Μια δημοσία εξομολόγηση όπως στην πρωτοχριστιανική εποχή
Μια δημοσία εξομολόγηση όπως ακριβώς
γινόταν στην πρωτοχριστιανική εποχή.
Να χαίρεσθε την ιερωσύνη σας.
Η ευχή σας, ας μας ακολουθεί
π. Ιάκωβε. Σας ευχαριστούμε.
Μεγάλη Εβδομάδα του 1991, σαν σήμερα, στην ενορία μου στην Ομόνοια, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Για όσους γνωρίζουν την περιοχή, είναι το κέντρο της Ελλάδας και της αμαρτίας και όχι απλά των Αθηνών.
Βίος και Τροπάριο της Αγίας Κασσιανής από τον Φώτη Κόντογλου σε μετάφραση και ανάλυση
...Οι δε αγαθοί ησυχάζουσι δια παντός...
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)
Την Μεγάλη Τρίτη το εσπέρας, τελείται στις εκκλησίες ο Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Στην ακολουθία αυτή ξεχωρίζει το Δοξαστικό των Αποστίχων, ποίημα της μοναδικής βυζαντινής υμνογράφου, Κασσιανής μοναχής, «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα Γυνή»
Περισσότερα Θέματα:
Αγιολογία,
Βίντεο,
Βυζάντιο,
Γυναίκα,
Λογοτεχνία-Ποίηση,
Μ.Εβδομάδα,
Πάσχα,
Σ.Ντρέκου,
Φώτης Κόντογλου,
FaceBook
Γνωρίζουμε ποια ήταν η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή;
Γιατί αγαπούσε πολύ (1997) ζωγράφος Σάιμον Ντιούι
For She Loved Much, 1997 by Simon Dewey
Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης ψάλλεται στους ορθόδοξους ναούς το τροπάριο της Κασσιανής. Πρόκειται για μία ποιητική απόδοση του περιστατικού που περιγράφεται στα ευαγγέλια και έχει να κάνει με την αμαρτωλή γυναίκα, η οποία έδειξε τη μετάνοιά της πλένοντας τα πόδια του Χριστού με πολύτιμο μύρο και σκουπίζοντάς τα με τα μαλλιά της.
Η πράξη της γυναίκας αυτής έχει ιδιαίτερη σημασία για δύο κυρίως λόγους:
Τάφοι στην Αγία Γη και ο τάφος του αγίου Λαζάρου
Ο τάφος του Λαζάρου βρίσκεται στο βάθος του μνημείου
και έχει τη μορφή ταφικού δωματίου. Ο χώρος της σπηλιάς
έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να δεχτεί το νεκρό σώμα.
Τάφοι στην Αγία Γη και ο τάφος του αγίου Λαζάρου
Tombs in the Holy Land and the Tomb of St. Lazarus
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης κάνει εκτενή αναφορά στο φίλο του Χριστού Λάζαρο και στην ανάστασή του. Με αφορμή τη σχετική βιβλική διήγηση (Ιω. 11:38-47) θα δούμε κάποια στοιχεία από τη μορφολογία των τάφων της εποχής του Χριστού.
Ωδή στον πόνο
Ακροβατώντας τις ώρες της σιωπής μου, περνούν από μπροστά μου σαν ασπρόμαυρη ταινία τα αγέλαστα, χαμένα όνειρα. Όπου και να αγγίξεις τις θύμησες, πονάνε. Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, υπομονή, κοινωνία. Ο πόνος δεν ξυπνάει μόνο εμάς, αλλά γεννάει και την αγάπη στους γύρω μας. Ο πόνος γεννά και την σιωπή. Σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)