της Σοφίας Ντρέκου
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα πόρνη. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα πόρνη. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Για την Μαρία την πόρνη που μόνασε στην Μακεδονία σε Διήγηση από το Λειμωνάριο με ιστορίες μοναχών
Οι λυγμοί της Πόρνης και του πατέρα τα δάκρυα στην απεγνωσμένη δια τον βίον
Η απεγνωσμένη δια τον βίον
Στην καρδιά ενός μαθητή μπορεί να κρύβεται ένας προδότης και στην καρδιά μιας πόρνης μια αγνή αγία
The Anointing of Christ, 2017 by
Bulgarian iconographer Julia Stankova
Σε πολλούς ανθρώπους της «θρησκείας»
περισσότερη χαρά δίνει ότι οι αμαρτωλοί
θα πάνε στην κόλαση παρά
ότι οι ίδιοι θα πάνε στο παράδεισο.
Μια πόρνη αγαπάει τον Χριστό και ζητάει να τον συναντήσει εκεί που καμία αμαρτία δεν μπορεί να αγγίξει ή να καταστρέψει το φως και την ομορφιά. Εκεί στο το πιο βαθύ και αθώο παρθένο μέρος της ύπαρξης, την ανθρώπινη καρδιά.
Βιωματική θεολογία εκ της Τρούμπας του Πειραιά (International Whores' Day)
φωτογραφία από την ταινία «Τα Κόκκινα Φανάρια» 1963
σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Αλέκου Γαλανού,
βασισμένο στο θεατρικό έργο «Το σπίτι με τα κόκκινα φανάρια»
του Γαλανού. The Red Lanterns (1963) - "Ta Kokkina Fanaria"
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Ιερόδουλων*
(International Whores' Day)
Όλα ενυπάρχουν στο πριν και στο μετά.
Η βυζαντινή αρχόντισσα οσία Κασσιανή και το αριστουργηματικό Τροπάριό της (αφιέρωμα)
Η Αγία Κασσιανή γράφει τον Τροπάριό της
εικονογράφος Julia Bridget Hayes (Ιουλία Χειζ)
Αφιέρωμα στην Οσία Κασσιανή και στο Τροπάριό της
Η Βυζαντινή αρχόντισσα (εορτάζει 7 Σεπτεμβρίου)
Η Παρεξηγημένη Αγία, η υμνογράφος και μελωδός
Ο μύθος της Μαρίας Μαγδαληνής, ιστορικότητα και πλάνες
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, Μαθήτρια
και Ισαπόστολος εορτάζει 22 Ιουλίου.
Η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, καταγόταν από τα Μάγδαλα, πόλη που βρίσκεται δυτικά της θάλασσας της Γαλιλαίας.
Οι αγίες Μάρθα και Μαρία αδελφές του Λαζάρου στα Ευαγγέλια
της Σοφίας Ντρέκου
Οι Αγίες Μάρθα και Μαρία οι αδελφές του Λαζάρου
εορτάζουν στις 4 Ιουνίου
Περιεχόμενα
Δύο Αγίες από εταιρίδων, Πελαγία και Ταϊσία. Μόνο ένας γενναίος και ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να λογιστεί ως χριστιανός
Saint Pelagia of Antioch © Musée des
beaux-arts et d'archéologie de Besançon*
Αφιέρωμα, έρευνα Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Columnist Sophia Drekou, BSc in Psychology)
«Να αξιωθούμε μια μέρα να ζήσουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι,
δηλαδή σαν άνθρωποι που αρνιούνται να ασκήσουν
καθώς και να υποστούν τη φρίκη.» Αλμπέρ Καμύ
Κωστής Παλαμάς Αποκριτική γραφή: Ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, των Ευρωπαίων περίγελα και των Αρχαίων παλιάτσοι
της Σοφίας Ντρέκου
Με τον Κωστή Παλαμά λύνεται ευφρόσυνα ένα υπόκωφο δράμα δυο χιλιάδων χρόνων. Το παλαμικό έργο είναι ο τόπος όπου γίνεται η ολοκληρωτική πραγμάτωση και ανάσταση του ελληνικού ποιητικού λόγου στη ζωή. Γιώργος Σεφέρης (Δοκιμές, Α’, 215).
Το 1908 η Ελλάδα γι' άλλη μια φορά είναι ταπεινωμένη. Μετά την πτώχευση του Τρικούπη και τις ήττες, οι δανειστές ελέγχουν την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας. Ίντριγκες, ψέματα, φόροι και χαράτσια. Ο λαός πεινάει. Όχι όπως σήμερα, αλλά σαφώς χειρότερα. Δεν υπάρχει καμία αισιοδοξία και ο Κωστής Παλαμάς γράφει το ποίημα «Αποκριτική γραφή - Γύριζε».
Με ποιητική ακρίβεια, μιλάει ευθέως για «την πόρνη Ρωμιοσύνη, τον περίγελο των Ευρωπαίων, τους στέρφους μανταρίνους και το ρωμιό που ξανάσκυψε να γίνει σκλάβος». 105 χρόνια μετά ο ποιητής είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Κρίμα που δε διαβάσαμε τους στίχους του στα λεωφορεία… όπως και τον Καβάφη.
Το ποίημα περιγράφει με δραματικό τρόπο την απόγνωση του Κωστή Παλαμά για τον ξεπεσμό της χώρας. Γράφτηκε το 1908 και περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή «Η Πολιτεία και η Μοναξιά».
Στην αρχή του 20ου αιώνα, η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη, ταπεινωμένη και διαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά. Μόλις στεκόταν στα πόδια της με την οικονομική «βοήθεια» -με το αζημίωτο φυσικά- των ξένων, στους οποίους είχε ουσιαστικά εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία. Ανίκανοι πολιτικοί ηγέτες κι ένας ταλαιπωρημένος λαός, που πολιτικάντηδες δημαγωγοί εύκολα τον έσερναν από τη μύτη- συνέθεταν ένα ζοφερό σκηνικό.
Έπειτα θα ακολουθούσαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913), ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918), ένας βαθύτατος Εθνικός Διχασμός (1915-1922), η Μικρασιατική Καταστροφή (1922), η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, η Μεγάλη Ύφεση. Πρόσφυγες, Δικτατορίες, ένας οδυνηρός Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και ένας ακόμη πιο θλιβερός Εμφύλιος πόλεμος (1946-1949), ο απόηχος του οποίου φθάνει μέχρι και τις μέρες μας.
Γράφει ο ποιητής στο σπίτι του, το θρυλικό «κελί» επί της Ασκληπιού 3, στην Αθήνα.
Γύριζε - Αποκριτική γραφή
«Εγώ γυρίζω, γυρίζω, και κάνω τον άνεμο κουβάρι…»
Ανδρέας Καρκαβίτσας (Από ένα γράμμα του)
Ανδριάντας Κωστή Παλαμά, 1975. Γλύπτης: Βάσος Φαληρέας
(1905-1979) στο Πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας)
Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Γύρω μου αδιάφοροι κι οχτροί, και ουρλιάζουνε μπροστά μου,
κι εμέ μ’ αδράχνει ένας θυμός κι ένας σκοπός με πάει·
κι ένα παλιό τραγούδι μου μέσ’ απ’ τη θάλασσά μου
ξανάρχεται στα χείλη μου, κύμα κι αφρός, και σπάει:
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάνα Γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!
Και το επικό παλάτι, νά! (για σένα εγώ το υψώνω,
κορόνα του βυζαντινού θυμού, Βουλγαροχτόνε),
το παρατώ· πολεμική καστέλα θεμελιώνω.
Είν’ εδώ μέσα οι βούλγαροι και οι τούρκοι και μας τρώνε.
Το Τότε μια για πάντα πάει· γεννήσου από το Τώρα,
γκρεμιστή, πλάστη, φύσηξε το φύσημά σου, ω μάγε,
σκολαστικός και ρουσφετλής ρημάζουνε τη χώρα·
βουλγαροχτόνε, φρύαξε, και ρίξου, Τουρκοφάγε!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Σε βλέπω· αναγελαστικά τα μάτια σου σπαράζουν
στο αγέλαστό σου πρόσωπο, συγνεφιασμένη μέρα,
το πρόσωπό σου απελπισιά, τα μάτια σου ταράζουν.
Μα κράτησε το δρόμο σου και κοίτα παραπέρα.
Πάντα είν’ ορθός κι ασάλευτος ο λειτουργός· το χέρι
τ’ αργοσαλεύει ρυθμικά βλογώντας· μην ξεχάνεις.
Γύρω μου ατάραχα, η ελιά, το φως, το καλοκαίρι·
στριφογυρίζει, δέρνεται μονάχα ο μπεχλιβάνης.
Ας σκούζουν οι ντερβίσηδες, ας λένε οι μανταρίνοι,
και μέσα η χώρα γριά λωλή κι ας δασκαλοκρατιέται.
Στα περιβόλια —κοίταξε— βαθιά είν’ οι άσπροι κρίνοι,
κάτου από δέντρα φουντωτά λαός δροσολογιέται.
Πόσα ολοστρόγγυλα παιδιά κι ωραία κορίτσια πόσα
με τα χλωρά, με τα πουλιά περνάνε ταιριασμένα,
και συλλαβίζουν τη ζωή, την ομορφιά, τη γλώσσα
κι απάνου στα δημιουργά βιβλία σου σκυμμένα!
21 του Μάη 1908
Πηγή: Από την την ποιητική συλλογή του Κωστή Παλαμά «Η Πολιτεία και η Μοναξιά». Εκδόσεις Ι. Ν. Σιδέρης. Σελίδες: 228 - Έτος έκδοσης: 1912. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Στον λόγο του ποιητή, εντούτοις, απουσιάζει η κατηγορία, το μίσος για το παρελθόν, του σήμερα. Ένοχος, είναι και μόνο, αποκλειστικά το παρόν. Γιατί τότε το 1908 που γράφει ο ποιητής, το παρελθόν ήταν ζωντανό ακόμα, στην ακόμα σκλαβωμένη τότε, πάλαι περιοχή της βυζαντινής κοινοτικής ομοσπονδίας. Περιγράφει γλαφυρά και με θαυμαστή ποιητική ακρίβεια την τραγική κατάσταση της πατρίδος.
ΔΕΙΤΕ: Ηχήστε οι Σάλπιγγες: ο θάνατος και η συγκλονιστική, αντιστασιακή κηδεία του Κωστή Παλαμά με φωτο / βίντεο αφιέρωμα
Στο ποίημα ο μεγάλος ποιητής μιλά με πίκρα για «την πόρνη Ρωμιοσύνη, τον περίγελο των Ευρωπαίων, τους στέρφους μανταρίνους και το ρωμιό που ξανάσκυψε να γίνει σκλάβος».
Οι στίχοι φαίνεται ως να έχουν γραφτεί σήμερα και να αφορούν αυτά που μας συμβαίνουν τώρα. Και όμως το υπέροχο αυτό ποίημα, λίγοι το γνώριζαν και ίσως να μην του έδωσαν την πρέπουσα σημασία. Κρίμα, γιατί θα έπρεπε όλοι να το γνωρίζαμε νωρίτερα, ώστε να διορθώναμε ενδεχομένως κάποια πράγματα.
Αέναη επΑνάσταση by Sophia Ntrekou.gr
*Ο Κωστής Παλαμάς (Πάτρα, 13 Ιανουαρίου 1859 - Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1943 ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός (1884-1951) απήγγειλε στην κηδεία του Κωστή Παλαμά το περίφημο ποίημά του, που αρχίζει με τους στίχους «Ηχήστε οι σάλπιγγες... Σε αυτό το φέρετρο ακουμπάει η Ελλάδα» είπε εύστοχα, δίνοντας το πνεύμα ομόθυμης παρουσίας του λαού στην κηδεία. Και «με μια φωνή όσο ποτέ δυνατή» απήγγειλε το ποίημα «Παλαμάς», που είχε γράψει ως επικήδειο, τα χαράματα της 28ης Φεβρουαρίου προς τιμήν του μεγάλου ποιητή: Βλ. ΕΔΩ » http://www.sophia-ntrekou.gr/2013/06/blog-post_30.html
Βιντεο / αφιέρωμα by Αέναη επΑνάσταση
Γύριζε: Η Τρίτη Όχθη με αφορμή την επικείμενη
κυκλοφορία του cd παρουσιάζει στην μπουάτ
Απανεμιά στην Πλάκα, 17/4/2018, ένα τραγούδι
σε στίχους Κ. Παλαμά από την «αποκριτική γραφή».
Νατάσα Μωυσόγλου: Τραγούδι
Βίντεο: Γύριζε - Ποίηση: Κωστής Παλαμάς
Μουσική - Ερμηνεία: Μάριος Καπνιάς
facebook: Ορθοδοξία, Θρησκεία και πολιτική 26 Σεπτεμβρίου 2015 ·
Papaderos Thodoris: Παλαμάς, Βάρναλης, Κόντογλου (να ξανακυκλοφορήσομε «τα μυστικά άνθη του»)....και τόσοι άλλοι μέσα από το χθες, Διδάσκουν. Στρέφοντας κατά πάνω μας τον καθρέπτη της κυκλικότητας του χρόνου, μέσα στον οποίο η ιστορία επαναλαμβάνεται συνεχώς. Εμείς ξεχάσαμε να διαβάζομε. Το οπτικοακουστικό θέαμα είναι πιο εύπεπτο για την ευδαιμονία της ραστώνης του στρουθοκαμηλισμού μας. 26 Σεπτεμβρίου 2015 στις 1:17 π.μ.
Σοφία Ντρέκου 4 Οκτωβρίου 2013 στις 1:46 π.μ. olympia.gr Νοεμβρίου 6, 2013
Ποιά πρόσωπα ήταν κοντά στον Ιησού;
Crucifixion, 1565 by Italian painter Jacopo Tintoretto,
Location: Scuola Grande di San Rocco, Venice
Πρόσωπα κοντά στον Ιησού
Ι. ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ «ΙΟΥΔΑΣ»
Κυκλοφορούσε σαν αγρίμι στην έρημο η Οσία Μαρία η Αιγυπτία η μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των αιώνων
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία έγινε η
μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των αιώνων!
Γέννηση: 344 μ.Χ., Αίγυπτος
Η Μαρία η Αιγυπτία (4ος ή 5ος αιώνας) είναι Αγία/Οσία της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, καθώς και των Προχαλκηδόνιων Εκκλησιών, όπως της Κοπτικής Εκκλησίας της Αιγύπτου. Θεωρείται προστάτιδα των μετανοούντων.
Η Κυρά Φροσύνη (1773 - 1801) και το τραγικό τέλος της από τον Αλή πασά ✍ απήχηση στην λογοτεχνία και την τέχνη (αφιέρωμα)
Η κυρά-Φροσύνη με ηπειρώτικη φορεσιά, σε ελαιογραφία
Νικόλαου Κουνελάκη 19ος αι. Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών
Η Κυρά Φροσύνη από τα Ιωάννινα την
πόλη των θρύλων και των παραδόσεων
...Τ’ ακούσατε τι γίνηκε ‘ς τα Γιάννενα, τη λίμνη,
που πνίξανε τοις δεκαφτά με την κυρά Φροσύνη;
Βίος και Τροπάριο της Αγίας Κασσιανής από τον Φώτη Κόντογλου σε μετάφραση και ανάλυση
...Οι δε αγαθοί ησυχάζουσι δια παντός...
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Την Μεγάλη Τρίτη το εσπέρας, τελείται στις εκκλησίες ο Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Στην ακολουθία αυτή ξεχωρίζει το Δοξαστικό των Αποστίχων, ποίημα της μοναδικής βυζαντινής υμνογράφου, Κασσιανής μοναχής, «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα Γυνή»
Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες 📖 ο Ελληνισμός στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο
εικ. (επεξήγηση από εδώ)
Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα
προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ. 21 οὗτοι οὖν προσῆλθον
Ματθαίος Γιωσαφάτ: Η εσωτερική αλήθεια ως προσφορά στον κόσμο - Θεωρώ υποχρέωσή μου να μεταδίδω όσα γνωρίζω
Ο ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ – Με καθαρό βλέμμα,
βαθιά σοφία και καρδιά που μεταδίδει αλήθεια
Θεωρώ υποχρέωσή μου να μεταδίδω όσα
γνωρίζω στον κόσμο - Γιωσαφάτ Ματθαίος
Ο κορυφαίος δάσκαλος που έφερε την επιστήμη
και την φιλοσοφία της ψυχανάλυσης κοντά στο λαό.
Ο σπουδαίος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής μιλά για το τραύμα, τη γονεϊκή αγάπη, τη μεταφυσική, τη μοναξιά και την ανάγκη νοήματος. Μοιράζεται βαθιές σκέψεις για τη ζωή, ψυχανάλυση, το παιδί, την Εκκλησία, τον Θεό και τη μετάδοση νοήματος. Αφιέρωμα στη σκέψη και τον στοχασμό του.
Τι είναι ο Μεγάλος Κανόνας, πότε ψάλλεται και γιατί ονομάστηκε ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ; (ολόκληρος) πρωτότυπο, απόδοση, ερμηνεία
Ο Μεγάλος Κανόνας
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
«Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;»
Αν εμείς δεν κατανοήσουμε την ανάγκη
της εν αγάπη σχέσης μας με τον Κύριο,
λίγα πράγματα οι άλλοι μπορούν να προσφέρουν.
Ἦσαν δέ τινες Έλληνες εκ των αναβαινόντων ˗ˏˋ🕯ˎˊ˗ Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξαστή ο Υιός του ανθρώπου 🕯️₊˚ Βράδυ Μεγάλης Τρίτης
📸 Ο Ιησούς περπατά στη στοά του Σολομώντα, Τζέιμς Τισό.
Συλλογή: Μουσείο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης
Jesus Walks in the Portico of Solomon, 1896 by J.J. Tissot.
Εργασία Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Το βράδυ της Μ. Τρίτης ψάλλεται στις Εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Στην υμνολογία κυριαρχεί το γεγονός της αλείψεως των ποδών του Κυρίου με μύρο από μια αμαρτωλή γυναίκα (πόρνη την αναφέρουν οι υμνωδοί) και το σκούπισμά τους με τα μαλλιά της, στο σπίτι ενός Φαρισαίου, όπου ήταν προσκεκλημένος (Λουκά ζ' 36-50), ενώ ψάλλεται ένα από τα πλέον δημοφιλή τροπάρια της θρησκευτικής υμνολογίας, το «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή», γνωστότερο ως Τροπάριο της Κασσιανής, από το όνομα της υμνογράφου Κασσιανής (810-865), που το συνέθεσε.
Στο Ευαγγέλιο, κατά Ιωάννην 12:20-22, μερικοί Έλληνες ζητούν μια χάρη από ένα μαθητή του Χριστού. Είχαν την άνεση να προσεγγίσουν πρώτα τον Φίλιππο ο οποίος μιλούσε την Ελληνική γλώσσα και του ζήτησαν να δουν τον Ιησού.
Το πάθος ως υποκατάστατο νοήματος ✧ ο Χριστός αγνοεί την γνώμη του κόσμου για να σώσει μια ύπαρξη, την Αγία Φωτεινή την Σαμαρείτιδα ✧ Τις Θεός μέγας
Ο Χριστός και η Σαμαρείτιδα, πίνακας της Γιούλια Στάνκοβα
Τις Θεός μέγας... (Αγία Φωτεινή)
Το πάθος ως υποκατάστατο νοήματος
Κάθε φορά που διαβάζω την Αγία Γραφή, μου κάνει εντύπωση, ότι ο Θεός τις περισσότερες φορές για να στείλει ένα μήνυμα, για να ολοκληρώσει ένα σχέδιο, για να φανερώσει την δόξα Του, διαλέγει ανθρώπους που δεν ήταν τα καλύτερα παιδιά της εποχής τους.
Κάθε φορά που διαβάζω την Αγία Γραφή, μου κάνει εντύπωση, ότι ο Θεός τις περισσότερες φορές για να στείλει ένα μήνυμα, για να ολοκληρώσει ένα σχέδιο, για να φανερώσει την δόξα Του, διαλέγει ανθρώπους που δεν ήταν τα καλύτερα παιδιά της εποχής τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)