Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα ελύτης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα ελύτης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Αφιέρωμα στο Νόμπελ λογοτεχνίας του Οδυσσέα Ελύτη (video) ολόκληρη η ομιλία του στην απονομή Nobel Prize in Literature
Ο Ελύτης τιμάται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979
Επιμέλεια, έρευνα Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Στις 18 Οκτωβρίου του 1979, η Σουηδική Ακαδημία αναγγέλλει την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας για το «Άξιον Εστί» (βλ. αφιέρωμα εδώ) στον Οδυσσέα Ελύτη «για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».
Στις 18 Οκτωβρίου του 1979, η Σουηδική Ακαδημία αναγγέλλει την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας για το «Άξιον Εστί» (βλ. αφιέρωμα εδώ) στον Οδυσσέα Ελύτη «για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα τού σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία».
Δεν είμαι συμπτωματικά Έλληνας αλλά και οργανικά ~ ο Οδυσσέας Ελύτης το 1951
Σκίτσο του Οδυσσέα Ελύτη, από τον
πολιτικό εικονογράφο Μιχάλη Κουντούρη
🔵 «Δεν είμαι συμπτωματικά Έλληνας αλλά και οργανικά» - Οδυσσέας Ελύτης. Δήλωση του ’51. Τα μικρά έψιλον
Ελύτης: «Δεν πίστεψα ποτέ ότι η άκρα Αριστερά είναι η μόνη που έχει τίτλους να επαγγέλλεται την κοινωνική δικαιοσύνη».
27 Νοεμβρίου 1895: Ποίηση, ευθύνη, Νόμπελ - Το ταξίδι δύο Ελλήνων, Σεφέρη και Ελύτη, στην παγκόσμια συνείδηση | Αέναη επΑνάσταση
Το μετάλλιο Νόμπελ με το προφίλ του Άλφρεντ Νόμπελ και στιγμές
από τη βράβευση των Γιώργου Σεφέρη και Οδυσσέα Ελύτη, δύο
Έλληνες που ανέδειξαν την ελληνική ποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο.
Από την Αθήνα και τη γλώσσα του Αιγαίου μέχρι τη Στοκχόλμη, το παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα, τα δύο ελληνικά Νόμπελ Λογοτεχνίας, του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, έγιναν όχι μόνο τιμή για την Ελλάδα, αλλά και φανέρωσαν πως η ποίηση μπορεί να γίνει πράξη ευθύνης, πολιτισμική γέφυρα και φως που συνομιλεί με την παγκόσμια μνήμη.
Άξιον Εστί: Πορεία προς το Μέτωπο - Οδυσσέας Ελύτης
«Πορεία μεταγωγικών». Ελληνοϊταλικός Πόλεμος 1940
Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη
Κάπως έτσι φτιάχνονται οι ήρωες... δημιουργούν το ακατόρθωτο συνεχίζοντας το παράδειγμα του Λεωνίδα, του Κολοκοτρώνη, του Αυτοκράτορα των Ρωμιών Παλαιολόγου, θεωρώντας να στέκονται ψηλά στα μάτια των Ελεύθερων Ελλήνων, αλλά και σαν παράδειγμα φερόμενο μέσα από τους αιώνες. ΘΥΣΙΑ για την Ανθρωπότητα. Υποχρέωση μας, να μη τους ξεχάσουμε !
Αφιερωμένη δημοσίευση σε αυτούς που
την Ακριβή ζωή τους χάρισαν για μας .✟.
Ο Μάνος Χατζιδάκις για τον Οδυσσέα Ελύτη κι ένας διάλογός τους νοσηλευόμενοι στον Ευαγγελισμό
της Σοφίας Ντρέκου
2 Νοεμβρίου 🎂 γενέθλιος ημέρα ✟ ☠ 18 Μαρτίου 1996 ✟
Του ποιητή του φωτός... ένα από τα πρόσωπα που
αποτελούν τους δασκάλους μας αενάως... τους χρωστάμε.
Η κακοδαιμονία των Ελλήνων: Μια σπάνια συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη
🟦 Η κακοδαιμονία των Ελλήνων: «Ο Ελληνισμός επέτυχε ως Γένος αλλ' απέτυχε ως Κράτος»
Σπάνια συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη στον φιλόλογο και κριτικό της λογοτεχνίας Ρένο Αποστολίδη
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Ενότητες:
Οδυσσέας Ελύτης: Την σημασία των λαών να τη μετράνε απ' το πόση ευγένεια παράγουν
Στις 10 Ιουλίου 2020, το Συμβούλιο της Επικρατείας της Τουρκίας αποφάσισε υπέρ της δυνατότητας μετατροπής σε τέμενος. Σε διάγγελμά του ο Τούρκος πρόεδρος προανήγγειλε ότι η πρώτη μουσουλμανική προσευχή θα πραγματοποιηθεί στις 24 Ιουλίου (βλ. ΕΔΩ).
Το Παράπονο του Οδυσσέα Ελύτη - Δεύτερη ζωή δεν έχει
φώτο: Τα Ημερολόγια Μοτοσικλέτας (Diarios de motocicleta)
Βιογραφική ταινία για τον επαναστάτη Τσε Γκεβάρα το 2004
Πόσες ώρες, πόσες στιγμές έχουμε αφήσει από τη ζωή μας
να περάσουν στη μιζέρια και στην ψυχολογική εξαθλίωση.
Ας βοηθήσουμε τον εαυτό μας για μια καλύτερη ζωή με οράματα
και όχι με όνειρα, γιατί θα 'ναι αργά και... δεύτερη ζωή δεν έχει.
Τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας
Τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων δύο αιώνων επιλέγουν 120 σύγχρονοι Έλληνες συγγραφείς
Επιμέλεια, Σύνδεσμοι και διαδικτυακή
έρευνα των βιβλίων Σοφία Ντρέκου
Με τη συμμετοχή 120 λογοτεχνών ολοκληρώθηκε η μεγάλη έρευνα που πραγματοποίησαν το bookpress.gr και το Βιβλιοπωλείο Πολιτεία, για την ανάδειξη των 100 βιβλίων που αξιολογούνται από τους συγγραφείς ως τα καλύτερα της νεοελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων δύο αιώνων (1813-2013).
Πώς ήταν η διαδικασία;
Υπενθυμίζουμε ότι από τους συγγραφείς ζητήθηκε να δηλώσουν τα 20 βιβλία που αξιολογεί ο καθένας ως τα καλύτερα, σύμφωνα πάντα με τις αναγνωστικές προτιμήσεις τους, την κρίση τους για την επιρροή που άσκησαν ή άλλα κριτήρια που καθορίζουν τις επιλογές τους. Στα βιβλία αυτά μπορούσαν να περιλαμβάνονται τίτλοι πεζογραφίας, μυθιστορήματα ή διηγήματα, ποιητικές συλλογές (μεμονωμένες, συγκεντρωτικές ή άπαντα) και θεατρικά έργα. Οι συγγραφείς που συμμετείχαν ήταν καταξιωμένοι τόσο από την κριτική όσο και από τους αναγνώστες, αλλά δώσαμε φωνή και σε αρκετούς νεότερους με αξιόλογο συγγραφικό έργο.
Τα συμπεράσματα από την έρευνα
Τα 100 βιβλία που συγκέντρωσαν τις περισσότερες προτιμήσεις δημοσιεύονται κατά αλφαβητική σειρά, σύμφωνα με το επώνυμο των συγγραφέων, και όχι με βάση τις προτιμήσεις που συγκέντρωσαν, αφού στις προθέσεις της έρευνάς μας δεν είναι να θέσουμε συγγραφείς και βιβλία σε «ανταγωνισμό», αλλά «να καταδειχτούν προτιμήσεις, επιρροές, τάσεις, τροφοδοτώντας τη συζήτηση που αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας.»
Τα 100 βιβλία που συγκέντρωσαν τις περισσότερες προτιμήσεις δημοσιεύονται κατά αλφαβητική σειρά, σύμφωνα με το επώνυμο των συγγραφέων, και όχι με βάση τις προτιμήσεις που συγκέντρωσαν, αφού στις προθέσεις της έρευνάς μας δεν είναι να θέσουμε συγγραφείς και βιβλία σε «ανταγωνισμό», αλλά «να καταδειχτούν προτιμήσεις, επιρροές, τάσεις, τροφοδοτώντας τη συζήτηση που αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας.»
Από τους εκατόν είκοσι (120) συγγραφείς που συμμετείχαν στην έρευνα καταθέτοντας τις επιλογές τους οι εβδομήντα τέσσερις (74) είναι άντρες και οι σαράντα έξι (46) γυναίκες. Η σχετικά αυξημένη παρουσία των αντρών στο «δείγμα» μας δεν αρκεί βέβαια για να εξηγήσει την ισχνή παρουσία γυναικών συγγραφέων (μόλις 7 στους 66) στον κατάλογο με τα 100 βιβλία», γράφει το Βιβλιοπωλείο Πολιτεία.
🟤 Ο κατάλογος με τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας είναι ο εξής:
- 1 Άρης Αλεξάνδρου - Το Κιβώτιο - Μυθιστόρημα, 1974
- 2 Μανόλης Αναγνωστάκης - Τα Ποιήματα (1941-1971)
- 3 Μέλπω Αξιώτη - Δύσκολες νύχτες - Μυθιστόρημα, 1938
- 4 Θανάσης Βαλτινός: Η Κάθοδος των Εννιά (1963)
- 5 Θανάσης Βαλτινός: Στοιχεία για τη δεκαετία του '60 (1989)
- 6 Θανάσης Βαλτινός: Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη 1964
- 7 Θανάσης Βαλτινός: Ορθοκωστά, 1979
- 8 Κώστας Βάρναλης: Το φως που καίει - (κι εδώ), 1922
- 9 Βασίλης Βασιλικός - Τριλογία: Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα 1966
- 10 Ηλία Βενέζη: Αιολική γη - Μυθιστόρημα α' έκδοση 1943
- 11 Ηλίας Βενέζης - Το νούμερο 31328 (1924)
- 12 Γεώργιος Βιζυηνός - Νεοελληνικά διηγήματα (1849 - 1896)
- 13 Γεώργιος Βιζυηνός - Το Αμάρτημα της Μητρός μου 1883
- 14 Γεώργιος Βιζυηνός - Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον 1884
- 15 Ρέα Γαλανάκη - Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ Πασά (1989)
- 16 Μιχάλης Γκανάς - Γυάλινα Γιάννινα (1989)
- 17 Νίκος Γκάτσος - Αμοργός (1943)
- 18 Επαμεινώνδας Γονατάς - Η κρύπτη (1979)
- 19 Δημήτρης Δημητριάδης - Πεθαίνω σαν χώρα 2003
- 20 Σωτήρης Δημητρίου - Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη: διηγήματα 1987
- 21 Κική Δημουλά - Χαίρε ποτέ, 1988
- 22 Μάρω Δούκα - Η αρχαία σκουριά, 1979
- 23 Στρατής Δούκα - Ιστορία ενός αιχμαλώτου, 1929
- 24 Νίκος Εγγονόπουλος - Στην κοιλάδα με τους ροδώνες 1978
- 25 Νίκος Εγγονόπουλος - Μπολίβαρ, 1944
- 26 Οδυσσέας Ελύτης - Άξιον Εστί, 1959
- 27 Οδυσσέας Ελύτης - Τα Ελεγεία της Οξώπετρας, 1991
- 28 Οδυσσέας Ελύτης - Ποιήματα 1911-1996
- 29 Οδυσσέας Ελύτης - Μαρία Νεφέλη, 1978
- 30 Ανδρέας Εμπειρίκος - Οκτάνα
- 31 Ανδρέας Εμπειρίκος - Ενδοχώρα (από το 1934 ως το 1937)
- 32 Ανδρέας Εμπειρίκος - Υψικάμινος, 1935
- 33 Ζυράννα Ζατέλη - Και με το φως του λύκου επανέρχονται, 1993
- 34 Κωνσταντίνος Θεοτόκης - Η Τιμή και το Χρήμα, 1912
- 35 Γιώργος Ιωάννου - Επιτάφιος θρήνος: πεζογραφήματα, 1981
- 36 Γιώργος Ιωάννου - Η σαρκοφάγος: πεζογραφήματα, 1971
- 37 Κ. Π. Καβάφης - Άπαντα
- 38 Κ. Π. Καβάφης - Τα ποιήματα
- 39 Νίκος Καζαντζάκης - Αναφορά στον Γκρέκο, 1961
- 40 Νίκος Καζαντζάκης - Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, 1946
- 41 Νίκος Καζαντζάκης - Ο Καπετάν Μιχάλης, 1953
- 42 Νίκος Καζαντζάκης - Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται, 1948
- 43 Aνδρέας Κάλβος - Ωδαί, 1819
- 44 Ιάκωβος Καμπανέλλης - Η Αυλή των θαυμάτων, 1957
- 45 Μ. Καραγάτσης - Η μεγάλη χίμαιρα, 1953
- 46 Μ. Καραγάτσης, Ο Γιούγκερμαν και τα στερνά του, 1938
- 47 Μ. Καραγάτσης, Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν, 1933
- 48 Μαργαρίτα Καραπάνου - Η Κασσάνδρα και ο Λύκος, 1976
- 49 Ανδρέας Καρκαβίτσας - Ο ζητιάνος, 1897
- 50 Κώστας Καρυωτάκης - Ελεγεία και Σάτιρες, 1927
- 51 Κώστας Καρυωτάκης - Ποιήματα και πεζά, 1972
- 52 Κώστας Καρυωτάκης - Νηπενθή (1921)
- 53 ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
- 54 ΝΙΚΟΣ ΚΑΧΤΙΤΣΗΣ Ο ΕΞΩΣΤΗΣ
- 55 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ
- 56 ΜΕΝΗΣ ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΑΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΥΑΛΙΚΩΝ
- 57 ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ
- 58 ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ
- 59 ΜΙΧΑΗΛ ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
- 60 ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΡΑΤΗΣ ΤΟ ΠΛΑΤΥ ΠΟΤΑΜΙ
- 61 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ
- 62 ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ
- 63 ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ
- 64 ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ REMINGTON
- 65 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Η ΦΟΝΙΣΣΑ
- 66 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑ
- 67 Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης - Tο Mυθιστόρημα της Kυρίας Έρσης, 1966
- 68 Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης - Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση, 1938
- 69 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ EROICA
- 70 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΦΡΑΓΚΟΥ
- 71 ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ
- 72 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
- 73 ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
- 74 ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ
- 75 ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ
- 76 ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Α ΚΑΙ Β
- 77 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
- 78 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
- 79 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
- 80 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ ΣΤΡΟΦΗ
- 81 ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
- 82 ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΕΚΡΟΔΕΙΠΝΟΣ
- 83 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΤΟ ΣΟΛΟ ΤΟΥ ΦΙΓΚΑΡΩ
- 84 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΡΑΓΙ
- 85 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ
- 86 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΑΠΑΝΤΑ
- 87 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
- 88 ΔΙΔΩ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ
- 89 ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΧΤΣΗΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ
- 90 ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ
- 91 ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ
- 92 ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ Ο ΜΠΙΝΤΕΣ
- 93 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ
- 94 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΒΙΒΛΙΟ
- 95 ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
- 96 ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ - ΟΙ ΧΤΙΣΤΕΣ
- 97 ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ - Ο ΛΟΥΣΙΑΣ
- 98 Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, Η κερένια κούκλα [1911]
- 99 Ντῖνος Χριστιανόπουλος - Ποιήματα (1950)
- 100 Γιάννης Ψυχάρης - Το ταξίδι μου 1888
Ορισμένα συμπεράσματα
H έρευνα αυτή ελπίζουμε ότι θα αποτελέσει το έναυσμα για γόνιμες συζητήσεις. Είναι πάντως η πρώτη φορά, εξ όσων γνωρίζουμε, που καταγράφονται σε τέτοιο εύρος οι επιλογές εν ζωή Ελλήνων συγγραφέων σε σχέση με την ίδια τους την παράδοση, τις επιρροές τους, τις αναγνωστικές προτιμήσεις τους.
Στο σύνολο των βιβλίων
Από μια πρώτη επεξεργασία των στοιχείων προκύπτουν ορισμένα απλά δεδομένα. Καταρχάς, ο συνολικός αριθμός των συγγραφέων που έχουν βιβλία τους στα πρώτα 100 είναι μόλις εξήντα έξι (66), κάτι που προφανώς οφείλεται στο γεγονός ότι αρκετοί έχουν περισσότερα του ενός βιβλία (έως τέσσερα, το πιο πολύ). Από αυτούς, οι σαράντα τρεις (43) είναι κατά μείζονα λόγο πεζογράφοι, οι εικοσιένα (21) κατά μείζονα λόγο ποιητές, ενώ μόνο δύο (2) εξ αυτών (Ιάκωβος Καμπανέλλης, Δημήτρης Δημητριάδης) είναι κατά μείζονα λόγο θεατρικοί συγγραφείς. Από το σύνολο των εξήντα έξι (66) λογοτεχνών, μόνον επτά (7) είναι γυναίκες, με τις τέσσερις (4) εξ αυτών (Γαλανάκη, Δημουλά, Δούκα, Ζατέλη) να βρίσκονται εν ζωή – κάτι που καταδεικνύει βεβαίως τη σημαντική συμβολή των γυναικών συγγραφέων στην ελληνική λογοτεχνία από τη Μεταπολίτευση και στη συνέχεια.
Οι εν ζωή συγγραφείς
Ο αριθμός των εν ζωή συγγραφέων που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των 100 βιβλίων παρέμεινε μεν χαμηλός (είναι δώδεκα (12) συγγραφείς), αλλά όχι ασήμαντος. Ο αριθμός των βιβλίων τους ανέρχεται στα δεκαπέντε (15), με τον Θανάση Βαλτινό να είναι ο μοναδικός που έχει περισσότερα του ενός (συνολικά τέσσερα βιβλία). Από το σύνολο των δώδεκα (12) εν ζωή συγγραφέων, οι οκτώ (8) είναι άντρες και οι τέσσερις (4) γυναίκες, ενώ αντίστοιχα οι οκτώ (8) από τους δώδεκα είναι κατά μείζονα λόγο πεζογράφοι (Βαλτινός, Βασιλικός, Γαλανάκη, Δημητρίου, Δούκα, Ζατέλη, Κουμανταρέας, Χουλιαράς), οι τρεις (3) είναι κατά μείζονα λόγο ποιητές (Γκανάς, Δημουλά, Χριστιανόπουλος), κι ένας (1) είναι κατά μείζονα λόγο θεατρικός συγγραφέας (Δημητριάδης) αλλά το βιβλίο στο οποίο οφείλει τη θέση του στους εξήντα έξι (66) είναι πεζογράφημα (Πεθαίνω σαν χώρα). Αν βέβαια στον κατάλογο των εν ζωή συγγραφέων προστεθούν κι εκείνοι που πέθαναν πολύ πρόσφατα (Μάτεσις, Καμπανέλλης) ή σχετικά πρόσφατα (Διδώ Σωτηρίου, Σαμαράκης, Χειμωνάς,), καθώς κι ο πρόωρα χαμένος Γιάννης Πάνου (55 χρόνων το 1998) τότε η σχετική εντύπωση ενισχύεται σημαντικά.
Οι «διακριτές περιπτώσεις»
Από τους εξήντα έξι (66) λογοτέχνες, τέσσερις (4) εξ αυτών (Βαλτινός, Ελύτης, Καζαντζάκης, Σεφέρης) εκπροσωπούνται με τέσσερα (4) διαφορετικά έργα τους, ενώ έξι (6) εξ αυτών (Βιζυηνός, Εμπειρίκος, Καραγάτσης, Καρυωτάκης, Πολίτης, Σολωμός) εκπροσωπούνται με τρία (3) διαφορετικά έργα τους (στα «έργα» συμπεριλαμβάνεται και η επιλογή των Απάντων, όπου υπάρχει). Συνεπώς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δέκα (10) αυτοί συγγραφείς αναδεικνύονται ως «διακριτές περιπτώσεις» σε αυτή τη μεγάλη έρευνα. Εξ αυτών, μόνον ο Θανάσης Βαλτινός βρίσκεται στη ζωή.
Βέβαια, ο αριθμός των βιβλίων που έχει ένας συγγραφέας στα 100 καλύτερα είναι ένας μόνο από τους παράγοντες που φανερώνει τον βαθμό εκτίμησης που απολαμβάνει μεταξύ των 120 σύγχρονων συγγραφέων που κατέθεσαν τις προτιμήσεις τους. Ένας άλλος είναι, όπως είναι ευνόητο, το πλήθος των επιλογών που συγκέντρωσε, για ένα ή περισσότερα έργα του.
Από αυτή την άποψη, μεγάλος «νικητής» αναδεικνύεται αναμφίβολα ο Κ. Π. Καβάφης, ο οποίος, κυρίως με τα Ποιήματα (το «σώμα» ποιημάτων που προέκρινε ο ίδιος, δηλαδή) και κατά πολύ λιγότερο με τα Άπαντα συγκέντρωσε με σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους τις περισσότερες προτιμήσεις. Ο μόνος που τον πλησιάζει -ο κατεξοχήν συγγραφέας του ενός βιβλίου της γραμματείας μας- είναι ο Άρης Αλεξάνδρου με το Κιβώτιο. Την τριάδα συμπληρώνει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης με τη Φόνισσα (ο οποίος βέβαια κατέχει συνολικά σημαντική θέση στον κατάλογο με τα 100, και μάλιστα με τα Άπαντά του) (βλ. εδώ άπαντα)
Ούτε η πρωτιά των Καβάφη, Αλεξάνδρου και Παπαδιαμάντη (βλ. άπαντα τα έργα του) αποτέλεσε έκπληξη, ούτε η ισχυρή παρουσία του Θανάση Βαλτινού στα 100 καλύτερα βιβλία ήταν μη αναμενόμενη. Παρομοίως, έκπληξη δεν αποτέλεσε η ισχυρή παρουσία των δύο νομπελιστών, ούτε το ηχηρό παρών μεγεθών όπως οι Βιζυηνός, Σολωμός, Εμπειρίκος, Καρυωτάκης, Καζαντζάκης, Καραγάτσης κ.ά.
Από την άλλη, είδαμε στις επιλογές πολλών συγγραφέων να εγγράφονται βιβλία τα οποία έχουν μεν αναγνωριστεί από την Κριτική, στην εποχή τους διαβάστηκαν και συζητήθηκαν, δεν διαθέτουν όμως στις μέρες μας ισχυρό αποτύπωμα στη συνείδηση σημαντικής μερίδας του αναγνωστικού κοινού. Τέτοια βιβλία υπάρχουν αρκετά στα 100, όπως για παράδειγμα Το φύλλο – Το πηγάδι – Το αγγέλιασμα του Βασίλη Βασιλικού (για να ξεκινήσουμε από τους εν ζωή συγγραφείς), η Κρύπτη του Ε.Χ. Γονατά, ο Εξώστης του Νίκου Καχτίτση, το Πλατύ Ποτάμι του Γιάννη Μπεράτη, το «Από το στόμα της παλιάς Remington» του Γιάννη Πάνου, ο Πεθαμένος και η Ανάσταση του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, ο Νεκρόδειπνος του Τάκη Σινόπουλου, ο Μπιντές του Μάριου Χάκκα, οι Χτίστες του Γιώργου Χειμωνά, η Κερένια Κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου κ.ά.
Δείτε: Κατεβάστε Δωρεάν χιλιάδες βιβλία και δείτε Βιβλιοθήκες
🟤 Οι συγγραφείς που συμμετείχαν με τις επιλογές τους στην έρευνά μας είναι οι κάτωθι (με αλφαβητική σειρά):
Τατιάνα Αβέρωφ, Χρήστος Αγγελάκος, Δημήτρης Αθηνάκης, Κώστας Ακρίβος, Μαριγώ Αλεξοπούλου, Βασίλης Αμανατίδης, Κώστας Αρκουδέας, Χρήστος Αστερίου, Νάνος Βαλαωρίτης, Θανάσης Βαλτινός, Βασίλης Βασιλικός, Γιώργος Βέης, Νίκος Αδάμ Βουδούρης, Σπύρος Γιανναράς, Ηλίας Γκρης, Παναγιώτης Γούτας, Θεόδωρος Γρηγοριάδης, Νίκος Δαββέτας, Λουκία Δέρβη, Άντζελα Δημητρακάκη, Αρχοντούλα Διαβάτη, Λένα Διβάνη, Φίλιππος Δρακονταειδής, Λίλυ Εξαρχοπούλου, Μαρία Ευσταθιάδη, Σταύρος Ζαφειρίου, Βασίλης Ζηλάκος, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Αλέξανδρος Ίσαρης, Κώστας Καβανόζης, Αθηνά Κακούρη, Δημήτρης Καλοκύρης, Τασούλα Καραγεωργίου, Βασίλης Καραγιάννης, Αγγέλα Καστρινάκη, Κώστας Κατσουλάρης, Ηλίας Κεφαλάς, Γιάννης Κιουρτσάκης, Νένα Κοκκινάκη, Ζέφη Κόλια, Δήμητρα Κολλιάκου, Λίλα Κονομάρα, Μάνος Κοντολέων, Θωμάς Κοροβίνης, Αύγουστος Κορτώ, Θεώνη Κοτίνη, Μαρία Κουγιουμτζή, Ζέτα Κουντούρη, Μαρία Κούρση, Πέτρος Κουτσιαμπασάκος, Στάθης Κουτσούνης, Κώστας Κουτσουρέλης, Αχιλλέας Κυριακίδης, Γιώργος Λαμπράκος, Κώστας Λογαράς, Ηλίας Μαγκλίνης, Αργυρώ Μαντόγλου, Άρης Μαραγκόπουλος, Ελένη Μαρινάκη, Έλενα Μαρούτσου, Γιώργος Μητάς, Μάριος Μιχαηλίδης, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Μιχάλης Μοδινός, Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Γλυκερία Μπασδέκη, Βαγγέλης Μπέκας, Γιώργος Μπλάνας, Γιώργος Μπράμος, Σοφία Νικολαΐδου, Ηρώ Νικοπούλου, Δημήτρης Νόλλας, Γιώργος Ξενάριος, Νίκος Ξένιος, Γιάννης Παλαβός, Παυλίνα Παμπούδη, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Ευτυχία Παναγιώτου, Μάκης Πανώριος, Κάλλια Παπαδάκη, Χίλντα Παπαδημητρίου, Αριστέα Παπαλεξάνδρου, Ηλίας Παπαμόσχος, Νικήτας Παρίσης, Δημήτρης Πετσετίδης, Θοδωρής Ρακόπουλος, Ειρήνη Ρηνιώτη, Βασίλης Ρούβαλης, Αγγελική Σιδηρά, Ντίνος Σιώτης, Θωμάς Σκάσσης, Μαρία Σκιαδαρέση, Εύα Στάμου, Σταύρος Σταυρόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Αγγελική Στρατηγοπούλου, Άρης Σφακιανάκης, Δημήτρης Σωτάκης, Κλαίτη Σωτηριάδου, Βάσια Τζανακάρη, Σώτη Τριανταφύλλου, Νίκη Τρουλλινού, Θωμάς Τσαλαπάτης, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Βασίλης Τσιαμπούσης, Μιχάλης Φακίνος, Ευγενία Φακίνου, Μαρία Φακίνου, Δημήτρης Φύσσας, Κυριάκος Χαραλαμπίδης, Κοσμάς Χαρπαντίδης, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης, Θανάσης Χατζόπουλος, Έλενα Χουζούρη, Γιώργος Χουλιάρας, Ελιάνα Χουρμουζιάδου, Γιώργος Χρονάς, Χρήστος Χωμενίδης, Γιώργος Ψάλτης.
