Δημοσιογραφικά ντοκουμέντα και άνθρωποι στην εποχή του covid
Ιστορίες ανθρώπων μέσα από μία ταινία ντοκιμαντέρ, αλλά και μέσα από ένα πολυμεσικό δημοσιογραφικό project που αποτελείται από ζωντανά κείμενα, αποκαλυπτικά βίντεο και γλαφυρές δημοσιογραφικές εικόνες, ντοκουμέντα μιας καθοριστικής περιόδου για την ανθρωπότητα.
«Έφτασα στο σημείο να ονειρεύομαι για τον άνθρωπο μια καινούργια Σαρακοστή, όπου να νηστεύει όλους τους καρπούς της επικαιρότητας και να μη συντηρείται
Σχεδόν 70 χρόνια μετά έγινε πασίγνωστη η παραίτηση του Δημήτρη Μυράτ από το Εθνικό Θέατρο.
«Όταν βγήκα ραντεβού με τη μαθήτριά μου
παραιτήθηκα από το Εθνικό»
Ο Δ. Μυράτ, ήταν ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος. Δίδαξε για πολλά χρόνια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, υπήρξε διευθυντής του Ωδείου Αθηνών, ήταν γνώστης της λατινικής γλώσσας και άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο.
...Και περνά απαρατήρητος από τους περαστικούς, μέχρι που μια γυναίκα του προσφέρει για ελεημοσύνη φαγητό σε ένα απίστευτο σκηνικό που έγινε σε κεντρικό σημείο της Νέας Υόρκης.
Σχεδόν σαράντα μέρες μετά τα Χριστούγεννα, γιορτάζεται η Υπαπαντή, δηλαδή το γεγονός ότι η Μαρία και ο Ιωσήφ πήγαν («πρόσφεραν») τον σαρανταήμερο Ιησού στον ναό, όπως όριζε ο θρησκευτικός τους νόμος. Απλή ρουτίνα, ε; Για να δούμε όμως μήπως μια άλλη δυναμική υποφώσκει εδώ…