημοσίευση της μεταστροφής του στην «Αέναη επΑνάσταση». Ο Χριστός, η Κυρία Θεοτόκος και οι Άγιοι Πατέρες Μαρίνο μου, να φωτίζουν αενάως τον αγωνιστικό σου δρόμο.
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ευγνώμων στο Θεό για την από νηπιακή ηλικία πορεία μου μέσα στην διαμαρτυρόμενη ευαγγελική εκκλησία καθώς πήρα πολλά μαθήματα και ευλογίες και είδα πολλές φορές το χέρι του Θεού στη ζωή μου.
Το Γενέθλιον της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου
εορτάζει τη Γέννηση της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου.
της Σοφίας Ντρέκου
Η άνω Τοιχογραφία με την Γέννηση της Θεοτόκου βρίσκεται στο μεγαλύτερο βυζαντινό μοναστήρι της Αττικής, την Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή ως Μονή Δαφνίου, στις παρυφές του άλσους Χαϊδαρίου, επί της Λεωφόρου Αθηνών. Το κατατάσσουν στα σημαντικότερα μνημεία της βυζαντινής εποχής και το χαρακτηρίζουν ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τοποθετείται χρονικά στα τέλη του 11ου αιώνα, πιθανώς γύρω στο 1080. Είναι μνημείο προστατευόμενο από την UNESCO.
«Ίσως και να είναι φυσικό. Ακριβώς όπως στον έρωτα. Στην αρχή, θέλεις τον ερωτευόμενο δικό σου, αποκλειστικά δικό σου. Μετά από λίγο όμως, -και εφόσον καταφέρεις να μετουσιώσεις τον προσωπικό σου έρωτα σε συμπαντικό-, θέλεις να τον κοινωνήσεις σε όλους. Αφού άξιζε τον έρωτά σου, σίγουρα αξίζει να γνωριστεί και από άλλους, όσο γίνεται περισσότερους.