Επιμέλεια, Σύνδεσμοι και διαδικτυακή
έρευνα των βιβλίων για κατέβασμα:
Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
Δείτε επίσης:
- Ετικέτες: Κωνσταντίνος Καβάφης, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Κωστής Παλαμάς, Οδυσσέας Ελύτης, Ν. Καζαντζάκης, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργος Σεφέρης, Άγγελος Σικελιανός, Διονύσιος Σολωμός, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Κική Δημουλά
- Περισσότερα: Βιβλιοθήκη, Λογοτεχνία-Ποίηση
Ο Οδυσσέας Ελύτης γράφει για τον ζωγράφο Θεόφιλο: Ναι, υπήρχε δικαιοσύνη σ’ αυτό τον κόσμο
Ο Οδυσσέας Ελύτης (2 Νοεμβρίου 1911 - 18 Μαρτίου 1996), ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30.
Η καινοτομία στους πίνακες του El Greco - ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος του Σεφέρη, Ελύτη, Καζαντζάκη και Ν. Λυγερού
Προσωπογραφία του Χόρχε Μανουέλ Θεοτοκόπουλου, 1600-5, Σεβίλλη, Μουσείο
Καλών Τεχνών, Jorge Manuel Theotocópuli; portrait by his father (c.1600)
Portrait of the Artist's Son Jorge Manuel Theotokopoulos
by El Greco (1541–1614) between circa 1600 and circa 1605
Αν βλέπεις πρόσωπα μακρουλά
φόντο απλό πέρα του βυζαντινού
με δομημένους χιτώνες
και αντιθέσεις χρωματικές
μαζί ταυτόχρονα
με μια μετέωρη βαρύτητα
Ο Ελύτης και η συγκίνηση του Σωτήρη Τσιόδρα για τους ηλικιωμένους
Σωτήρης Τσιόδρας! Ο εξαιρετικός επιστήμονας, που διδάσκει ήθος, συνέπεια και ανθρωπιά. «Είναι σκληρό να ζυγιάζεις ανθρώπινες ζωές» και μας υπενθυμίζει ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας δεν μας περισσεύουν και δεν μπορούμε να υπάρχουμε ούτε να έχουμε ταυτότητα χωρίς αυτούς.
Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία - Παράθυρα χωρίς θέα
ανάγλυφα συμβολίζουν την αδελφοσύνη (εικονιζόμενο), την ειρήνη,
τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. Φωτογραφία ©Ηνωμένα Έθνη/DN
Με ένα ποίημα που δεν είναι του Οδυσσέα Ελύτη ★ Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία ★ μάς αποχαιρέτισε ο αγαπημένος και εξαιρετικός επιστήμονας ιατρός Σωτήρης Τσιόδρας, που διδάσκει ήθος, συνέπεια και ανθρωπιά. Η αλήθεια είναι πως... θα μας λείψει πολύ. Περισσότερα και βιογραφία για τον κ. Σωτήρη Τσιόδρα ΕΔΩ
Σχετικά με το ποίημα
Μίκης Θεοδωράκης: Οι βιωματικές σημειώσεις του συνθέτη για το Άξιον Εστί (1964) - Μήπως αυτή είναι η κορυφή; - Το Άξιον Εστί ως μνήμη και προφητεία
Ο Μίκης Θεοδωράκης στο Παρίσι, την εποχή που συνέθεσε το Άξιον Εστί .
Η πόλη του φωτός γίνεται το σκηνικό για ένα έργο-κορυφή της νεοελληνικής μουσικής.
Οι προσωπικές σημειώσεις του Μίκη Θεοδωράκη για τον πρώτο δίσκο του «Άξιον Εστί» το 1964. Η συνεργασία με τον Οδυσσέα Ελύτη, οι δυσκολίες, οι αντιδράσεις και η αποδοχή από τον λαό που μετέτρεψαν το έργο σε κορυφαίο σταθμό της ελληνικής μουσικής.
Γιώργος Σεφέρης - Οι άγνωστες συγκρούσεις με τους φόβους και τις αδυναμίες του (video)
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Ο Γιώργος Σεφέρης ήταν Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών Ελλήνων βραβευμένων με Νόμπελ, μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Μεγάλη Παρασκευή κάθε τέτοια νύχτα στα μνήματα
Το πιο δυνατό Χριστός Ανέστη
λέγεται πάνω από τα μνήματα.✟.
Πριν την Παρασκευή δεν έρχεται η Κυριακή.
της Σοφίας Ντρέκου
Πένθιμος πράος ουρανός μες στο λιβάνι
Τα κοιμητήρια και η Παναγιά των κοιμητηρίων
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου
Η Παναγιά των κοιμητηρίων - Οδυσσέας Ελύτης
Πέτρες επήρα και κλαδιά τα φύτεψα στην αμμουδιά
Και μια ψυχή μελέτησα το λόγο δεν αθέτησα.
Ρόδον το Αμάραντον: Το Ρόδο της Ιεριχούς, το Ρόδο της Παναγίας 🌹
εικόνα: «Ρόδον το Αμάραντον» βρίσκεται στους Αγίους Τόπους,
στο Παρεκκλήσιο της Μαρίας της Μαγδαληνής (ή Mη Μου Άπτου).
της Σοφίας Ντρέκου
Εσύ, ο έσω αμόλυντος άνεμος
Εσύ, των εποχών το ποθητό συνονθύλευμα
Εσύ, η του φωτός άμορφη περιέλιξη
Ο έσχατος ασπασμός της αγάπης
Η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του
Αμαράντου Ρόδου εορτάζει 3 Απριλίου
Εἱρμός Α' Ὠδῆς Κανόνος Ἀκαθίστου Ὕμνου:
Ὡς ἐμψύχῳ Θεοῦ κιβωτῷ
ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων·
χείλη δὲ πιστῶν τὴ Θεοτόκῳ ἀσιγήτως
φωνὴν τοῦ ἀγγέλου ἀναμέλποντα,
ἐν ἀγαλλιάσει βοάτω·
Ὄντως ἀνωτέρα πάντων ὑπάρχεις,
Παρθένε ἁγνή.[1]
🌹
Μεταγραφή από τον Φώτη Κόντογλου:
Ἐσένα πού εἶσαι ζωντανὴ κιβωτός τοῦ Θεοῦ,
ἂς μή σέ ἀγγίζει ὁλότελα χέρι ἄπιστο,
ἀλλά χείλια πιστά ἂς ψάλλουνε δίχως νά σωπάσουνε
τή φωνὴ τοῦ ἀγγέλου κι ἂς κράζουνε:
«Ἀληθινά, εἶσαι ἀνώτερη ἀπ' ὅλα
Παρθένε ἁγνή.[2]
«Ῥόδον τὸ ἀμάραντον, χαῖρε, ἡ μόνη βλαστήσασα·
τὸ μῆλον τὸ εὔοσμον, χαῖρε ἡ τέξασα·
τὸ ὀσφράδιον, τοῦ πάντων Βασιλέως·
Χαῖρε ἀπειρόγαμε, κόσμου διάσωσμα».
🌹
Χαῖρε σύ πού ἀπὸ τή θεοχώρητη σάρκα σου βλάστησε
τὸ ῥόδο πού δέν μαραίνεται·
ποὺ γέννησες τὸ μῆλο πού μοσχοβολά·
ἡ μυρωδιὰ τοῦ Βασιλέως τῶν ὅλων.
Χαῖρε Σύ, ποὺ ἔγινες μητέρα, χωρὶς νά γνωρίσεις γάμο,
Σύ πού εἶσαι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου.
Σύ πού εἶσαι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου.
🌷Δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον
Στα πέλαγα ταξιδεύουνε λογής-λογής καράβια και καΐκια πώχουνε γραμμένο απάνω στο μάγουλο τους το γλυκύτατο τ' όνομα της. Ω! Αληθινά δική μας είναι η Παναγία, δικό μας είναι το Ρόδον το Αμάραντον! Ποιος θα μπορούσε να την υμνήσει όπως την υμνολογήσανε οι υμνωδοί της Εκκλησίας μας; Αρχαγγελικές σάλπιγγες θαρρείς πώς ακούγονται παντού, με ύψος και με σεμνότητα, μ' ένα κάλλος πνευματικό που βρίσκεται μονάχα στην Ορθοδοξία. Στον Εσπερινό της παραμονής ψέλνουνε τούτα τα τροπάρια που γεμίζουνε την ψυχή μας με κάποιον αγιασμένον ενθουσιασμό:
- «Ω του παραδόξου θαύματος! Η πηγή της ζωής εν μνημείω τίθεται, και κλίμαξ προς ουρανόν ο τάφος γίνεται. Ευφραίνου, Γεσθημανή, της Θεοτόκου το άγιον τέμενος. Βοήσωμεν οι πιστοί, τον Γαβριήλ κεκτημένοι ταξίαρχον Κεχαριτωμένη χαίρε, μετά σου ο Κύριος, ο παρέχων τω κοσμώ δια σου το μέγα έλεος.»[3]
[...] τι να πει κανείς, ή τι να πρωτοπεί και πώς να το πει, χωρίς τον κίνδυνο μην είναι λίγο ή λειψό ή άπρεπα ειπωμένο· γιατί ο Σίμων Kαράς δεν είναι βουνό να τ' ανεβείς και να το περπατήσεις, μήτε πέλαγος να το διαβείς και να το περιπλεύσεις, μήτε στοιχειό μήτε άνθρωπος σαν κι εμάς να πας κοντά και ν' αναμετρηθείς μαζί του, να τον γνωρίσεις απ' την καλή και να το μολογήσεις. O Σίμων Kαράς είν' άλλος άνθρωπος· αλλοιώς ψηλός κι αλλοιώς πλατύς κι αλλοιώς καλός κι ωραίος'!»[4]
🎞️ Ρόδον το αμάραντον, ήχος τέταρτος σε μέλος Βαλασίου ιερέως και νομοφύλακος (έζησε στο β' μισό του 17ου αιώνα). Ψάλλουν Σίμων Καράς - βυζαντινός χορός «Τρόπος» ▶️
🌹ΠΑΝΑΓΙΑ ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ - «Ρόδον το αμάραντον, χαίρε, η μόνη βλαστήσασα»
Ο ύμνος αυτός των Χαιρετισμών χρησιμοποιεί σαν εικόνα ένα λουλούδι με το ωραιότερο άρωμα: Το ρόδο, δηλ. την τριανταφυλλιά. Η Παναγία είναι η Τριανταφυλλιά, απ’ όπου βλάστησε το Τριαντάφυλλο που λέγεται Χριστός.
Ο Χριστός είναι «Το Ρόδον Το Αμάραντον». Όποιος πλησιάζει τον Χριστό αισθάνεται μία ουράνια ευωδία. Το λέει ο απόστολος Παύλος: «Χριστού ευωδία εσμέν τω Θεώ εν τοις σωζομένοις» (Β’ Κορ. 2,15). Ιησούς! Το ρόδον της σωτηρίας. Βλάστησε στη στείρα γη. Ο Χριστός είναι ρόδο, τριαντάφυλλο, εκ Παρθένου. Και τα ωραιότερα λουλούδια της γης είναι μολυσμένα από το μόλυσμα της αμαρτίας. Ένα λουλούδι είναι απόλυτα αμόλυντο: Ο Ιησούς Χριστός. Και αυτό γιατί γεννήθηκε από Παρθένο, χωρίς το κληρονομικό μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος.
Και η Παρθένος Μητέρα είναι «Ρόδον το Αμάραντον», που φανερώνει το Αμόλυντον και καθαρόν της Παρθένου. Ο Θεός έψαχνε να βρει ευωδία στον κόσμο, μα πουθενά. Παντού η δυσοσμία της αμαρτίας. Και ξαφνικά, να, βρίσκει ένα λουλούδι. Είναι μοναδικό. Μοσχοβολά. Ήταν η Μαρία η Παρθένος. Μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο χωρίς μολυσμό, πεντακάθαρη. Παναγία. Ρόδο, τριαντάφυλλο, φυτρωμένο στο βράχο, από τη στείρα Άννα.
Την είδε ο Θεός και οσφράνθηκε το άρωμα της αρετής της. Γι’ αυτό λέγεται «το οσφράδιον του πάντων Βασιλέως». Όλα τα λουλούδια κάποτε μαραίνονται. Και μάλιστα γρήγορα. Και η ζωή του ανθρώπου ένα λουλούδι είναι που μαραίνεται. Ένα λουλούδι δύο χιλιάδες τώρα χρόνια παραμένει αμάραντο και θα παραμένει στους αιώνες: Η αειπάρθενος Παναγία. Ούτε ο χρόνος μπορεί να την μαράνει. Ούτε οι βλασφημίες των άσεβων μπορούν να την μολύνουν.
