Η Πείνα της Κατοχής στην Ελλάδα (1941-1944) ήταν μεγάλος λιμός κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας από τις δυνάμεις του Άξονα και υπήρξε το αποτέλεσμα κυρίως των αυθαιρεσιών των κατακτητών εις βάρος της χώρας.
Δεν ξέρω αν οι δημιουργοί του είχαν συγκεκριμένο σκοπό (εκτός εννοείται την πώληση) και ιδιαίτερα ως προς τα κρυφά και αποκρυφιστικά νοήματα που περνούν, αλλά μετά από 16 φορές που έχω ακούσει και αναλύσει το τραγούδι, θα κάνω μια γρήγορη προσπάθεια να σας δείξω τι έχω εντοπίσει και εδώ είμαστε να ακούσουμε και τις δικές σας απόψεις. H αλήθεια είναι ότι το τραγούδι και κυρίως το Video clip, ξυπνούν…
Από όλα τα ιερά κείμενα, αποστόλων ευαγγελίων και προφητειών, επιλέγω ένα λόγο που είπε ο Χριστός την τελευταία νύκτα της επιγείου ζωής του στον κήπο της Γεθσημανή. Οι ρωμαίοι στρατιώτες μαζί με τον Ιούδα, έρχονται να τον συλλάβουν· ο θάνατος πλησίαζε με βήματα γοργά· το πικρό «ποτήριον» φαινόταν στο βάθος του ορίζοντα. Τότε ο Κύριος στρέφεται στους μαθητές του και τους λέει: «περίλυπός ἔστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου» (Ματθ.26,38).
Σ’ ένα δρόμο της συνοικίας «Ράχη» στην Πορταριά, έχει δοθεί το όνομα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. Ήταν τόσο μεγάλη η προσωπικότητα του Παπαδιαμάντη στο χώρο της Ελληνικής Λογοτεχνίας, ώστε αρκούσε αυτό και μόνο να εξηγήσει την ονοματοδοσία αυτή. Η αφορμή όμως στο να δοθεί το όνομα του Παπαδιαμάντη σ’ αυτό το δρόμο ήτανε η παρακάτω: