Μίκης ο Μέγιστος, ο Παγκόσμιος, ο Οικουμενικός, ο Πανανθρώπινος.
Ιδιοφυής, Ανδρειωμένος, Μουσικός και Μουσηγέτης, Πολίτης, Άνθρωπος.
«Στων προβολέων την πυρκαϊά, στον τάφο της σκηνής / Πλέκω τα μέλη στους ρυθμούς ορχήστρας που καγχάζει / Κʼ είμαι χορευτικός σπασμός μιας πόρνης ηδονής / Κʼ είμαι του άξεστου ο εμπαιγμός και του ηλιθίου το χάζι». Με αυτούς τους στίχους μεταπλάθει ποιητικά τις πρώτες του εμπειρίες από τη θεατρική ζωή ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος.