«Στα Βουρλά το κακό ξεκίνησε στις 29 Αυγούστου. Μπήκαν οι Τούρκοι στα σπίτια μας και μας έβαλαν φωτιά. Αργότερα μας είπαν ότι ήταν αντάρτες και μετά ήρθε ο τακτικός στρατός και μας μάζεψε. Μας έπιασαν όλους μαζί, τον πατέρα μου τον έσφαξαν, τον αδερφό μου τον έκαψαν, τους νέους τους μάζεψαν και τους πήραν στην Ανατολή. Όταν φύγαμε ήταν 16 Σεπτεμβρίου...
Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο, στάθηκαν οι σκέψεις που μου δημιουργήθηκαν κατά την αναζήτηση υλικού για να παρουσιάσω και να εξηγήσω στους μαθητές μου, τι και για ποιο λόγο γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Φώτο: Η θέα της Αθήνας από την Ακρόπολη προς τον Υμηττό. Αθήνα 1880. Φωτογραφία: Δημήτριος Κωνσταντίνου. Διακρίνονται μεταξύ άλλων: Το Ζάππειον, η Πύλη του Αδριανού, ο Ναός του Ολυμπίου Διός, τα πρώτα σπίτια στο Μετς, το Θέατρο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ [1873-1896], ο Λόφος του Αρδηττού, το Προτεσταντικό Νεκροταφείο, τα σπίτια στο Παγκράτι και το Παναθηναϊκό Στάδιο που είναι ακόμα σκεπασμένο από του καιρού τα χώματα. ΖΑΠΠΕΙΟ 1874-1888. Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ 1889 ΚΑΙ 1893, ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΑΜΑΡΜΑΡΩΣΗ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΟ 1896.*
Ένας ταξιδιωτικός οδηγός για Πάσχα στην Ελλάδα, γραμμένος με «Κοντόγλειο» τρόπο. Απευθύνεται βέβαια σε «κάποιους που έχουνε τα δικά μας αισθήματα», δηλαδή κάποιους που αγαπούν πραγματικά την Ορθοδοξία και την Ελλάδα, φθάνει να μην είναι «κοιλιόδουλοι και μαλθακοί».
Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.
Η Παγκόσμια Ημέρα Άρτου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Αρτοποιών και Ζαχαροπλαστών (UIB), με κεντρικό σύνθημα «Φτιάξτε ψωμί μόνοι σας ή αγοράστε το από τον φούρνο της γειτονιάς σας».