Ο κάθε πιστός μπορεί να γίνει Ρόδο. Η περίοδος του δεκαπενταυγούστου αποβλέπει στο να ευωδιάσουμε. Πώς; Με τη μετάνοια και τη νηστεία. Ο ιερός Χρυσόστομος ονομάζει μύρο τη νηστεία: «Στήθι εγγύς του νηστεύοντος και μετέλαβες αυτού ευθέως της ευωδίας· μύρον γαρ έστιν ο νηστεύων πνευματικόν, και διά των οφθαλμών, και διά της γλώττης, και διά πάντων εμφαίνων την της ψυχής ευταξίαν».
Ας απολαύσουμε τα ρόδα της χάριτος της Παρθένου Παναγίας, του Θεανθρώπου γλυκύτατου Ιησού και της γλυκείας ζωής της Εκκλησίας. Για να φθάσουμε στο γλυκύ παράδεισο.
- H Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αμαράντου Ρόδου, εορτάζει στις 3 Απριλίου εκάστου έτους. «Ρόδον το αμάραντον, χαίρε, η μόνη βλαστήσασα…»[5]
🌹ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ - Το Δογματικὸν - Ἦχος πλ. δ'
εικ. Ρόδον Το Αμάραντον, Ρωσικής τεχνοτροπίας
Πῶς σε μακαρίσωμεν Θεοτόκε; πῶς δὲ ἀνυμνήσωμεν ὑπερευλογημένη, τὸ ἀκατάληπτον μυστήριον τῆς κυοφορίας σου; Τῶν αἰώνων γὰρ ὁ ποιητής, καὶ τῆς ἡμετέρας δημιουργός φύσεως; τὴν ἰδίαν εἰκόνα οἰκτείρας, καθῆκεν ἑαυτόν, εἰς κένωσιν τὴν ἀνεξιχνίαστον, ὁ ὢν ἐν τοῖς ἀΰλοις κόλποις τοῦ Πατρός, ἐν μήτρᾳ σου ἁγνὴ κατεσκήνωσε, καὶ σάρξ ἀτρέπτως ἐγένετο ἐκ σοῦ, ἀπειρόγαμε, μείνας, ὅπερ ὑπῆρχε φύσει, Θεός.
Διὸ αὐτὸν προσκυνοῦμεν, Θεὸν τέλειον, καὶ ἄνθρωπον τέλειον, τὸν αὐτὸν ἐν ἑκατέρᾳ μορφῇ· ἑκατέρα γὰρ φύσις ἐστὶν ἐν αὐτῷ ἀληθῶς, διπλᾶ δὲ πάντα κηρύττομεν, τὰ φυσικὰ αὐτοῦ ἰδιώματα, κατὰ τὴν διπλόην τῶν οὐσιῶν, δύο σέβοντες τάς ἐνεργείας, καὶ τὰ θελήματα.
Ὁμοούσιος γὰρ ὢν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, αὐτεξουσίως θέλει, καὶ ἐνεργεῖ ὡς ἄνθρωπος. Αὐτὸν ἱκέτευε, σεμνὴ παμμακάριστε, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.[6]
τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων, κραταιά προστασία,
ἄχραντε Παρθένε, σῶσον ἡμᾶς,
τούς εἰς σέ καταφεύγοντας,
ὅτι ἐν σοί τάς ἐλπίδας μετά Θεόν,
Θεοτόκε ἀνεθέμεθα. [7]
Θεοτόκε ἀνεθέμεθα. [7]
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
Μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο...[8]
Δείτε: Οδυσσέας Ελύτης: Έζησα το θαύμα της
Αλβανίας στο Αλβανικό Μέτωπο - Άξιον Εστί
🌷 Παναγία Αμαράντου Ρόδου στη Μόσχα, στο Βορονέζ
🌷 Ένας μύθος για το «Ρόδο της Ιεριχούς
Το Ρόδο της Ιεριχούς, γνωστό και Φυτό της Νεκρανάστασης ή «Ρόδο της Παναγίας», πρωτοήλθε στην Ευρώπη πριν από 1.000 περίπου χρόνια με τους Σταυροφόρους από την έρημου του Ισραήλ και της Ιορδανίας.
Το εν λόγω φυτό, όταν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες για να ευδοκιμήσει, μαζεύει τις ρίζες του και τα κλαδιά του και γίνεται μια ξερή καφετιά μπάλα που αφήνεται στην άνεμο. Μόλις πάλι βρεθεί σε υγρό περιβάλλον και συγκεκριμένα μόλις βρει έστω και ελάχιστο νερό μεταμορφώνεται σε ένα καταπράσινο και εντυπωσιακό φυτό που διατηρείται για αρκετό χρόνο«τριαντάφυλλο» πράσινου χρώματος. Όταν το νερό τελειώσει, το φυτό «μαζεύεται» ξανά και ξεραίνεται, φτάνοντας πάλι στην πρότερη μορφή του.
Ένα παράδοξο φυτό που δεν «πεθαίνει» ποτέ! Όταν ο Χριστός από την έρημο πήγε στην πόλη της Ιεριχούς κουρασμένος και διψασμένος καθώς ήταν βλέποντας τα τοίχοι της Ιεριχώ από μακριά κάθισε σε έναν βράχο να ξεκουραστεί. Ο καυτός αέρας της ερήμου πέρασε στα πόδια του ένα ξηρό φυτό. Το φυτό καθώς άγγιξε τα πόδια του χριστού ξεραμένο καθώς ήταν ήρθε στην ζωή, πρασίνισε και πάνω στα φύλλα του έβγαλε μερικές δροσοσταλιές.
Ο μύθος θέλει τον Χριστό να παίρνει στα χέρια Του αυτές της δροσοσταλιές και να βρέχει τα Ξεραμένα από την ζέστη χείλι Του δίνοντας την ευλογία Του σε αυτό το φυτό για λίγες στιγμές δροσιάς που του πρόσφερε.
Έκτοτε οι Βεδουίνοι και πολλοί άλλοι άνθρωποι ψάχνουν και βρίσκουν το Ρόδο της Ιεριχώ για τις πολλαπλές μεταφυσικές ιδιότητες του. Πολλές γυναίκες το χρησιμοποιούν για γονιμότητα.[9]
H Ιεριχώ είναι αραβική πόλη κοντά στον Ιορδάνη στη Δυτική Όχθη των Παλαιστινιακών περιοχών. Έχει καταληφθεί από το Ισραήλ από το 1967. Είναι πρωτεύουσα της Επαρχίας Ιεριχούς και είχε πληθυσμό το 2007, 18.346 κάτοικους. Ευρισκόμενη αρκετά κάτω από το επίπεδο της θάλασσας (περίπου 260 μέτρα) 16 χλμ βορείως της Νεκράς Θάλασσας, η Ιεριχώ είναι το χαμηλότερο σημείο του πλανήτη με μόνιμους κάτοικους. Πιστεύεται επίσης ότι είναι μία από τις παλαιότερες συνεχώς κατοικούμενες πόλεις του κόσμου. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν ανακαλύψει τα κατάλοιπα πάνω από 20 διαδοχικών εγκαταστάσεων στην Ιεριχώ, η πρώτη από τις οποίες είναι 11.000 ετών (9000 ΠΚΕ), σχεδόν στην αρχή του Ολόκαινου. Είναι επίσης η παλαιότερη γνωστή τειχισμένη πόλη.
Στην Παλαιά Διαθήκη περιγράφεται ως «Πόλη των Φοινικόδεντρων», ενώ άφθονες πηγές και μέσα και γύρω από την Ιεριχώ την κατέστησαν προσφιλή τόπο για εγκατάσταση ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια. Στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση είναι γνωστή ως ο τόπος επιστροφής των Ισραηλιτών μετά τη φυγή από την Αίγυπτο, οδηγούμενοι από τον Ιησού του Ναυή, διάδοχο του Μωυσή.[10]
Δείτε: Τα Ιερά Κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης (Διαβάστε και τα 49 βιβλία)
🎬 Ακολουθία Θεομητορικής Εικόνας «Ρόδον το Αμάραντον»
Στις 20 Μαρτίου 1990 αποκαλύφθηκε με θαυμαστό τρόπο η Θεομητορική Εικόνα «Ρόδον το Αμάραντον», η οποία έως τότε ήταν αφανώς εφαπτόμενη σε φορητή Εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στις Βρύσες Χανίων στην Κρήτη. Ο τότε Εφημέριος του Ναού, π. Απόστολος Διαμαντούδης, έγραψε Ακολουθία προς τιμήν της παλαιάς Εικόνας που αποκαλύφθηκε και είχε την ευλογία να συνεργαστεί μετον Υμνογράφο π. Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη. Η υποδοχή της Εικόνας - από την Αρχαιολογική Υπηρεσία στον Ναό - έγινε με τη συμμετοχή Κλήρου και Λαού την ημέρα του Ακαθίστου Ύμνου το 1990 προεξάρχοντος του τότε Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου και νυν Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου. Από τότε ο Ι. Ν. Αγίου Νικολάου στις Βρύσες Χανίων πανηγυρίζει και την εύρεση της Εικόνας στις 20 Μαΐου.
Η ηχογράφηση έγινε στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου (Ακριτοχώρι Σερρών), όπου έψαλε την Ακολουθία Χορός Μοναζουσών. Η παραγωγή του βίντεο και η ανάρτησή του στο διαδίκτυο έγινε για την Εκκλησία και την Ιστορία. Όπως κάθε προσωπική μου παραγωγή, δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και δεν επιτρέπεται η παρουσίαση μέρους ή όλου του βίντεο σαν παραγωγή άλλου, εκτός αν έχει προηγηθεί συνεννόηση (γραπτή ή προφορική) με την παραγωγό ή αν αναφέρεται η πηγή. Με αυτόν τον τρόπο θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου τόσο στον πατέρα Απόστολο (άξιο επίσης στην Αγιογραφία, την Ψαλτική και τη σύνθεση κρητικών μαντινάδων) όσο και στην Πρεσβυτέρα Ευαγγελία για την αλησμόνητη φιλοξενία που πρόσφεραν σε όλη τη φοιτητική μας συντροφιά κατά τη διάρκεια των σπουδών μας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εύχομαι να είναι άξιος και στη σημερινή Ενορία του και εις έτη πολλά!
Βιβλιογραφία:
1. Α' Ὠδῆς τοῦ Κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου. (Απόσπασμα από το αφιέρωμα ΕΔΩ)
2. Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου - «Ἐπὶ σοὶ Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πᾶσα ἡ κτίσις» (Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου). Ἀπό τὸ περιοδικὸ «Ἑλληνικὴ Δημιουργία», τ. 37, 1949.
3. Απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο: «Η Παναγία και ο Λαός» του Φώτη Κόντογλου. Από το βιβλίο «Παναγία και Υπεραγία» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ.
4. «Σίμων Καράς - O τελευταίος των μεγάλων δασκάλων του Γένους, ο τελευταίος των Bυζαντινών» Νίκος Διονυσόπουλος, Περιοδικό, Δίφωνο, 1999.
5. Μέγας συναξαριστής www.synaxarion.gr
6. Από τον όρθρο και την θεια λειτουργία Κυριακής αγίων πάντων.
7. Θεοτοκίον Ήχος α', Απόστιχο Εσπερινού της Δευτέρας.
8. Από το ποίημα «Το Άξιον Εστί» Ι' (1949) Γράφτηκε από τον Οδυσσέα Ελύτη το 1959 και εκδόθηκε έναν χρόνο αργότερα, ενώ εν πολλοίς ήταν αυτό που χάρισε στον δημιουργό του το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979, αφιέρωμα εδώ: www.sophia-ntrekou.gr
9. Ένας μύθος λέει για το «Ρόδο της Ιεριχούς» www.diakonima.gr
10. H Ιεριχώ, wikipedia.org, από την εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια
11. Το οπτικοακουστικό υλικό (Βίντεο) από www.YouTube, της Google.
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia Ntrekou.gr
Επιλεκτικά Βίντεο:
ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ: ΚΑΛΟΦΩΝΙΚΟΣ
ΕΙΡΜΟΣ ΗΧΟΣ Δ' ΑΓΙΑ - ΜΕΛΟΣ ΜΠΑΛΑΣΙΟΥ
ΙΕΡΕΩΣ. ΨΑΛΛΕΙ Ο ΚΩΝ. ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ 'ΤΡΟΠΟΣ'
Της Αγάπης Αίματα: Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης, Μουσική:
Μίκης Θεοδωράκης, Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Εισήγηση των μαθητών του Γυμνασίου
Κρηνίδων στο 3ο Μαθητικό Θεολογικό
Συνέδριο που διοργανώθηκε στην Ξάνθη.
4:30 Υποδοχή και ενθρόνιση της
εικόνας της Παναγίας Ρόδον το
Αμάραντον στο ναό των 12 Αποστόλων
Καλοφωνικός ειρμός σε σύνθεση του Μπαλασίου Ιερέως και Νομοφύλακος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας(ιζ' αι.) Ήχος δ'. Ψάλλει ο Διδάσκαλος της Ελληνικής Μουσικής Σίμων Καράς † 1999. Ηχογράφηση: Αθήνα 1972
«Της αγάπης αίματα» Στίχοι: Οδυσσέας
Ελύτης, Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η
Μικτή Χορωδία της Θάλειας Βυζαντίου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)